Het tijdsverschil naar zomertijd vannacht lijkt me geen parten te spelen. Overigens, nog voor de wekker afloopt zorgt een immens merelkoor buiten , dat ik eerder gewekt wordt. Buitenkomend merk ik miezerweer , gauw terug binnen, want door dit uurverschil is het ook nog wat killetjes. Er stappen geen wandelaars op de bus.... Overstap in Veghel en in een wip brengt de bus me naar de nabijheid van het kasteel. Een dik kwartier twintig minuten gaans nog over zandweg naar rand Heeswijks bos, waar de start voorzien is in het paviljoen behorend bij openlucht natuurtheater, juist binnen de beschutting van dit bos. De weideparkeerplaats laat al vele honderden auto's zien met plaatsaanwijzers in reflexievesten. Wat padenwerk brengt me trappen op om langs het balkon van theater me weer neerwaarts binnenplaats en ingang gebouw te brengen. Kijk-es! Naast alle personeel is daar ook zowat compleet het regiobestuur present, die ook nog es wat taken op zich neemt. Rondgang handen schudden en korte gesprekken volgen. Inschrijven, koffie, en dan zet ik er in mijn uppie de achtervolging in op de veel vroeger gestarte langere afstanders. Het is gaandeweg helder weer geworden. Willy en Co heeft de parkoersen uitgezet, en toont al meteen goede bedoelingen door ons kris-kras door overwegend dennenbos met ontluikend ander groen, te sturen met smalle opeenvolgende paden. Even wordt de rust verstoort , door crossmotoren, en is vogelgezang verstomt, op de vlucht voor het knetterend geluid. De parkoersomschrijving laat me twee kolommen twee kanten vol zowat allen wegjes en paden zien. Belooft wat! Pijlen genummerd conform regels op papier. Wordt draaierig van het padengedraai en snelopvolgende afslagen, maar voel me helemaal in mijn element. Dit is mijn ding! Mis na even stukje asfalt een verscholen pad ondanks pijl en keer ras terug op m'n schreden. Een stelletje roept me. Kom weer op wegske met paar huizen langs. Padje in nog en kom aan sloot, dammetje en langsheen sloot met groenstrook houtwal bosrand anderzijds een meer. Dode padden her en der.... Doodgetrapt?.. Ga half om plas, wegje op naar Rukven, Weg overgaan , en kom aan crosscircuit in alle rust overigens. Gaat over naar landelijk , huisje boompje beestje, runderen, bloesems in de tuinen. Brugske sloot over, volgt een klinkerweg bedekt met oud mos en sparrenaalden, door waterwingebied , gezien de putten alom. Mag door droge sloot gaan, bosgebied uit. Mis verderop pijlaanduiding en mogen i.t.t. bord toch over privé terrein van e.o.a. manègeachtig gebied. Het "Hobbelhok" langs breed bospad met geëgaliseerde zandweg door boswerkers keurig vervlakt gemaakt weer. Gehucht Heibloem door en opnieuw opletten want na maria's huisje, Die heeft er wat! --, direct l.a. , een ouderwetse kasseiweg op langs privé-bewoning, velden met bosstukken in. Zie markering LAW-Peellandpad Den Bosch-Roermond. Klim omhoog en volgen op en afgaand pad rand bos boerenlanderijen. Ik mis een paar pijlen , maar volg met enig geïmproviseer, en op goed geluk kom ik juist uit. Los zand even onder de wandelschoenen, zie ik kerktorens Heeswijk en Dintherasfalt op afstand. Linea recta dorp op aan nu "Lariestraat".... Huh? Dorp in waar wat hekwerkazettingen zijn vanwege een aldoor voorbijkomend wielercriterium, rondje dorp. De Abdijstraat in waar we welkom zijn in de ontspanningszaal behorende bij deze mooie oude abdij. Het is binnen en buiten levendig druk en velen koesteren de felle zon. Lang blijf ik niet verpozen , want heb nog wat in te halen. Loop honderden meters, wandelaars van de extra lus terugkomend tegenwaarts, zie je nog eens wie er ook zijn... Nieuwe wijk nog in aanleg door met waters en bruggen en park door in aanleg nog, Dinther weer uit. Volgen landweggetjes en fietspaden grind of verhard wisselend tussen jong geboomte door weiden , akkers , en raak in gesprek met een jong echtpaar van boven de rivieren, die echter later zo blijkt moeten aftakken voor korter. Raak nu moederziel alleen en ga opnieuw de schaduw van bos in met trimparkoers met allerlei oefentuigen en opdrachten erbij. Ik laat ze voor mijn knoken, ga de goden niet verzoeken. Het is eigenlijk een klein bosperceel maar Willy laat ons als onmetelijk erdoorheen struinen. Mijn tred versnelt ondanks barrages van boomwortels. Zie veel holen op mijn weg hierdoor. Vos of konijn?... Bos toch weer uit wat asfalt zandweg en boerenlanden , toch draai op ander bos aan, na bloementuinen en zie paardebloemen, sleutelbloem , speenkruid etc. veelvuldig. {De natuur is zeker drie weken te vroeg...}. Kom langs immense stallen vol kukelekuu en tok-tok-geluiden wat duidt op hoeveel duizenden hoenders. Een groep kinderen bieden de dorstige wandelpassanten tegen wel erg democratische prijzen , ranja , limonades en koekjes en wafels aan bij een huis zomaar langs dit weggetje. Nader dorp opnieuw met hekwerkafzetting, wielercriterium, om zand-veldweg op te gaan, achter nieuw wijkje Dinther door. Kom weer aan opmerkelijk veel rustiger Abdijzaal binnen. En de bediening is gezwinder nu. Bewust nu ben ik me in de achterste regionen te zitten, en opnieuw is mijn verpozen kort. Terrein abdij af langs bejaardenhuis en soos wijk in. Wat straten en opnieuw vragen, geen pijl.... Een dame aan een hoekhuis loert langs raam voordeur en gebaart me waarheen , ze zag er al zoveel vandaag. "DIeje kant op moette". Een Airbornemonument en burgergevallenen, langsheen uitvalsweg naar kanaal en omstreken aflopende over rivier Aa . Even in stille gedenken. Fietspad en veel toeristenfietsers want prachtig helder weer. De zon kietelt in m'n nek en gezicht. Gauw mijn pet op, en zonneglas. Bekend van vroeger smal asfaltwegje in nu tot fietspad verklaard. Tussen bos en beemden door en wordt later zand hard zand dat wel , weer bots ik op de Aa en ga met de stroom mee derwaarts. Al die fietsers opmerkelijk vriendelijkgroetende, en belangstellend met wensen en vraag hoe ver is dit?.. Brug rivier over staat de secretaris met helpers appels uit te delen, gewaardeerde geste. Hij herkent me eerst niet met m'n vermomming. Twee zijden dubbele rijen oude eiken geleiden me over lijkt eeuwenoude weg naar het prachtige zo uit een stripteken-sprookjesboek , kasteel met tuinen. Smeedijzeren poorten door. Parkoersmannen zorgen dat we dit kasteel 'talle kant mogen bewonderen. Een echt plaatje! Paden grind en dan weer zand brengen ons rechttoe op een oude witte schilderachtige boerderij, in dit gebied Ter Kameren genaamd. Gaan het kasteelterrein af met zandweg annex fietspad. We gaan de weg Veghel-Den Bosch oversteken om opnieuw in landbouw en veeteeeltlandschappen te komen , huisje , boerderijen, tuinen noem maar en weer altoos de bloesem. De lente is daar. Als sluitstuk stuurt Willy en Co's ons weer het bos in , en slingeren de lopers zich in de rondte in de finalereeks. Wat droge greppels door volgt de bepijling snel op. Hekwerk en poort door beland ik weer op natuurtheaterterrein. Nog wat nablijvers hangen er rond buiten op terras en binnen. Verrassing! Patricks en Wifrieds clubleden maken juist aanstalten naar hun touringcar te gaan. t.w. De IJssetrippers uit Overijse niet ver van Brussel. Even korte gesprekjes nog van wat achterblijvers van hen. En Ja: Pat en Martien zagen ze gister nog in Rucphen, die kennen ze wel. De club had een weekenduitstap letterlijk bewandelt. Helaas in alle gehaast van ze vergat ik te vragen of Wilfried en wie weet nog wat "Beneluxers", { zal vast wel...}, er ook bij waren. Was leuk geweest ze eens te ontmoeten!... Nu en dan druppelen er nog wat lopers binnen in het gebouw. Napraat met nog wat bekende helpers en bestuursleden en andere wandelaars, en dan komt o.a. Tine V. uit Helmond binnen met hondje Luna. Het is nog gezellig nakouten. In de wetenschap van een lange wandeling naar de bus met uursdienst, trap ik er vandoor. Terugkijkende op een prima tocht natuur en verscholenheid. Bosrijk , en uitgekiende routes en verzorging aan zeer populaire prijzen van o.a. 80 ct {!} het goedkoopste en dat vond zichtbaar veel verkoop. Een prima lokker dus in tijden van erg hoge horecaprijzen. Heb genoten vandaag en anderen ook vast en zeker. Komend weekeinde staan Drunen, maar denk vast dat het Deurne wordt.... , op het programma. Wie weet waar ik U nog treffen zal... Blijven wandelen dus.
