Deze tocht is al de 20e editie. Een idee in samenwerking met Olat en Milieu 2000, vanaf en vanwege het wegvallen van de E.U. binnengrenzencontrôle. Met opstaan groet ik de morgen met Goedemorgenmorgen. Ik ga eerst op weg naar Noud.... Wat is dat?... Weer hoor ik de merels zingen, het is toch winter volgens de kalender? Dat de natuur degelijk van slag is wordt ik door de berichten van de N.O.S. juist nu bevestigd. Er komen allerlei lente-achtige ondervindingen en verhalen binnen. In Valkenswaard b.v. meldt men een nest jonge merels. Ik zie aan het begin van de tocht enorme vluchten ganzen terug noordwaarts trekken. Er groeit vanalles wat normaliter bij de lentetijd hoort. Zal vandaag onderweg dan ook molshopen zien, en zegt de weerspreuk; Komen in December de mollen; laat de winter met zich sollen. Welnu; wat hebben we nu voor winterweer gehad? Op weg naar Luyksgestel om vanuit Nederland de tocht naar Lommel v.v. aan te vangen. Onze belgische wandelgenoten juist andersom. We kunnen de auto in tegenstelling tot gewoonlijk met pakeergeleiders dichter bij de Camping-kantine stallen. We horen tongval aller kant vanuit het land. We gaan vrijwel regelrecht de camping af meteen de kempener bossen in. Boven ons het ruisen der wind over de bomen. Hadden we op weg naar hier nog hoop op wat zon , omdat er gaten in de bewolking leken te komen , was toch buiten de waard gerekend. Het trok en bleef zowat helemaal dicht het zwerk. Grijs , oude lucht hi-hi. Het lijken wel de donkere dagen NA kerstmis. Padenrijk al meteen spar en den en oude dennen prevaleren. Gras en modderige karspoorpaden en enkelpads , een bos met groene varens rijkelijk rondgestrooid. Nog paddenstoelenwerk her en der. Herfst en lente in de winter. Heel mooi begin toch, en heel anders dan voorgaande jaren. Een verhard fietspad , asfaltweg kruisend. Volgen namen als Piet Hendrikspad en Wim Nentpad, ze zullen wel verdiensten hebben. Openluchttheater Hunnerbergen langs, volgt openveld en weideland. Een enorm veld mosterdzaad in gele bloem deels. Hond Rakker leeft zich uit door soms door het gras te rollen wat mij opmerkt Noud je hond kantelt telkens. Hij valt zomaar om Noud! Zie je dat? Kempenland is meest bos allerlei en zo gaan we de paden op de lanen door. Een kortgrassige weide lopen we aan de rand ervan door. Al gauw volgt open heideveld en zijn we op de Bleekerheide ongemerkt de rijksgrens gepasseerd. Geen grenspaal of grenssteen , die heb je n.l. ook. We zijn pas zeker , als we ook de overwegend rode bakstenen huizen zien. We zijn in Vlaanderenland. Betonfietspad brengt ons omhoog gaand naar de hoge aarden wallen die het kanaal van Bocholt naar Herentals omboorden. Deze wallen zijn ontstaan door de uitgraving van dit kanaal, dus van de kanaalbodem. Er liggen ook diverse bunkers. Stille getuigen, langs dit kanaal waar op 17 sept. 1944 het offensief market garden werd ingezet door de geallieerden. Er is hier erg fel gevochten, moet de hel zelf geweest zijn. Gaan wal weer af en volgt een brede modderweg even weide, waar een wervelkolom van bladeren opwaait langs ons. Komen vlak aan Vossemeren , even ommetje voor de regels der verkeer en gaan de kanaalbrug over naar onder weer om haventje De Lossing langs te gaan. Hoe groen omgeving Lommel is blijkt aldoor. , en bereiken we het scoutsheem als eerste post na9 k.m. Ieders bril slaat aan door de vochtige warmte binnen. Tref hier Jaap omgeving Arnhem. Noud hoort hier dat als hij verder wil , hij straks als regel niet met de hond in de touringcar mag, verkort, en besluit van hier terug de route naar Luyksgestel te aanvaarden. Jaap en ik gaan verder. Leren meteen hoe sportief en actief Lommel is. De enorme evenementenhal De Souverein en allerlei sportcomplexen, sportvelden , overdekt zwembad en zo meer, en vlak bij stadion United Lommel tweede klasser prof nationaal. Over een ruitersportterein , en dan slingeren we de bossen weer in, den vooral. Steken weg naar Centrum over, kanaalbrug over en volgt een hele poos de toppen en op en af kanaalwal oostwaarts gaand. Eenmanspaden aldoor gaand. op en afdalend , met tussen de bomen telkens het kanaal zichtbaar richting Neerpelt. Brede betonweg landerig nu. met houtwallen en zijwegjes en paden negerend. Kale akkers , velden en korte maisstengelsvelden. Brede landweg in, kom ik met good old Lommelnaar Theo lang niet gezien even mee in zijn tempo bijpratend. Laat Jaap me weer inlopen en gaat het langs tuinen met pluimvee, hoenders, en zelfs een kolonie zwanen Zittend onder een spuitende fontein, in een particuliere vijver. Ga langs waterloop, komt Roosendaalse/Limburgse origine Martien me achteraan inhalende. Weer gesprekstof. Draaien over brugje terug en dan bospad in met verderop mooi open heideveld zakken af benee kanaalweg of pad in, en stijgen dan toch weer naar en dan over kanaalbrug , bereiken we Heideheuvel. Lommel heeft diverse bijdorpen , zo ook deze. Goed verpozen in de parochiezaal waar onze buren de belgen hun tocht naar Holland aanvangen. Oergezellige internationale sfeer hierbinnen en natuurlijk erg veel bekenden. We hebben er bijna 17 k.m. op zitten. Weer buitenkomend ontmoet ik mede-beneluxer René Smets, en volgt een kort geanimeerd gesprek. Dan twee straten links huisjes kijken met tuin-kerstverlichting versieringen, gaan we weer het kanaal-wallenbos in met opnieuw stijg en daalwerk. Gaan kanaalverkeersbrug onderdoor weer langs De Lossing, met taverne lijkt in ruste. Komen aan een grafmonument die vertelt dat hier een brits soldaat lag van sept. '44 tot juni '45 en is opgegraven weer. Vast vanwege de felle gevechten langs dit kanaal toen om over te steken naar nederland. Ik bedenk; ooit van huis gegaan, nooit meer teruggekomen.... Triest voor familie en anderen achterblijvers en kameraden. Martien is afgehaakt in Heideheuvel al, en Jaap en ik gaan onder een imposante slingerende voetgangersbrug door, hoog boven ons zien we wandelaars terug op weg naar nederlands bodem. Stijgen met neus op de schoenen een erg steil pad op met clementie van een groep jeugdige bikers, die respect tonen en ons eerst laten gaan. Volgt de Lommelse Sahara en fameus natuurgebied, niet te missen. Lopen een paddijk tussen twee schilderachtige vennen door mooi groenig omringd en watervogelrijk. Volgen een honderden meters lange latten omheining langs heerlijke losse en halflosse zandwegjes en paden met schitterende uitzichten over plassengebied, een boeg van een boot steekt lijnrecht omhoog uit het water als een vergaand wrak, wij denken vast zo opgezet toch, maar niettemin. Spreekt wel aan. Dalen af naar grote waterplas en volgen de waterlijn als bij het strand langs kabbelende golven wild opgezweept door de wind. Zien links van ons hellende duinen met oude den meest, het lijkt strand en duinen, maar erachter duidelijk bossen. Indrukwekkend mooi. Lang langs waterranden en her en der pad achter bosjeswerk door , rietkragen langs en dan verlaten we plas met mooie uitzichten aller richtingen , om bij een schuilhut weer de beschutting van bos en groen in te gaan. Bereiken we betonfietspad dat een eindweegs slingert en joggers en bikers laat passeren. Limburg fietst zegt een beschilderd opschrift op het pad. Opnieuw draaien we pad af en ruilen beton voor zandpaadjes door altoos groen en m.t.b.-paden netwerken, soms kruisend en we geven elkaar beleefd , begripvol de ruimte. Ieder zijn gerief en hobby/ sport/ liefhebberij. Prachtig padenwerk hier weer. Lommel propageert terecht zich als toeristische en vooral groene gemeente. Kan niemand tegenspreken. J. en ik komen dan toch weer veranderlijk in veld en weidegebied terecht. Ronden weer een waterplas, en een poel en slotenwerk, over platgelopen gras door voorgangers. Draaien verderop een zandweg in die ons aan het chiroheem brengt van vanmorgen voor de eerste lus gaand. Jaap en ik gaan naar binnen , nemen nog een afzakkertje en opwarmertje en vinden dan berekenend, dat we de acht k.m. route terug naar nederland vanwege de schemering maar laten voor wat die is, om niet in het duister door het bos te moeten hossen. Overblijfsel van het Nijnselsyndroom weken terug..... We zijn dik tevreden vandaag met onze 24 kilometers. Besluiten de touringcar naar nederland op te zoeken die vandaag pendelt voor korterlopenden vooral. Kopen onze badge daarvoor en slenteren de laan richting De Soeverein af. Bus is mudvol en we besluiten met een hele troep andere busgangers te wachten tot de volgende gelegenheid, waren voorgejokt dat die er over 10 min. zou zijn. Nou; niet dus, zeker een half uur wachten wordt dit. Als de andere komt, gaat bus eerst nog naar Heideheuvel terug B. lopers afzetten en nederlandgangers bijladen , terugweg opnieuw langs fameus voetbalstadion draaien we af op het moederland aan volle bak. Komen vlak aan de ingang camping Luyksgestel aan, sommigen kruipen verstijfd de bus uit, lijkt wel bejaarden en invalidenuitstap. In de zaal nog wensen en gesprekken rondgaand, wil Noud wel naar huis. Noud zet op de Olat -site deze week zijn gefotografeerde indruk op zijn route neer, kijken dus. Veel vernieuwde route vandaag met lussen van 8 k.m. aaneen te schakelen naar believen. Bijzonder geslaagd vandaag wat zich vertaalde in beider kampen ruim 1.000 deelnemers die zeker tevreden zullen zijn geweest, meest grijs weer, maar zo goed als droog. Al heel wat dezer weken. Ook jullie wens ik een geslaagd , gezond , en schitterend nieuwjaar 2012! met even geslaagd wandelgenot. Tot lezens of wie weet ergens live!? Tot weer. Houdoe; ofwel ; hou je goed.
Hoe stil de grote stad met kerst 'sochtends vroeg kan zijn. Pas aan het trein-busstation komt er wat meer leven . Daar tref ik ook Peter v.d.V. Veldhoven en Emmy helemaal in de buurt van Schiphol en een alom bekende Bredanaar. Die ook al heel wat wandeldecennia op z'n palmares heeft. De vaste wandelaar maalt niet om vroeger opstaan. De kerstponden of kilo's er van af willen lopen ook. Carpe Diem; pluk de dag. Er komt nog een tijd dat we lang genoeg zullen kunnen blijven liggen. De bus rijdt rap over eigen busbaan de stad uit. Grote bomen die de weg overgroeien steken grillig met hun bladloze takken af tegen de vroege donkergrijze ochtendhemel. Juist een zwart-wit tekening... Het miezert. Na een stilstand onderweg in het zicht van de haven en een krant van de chauffeuse, gaat het naar Dommelen op aan, en worden we bijna recht tegenover de vertrekzaal-clubhuis Dommelstroom gedropt. Hoewel buiten alles vol auto's staat, de grote parkeerplaats om de hoek incluis, is het in de zaal erg rustig. Tref er nog good old Jaap met zijn vrienden en familie uit Arnhem e.o. , aan een opwarmertje. Hoor dat de nederbelgen { Vanderstukkens} , nog maar net op weg gingen, van 'm, en na wat handen schudden en begroetingen ga ik in de achtervolging. Zie wat groepjes voor me gaan. Duidelijk bij vertrek is al meteen dat men een nieuw parkoers bedacht heeft. We zigzaggen door wijken en gegoede buurten via tegelpaden en achteroms, klinkerwegen, langs met kerstversierde huizen, tot ik een stuk Dommeldal door mag middels asfaltpad, met natuur in winterkostumeke. Natuurreservaat die wijken scheidt , weer uit, en verderop opnieuw een wijk in. Stratenrijk voorlopig, helemaal niet mijn ding, gaat het door Valkenswaard noord. Kruis bij verkeerlicht weg Eindhoven-Hasselt de weg, zie rood voor groen aan in mijn zienswijze, want erg stil en waarom stilstaan, en gaan paralelweg op om na een huizenrij een pad in te gaan met bos , speelweiden, wat open en terpen en talloze symetrische sloten die diverse paden scheiden. Hier mis ik enkele pijlen die weg zijn en moet het papier uitkomst brengen, die overigens absoluut duidelijk is. Zoekende en discussierende wandelaars alom. Weet de Bosstraat nog , en opnieuw nu de oostelijke wijken door, weer wél pijlen. Komen in de zaal van de kerk, waar het een drukte van jewelste is, brillen aanslaan van de vochtige warmte. Na 5.6 k.m. Het personeel daar raakt horendol over de meldingen van pijlen weg zijnde affaire. Ben niet tevreden met dit eerste deel kennende en wetende , dat de omgeving veel meer moois te bieden heeft. Een hele trits bekenden en wandelvrienden in de drukke zaal , maar toch ik zie ook Hemiksemse Patrick en Linda, de "nederbelgen", hoe langer zittend hoe schoner volk present meldt. Fameuze medebloggers als Gonny en Jos komen ook na hun lus door ons nog te nemen , binnenvallen. Jos toont ons met de camera hoe mooi de volgende ommegang wordt. We hebben er weer zin in. Moeten helaas weer gauw Jos en Gonny tot ziens zeggen, - { zeg wel vaker, een van de mooiste dingen van wandelen is toch ontmoeten en weerzien} .- Wordt toch nog wat straten en de eertijds roemvolle betaald voetbalklasser nu sportpark ex-stadion langs om richting Leende te gaan. Jawel; nu lonken de bossen en vijvers en vennengebied van de Valkenhorst. Het beeld verandert totaal. Groenigheid in overvloed en zo willen we het en daarvoor kwamen we. Blijf nog op betonpad terwijl wat beneden ons lopers door de modder en glibberigheid doen ploeteren. Daal dan ook maar het talud af bij begaanbaar en voeg me in de wandelende kolonne. In een woord een absolute goedmaker deze lus die ons tot vlak bij Leende doet ronddolen over bos en graswegjes door enerverende natuur, en waters , stroompjes en sloten en wat meer. Achter groot golfterrein door. Zijn weer helemaal in onze knollentuin hier , heel mooi. Watervogels te zien als blauwe en zilverreigers eenden zwanen. Heidestukken en veel geel hoog gras als koper of goud afstekend tussen het groen. Fabuleus! Worden bij afrastering attent gemaakt op wilde zwijnen, en onze ogen gaan alert rond , maar geen groot wild..... Stootte er een drietal jaren terug hier inderdaad op een club everzwijnen grote jongens! De parkoersman, naam me ontschoten , heeft zich als goedmaker voor de rust hier perfect uitgeleefd. Een dikke knoest van boomstam noodzaakt ons tot een omweg van het pad af. Raken even woonwijk en doorgaande wijkweg en gaan opnieuw het wandelgroen walhalla in. Paden op boslanen door, prachtig. Een eindweegs verder sta ik op verkeerd been , denk n.l. rand Aalst-Waalre te zijn , is het toch de oostelijke wijk Valkenswaard. Stevenen door wat straten weer op de kerkzaal af, die nog druk is. Personeel der club bedient ons met kerstmutsen of kersttenue aan, ik plaag sommigen alsdat ze haast gehad moeten hebben met hun slaapmutsen nog op. Kan lijden , want ken ze zowat stuk voor stuk.... Voorzitter Joop K. , kersvers, informeert bij me over de route, deed hij na die 6 k.m. aanloop al, en beloofde de volgende lus te gaan mooier , en dat was deze dan ook zonder meer. Hij en zijn consorten werden na het begin murw gemeld over de pijlen die ontbraken, juist in het mooie sloten-bos en park stuk, ze kregen er een punthoofd van, en dat werd stante pede opgelost toen. De uitgegeven snert of erwtensoepbon bij inschrijven bewaar ik nog, want opnieuw wordt een lus terug naar hier ingezet. Pat Linda en ik gaan weer in de hoeven ervoor. Stukje wijk weer en dan de J.F. Kennedylaan in met industriezone, en mogen dan de bosrand in. Heel de dag miezerig en druilerig, maar dit stuk natuur wat volgt belooft zonder meer, weet ik al. Wordt weer paden en wegskes slingerwerk, steken randweg over, langs scoutinggebouw en brugje over een stroompje en drassig graspad hierlangs en tot weer een brug klinkerwegje leidt ons definitief het Leenderbos in , sparrenrijk, tijdelijk een modderballet , maar deert ons niet al is het op qui vive zijn. Een reeks modderwegen en paden en toch ook wel gewoon vochtig zand leidt ons door een zonder meer schitterend bos en heideveld. Prachtig bosgebied in fel contrast met begin route vandaag. Een goedmaker zonder weerga. We zijn in bosgebied van het Belgische Hamont-Achel , Leende en V'wrd. die driehoek dus . Leenderbos. Absolutely fabulous ! Vee en wildroosters, fietspadennetwerken. We zien door de bomen het bos soms niet meer..... Natuur van de bovenste plank en genieten hier dus. Linda davert energievol door het grote bos en laat vooral Patrick haar hakken a.h.w. zien , laat hem volgen. Ne wandelmotor? Er komt vanalles ter sprake , wandelzaken heden , verleden , politiek en zo meer. Komen weer aan waterplassen , spaarbekkens of opvang overdadige regenval denkt Patrick. De nu uitstekende bepijling stuurt ons met papier in de hand feilloos door de natuur. Langs uitkijktoren dijkjes en paden. Super hier hoor. We geraken opnieuw in de zaal die nu veel meer zitruimte biedt en Joop Kennis , ja de voorzitter, en Ad Ph. een erkend parkoersuitzetter van járen , wil weer nieuwsgierig weten , of het beviel. Ja Joop , je had volkomen gelijk , en Joop bereidt ons voor op wat nog komen gaat. Joopkes oogskes glinsteren weer. Laat me de kop erwtensoep , want de naam der tocht is toch Snerttocht i.p.v. kersttocht, prima smaken. Patrick en Linda en ik zetten het restant 5.7 als papier zegt , in. Joopke vertelde nog dat het een zuidelijk ommetje zou worden. Groeten nog wat personeel en andere lopers en zetten er de benen weer in. Wat straten nog weer, en dan landerigheid en gehuchtachtige plekken langs. Zeelberg en Zandberg langsdoor, dorpsachtig gebied wijk dwars heen. Volgen een halfverhard zandwegje langs een grote vijver met aller gevogelte, en boomaanplant recent. Gras en weide paden een laagje geelzand modderpad. Wat bosgeslinger en tot weg naar Achel , deze oversteken en rotonde houdt ons een fietsweg stad uit. Routeman heeft een verrassing in petto een plagerijtje , geintje, hij laat ons na een beukenheg de berm in gaan . Een diepe droge sloot afdalen, wat voorzichtig afdalen en klimmen terug wal vraagt en P. L. en ik elkaar via een laagliggende pallet safe and sound met handreikingen veilig naar boventrekkend overzet. Dwarsen een veld gras en akkers, denken nog even voorbij de Venbergse watermolen te gaan , maar laat men ons bij Deelshurk eerder afdraaien naar rotonde in weg Eindhoven-Hasselt gaan , en weer het buitengebied in. Met verspreide bewoning. Een verhard zand/ grindpad loodst ons door dit agrarisch gebied begin V.wrd. in en volgen in de wijk weer zo kort mogelijk naar Dommelen via nog een watermolen en de mooie kerststal aan de dorpskerk, een must om te zien daar. Daartegenover ligt de zaal/ finish. Weer zit o.a. "Arnhem" e.o. binnen. Rustige zaal. Trouwe bezoekers in het brabants/limburgse en dus ook hier. Ik overweeg het allemaal kort te houden vanwege de bus zondagsdienst. En helaas, de tijd dringt, tenzij weer een uur langer wachten. Patrick ik en Linda nemen er nog een ten afscheid. Nemen hartelijk afscheid van elkaar en voeg me aan de halte tegenover etablissement, bij Limburgers die ook mee gaan. Vooral de eerste, tweede en derde lus waren zonder meer mooi, veel zoekwerk van de parkoersuitzetters. Het zou echt winter moeten zijn, maar bij thuiskomst hoor ik in de schemer merels in de wijk fluiten of zingen...... wat is er toch met die natuur aan de hand!?.... Kijk nu toch uit naar 2012 eind Januari, want zo Joop uitlegde een heel andere kant op en vanwaar ik weet, kennende, dat het smullen zal worden. Genoteerd! Nu een dagje rust, en dan volgt de traditionele oergezellige Grenzeloze tocht tussen Lommel en Luyksgestel samenwerking met Milieu 2000 en Olat. Kijk er zeker naar uit. Unieke sfeer. U lezer(s), medewandelaars wens ik graag allen een voortreffelijk gezond en voorspoedig succesvol (wandel), - jaar toe. En misschien treffen we elkaar ook wel eens ergens langs wegen en paden. Houdoe! Peter Heesakkers
