Het belooft een warme dag met later tientallen m.m. rs regen te worden. Ik ga dan ook maar vroeger op weg. De tocht is onderdeel van de jaarlijkse grensparkwandelingen om beurten aan weerszijden van de rijksgrenslijn. Vandaag in hartje Ned. Kempen, en onder de hoede van Loopgroep No-Limits uit Bladel. Uitstap vanuit lijnbus, en dan is het nog zowat dik 20 min. gaans naar De Tipmast, een stevige doorstap nog. Een uitspanning en hotel in de Bladelse bossen. Opvallend veel belgische nummerborden op de parkeerplaatsen. De gebruikelijke bekende gezichten maken ook hun opwachting en begroetingen over en weer en korte nieuwtjesuitwisselingen. Het gaat bij start al meteen de natuur in. Nog wat vakantiehuisjes en een villawijkje door onder de naam Egypte.... Alleen nu veel groener zonder de Nijl dus in de buurt. Een specht lacht ons ergens verholen in het rijke groen toe. Kom met een omweg terug op de aanlooproute klinkerweg naar de startlokatie, waar nog steeds wandelliefhebbers over aankomen. Om vrijwel direct rechtsaf een smal paadje in te gaan wat ook bij trimparkoers hoort. Vlierbes groeit er welig naast ander jong bosgroen. Parkoersuitzetters hebben reden en gelegenheid genoeg om het parkoers te doen gaan door rijkelijk bosgroen met oude sparren , dennen en allerlei loofgroen, en die kansen laten ze dan ook niet liggen vandaag. Graswegjes , tweesporige paden en enkelmanspaden volgen op. De rust is overweldigend, en de natuur ook. Nu en dan enige vogelgeluiden. Oude Postelsedijk vertelt me dat we kort bij de rijksgrens zijn met Mol-Postel in de nabijheid. Wat verharde en onverharde fiets en wandelpaden volgen op. Pad langs een diepe sloot, en crossfietspaden, de crossfietsers zijn er niet te zien vandaag. Slinger en rechte paden volgen op afgewisseld met z.g. hoekig gedraai, tot aan een ven... Nou ja meest uitgedroogd helaas en overwoekerd, maar evenzo een erg mooi intermezzo. Steken een bosdreef over wat verderop, gaan door langs enorm maïsveld, om linksom gaande het Kroonven te nemen over bijna geen zichtbaar pad, erg mooie onderbreking en de witte waterlelie's tieren welig. Nog een mosssig paadje, en een terpje overklimmende, diep door een greppel gaand, rechts in staat er de No-Limits-tentpost met bosterras. Goed voorzien en opgewekt personeel , die er duidelijk zin in hebben en hun vrolijkheid straalt af op de wandelgasten. Aangename verpozing. Het bosparkoers zet voort. In al haar schakering, van jong en oud groen en grondgroeisels, jonge stekjes berk , beuk, naaldhout, varens etc. Een fietspad draait door velden aardappels en mais vooral , naar de volgende bospartij op aan. Een bosperceel ingaand worden we opmerkzaam gemaakt om als we reekalveren vinden , ze niet aan te raken, omdat moeder ze dan zal verstoten, ze niet mee te nemen naar dierenopvangcentra of artsen wat kennelijk te vaak gebeurt, te goeder trouw, maar ze te laten waar ze zijn. Passeren oude wegwijzer met opschrift, Reusel-Hapert-Bladel-Postel {B.}. Tegenover een veldschuur met vooral mais duiken we weer het bos in. Het is vandaag erg veel schaduw lopen, dus beschermt tegen de brandende zon. Volgen een zomaar ingelaste kleurroute , wandelkoppaaltjesroutes, het summum van natuurplekkken. En een duidelijker routeduiding bestaat nauwelijks. Paden bedekt met denneappels en laag dorre naalden. Het loopt als op tapijt. Half-open dennen en jong loofbos waar de zon ruim doorheen schijnt, met zeeën van varens ondergroei. Maar ook ander spontaan opkomend groen en twijgen of bosjes. Na wat gebos en gefietspadwerk, geeft de omschrijving aan dat we langsheen buurmans rijksgrenslijn wandelen immers , "grenspad"; en inderdaad ik zie nu en dan grensstenen langs dit pad, ik loop nog op Ned. territorium zo lijkt, anderzijds de B. provincie Antwerpen. Zien vervolgens de bekende zilverkleurige officiële grens-kegel-achtige palen, nrs. 198 en 199. Komen voor de E34 snelweg uit naar A'pen , en gaan weer snel wég van de snelweg........ Een perceel kerstboomteelt veld voorbijgaande, en andere jonge aanplant. Bos weer in waar de bosbes alom tegenwoordig is in haar massaliteit. Een verruwde bosweg, rond aflopend, en waar de graskluiten op rondslingeren. Frans R. en zijn vrouw, Grensloperleden, zijn een poos mijn metgezellen, en we wisselen naast wandelnieuws ook wat dolletjes met vreemde klets uit, wat het serieuze even doet vergeten. . Een gekraak, en daar valt een tak juist voor ons uit een boom die er even geen zeggenschap meer over had. De rustpost van na de eerste rust en daarop volgende lus doemt weer op. Opnieuw is gezelligheid troef hier in een internationale ambiance. Buurman B. is goed vertegenwoordigd hier ook. Wat onderhoudelijk contact met bestuur en personeel, en ik zet me te rusten op het terras. Een four-wheel-drive houdt geen rekening met ons en raast met een gigantische stofwolk naast de pauzerende wandelaars en de bedienende veldkeuken. Erg minnetjes, en knap a-sociaal, een naderend wandelkoppel gebaart nog kalmer aan te doen, maar wordt onbeschoft iets nageroepen door open portierraam. En vergast op een gigantische stofwolk. De verontwaardiging onder wandelaars en bediening is groot. Volgt na de pauze een bosweg dat overgaat in smal pad met liggende jonge dennen , sparren en andere naaldbomen als houtwal die pad geleid een veld jacobskruiskruid volgt en een monumentale oude grillige armen takkenboom, kan niet missen, de heksenboom genaamd. Even grillige wortels boven de grond als wil deze weglopen... Nu volgen bospaden met groene weiden en velden wildgroei onderbroken, en de wilde bloemenzeeën. Een dijkpaadje met knoestige oude bomenrijen weerszijden een sloot volgt, en kom toch weer langs een veld een wei en ruw grasland. Mierenkolonies krioelen met wie weet hoeveel duizenden onder mijn schoenen. Gaan dwars over wat vakantiekamp-scoutingterrein blijkt of lijkt met tenten en ronde tenten en zelfs wigwams, zeg maar indianententen of ook wel tipi's genaamd. Zie bij een schuur behoren een lange wasgoot met tapjes, en besluit er mijn vochttekort aan te vullen. Heerlijk natuurlijk, helder goed gezond water. Ben nu in gebied Ten Vorsel zoals houten hekken en slagbomen me vertellen. . Even verhard gaand, toch weer slagboom met aanduiding Ten Vorsel in. Wijds grasland en boskant-einders en vooral weer maïs. Bospaadje langs deze velden met een laag oud naaldbomenafval. Koeien en weilanden, waterputten voor vee. Nog doorgaand bospadenwerk, geraak ik in weer de bewoning van "Egypte". Erg verspreide vakantie en villa en bungalows. De sluierwolken worden alsmaar dichter en dikker, de wind steekt meer op dan onderweg eerder, de zon verdwijnt snel en ik besluit maar geen risico te nemen en er de pannen op te leggen, gezien alarmerende weerberichten. En om dit midden in de verlaten natuur te ervaren lijkt me geen lolletje. Ik kom terug aan uitspanning hotel De Tipmast, en geef mijn deelnemerskaart af. Ik ben meer dan tevreden. Een dijk van een rasechte natuurtocht, een club-organisator van een der grenswandeltochten zomerwandelserie's, die als atletiek/loopgroep liet blijken talentvolle route-uitzetters in de gelederen te hebben. En begeesterende medewerkers/leden. Zeker weten; dat als ze dit een paar maal per jaar in hun streek deden , ze een klinkende naam en legio bezoekers / wandelaars uit alle windstreken van 't land en België zouden aantrekken. Hun omgeving biedt ze alle kansen op welslagen ervan. Een zalig mooi en rustgevend parkoers een treffend goede organisatie ervan, alle ingrediënten zijn aanwezig, voor groot succes. Zeker iets voor de club en leden te overwegen. No-Limits: Twee duimen omhoog. Een welkome loot aan Nederlands wandel-organisatie-stam. Komende week wacht de hoogmis van alle wandeltochten des lands; t.w. de 95e Nijmeegse Vierdaagse. Stad en ommelanden letterlijk in de ban van een wereldwandelfestijn waar 45.000 inschrijvers/ wandelaars uit ruim zestig landen ter wereld elkaar ontmoeten in een feestelijke wandelreceptie. over drie afstanden /routes. Daar ben ik zeker weer bij, die sfeer is overweldigend. U kunt dit wandelfestijn thuis volgen op NOS en andere radio/t.v. zenders alswel commerciéle satelietzenders, of op www.4daagse.nl; Vierdaagse.nl ; Omroep Gelderland ; of De Gelderlander vast en zeker. Ik groet u met "Houdoe"
