Enige duizenden lopers/pelgrimsgangers verzamelen tegen zes uur 'sochtends, op de Valkenswaardse Markt, om de voettocht van dik 80 k.m. vice versa aan te vangen. Achter de lange colonne, een dertigtal ouderwetse huifkarren vaak met proviand van de lopers, welke niet met een rugbepakking wensen te gaan. Klokke zes zet de stoet zich in beweging. Het carillonspel in de klokkentoren aan de markt zet een marialied in om over te gaan in klokgelui, tot de laatste deelnemer de stadsgrens verlaten heeft. Her en der slaperige gezichten langs de route die van het massale schouwspel niets willen missen, of koppies vanuit het slaapkamerraam al dan niet vanachter de gordijnen. Tussen de stoet in loopt een harmonie-orkest mee. Een verzameling van beroeps, zomaar hobby of fanfare of harmonie muziekanten uit dorp en streek. Het is een kleurrijk geheel . De machtige rij deelnemers komt in beweging en alom voegen er zich nog lopers bij. De stoet gaat richting Eindhoven eerst. Begeleiders , verkeersregelaars, en politie ziet toe op ordelijk verloop en de wegafzettingen. In de stoet wordt gezongen maar ook druk gekletst, men wandelt in vrijetijds zomertenue. De route is dik 40 k.m. per dag heen en terug dus 80 k.m. ruim. De eerste stop is voorzien aan de rand van Eindhoven een enorme sporthal, temidden van de z.g. Genneper parken, waar vele sportparken , 'n stadion , maar ook grote parken toe behoren. De groene long van de stad waarin iedereen op sport en recreatiegebied aan zijn/ haar trekken kan komen. Een enorm gebied, dat spreekt. Na een klein half uur pauze trekt de stoet zuidelijk de stad door en vervolgens verlaat het deze via het oostelijke deel. Ik herken talloze wandelaars, maar het gros der lopers is niet zo geoefend, en gaat mee onder het motto, als Valkenswaardenaar moet je het tenminste eenmaal meegemaakt hebben, maar dat zijn er intussen personen geworden die vaak al tot enige tientallen keren meedoen. Het is zonder meer een geweldig jaarlijks evenement van Valkenswaard. Een van de velen trouwens. Ook van buiten komen veel lopers er op af. De stoet trekt over landelijke en grote zeg maar 80 k.m. wegen door plaatsen als Nuenen, Gerwen, Lieshout, Beek& Donk, en Gemert richting Handel. De volgende dag tegenrichting terug bijna dezelfde route. Zeker in de doorkomstplaatsen worden we aanschouwd door de plaatselijke bevolking en ook zomaar passanten, die geboeid de massa lopers gadeslaan. De rustplaatsen zijn verdeeld over vier plaatsen langs de route. Horeca maar ook particulieren zetten hun deuren open voor de lopers waarmee vaak al een jarenlange traditie van bezoek heerst, vaak over gegaan op nog voortlevende familieleden. Er is een unieke band gegroeid. Waar nodig onderweg, worden wegen tijdelijk afgezet, het verkeer stilgelegd voor een veilige snelle zorgenloze passage. Het is een traditie die al bestaat van jaren tot eeuwen her. Het verhaal erachter wil, dat Valkenswaard en omgeving getroffen werd door de pest, en men beloofde als het dorp en streek bespaard bleef, men jaarlijks op bedevaart zou gaan, en dat werd eigenlijk per toeval Handel. {Om een langere uitleg te besparen}. Niemand kon toen bevroeden dat het zo'n enorm evenement zou worden. Het loop-orkest, enige tientallen mensen groot begeleidt de stoet regelmatig met muziek en gezang. De hoofdrustplaats in Lieshout is voor de geoefend loper wel wat lang t.w. 'n uur.... Diverse taferelen onderweg als rondrennend vee in de weiden, die zo'n drukte niet gewend zijn, en de landbewerkers, als boeren, nu en dan smalle asfaltwegjes. In Beek en Donk zal men onze doortocht moeten missen dit jaar , er is een omleiding noord-om het dorp voorzien wegens wegenwerken daar. Was nog niet eens een onaardig alternatief. Hier volgt nadien een taaie lange weg naar Gemert, waar de volgende rust van bijna 25 min. wacht. Er zijn onderweg ook verschillende eigen rustposten voorzien voor en door clubleden van diverse verenigingen, die hun eigen natje droogje en etenswaar voorzien , met z.g. verzorgingsauto's. Dan trekt de stoet zich op gang naar het einddoel, de kleine plaats Handel. Er voltrekt zich onderweg een prachtig verbroederingstafereel, met de lopers onderling. Indrukwekkend toch. En een van de mooie dingen van deze tocht. In Handel worden we onthaalt door een grote menigte van bezoekers, en omwonenden van de streek. Rijendik omboorden ze de route, de stoet wordt naar het z.g. processiepark geleid, waar we samenkomen voor gebed en gezang in een processie. Er wordt wat gebeden, waarna de groep zich ontbindt het zij naar onderdak of overnachtingsadres, anderen worden per auto opgehaald voor de thuisreis, weer anderen gaan per bus naar huis. De avond wordt of met een kerkdienst, en/of puur ter ontspanning plaatselijk doorgebracht. De volgende dag opnieuw een kerkdienst in de open lucht. Stroomt het dorp weer vol , om te verzamelen voor de voetreis terug. Heel het schema is klokvast vastgelegd. De stoet verlaat uitgeleide door duizendkoppig publiek het dorp op weg terug naar Valkenswaard, met een tot ziens tot volgend jaar. Behoeft het nog uitleg de warme banden tussen deze twee plaatsen? Vervolgens worden tegen de richting van de vorige dag de doorkomstplaatsen aangedaan. Konden we gister in shirt wandelen, nu krijgen we tot driemaal toe een bui stevige regen, gelukkig maar kort, op ons dak, waarbij we er twee nog konden ontlopen. Er wordt volop gezongen en tussendoor gekletst. De doorkomsten verlopen gladjes, en ook keurig geregeld en voorzien. Vooral na Eindhoven , krijgen we een mooie groene route voorgeschoteld richting Aalst -Waalre. Daar is de laatste rustplaats voorzien in en om het grote Hazzo-theater. Alwaar men zich opmaakt voor de laatste paar kilometer. Het was al druk in Aalst met de toeschouwers, we mogen de autoweg gebruiken en hele hordes fietsers vergezellen ons op het naastliggend fietspad. Dan, aan de grens bebouwing Valkenswaard, worden we verwelkomt met duizenden inwoners en andere belangstellenden, hartverwarmend gewoonweg. Rijendik omzomen ze de route. In de rijen en langs de route laat men de tranen vaak de vrije loop, heel indrukwekkend.... De route raakt met het naderen van het centrum en de markt letterlijk bomvol. De pelgrims krijgen voorrang om de kerk in te gaan. Het wordt een geweldige apotheose. Ook de kerk raakt bomvol en er wordt meegezongen. Als het orkest zijn intrede in de kerk doet, staat de boel echt op z,n kop, in grenzeloze bewondering, ritmisch geklap begeleid de muziek. De kerk dreunt onder de euforie, vendelzwaaiers komen vendelend door het middenpad, en vlaggendragers komen binnen en posteren op het grote priesterkoor. Veel bedevaartgangers laten de tranen de vrije loop. Het is een immense belevenis. Helaas laat de omroepinstallatie van de kerk het afweten, dus de korte toespraken moeten het zonder doen. De voorzitter van het broederschap laat weten om gezondheidsredenen die niet levensbedreigend zijn, af te treden. De nieuwe voorzitter wordt meteen voorgesteld. Hij o.a. krijgt een daverend applaus zo worden ook de geleidemensen en EHBO ers, rode kruismedewerkers en ander gevolg als politie en andere medewerkers extra genoemd, bedankt voor het smetteloos verloop van deze giga-organisatie. Nog een keer dendert de kerk van gezang en muziek, wordt er kort gebeden, en dan zoekt ieder zijns weegs, naar huis, of de etablissementen op en rond het kerkplein, een drankje op de goede afloop. Het blijft ook voor mij een geweldige belevenis ook de fijne saamhorigheid als onderweg. Waar lopen/ wandelen al niet toe leidt?... Nu zondag heb ik als eerste op het oog, weer een normale wandeltocht in Lieshout of Bergeyk. Lieshout prevaleert, als nieuwkomer. Daarna Den Dungen, dan nog even bekijken en die maand lonkt het wereld-wandelgebeuren in Nijmegen, de vierdaagse dus. Waar de wandelwereld letterlijk als in een reunie verzamelt, lopers uit tientallen landen tot rond 70 landen... Ik houdt u op de hoogte. Wie weet treffen wij elkaar ergens op de tochten komende. Tot volgend keer weer. Houdoe! Peter Heesakkers
