Het belooft nattig te worden vandaag belooft het KNMI. We zullen wel zien... Maar, we boffen vandaag, de hemelsluizen blijven in onze streek nog redelijk gesloten. Op naar Noud. die er vandaag bij is om het wandelgebeuren weer op de foto's vast te leggen. Op weg naar Asten. Een van de twee klokkendorpen in Oost-Nrd. Brabant. Dat steekt Asten zeker niet onder stoelen of banken. Overal in het dorp vind je stoeptegels die een kerkklok uitbeelden, en verder allemaal spreukentegels. We steken na aanmelding en kopje koffie het grote kerkplein over, langs een immens beeld van een klokkengieter, en een soort glazen triomfboog door en wat erg bouwvallige woningen. Gaan langs de klokkengieterijen. Volgt een vrij jonge woonwijk met parken en jong groen, tunnel onderdoor. Overal bot het jonge groen uit. De lente is er. Ook de paasbloemen tieren welig en de tulpenbomen, zo noemen onze vlaamse buren deze, ofwel magnolia's staan in bloei evenals de gouden regen en andere bloesems. We horen het kerkcarillion spelen, een wondermooie paasmelodie. We zien kippen rondscharrelen in de tuinen, echt een paassfeer. Alvorens we de bebouwing van 't dorp verlaten een vleugje toerisitiek , als natuurmuseum, beijaard, planetarium, en de Jan Paagman-sterrenwacht-koepel, een nieuw aangelegd tuintje door, voorbijgaand gaan we even een dorpsparkje in om aan een brede zandweg, omzoomd met hoge bomen akkerlanden te betreden. Het gaat langs nu en dan bewoning als oude boerderijen. Een wegwijzer bij een schuilhut trekt mijn aandacht, het lijkt erop of er een tape afspeelt in de wind , als ik voorbij kom, vreemd toch, volgens een voorbij komend wandelaar is het de wind die om die weg, en straatwijzers speelt, maar toch.... In en aan de slootkanten bloeit ook vanalles. Het blijft even agrarisch. In de verte roepen de paasklokken van naburige gemeente Someren. Ik luister intens, geamuseerd, en hoe mooi is dit. Onderwijl worden we getracteerd op diverse soorten weidevogels. Krijgen wat asfaltwegjes te gaan door akker en weilanden, nog met spaarzaam vee erin. Vaak tulpenbomen en andere bloesem siert de tuinen. We komen aan doorgaande weg Lierop-Asten een fietspad te gaan. Aan de overkant van de weg herinnert een klein monument aan een dodelijk ongeval. Gaan een fietspad over een brug in het kanaal en de Aa-rivier. Hierna draaien we een haarspeldbocht die ons langs het kanaal even brengt, en vervolgens vrij direct een graspad langsheen de beek. Een monument van een in in 1942 neergekomen vliegtuig trekt even de aandacht. Het loopt er niet altijd even gemakkelijk , maar mooi is het er zeker wel. Krijgen diverse vallen in die beek door stuwen. Gaan ook enige bruggen langsheen. Het ongelijke graspad vervolgd almaar. Het is opletten waar de voeten neergezet worden , dat wel. We zien speenkruid, plek bosanemonen, en de pinksterbloemen. Ik raak in gesprek met een IVN-gids, een natuurkenner dus , bij uitstek. We zien aldoor ook hele natte kluiten van zojuist omgeploegde landerijen. Volgt even een route-omlegging en komen dan bij de open lucht rustpost uit. Laten ons het brood en de koffie wel smaken. Hierna vervolgt de ongemakkelijke route van omgeploegd land, steken een doorgaande gewestweg over en volgen een knuppelpad, van enige honderdtallen meters lang, door wat moerassig gebied. Komt de Vlerkenroute gemarkeerde toeristisch pad. Opnieuw langs de sloot of beek. Ook telkens weer stuwen, en toch bemerken we geen grondverval {?} , in het landschap. We horen diverse spechten in de bomen van een groepsbos kloppen. Gaan een betonnen veebrug over aan de rand van de Philipsbosweg en camping bijhorend. Volgen een fietspad, naar meer open gebied en dan zien we op afstand, de kerk van Lierop, en gaan door landelijk , wat verdwaalde woningen langs en boerenland door. Huisje tuintje, beestjes. Gaan Lierop in , en belanden we rap aan de rustpost café- terras. Een levendig ontmoetingspunt van wandelaars waaronder nogal wat bekenden. Gezellig altijd.
Hierna verlaten we het dorp zuidwaarts een koepelkerk tegemoet gaand. Krijgen nog wat landerige wegjes te gaan om plots een graspad in te gaan opnieuw langsheen een beek, Lierop achter ons latende. Een grasduiker zet ons naar de andere kant van deze beek. Komen we aan weg en brug van vanmorgen, nu de andere kant op. Valt ons op dat pijlenophaler al vroeg begint en een stel die aan het lange beekpad begint, op de hielen zit. Wij zakken af naar de kanaaldijkweg die ons langs het Zuid-willemsvaart voert een poos. Duiken onder de E 34/A67 weg naar Venlo door en opnieuw volgt een landelijk tafereel van weiden en akkers al of nog niet bewerkt. Slingeren ons verhard langsheen boompjesweggetjes, om wat later toch de bossen in te gaan. Het Oostappense bos. Het wordt wat zwoegen over bospaden los zand, door een oude zandverstuivingsgebied. Stijgend en dalend dus. Een met plastiek bedekte akker doet deze golven in de opstekende wind. Slingeren het bos door, langsheen bospaaltjes routes, aller kleuren van diverse routes. De bospadroute daalt af naar een wegje dat we oversteken, om wat verderop weer een "wagenrustpost" te bereiken. Laten ons koffie , soep en brood prima smaken. Altijd weer fijn toeven hier op zulke posten, en als immer een zee van bekenden. Maar tja, we moeten weer verder..... Lopen de weg terug een stukje het bos terug in. Draaien nu linksaf tegenover uitkomend onderweg zijnd naar de post, lopers. Er volgt een hele poos stijgende en dalende bospaden door jonge in het groen staande boompjes, erg mooi! Prachtige grondgroeisels , en wilde vroege bloemen. Het is oppassen voor boomwortels bij klimminkjes en afdalingen volgend. Het hele bos wordt uitgebuit op zijn mogelijkheden, en , we lopen uit de wind. Het wordt wat zweterig. Komen een asfaltweg op die ons naar het viaduct over de autoweg naar Venlo voert. Het paas- bezoek verkeer raast onder ons door de duitsers richting heimat, oostwaarts, de nederlanders andersom terug naar het westen. Vanuit Duitsland dus. Wij volgen de dalende weg af die wat verderop afbuigt, een weg en pad volgend achter de buitenwijken villa's van Asten ofwel Aaste zoals ze het hier in het dialect zeggen. Na een 800-tal meter draaien we in een bocht van de weg , een bosweg in, die enerzijds weiden , anderzijds bos brengt. Komen langs een manége, waar paarden in een paardenmolen zal ik het maar noemen , hun rondjes draaien, andere rijpaarden in de wei staan en ons nastaren. Volgt een gehucht volgens mij , waar nog een oude boerderij in de sloop is. Steken bij een bosweg nog links-in. Een pad in , die ons brengt aan een klinkerweg, en ons het dorp Asten invoert. Gaan nog wat klinkerwegjes, langs een dorpspark , waarin een steltmolen mooi staat te wezen. Raken dan steeds meer in het dorpscentrum met winkels en resto's en kroegen in. Door een winkelstraat en plots komt dan de Markt met dominante kerk in zicht. We zijn er weer! In de zaal zit Hennie van Theo welke laatste wel onderweg nog is, van de wandeling geduldig te wachten , ze is zelf nog niet echt aktief. Het wordt in de zaal nog een ontmoetingsfeest met vele bekenden en binnenkomers, en Hennie wordt ook in de belangstelling betrokken. Na nog wat consumpties vinden we het tijd om weer huiswaarts te keren. We waren voor het laatst in Asten, want Olat wil hier in de plaats een voorjaarstocht, telkens , of elk jaar vanuit een andere lokatie uitzetten. Noud heeft weer een serie foto's voor het Olat album gemaakt onderweg , om natuur en sfeer vast te leggen. Zie hiervoor www.olat.nl / fotoalbum.
Of ik volgende week wandelvaardig ben , is nog afwachten na een bezoek aan mijn tandarts ter revisie deze week, op weg naar een nieuw gebit..... , maar probeer weer zo snel als mogelijk , tenzij in kortere vorm mijn wandelingen te doen. Ik doe u derhalve dus nu geen voorspelling hoe het bezoek afloopt, en of er even de rem op zal moeten. Duimt u voor mij? Ik bibber wel bij voorbaat want zo'n held ben ik niet in die stoel. Enfin, we zien wel. Intussen hopelijk tot gauw, maar mocht u me komende weken missen, hetzij wandelverhalen hetzij levende lijve, weet u van mijn absentie, en de reden. Houdoe ! En tot gauw weer.
