Het doorgaande verkeer aan de startlokatie remt sterk af, zij zien een verkeersregelaar aan de weg staan en maar vermoeden een verkeerscontrole. Op de parkeerplaats is het levendig druk, niet met wandelaars, maar activiteiten als atletiek van deze club. Bij inschrijving bekom ik een munt voor een gratis consumptie en een mandarijn. Neem de parkoersomschrijving in vogelvlucht door, en ga op pad. Langs de verkeersregelaar af, een fietspad op en vervolgens onderlangs een talud van een autoweg {E34/ A67} een graspad op langs riviertje De Run die tegenstrooms me tegemoet komt dus. Het is er flink drassig en bedekt met herfstbladeren. Ook de plassen water bedekken dit pad en het is goed opletten deze te omzeilen, verraderlijk onder het herfstblad . De luidspreker van het atletiekgebeuren hoor ik nog lang na de start. Erg hoog volume. Een waterval even verderop is hoorbaar in het verder stille landschap. Steek later per brug de stroom over en kom in gehucht Heers, even asfalt onder de schoenen. Ga langs een schilderachtige brink met bewoning weer het Kepenlandschap in, en volg een eikenweg. Rijpaarden kijken me verbaasd na, spitsen de oren, en verwachten m.i. dat ik een voederaar voor ze zal zijn vermoedelijk. Het asfalt vervolgt . In de verre omgeving komt klokgelui uit de omliggende dorpen mij ter ore. Ga een graspad in, welke van groenstrook overgaat in bosgebied, opnieuw is het opletten op vaste grond en het zandpaadje dat onder bladafval ligt verborgen, stap over takken en boomstammen. Een t-splitsing voor riviertje De Run ga ik langsheen, een stuw met val over terug langs deze rivier, weer even asfalt en een pad in welke me naar een ven en visvijver leidt. Het Vlasrootven is drooggemalen voor/ door werkzaamheden, er staat een dragline, maar mijn te gane pad is best te belopen eromheen. Kom weer aan fietspad , steek even verderop een doorgaande weg over, bos in en wordt afgezet aan de boorden van De Dommelrivier. Wordt omstuwd op smal paadje met allerlei groeisels en waar de oever het begeven heeft is even een voorzichtig te nemen doorgang daarom. Pak weidedraad vast, gelukkig geen spanning op. Na stukje bossages een weidepad in langs boorden bos, tot aan voornoemd fietspad, volg ik deze , en kom aan een watermolen in de Dommel, de gemeentegrens Veldhoven- Waalre. Sla rustplaats over een smal paadje in, en vervolgens een heg door met gewelfachtige doorgang, een beukenheg, Wat vaste campingbewoning langs, om mijn pad te vervolgen door moerasgebied, en boswerk. Het is vanaf de start miezerig weer, donkergrijze lucht, nevelig, koud, echt herfst, en de kleuren in het bos en verdere natuur zien er betoverend uit. Herfst ten voeten uit, en ik zit warm weggedoken in mijn winter-wandelkloffie. Temperaturen enkele graden boven nul. Mag na een opener pad een klaphek door een weideland ingaan, let op dit pad op koeienvlaaien, ga weer hek door weiland uit, een smalle plank met schuine brugleuningen, rivier over , weer drassige paden door en het landschap verandert in weide en akkerlanden winterklaar, percelen omsloten door oude en jonge groenstroken, bomenrijen. Paden met Y en t splitsingen ga ik door. Pad stuurt me door een klaphek een wegje op. Parkoersuitzetter ziet zich genoodzaakt een alternatieve route te maken wegens te slecht begaanbaar pad. Vervolg een poos asfaltwegje verkeersvrij door open landerijen, en kom aan doorgaande verbindingsweg fietspad . Vlak voor Valkenswaard herpakt de eigenlijke route weer, weet een doorsteek, en ga rand bebouwing een pad op welke verdwijnt in bos. Reuk van rottend herfstblad ontwaar ik, de herfstkleuren zijn hier fenomenaal mooi, en hoewel bepijling af is presteer ik het nog verkeerd te lopen, ga op mijn schreden terug, en dan lijkt alles op elkaar, ik verdwaal even, besluit dan maar even eigen weg te volgen, tot ik plots de bepijling weer tref, klopt met omschrijving een pijlnummering. Regendruppels hangen als kristallen aan de kale struiken. Een ven langsheen, ga verder in bospaden tot brede zandweg die overgaat in asfalt. Ga onder Waalre door naar volgend gehucht. Loon genaamd. Een verkeersbord met verzoek langzamer te rijden vanwege stofoverlast aanwonenden. Hoef niet behoedzaam te stappen, want de grond is verzadigd nat. Sla opnieuw rust zijnde een café over en vervolg. Opnieuw een prachtige oude brink waar de tijd blijkt stilgestaan te hebben, met oude boerderijen omringd. Moet van brink een hoge smal heggenpad in, een kerkepaadje genaamd, uit vroeger tijden, het is door nattigheid opletten waar ik schoenen plaats. Stapels boomstammen hout voorbij. Wat bos door, een klinkerwegje, even wijkje door, kom dan zandweg op, en blijkt parkoersman me met een grote bocht om Waalre te sturen, door rustige stille landschappen. Een kat komt uit de wei gewandeld , maar zet er een spurt in naar huis wanneer ze mij ziet, ze was vast op veldmuizenjacht. Beland weer door akkerlanden duidelijk winterklaar. Een verharde zandweg langs sportvelden, terug overgaand even in asfalt en weer veldpaadjes wordt ik enige malen geconfronteerd met zwermen weidevogels, mijn wat kleurige paraplu doet de zwerm opschrikken en een grote wolk van vogels scheert over de weide en akkerlanden. Het blijft zowat de hele wandeltocht druilerig. Volstrekte stilte om me heen zowat mijn hele wandelweg, allen op de wereld. Een drassig paadje weer in waar terreinwerkers dit pad omwoeld hebben met hun kolossale machines, langs stapels boomtakken, een slingerpad door open landerijen. Ik beland aan weer doorgaande weg, mag fietspad op, tot vlak voor een helling naar snelwegviaduct, ga ik fietspad af, een kort asfaltweggetje op en daar loop ik langs de autosnelweg wel op veilige afstand, langs kerstdennenteelt, weide en akkerlanden. Opnieuw zwermen vogels over me heen. In de verte tekent iets af wat de finish doet vermoeden, en dat blijkt dan ook later. Steek die weg over en kom aan de finishplaats uit. Binnen is het evenals vanmorgen een drukte van belang, vanwege andere dan wandelen, clubaktiviteiten, maar vind er na afmelding toch nog plaatsje om even te zitten. Ik kijk terug op een echte herfsttocht, enkel de wind ontbrak, maar had toch nog veel hemelvocht ervaren, voor de rest alle ingrediënten waar een herfsttocht voor staat. Een schitterend parkoers, prima bepijld. Alle lof voor de uitzetters, en andere medewerkers. Jammer was dat de opkomst wat achterbleef bij de verwachtingen. St. Nicolaastijd of het druilerige weer, in tegenstelling tot voorspellingen, zal de oorzaak zijn geweest. Heb genoten van een schitterend herfstparkoers. Hulde aan het personeel van parkoers en andere aangelegenheden de tocht betreffende. De actieve wandelaars die hier nu afwezig waren, hebben een prachtige natuurtocht gemist. De herfst in al haar glorie. Dat kunnen zij in een volgende gelegenheid alsnog goedmaken. Volgende week? Daar hoef ik niet over na te denken. OLAT vanuit Someren-heide, een bijdorp van Someren, bekend om haar jaarlijkse Kennedymars en feestprogramma eromheen. Daar heb ik weer hoge verwachtingen van gezien prachtige natuurrijke omgeving. m.n. Onze Vlaamse wandelvrienden kennen de naam al , en zullen best veeltallig aanwezig zijn hier weer. Beste lezers: Ik groet u met het Brabantse "Houdoe" . Tot volgende keer weer, mogelijk tref ik jullie hier volgende week ook. Hartelijk gegroet: Van: Peter Heesakkers.
