In de drukte van het bus/treinstation tref ik zomaar Gonny H. , Van het duo medebijdragers van Beneluxwandelen n.l. "Jos en Gonny ". We blijken hetzelfde reisdoel te hebben, en zo kleppen we op Steensel aan. Hans en Tina bemannen/bevrouwen als trouw het inschrijfburo. Prima voorziene startgelegenheid, alles d'rop en d'ran. Het gemeenschapshuis der dorp. Diverse andere bekenden melden zich present. Handen schudden en de laatste uitwisseling van nieuwtjes. Wel en wee. We openen met een kopje koffie vooraf.
Het servieswerk valt op; een vierkant schaaltje porselein als schoteltje, en het kopje, ook bijzonder van vorm, heeft een bijzonder oortje. Zouden kopjes me kunnen horen?..... Ik doe er maar geen gooi naar.
Gonny en ik gaan op weg, gaan door wat woonstraten kort, om aan rand dorp op een wal van metershoog maïs te stuiten. Een bielzen trap opgaand volgt een hagenpaadje dat dwars doorheen een wei snijdt. Maïsvelden wisselen af met akkers, weilanden en mogelijk een veld laurier, over stoffige wegjes. Vervolgens zomen groensingels onze te gane paden af. Er valt een miezer uit zware luchten, wat oplevert, dat het niet zo stuift. Het brede pad stuurt ons het bos in , waar we een tiental amazones tegenkomen op hun rijpaarden. Komen we op de weg tussen Steensel en Riethoven een z.g. 60 k.m. weg. Nou je de meesten hebben last van een zware voet, { gaspedaal}. Mogen er na de brug over riviertje De Run vanaf, een graspad op waar we banjeren door gehooid gras langs weideland vooral, langsaf dit beekje. Mooie wijdse vergezichten. Draaien weer fietspad met paralelle zandbaan op daar weer later van af gaand grasweg langs een snelstromende sloot helder water. Jagers-observatie-wildhutten voorbij, een coniferenplantage, opnieuw een bos in. Slingeren wat mee met slangenpad en bukken onder overhellende bomen door. Een hele trits padenwerk volgt om weer via wat opener gebied aan de rust bij een schuur met cadiwagen [ cantinedienst]- der club de rustpost te bereiken. Goed geoutilleerd als altijd en voor een prikkie ook vlaaipunt in keuze van vier smaken{!}... Ik raak Gonny kwijt, want ik knoop nogal wat gesprekken aan met deze en gene. Ga vanaf hier aan de extra lus beginnen zoals papier zegt. Bij een manege draaien paarden constant onvermoeibaar hun loopronden. Een paardenmolen , en dan denk ik , een paardenkermis hi-hi. Vanaf asfaltwegske, ga ik tweesporig grasbaan in door groensingels gescheiden landerijen, eerst rietkragen, Kom aan rivier en volg deze tot sluis/ met val, en steek deze over en loop terug hierlangs, door hoog maar al vertrapt gras. Bos in en daar is het opletten op de rijkelijk aanwezige pijlen want door bladval is pad dat slingert nauwelijks zichtbaar. Tja het is herfst. Het gras poetst m'n schoenen en het gaat langs visvijvers en door laag groen , dan het Witven omheen, overstekend op weg Waalre-Veldhoven. Dommeldal geeft een bord van Natuurpunt aan, en volgt een wildbegroeid pad tot klaphek, en volgt een pad, bijna overgroeid en niet te zien soms. Ik waan me in een rimboe waar ik best nog met kapmes me een weg moet banen , maar supermooi die ruigte. De Dommel houdt met me een wedloop, maar ik laat 'm , volg wel een poos zijn meandering. Slinger me met houvast een hek langs die allen wandelaars duldt. Dan volgt weidevee-zicht, en mag ik een klappoort door dwars over een laag gras wei. Ik hoor dacht ik maïsoogstmachines , maar blijkt achter groene facade uitkomende een bermgrasmaaier, een reuze tractor, een grotere tor dus; met enorme graslaadcontainer achter 'm. Gaat me te langzaam en ik passeer rap maar omzichtig langsheen om de mastodont achter me te houden. Zandbaan gaat over naar asfalt en dan kom ik langs een eertijds openlucht zwembad. Grote Veldhovense industrie en ziekenhuisgebouwen , zijn zichtbaar waarlangs de weg naar Turnhout-Antwerpen verkeer raast. Ga meer dan haaks een graspad in langs de Run-beek, hekwerk van zwembad links en overkant beek een honderden mtrs. lange muur van maïs meters hoog. Sloef weer door maaigras en een dikke laag populierenblad, gratis schoenenpoets, een verharde grindweg in brug beek over naar buurtschap Heers met een prachtige vrije huizenbouw omringt, temidden een driehoekige lindenbomen brink. Pompoenen voor de huizen op planken gestapeld, aller kleur en grootten. Ponderosa heet een woning met een schitterende heggetuin, iemand duidelijk met tuinliefde onderhouden. Zandweg volgend naar een donker sparrenbos in. Zie een knooppuntwandelpalenroute; {{ heb ik meteen een veel punten opbrengend scrabbelspel-woord aangereikt voor de scrabbelaars}}..... ! Los zand banjeren weer een poos volgt een groot veld kerstbomenteelt langs. Ga een paar maal Z-vormig hoekig pad volgen door akker en bouwlanden, weer donker sparbos in , wat later overwegend berkenbos wordt waardoor ik smalle paadjes volg onder voortdurend hoogspanningsleiding door. , die me door dennenbos naar de rust terug leidt. De lus zit er op. De goedvoorziene immer opgewekt personeel van de cadiwagen is er dus weer, veel vaste bedienden, en in voor een dolletje altijd. Laat merken dat ik er weer ben. Laat me op de banken in de schuur zakken , en zie daar is de verloren geraakte Gonny ook weer. Die was me ver voor zo bleek uit het praatje. Na deze rust asfaltweg ander kant op, boslaan in. Tegenover statige getraliede poort van De Buitenjan; een jeugd-opvangcentrum, een jong berken en vervolgens overwegend jong eikenbos in, naar weer een sparrenbos en over ATB-fietspaden. Omzeil een enorme waterplas in bocht op bospad. Door padderen tot ik aan omheind gebied kom waar plots een hele meute grote honden aan een hondenoppas ontsnapt, gegrom en geblaf en of ze mooie tanden hadden weet ik niet want ik wend verschrikt mijn gezicht af, -- de omheinig me de garantie biedt, dat mijn broekspijpen en wat meer me gespaard blijven. Moet nu bos uit verderop, weg Steensel -Veldhoven over gaan langsaf een Golfbaan. Een parasolzwam staat in de berm mooi te wezen. Asfalt wordt zandweg, onder langs de weg naar A'pen-Turnhout, en geklemd tussen noordkant dorp Steensel. Hier houdt de parkoersman ons lopers knap tussen deze beiden, een groenwand en bosstrook en veldwerk anderzijds, wat geluid van de drukke baan isoleert. Een z.g. grafheuvel volgt met uitlegbord uit de middenbronstijd { 1850-1550 voor Chr. }. Loop poos paralel hoogspanningsleiding door. Er wordt volop maís ingekuild bij een landbouwer achterom, de oogsttijd is begonnen en ik passeer prompt een geoogst wijds veld ook. Een veld met piepers langs. Boven me gedurig startend vliegverkeer en zie ook nog laag een Chinook -troop-helicopter scheren. Een vrij nieuwe kapel langsdoor. Het Haonenven langs die helaas erg meest uitgedroogd bij ligt. Parkoersman verblijdt me op papier met de mededeling let op er volgen byzondere dieren. Ik ben verwachtingsvol , nieuwsgierig. Blijken tientallen jonge lama's te zijn donkere en meest lichte vachten toch. Draai om dit met houten hekwerk weideland heen en ga een smal groenpad in een prachtige hout-groensingel , boompjes, grassen en struiken als bramenwerk doorheen. Ben gelukkig in lange broek want doornstruiken en brandnetels rijkelijk aanwezig. Langs boom en plantenkwekerijen allerhande, en nog wat weidelanden volgt een grindweg, en groot veld massaal witte en rose bloemenzee, prachtig om te zien. Na even asfalt en kom ik aan rotonde begin Steensel uit. De parkoersuitzetter stuurt ons recht door dorp op de finishplaats aan. Viel me vanochtend op dat onze vlaamse bezoekers ruimschoots aanwezig tekenden , zo op de parkeerplaatsen te zien. Nu was het er veel stiller... Een dijk van een tocht, voor de echte natuurliefhebber, en rustzoeker en met grote zorg uitgestippeld en bepijld. En een hulppersoneel dat uitstraalt er zin in te hebben, en met kempense aanstekelijke gemoedelijkheid naar wandelaar/ gast en bezoeker. Ze hebben voor volgend jaar weer grote plannen, n.l. andere nieuwe routes en startplaatsen, vanuit ook ander dorpen, ze willen graag wat andere routes laten verkennen, en hun al jaren volgende en kennende, twijfel ik geen moment of ik ze weer bezoeken zal. Ik raak maar niet weg vanuit het gemeenschapshuis, en zie menigeen binnendruppelen. Oergezellig hier altijd. Daar zorgen de medewerkers/leden wel voor. De wandelaar voelt zich hier welkom. Ik heb weer een schitterende wandeldag gehad hier, dat wel. En U lezer dezes; blijven wandelen, dan zien we elkaar zeker ook wel ergens hier ter streek, nu komend weekeinde neem ik een sabatical, maar de week erna ga ik naar de hersfttocht van Olat in Someren, club en de streek daar kennende, vlak aan de weg naar Lierop, belooft dat ook een klapper. Ach ja 'tis brabant; mijn edel brabantse land.
Houdoe! Tot ziens of lezens weer. Peter Heesakkers
