Het bladval uit de oude lindebomen van het plantsoen in mijn straat trekt mijn aandacht als ik me op weg begeef naar Lierop. Is een sierraad. Het is de eerste straten waden door het blad. Niettegenstaande, staan de bomen er gekleurd bij nog in deze herfstdagen. Wat ik vorige week ook al vermeldde, de tuin die in Halloweenstijl is ingericht heeft navolging gevonden. In de bomen en op het wegdek kraaien de zwarte vogels aldoor. Een na- Halloween sfeer dus. Verderop in de straat is een voortuin passioneel gesierd, met kleine grafzerken, wat kleine spoken, en een groot spinnenweb in de boom. Aan het busstation tref ik Peter v.d. V. uit Veldhoven wachtend op zijn overstap naar dezelfde bestemming, en zo reizen we keuvelend over. wandelzaken, --wat anders !? Naar onze bestemming, Lierop. Onderweg zien we een beboste weg de zonnestralen door het al spaarzame bladerdak der bomen schijnen, door ook de lichte nevel. Prachtig schouwspel! In de velden zien we grondmist opkomen. Echt herfst dus. De start zal zijn vanuit Het Jagerhuis, een in de verre omtrek bekend horeca bedrijf. We treffen die jagers gelukkig niet, niet mijn favoriete groep. Ik start via de hoofdweg doorgaand door het dorpje C.A. Someren. Weer doen de klokken van de impessionistische monumentale koepelkerk ons uitgeleide en uit alle hoeken van het dorpke komen gelovigen ter kerke. Weer waad ik door een deken van bladeren. Langs een sportpark waar de grasmat bladervrij wordt gemaakt. Een wegje met huizen verspreid en boerderijen ver uit de vorige eeuw langs. Andere afstanden splitsen al van mij. Lange schaduwen worden door de lage ochtendzon geworpen op weg en landschap. Het is kraakhelder weer. Hoor geloei in stallen. Een paardenwei langs, ongewoon veel drie en twintig telde ik er. Een graswegje en bielzenbruggetje over van de Kleine Aa. Een quadrijder passeert me eerbiedig. Respect. In de verte snelt kanaaldijkverkeer, paralel dus aan de vaart. Een asfaltwegje verandert in zandweg, en weer terug naar asfalt, her en der een boerenhofstee met nog vee in de weiden. Ga een graswegje in langs landerijen met groenstroken, alwaar een echte Amerikaanse truck geparkeerd staat, een blikvanger. Wat straatjes door den boer zijne erven en zandwegjes komt toch de Quad van daarstraks me tegen gereden, opnieuw met ingehouden snelheid. De ruspost is voorzien bij een farm equipment bedrijf, motorische uitrustingen voor land-akkerbouwers en tuinbouwers. Binnen in de immense hal en de club heeft ruim zitjes voorzien en de keuken biedt vanalles in dranken warm , koud en etenswaar. Prima verzorgd! Na deze rustpauze stuurt de parkoersuitzetter na kort asfalt de natuur in. Smullen van de herfstkleuren wordt het. . Gaan langs een campinghek, afzetting achterom hier het toeristisch pad de Bontvenroute op, door bladerdekens en smalle bospaadjes, een doorkijk intermezzo van uitgestrekte weidegebied, met vee nog rijk aanwezig alsook schaapskuddes. Het gaat nu de befaamde Strabrechtse heide in, en ook op. Over wildroosters alwaar veel schotse hooglanders vlak langs ons, veilig toch, achter pikkeldraad, grazen. Ze negeren me volledig. Kom na bos aan wijdse zichten op het vennengebied van de heide over grindfietspaden. Zie gaandeweg enorm veel en soorten paddestoelen, verspreid maar ook hele kolonies, bij elkaar. Het is een waar lusthof. In geuren en maten, inderdaad de herfstgeuren kietelen mijn neusgaten. Het is volop genieten hier dat ook. Volgen ook een Onderduikersroute-pad en komen langs een historische plek met uitlegbord, en platte grond met uitleg, fundamenten van ex-bewoning, was o.a schuilplaats van geallieerde piloten en onderduikers om het werken voor de vijand te ontkomen. W.O 2 dus. Was een indrukwekkende plek, althans maakte veel indruk op me. We worden daarheen en omheen, langsheen gestuurd met bepijling zonder paden, loop op zachte bosgrond. Het ligt en lag ook destijds verborgen in groen waar nooit niemand kwam of ook maar kón komen. Loop daarna aldoor bospaden en wegjes tot aan een recent gebouwde uitspanning. Heb het inmiddels wat warm gekregen bij temperaturen van 19 graden. De zon schijnt onbarmhartig, en soms is de lage zonnestand wat lastig ook met mijn zonnebril op. Kom randje bos langs een enorm groot bloemenveld, waar de bloemen nog welig groeien zo ver het oog rijkt, dahlia's volgens mij {?} Veel is al geoogst, maar toch, een weelde aan bloemenpracht. En voort gaat het weer door bospartijen met paden bedekt met bladeren. Na bossen uitgestrekt kom ik langs een enorme tuin in het bos alwaar een beeldhouwer zijn kunsten tentoonstelt. Ik herinner me deze tuin van jaren geleden toen we deze mochten bezoeken tijdens de OLAT- wandeldriedaagse vanuit Geldrop. De Kempische wandeldagen. Toen mochten we een droomwerk van een tempel in aanbouw aanschouwen. Een hels karwei was het. Tussen de bomen door onderscheid ik nog diverse beeldhouwwerken, en bouwsels. De z.g. zonnetempel openbaart zich ook. Geraak nu aan een doorgaand wegje, wat verkeer. Steven direct op Lierop af, maar toch , onder kleurige oude eikenbomen door met aldoor vallende eikels, opnieuw een afdraai over eikenwegje nog opvallend groene bomen {!!?} ,, door heen boerenerven gaat het de kom van het dorp in, huisjes allerlei langs, oude en nieuwe torent daar de oude koepelkerk boven een park uit. Een ommetje zogezegd. Een besluitende draai het dorp in, kom ik aan het Jagershuis, de finish dus, waar het ook op het terras een drukte van belang is, met dagjesmensen, wandelaars, motoren geparkeerd staan van een motorclub, toerfieters, het is even lavreren, om binnen aan het afmeldburo te geraken. Blijkt zonder meer een geliefd plekje te zijn voor dagjestoeristen. Ik maak de leden van de club en achter de afmeldtafel een groot compliment. Dat was verdiend. Hele stukken van het parkoers waren helemaal nieuw. Ik ben dik tevreden, en dat waren Belgen in het etablissement ook eens met me, en die zijn wat gewend of verwent beter gezegd en dus kritisch. Een echte natuurtocht. Het deelnemersaantal lag naar mijn zicht en gevoel ook erg hoog. Dik verdiend ook. Een echte herfsttocht ook, in stralend zonnig weer. Volgende week staat Veldhoven op program, atletiek en wandelclub GVAC. Verwacht ik zeker na de ervaring van eind September weer veel van. Een nieuwe loot aan de wandelstam. Zie hun website: gvac.nl. Tot daar en dan. Ik groet u lezers met "Houdoe". Volgende week dan. ::: Van Peter Heesakkers
