Ik onderneem nu iets wat kennelijk de meeste Vierdaagselopers achterwege laten ruim een week voor het gebeuren. Ik doe het tegen mijn gewoonte in toch, vooral omdat de streek natuurrijk is en zeer aantrekkelijk. De bus zet me af zo dicht mogelijk bij het wandelgebeuren vandaag. Wanneer ik een aanvang neem met een zowat 3 k.m. voettocht naar het startlokaal aan de weg naar Mol-Postel, voel ik iets vreemds op mijn hielen. Het zal wennen zijn vind ik want ben met m´n schoenen dagen ervoor naar de schoenmaker geweest, om het euvel te repareren, en dat zag er klassiek goed uit. Ik kom aan de kantine van DES/honk een atletiekbaan met wat kleine kantine toch, en schrijf in, voor een afstand van 17 k.m. Het is erbinnen flink druk en het wemelt van onze zuiderburen. Wanneer ik een Vlaming, een fijne feestdag toewens, {want het is in Vlaanderen het feest van de Vlaamse gemeenschap} , is deze persoon zeer verbaasd, hij was zich deze dag niet bewust. Een andere zuiderbuur wist me te vertellen dat hij vernam van de feestdag via zijn autoradio onderweg naar hier. Conclusie van mijn kant is het leeft er niet, zo'n feestdag. Het is de 55 plus-groep van Eersel, die vandaag de serie op zich neemt van reeks van wandeltochten, welke in de grensstreek plaats vinden deze weken. Ik tref eenmaal buiten iemand aan die mij duidelijk groet en mijn naam noemt. Ik moet mijn schouders ophalen en zeggen dat ik hem niet ken. Doch als hij zich bekend maakt zie ik het pas. Tja al dik 55 jaar niet meer gezien, en omdat ik in de voorbije jaren toch ook een gedaantewisseling heb ondergaan. Een man uit m'n jeugdjaren van school en om de hoek van mijn straat destijds wonende. Wandelen brengt toch verrassende ontmoetingen vaak. Vanaf de start is het parkoers meteen aantrekkelijk al. Steek vanuit de startplek de doorgaande weg over naar Mol, en beland meteen tussen hoge groei in de wegbermen, door akkers en velden. Al rap gaat dit tafereel over in bos en heidegebied, en daar zullen we nauwelijks meer uit geraken, zo vermeldt ook mijn parkoersomschrijving, welke aldoor vermeldt zoveelste pad zus en zo links of rechts, rechtdoor. Van de zon zullen we weinig last krijgen omdat schaduw-wandelen troef lijkt te worden, onder de bomengroei dus. Heideveldje en vennen hier en daar het ziet er glorieus uit, en rust troef. Een route met zorg en inzicht uitgezet zo blijkt al gauw. Alleen op de wereld, nou ja wandelaars van deze tocht om je heen, maar het gaat door een absoluut prachtig en rustgevend gebied, en dat waar toch toeristen en nabijgelegen campings de overhand hebben. Het bos en heidegebied te doorkruisen vandaag strekt zich uit doorheen vrijwel de gehele Kempen tot over buurmans grenzen, een ruimte en verlatenheid waar je gemakkelijk kunt verdwalen. Moet gezegd een goede indruk van deze tocht. Toch... Het gaat me niet goed af vandaag, en er wrijft iets in de schoenenhakken. Gaandeweg ga ik ook mijn gewrichten verkeerd belasten zo voel ik, dus ga een rustiger gangetje, en wordt ik door menigeen voorbij gelopen. Geeft geen goed gevoel, en met de grote Internationale Vierdaagse volgende week in het vooruitzicht...... Ik besluit aan de rustpost temidden de grote mooie natuur met alle voorzieningen, maar geen Rode kruis of EHBO-post, om een kortere route te gaan. Heel jammer want de inzenders uit Vlaanderen van de fotoreeksen dagen eerder hier getoond op de site, vertellen mij en verzekeren me dat m.n. onze Vlaamse wandelvrienden enorm genoten moeten hebben. Ik besluit geen verder risico te nemen, en met pijn in het hart, dat wel, mijn afstand te gaan, danig in te moeten korten. Ook beseffende dat de terugloop naar de bus in Eersel me nog de nodige kilometers gaans me parten kan gaan spelen. Rustig gaande maak ik de kortere afstand verder af, en geniet toch de omringende natuurtaferelen. De routes perfect bepijld ook evenals splitsings aanduidingen van diverse afstanden. Ik gniffel even bij zoveel inspanningen, van deze club om de wandeldag tot een succes te maken. Krijg vrijwel geen asfalt onder mijn schoenen geschoven, en dit verdient een groot compliment voor deze 55 plusclub. Bravo! En deze streek leent zich ook geweldig voor zulke parkoersen. In rustposten is ruim voorzien. Lees er drie op mijn route-omschrijving. Ik zal er helaas maar een van treffen. Stiefel door het bijna zeggen aards paradijs, met enorme variatie in boom en plantengroei, en wilde bloemen, een waar genot. Raak plots aan een parkeerplaats van een camping, moet daar langsheen en bereik doorgaande weg en de ingang van deze camping. Ik herken dan de weg naar Mol-Postel en moet een poos per vrijliggend fietspad deze weg vervolgen, en bereik eindweegs verder een atletiekbaan, en een massa parkeerders. Blijk ik aan de finish te zijn beland. Binnen in de kleine kantine is het nu betrekkelijk rustig. Tref daar een oude getrouwe uit de wandelwereld, die wacht op haar man, welke nog onderweg is op de langere afstanden. Meld me af, neem een goede kop koffie, en sluit me bij haar aan tafel aan. Hebben veel herinneringen door onze wandeltijden welke we al jaren liepen, namen en situaties, en andere gebeurtenissen komen ter tafel. Wat tafels verderop zitten ook getrouwen van jaren her, en zij geven me een lift, zomaar spontaan naar huis, en wordt nota bene aan mijn voordeur af gezet. Wat elkaar lang kennen niet vermag toch. Mede onder dankzegging betreed ik m'n huis, verwonderlijke blikken van mijn gade, die me zeker niet zo vroeg al verwacht had. Gevoel van spijt en zo jammer van deze veelbelovende dag zo eindigend, onderwerp ik mijn onderdanen aan een inspectie. Geen blaren maar wel helemaal doorgelopen op mijn hakken. Ik voorzie na behandeling mijn geschade voetdelen van hechtpleisters, en hoop intussen maar, dat me dit bij het wereldse wandelgebeuren volgende week in Nijmegen, geen parten zal spelen. Tegelijk in het besef, dat mijn herstelperiode me nog ruimte biedt. Volgende week komt de wandelwereld samen, bijna 50.000 deelnemers uit dik 70 landen overal ter wereld. De landelijke pers zal ruimschoots aandacht geven hieraan dit grote gebeuren. Voor m.n. onze zuiderburen ter info, van maandag tot vrijdagsavonds van 18 tot en met 21 Juli op t.v. Nederland 1 tussen zeven en acht uur 'savonds, plus later en nog laat op de avond op de z.g. commerciële zenders welke u zonder satelietschotel -antenne dan niet ontvangen kan, helaas. Mogelijk wordt op t.v. Nederland 1 of 2 de intocht laatste dag van het wandellegioen uitgezonden rechtstreeks. Ook de nieuwsuitzendingen zullen wellicht verslag doen zij het kort maar. Het is een enorm feest zo zal u ervaren, de wandelende wereld ontmoet elkaar. Wilde u dit zeker melden. Ik zal in het legioen een van hen zijn, Kijk er natuurlijk weer naar uit. Zal u zeker verslag doen op deze site van het hele gebeuren. Intussen groet ik jullie allen. Tot volgend keer.... Gegroet. Houdoe! Van Peter Heesakkers
