Opnieuw een lange route staduitwaarts. Opnieuw staat er publiek aan de start vooral om ons weg te klappen en aan te moedigen , vaak persoonlijk en we mogen aanrakingen en schouderklopjes b.v. incasseren . Men joelt , krijst , feest en roept ons toe in koren vaak. De "50rs" zijn al reeds ons lang voor want die maken dezer dagen extra lussen natuurlijk. We draaien zuidwestelijk de stad uit richting Malden . Reporters en ander journaille langs de weg , als elke dag en god weet op hoeveel camera's en plaatjes je intussen staat van prof-en amateurfilmers en fotograven . We gaan vandaag door twee provincies , t.w. Gelderland en Limburg. Bouw van Malden door en als elke dag voeden en laven de bewoners ons. Komkommerschijven , koekjes van wat ook drop en ander snoep en gesneden fruit ook .Er is van alles in de aanbieding , gratis dus….{.} Na deze plaats gaat het de kanaaldijk loverrijk overigens , op. Even verder zien we aan de overkant Brabant liggen , en passeren we de Limburgse provinciegrens om een smaller dijkje op te gaan , langs de Maas nu. Gaan een grind/zandweg in de afdaling naar stukje oude rijksweg , onder een spoorbrug door Mook in , zijnde de meest noordelijke gemeente van de provincie. Door het dorp langs appartementen , de oude kom waar ons een terrasfanfare verwelkomt en het publiek ons hartelijk begroet , toch weer een kanaalbrug over en langs hier tot de Mookse plassen met groetende en aldoor zwaaiende pleziervaarders.
De soldaten vooral zingen zich weer moed in , dat het een lust geeft. Door landelijk en meidoornstruiken en Maasheggengebied , wat bosjes , gaat het op Middelaar aan met een draai naar de Plasmolen , langs twee campings waar weer talrijk begroetend publiek is, met de bekende en feestelijke taferelen. Gaan na een volgende camping en bosweg lang , door Milsbeek in feestgedruis . Maken een haakse noordelijke bocht en gaan recht op de Duitse grens af met op de achtergrond de heuvels van het Reichswald. Plots begint de eerste klim , en strijdkreten als van de soldaten volgen. We lopen op de meter af langs de grenslijn met de buur een kilometer of wat lang. En gaan daar ook de grens van Gelderland aansluitend weer over weg uit Limburg. Een S-bocht daalt af en men ziet een dikke kleurige slang van kledij en vlaggen en vaandels door het dal trekken . Bredeweg volgt en dan gaat het klimmend en dalende op hoofdplaats van de dag , Groesbeek aan . In en door Groesbeek gaande is het weer een feestelijke stemming van jewelste en enorm druk rijendik genietend en groetend publiek , muziek zang van lopers en toeschouwers . Dalen het dorp verder in langs de VIP- tent gaand om na de oude overweg weer te gaan klimmen richting de vermaarde Zevenheuvelenweg. De "cols "van de Vierdaagse. Op en af gaat het en langs de route wemelt het van het volk en ook campeerwagens staan als bij de Tour de France in files in de bermen geparkeerd. Mooie vergezichten als beneden ligt Duitsland. Het lijkt wel een echte bergetappe en het publiek staat dicht op de weg en begroet ons hartelijk. Massaal trekt het legioen zingend en muziekmakend door en anders doet het publiek het wel. Het is me een herrie van heb ik jou daar. Op een der heuveltoppen doen veel wandelaars en militaire groepen vooral een afslag om naar het Canadese oorlogskerkhof te gaan, waar constant plechtigheden ter nagedachtenis worden gehouden. Ik doe dit ook elk jaar bijwonen en het moet gezegd , het is heel indrukwekkend vooral als je langs de geéerde graven loopt. Een trieste aanblik, jonge jongens uit een ver land , naar een vreemd land, van huis gegaan en nooit meer bij de almaar wachtende familie en vrienden teruggekeerd. Het roert me enorm , al jaren en steeds weer. Ik kan het niet laten. Het trekt me aldoor aan ze even te gaan begroeten. We zijn ze veel dank verschuldigd. Lieten het leven in een vreemd land voor onze vrijheid. Hierna voeg ik me weer in het legioen . Op en neer aldoor langs geparkeerde caravans weer , en dan de plaats Berg en Dal aan. Ook dit dorp swingt de pan uit , zingt en roept ons toe, zwaait , juicht en slaken dierlijke kreten ter aanmoediging. Tussen groenige wegen dorp uit even wat rust , maar dan de grens van Nijmegen over herhaalt alles nog intenser nu. Een prachtige groenweg door meest villawijken. Raken we in de normale bebouwing en het feest gaat maar door, confettiregens , ballonnen , slingers , bellenblazers, uitdelers van alles wat. , kinderen vooral die briefjes met hun naam en adres uitdelen en zich voorstellen in meest Engels. Zij vragen of we ze een kaartje van thuis willen sturen , van hoe verder weg , hoe liever natuurlijk e.o.a. ver land. Na wat lange straten vol toeschouwers draaien we een wijk in smalle straat, zowat recht op de finish aan en het gaat maar door ogen tekort en een lawaai van enthousiast feestend verkleed publiek . WAT een gekte ! De wandelaar pept er geweldig van op. Na afmelding op terrein de Wedren blijft men nog graag lang samen . Orkest op podium en mensen dansen met eventueel nog kreupele wandelaars. Kleinere orkesten zijn er ook . Grootschermen laten zien wat er op de parkoersen zoals gebeurt , interviews e.d. Het is er goed toeven en veel internationale contacten worden gelegd, en veel buitenlandse gasten weten het nu al zeker ; volgend jaar weer terug.
Vierde dag De dag van Cuyk :
De temperatuur is evenals gister toen het overwegend bewolkt bleef bij 24 gr. Veel draaglijker dan de eerste twee dagen . Vandaag 21 tot 23 . Opnieuw de stad uit nogal lang van wegen. Om over een viaduct gaande weer uitbundig betoetert te worden door het verkeer. Een bosweg door langs heuvels en duinen en vennen. Op Overasselt aan , ook dit dorp vlagt en feest en de straten versiert als alle doortochtplaatsen. Wijk door , omhoog de Maasdijk op die lang en slingert maar ook erg smal is . Tegenover ligt Brabant. Gaan een lange brug over die ons over de uiterwaarden en de Maas , weer uiterwaarden naar Brabant voert. Onder een ereboog een ark de triomf door bloemen en takken versiert met Welkom in Brabant. Linden heet dit piepkleine dorp dat elk jaar versiert onder een bepaald motto, de hele staat door met U-bochten hangt vol met vooral stoffen lappen van allerlei dessins. In slingers aaneengesloten. Gildebroeders met speren en lansen in middeleeuwse stijl gekleed begroeten ons, met hartelijk welkom in Brabant , het doet warm aan , ik moet slikken en denk anderen ook wel . Onder muziekkapellen en ereboog weer dorp uit door een kunstmatig merenlandschap slingerend de baileybrug op via helling en enorme bult met uitzicht en weer afdalend op Beers aan . Door boerenland en dan na wat rust breekt de hel weer los. De loper ruikt nu de finish en dat het 'm moet lukken nu . Na een paar k.m. landelijk gedoe komt hetstadje aan de Maas , Cuyk in zicht met basiliekachtige tweetorenskerk. De vijftig k.m. voegt voor de overweg in , en even kan de stad het niet meer slikken. Het feestgedruis en welkom is weer hartverwarmend, waar halen ze de energie toch vandaan vraag ik me vertwijfeld af om uren zo tekeer te kunnen gaan. Het wordt nu en dan schuifelen want het tienduizendkoppige publiek dringt in enthousiasme het parkoers op . Het gekkenhuis is hier compleet. Ik krijg het altijd hier ook weer zo warm van zoveel vriendschap , blijheid , uitbundigheid, behulpzaamheid , aanmoediging , applaus gejuich . Dan gaan we de Maaskade op eerst tunnel onder autoweg door en overal waar je ook kijkt massa's volk. We gaan een pontonbrug speciaal voor ons gelegd door de genietroepen de Maas over naar Limburg. Nog 13 k.m. naar Nijmegen duidt een wegwijzer. De loper krijgt vleugels nu. Over de Maasdijk op Mook aan en dan volgt een dorp door en uit een tien k.m. lange oude rijksweg naar Nijmegen…… Niemand maalt erom , vermoeide gezichten worden lachende gezichten , her en der staan al familie . vrienden en wat meer van de loper langs de route en ik zie vele omhelzingen , huilers , al bloemen soms , de emoties lopen steeds hoger op richting Nijmegen gaand . Indrukwekende taferelen nemen toe. Nu gaat het rechttoe op Molenhoek en Malden aan waar de 30rs zich voegen. De loper ruikt de stal en het hooi en werkelijk het lijkt erop dat heel Nederland zich langs de route verzamelt. Om een idee te geven : Al heel wat jaren terug is eens geschat , dat er de laatste 5 a 6 k.m. 350.000 toeschouwers de wegen omboorden. En ja tribunes als een normaal huis zo hoog helemaal vol….. Vooral op het einde is het of je door een stadion loopt. De rest bespaar ik u maar , zoveel te zien en te horen en als gladiatoren worden we onthaalt. Loper en toeschouwer komen ogen en oren tekort. Je weet echt niet wat je ziet en overkomt. Zeker niet als nieuwkomer hier. Het gaat nog langs eretribunes met talrijke genodigden en diplomatie en bekende Nederlanders ook , politici ambassadeurs en wat al meer. T.v. en radio en andere verslaggevers. Een directe reportage-uitzending. Het is zo'n feest!.... Waar komen in hemelsnaam zoveel mensen vandaan? Ik wordt er altijd weer heel stil van en ja emotioneel ook zoveel hartelijkheid. Voor onze Belgische lezers en vrienden nog even; Ja hoor ook jullie legeronderdelen en burgers zijn a.h.w. talrijk tegenwoordig hier. Dan komen we op de finishplaats de Wedren en daar is het een feest als never. Alom geluk en blijdschap de warme en n.b. droge [ lang geleden} Vierdaagse is volbracht en overwonnen . Wat een gelukzalig gevoel ! U die hier nog niet was, moet het zeker één keer meegemaakt hebben om dit alles te kunnen bevatten want papier is te geduldig. Tenminste ik kan het nauwelijks omschrijven. Weet wel als u dit doet , het is als een virus voor de meesten toch. Eenmaal meegedaan , kan het je nooit meer los laten de zoete herinneringen. Het afsluitingsfeest in de binnenstad 'savonds is over de koppen lopen , maar aan mij niet meer besteedt , ik verlang naar huis en mijn eigen bed. Zalig !
Herinneringen waar ik mijn hele leven en een jaar lang op teer, en ik niet allen zoveel is zeker. Ja volgend jaar ben ik er weer hier. Hoef ik geen seconde over na te denken. Ja ook ik heb het virus te pakken . Maar aan u lezer , zeg ik blijven lopen , wie weet waar we elkaar weer eens zien . Houdoe !! Even nog bezien , waar ik volgend weekend loop , maar 5-7-8 Aug Kempense wandeldriedaagse Geldrop bij Olat.nl staat wel zonder nadenken weer vast. Houdoe!
De vierdaagseweek begint in het Nijmeegse voetbalstadion op zondag met een show , die je het beste kunt vergelijken met de openingsceremonie van de Olympische spelen. De deelnemende landen presenteren zich op het einde van de ceremonie en vieringen met een parade langs de tribunes.
Op zondag en maandag daaropvolgend loopt de stad steeds voller met toeristen , supporters en deelnemers die zich voor de marsen aanmelden . Dit jaar waren er millitaire deelnemers uit 24 landen , en natuurlijk ook burgergroepen uit alle lagen van de maatschappij , en uit 66 landen. Eigenlijk een reunie-feest van wandelgelijken uit de wereld. De hele stad en omgeving en de doortochtplaatsen vieren het feest van het jaar en kijken maandenlang naar het kleurige vreemdelingenlegioen uit. De stad staat een week lang volledig op z'n kop . Vuurwerk , varieté , open lucht activiteiten , concerten van muziekkorpsen uit de gastlanden etc. .
De stad leeft volop dag en nacht.
Op mijn aanmelddag tref ik medebeneluxer Guy en we trekken wat op. Het is al erg warm op maandag en voor morgen de eerste marsdag wordt 32 tot 33 grdn. voorspeld . Het is vandaag een gezellige dag van ontmoetingen en terugzien ván. Het plein van aanmelding en start en aankomst is zo groot als enige voetbalvelden , met enorm terras en stands allerlei en winkelcentrum en zo meer . We mogen morgen vanwege de warmte ruim een uur eerder starten , d.w.z. de 50 k.m. v.a. drie uur 'sochtends , en de 40 k.m. in twee delen t.w. 4.15u. en 5.15u. . De 30 rs om 6u. i.pv. v.a. half acht.
De stad vlagt en is aantrekkelijk versierd .
De eerste dag: Massa's deelnemers wachten ongeduldig aan vier uitlaatpoorten op hun startscan d.m.v. armbanden met nummers en barcode. Als we mogen starten , breekt de hel los. We worden door een uitzinnige meest jonge menigte luid toegezongen in spreekkoren en aangemoedigd , roffels , ritmisch handgeklap , ratels en vanalles wat herrie maakt. Trekt het legioen voorbij richting de Waalbrug en Arnhem naar het noorden dus door de Overbetuwe. Millitaire groepen zingen hun liederen en strijdliederen , je hoort veel talen en dialecten rondom je. Ik ga voor de 40 k.m. afstand per dag , en zal de plaatsen Lent , Bemmel , Arnhem zuid , hoofdplaats route Elst , Valburg , Slijk -Ewijk en Oosterhout , terug Lent , Nijmegen. Meest landelijke taferelen vandaag . Overal worden we als helden begroet door de rijendikke staande en zittende bevolking, muziek, fanfares, harmonieën , drumbands eigen muziekanten , autoriteiten , viptenten , gemeentebesturen , versierde straten en vlaggende huizen . Het publiek biedt ons voortdurend water , snoep, koeken , fruitpartjes, applaus , vraagt handtekeningen , publiek , kinderen en oudere jeugd willen je de hand schudden of handje klap doen , {Hi-five}. Een stuk met je meelopen , zeuren aldoor om souvenirs , om als ruil koekjes etc. aan te bieden. Deze taferelen herhalen zich elke dag vooral in de doortochtplaatsen . Het publiek voedt ons en laaft ons. Ze dansen en zingen voor ons en moedigen ons aan, doen verkleed of niet zelfs acts opvoeren . Ik vermoed dat het dezelfde taferelen zijn als toen onze bevrijders binnentrokken in 1944/'45. Het publiek is respectvol , blij en uitzinnig tegen ons onthaalt ons gastvrij. Borden en spandoeken met opschriften vaak ook persoonlijk. Ook zijn er massa's tuinslangen uitgerold en vernevelaars en ja zelfs douches over de wandelroute ! Het is en wordt aldoor warmer . Zo warm misschien , dat bij de controlepost de scanners dienst weigeren en de controles moeten vervallen . De muziek speelt overal in allerlei vorm. Ook straatacteurs en muziekanten , en carnavalesk verklede mensen . Gek uitgelaten dol en zo feestelijk als wat. Het gaat terug op weg Nijmegen aan , door Oosterhout en dan de gevreesde warme dijk op , die slingert langs de uiterwaarden van de Waal. Door Lent en de Waalbrug over de binnenstad in waar opnieuw het feest volop gaande is . Opnieuw een daverend eindeloos applaus is ons wandelaars deel en toejuichingen . Helden zijn we volgens hen.
Tweede dag , ook wel De dag van Wijchen als hoofdetappeplaats.
Het beloofd weer warm en drukkend weer te worden en dus opnieuw is de starttijd vervroegd. Bij het krieken van de dag gaat het legioen op weg. Donker nog. Pas na een uur plus drie kwartier gaans raak ik de stad uit. Als we zoals gisteren ook over viaducten van autowegen trekken worden we getrakteerd op enorme toeterconcerten van auto's en vrachtverkeer die ons ook toezwaaien en met de lichten knipperen. We krijgen een tijd een zandweg door bossen te gaan, het stuift er geweldig. Alverna is de eerste doorkomstplaats en het feest is er als gister grandioos. Raken even hierna Wijchen zuid om met een grote landelijke boog later via west van het stadje binnen te komen . De stad gaat volledig uit zijn dak rijendik toeschouwers en muziek , dansende mensen en wandelaars , bassige herrie, maar wat geeft , het feest en de ontvangst is warm en enorm , onbeschrijflijk is het enthousiasme , je raakt er emotioneel van zulk een ontvangst , ik o.a. ook wel. Zo ook in Woezik en later Beuningen , je kijkt je ogen uit wat je allemaal hoort en ziet ook onderweg om je heen, de reacties enz. fantastisch !! Weurt wordt nog aangedaan en en dan lopen we Nijmegen west binnen , het feest gaat almaar door, drinken wordt aangeboden , meest water , en erg mooi versierde straten. Het volk vereert ons , is blij , uitgelaten , totale gekte slaat toe, we worden op handen gedragen als bevrijders, heel indrukwekkend allemaal. Ik ben al 38 4 daagsen gewend maar het went eigenlijk nooit hier. Wat een feest ! We gaan de Waalkade over , terrassen langs , een kermisterrein door , klimmen naar boven de binnenstad in door hele rijendikke hagen van klappende en zingende feestende menigten , en denderende muziekkasten , orkesten en wat meer. Een hels kabaal , hoezo nuchtere Hollanders ? Op het af/aanmeldplein is het goed toeven al is het razend druk en wandelaars dansen en zingen in koren , feest op en top. Verbroedering der naties en ras en kleur en nationaliteit . Je komt hier ook ogen en oren tekort en je spreekt alles en iedereen vreemd of niet en uit welk land ook. Nijmegen is totaal gek geworden. Zulk een uitzinnigheid. Morgen wacht de z.g. Bergetappe met de gevreesde Zevenheuvelenweg , de omgeving is vergelijkbaar met de Vlaamse Ardennen . Het was weer erg warm vandaag maar het publiek draagt ons op handen en sleept de lopers erdoor. Weer veel aanbod van vooral water in aller vorm, geweldig !
