Het wordt de jubileumtocht ter gelegenheid van het 80 jarig bestaan van de Noord Brabantse Wandelsportbond, en de Voetjes krijgen de eer toebedacht dit heuglijk feit met een wandeltocht te gedenken. In de bus naar Valkenswaard kan ik maar drie wandelliefhebbers herkennen, waarvan een dame naar ik vermoed, de verst komende zal zijn, en wel uit het hoge noorden des lands, Groningen! Aan het marktplein bij aankomst uit de lijnbus is volgens program een pendelbus voorzien. Er blijken misverstanden te zijn echter, en zo gebeurt het dat er een personenauto stopt aan de halte, waar ik Ad, een van de werkpaarden van de organiserende club herken, ingezet als pendelaar. In no-time arriveren we aan de startgelegenheid, en ik roep meteen al , Waauw! Er is enorm veel personeel opgetrommeld, om de verwachte drukte in goede banen te geleiden, en parkeerruimte te regelen, en ik zie sowieso al een vijftal bussen uit buurland België. Naar ik kan zien uit o.a. Schaffen, Kortessem, Eppegem. Ad dropt ons tot bijna aan de ingang van een ruim voorziene fabriekshal, en opnieuw een waauw reactie van mij, als ik de hal binnenstap. Ik loop de hal binnen en ontmoet al meteen bondsbestuurders en leden en bestuur van de Voetjes. Een hartelijk welkom. Weerszijden kraampjes voor inschrijvingen, reclames, hapjes en dranken. Ik feliciteer de voorzitter van de kringbond voor zijn wegens koninginnedag verkregen medaille in de orde van Oranje-Nassau, van hare majesteit behaagd, vanwege zijn werk voor de wandelbond. Ik kijk m'n ogen uit in de hal. Dit is het! Wat een sfeer. Er is een loopgang gemaakt langsheen een enorm terras tussen twee grote bedrijfshal schuifdeuren. En voel me net als andere deelnemers welkom. Niets is nagelaten om het ze naar de zin te maken vandaag, en zelfs de lokale omroep heeft er z'n eigen studio ingericht. Er klinkt muziek, geroezemoes van de drukt die duidelijk op gang komt, je zou er zomaar willen blijven, maar dat is toch niet echt mijn intentie vandaag. Als bondslid mag je zonder betalen inschrijven, dan dient je lidpas getoond te worden, wel bekom je de startkaart. Ik moet oppassen met de drukte en ontmoetingen anders kom ik niet tijdig op weg. Ik bekom tevens een goed samengesteld boekwerkje met alle routes uitvoerig beschreven, en uitleg over historie van het gebied waar we vandaag doorheen zullen gaan. Het ziet er allemaal puik uit. Buiten de fabriekspoort is het even opletten , want daar splitsen zich al meteen de diverse afstanden, de korte gaan de ringweg oversteken, ik moet een pad achter de hal volgen. En al direct een natuurlijk pad, die me leidt naar een natuurgebied die ons precies tussen twee industriegebieden in brengt. Parkoersman laat ons vernuftig padenwerk volgen met genummerde pijlen, en langsheen een mooi ven. Dan toucheren we even, wat bebouwing, na wat weiden met allerlei vee, moeten de zuidelijke ringweg oversteken, om door gehucht Zeelberg te gaan. Het eerste deel was al een grandioze opening. Wegje wordt fietspad en we draaien om een naar mijn gevoel kunstmatig aangelegd meertje, maar mooi, een beschaduwd paadje in. Een uitkomst vandaag , want de zon doet extra haar best om de tocht feestelijk te laten verlopen. Het hemelzwerk is wolkenloos. Krijg het al gauw warm en mijn dunne jack kan opgeborgen worden. De route geleid ons onder V'waard door, via allerlei natuurpaadjes, waarin de omgeving ruim voorziet ook. Kom aan de rotonde van de weg naar Hamont-Achel en Peer. Draai onder rotonde langs even fietspad op en dan weet ik dat de routeman ons even bij de neus neemt. Ik herken het van een vorige tocht, hij laat ons door een diepe droge sloot gaan en dan een veldwegje op. Met wat asfaltwegjes komen we langs de beroemde Venbergse watermolen waar de Dommel zich onderdoor wurmt, en kajak en kanoliefhebbers aankomen of verzamelen. Raak onderwijl telkens kort in animerende gesprekken met de vele Vlaamse wandelaars. Na weer een poos bospaden komen ons wandelaars tegemoet, ze blijken van de eerste rustpost te komen. Steken we de autoweg Lommel-Hasselt over, en belanden bij de post. Het is er gezellig levendig druk en ik schaar me aan een bank met Kortessemmers. Heerlijk die Belgen om mee om te gaan, en raak ook in geanimeerd gesprek, in m'n eigen dialect zelfs. Tref ik ook Jaap en Tilly die ik de rest van de tocht vergezellen zal. We hebben immers een lange wandelgeschiedenis. Hierna gaat het terug in de looprichting een poos om dan het natuurgebied Malpie in te gaan , een vennenrijk heide en bossen gebied. Na toch boswerk, het alom uitbottende jonge lentegroen, zien we plots de contouren van het dorp Borkel, en gaat het er recht op aan, maar ook even door. De weg geleidt ons naar de rustpost aan de kantine van een sportpark, ook levendig druk. Personeel werkt als nijvere mieren. Hier komen ook de eerste 40 lopers en 30 ons voegen. Ik kom tot de conclusie dat die afstanden me in tijdnood, en eenzaamheid zullen brengen en besluit er een dag uit van te maken vanaf hier. Niets moet, alles mag wordt het motto. Ook hier verrassende ontmoetingen met bekenden uit wandelland. Andere wel l.a. lopers maken of hebben hun ronde of lus over Belgisch grondgebied, voor zich of achter de rug. Een smal pad leidt ons van hier af langs de uit België komende Dommelrivier, en we gaan vernuftige padenwerk volgen door de natuur onderlangs Borkel en Schaft, steken die weg over die naar de Achelse kluis leidt, die ons door velden laat dwalen via allerlei kronkelpaden, akkers, velden, zicht op kleine bosperceeltjes, om een hele poos later de weg van Valkenswaard naar Peer over te steken , even fietspad langsheen gaand, steken we wat verderop deze weg over en betreden de Brugse heide doorheen een overdekt veldwegeltje, een groensingel, die ons brengt op een eveneens overdekt begroeid voormalig tracé van de spoorlijn Eindhoven-Valkenswaard-Achel- Neerpelt die hier liep tot begin zestiger jaren vorige eeuw. Enerzijds velden van de boer anderzijds bossen. Daar mogen we na een poos indraaien, en opnieuw belanden we bij een groot ven dat we linksom passeren en al haar schoonheid mogen bewonderen en alle rust. Horen divers vogelgepiep. Kikkergekwaak verwelkomt ons, en een schitterende waterspiegel worden we op getrakteerd. Het concert van de lente. De bepijling begeleid ons voortreffelijk mag gezegd. Geraken toch weer na alle bospadenwerk op een visgraatachtig aangelegd klinkerwegje, die ons door mooie landschappen stuurt. Komen langs een gehuchtje met schilderachtige huisjes en typische Brabantse oude langgevel boerderijen. Parkoersman loodst ons duidelijk weer ver onder de Valkenswaardse bebouwing en industrie door, een beekje over, met oude stenen brug, opnieuw de bossen in en volgen tevens een tijdje de beek over een graswegje. Hier stuitten Noud en ik ooit op een viertal everzwijnen eertijds. Steken een plat houten bruggetje over. Er volgen wat duinen, en bospercelen waarachter ik weet, dat een scoutinghut zich daar bevindt, ook gediend hebbende diverse tochten als rustpost van deze club. Mogen er ook voorlangs heen en dan komt onverwacht de Valkenswaardse zuidelijke ringweg in beeld. Die steken we over, en dan weten we aan de andere kant van de weg de fabriekshal weer als de finishplaats. De reclamepanelen van het bedrijf pieken boven de boomtoppen uit. De radiomensen van de gemeente zijn er nog en er zit een orkest levende muziek dus bij tijd en wijlen te maken. Opnieuw volgt na afmelding het feest der ontmoetingen van natuurlijk ook bekenden, en verenigingsleden. Het is er nog even oergezellig op het grote terras met kraampjes allerlei en etens en drinkwaar omzoomd. Voorzitter Joop, de bestuursleden, personeel en leden, hebben er duidelijk plezier in, ze stralen een enthousiasme uit. Ook het bijna voltallig aanwezig zijnde provinciebestuur glundert. This is IT! Het contacten met lopers die arriveren en personeel loopt weer als vanouds, gemoedelijk en vrolijk, en allerlei verhalen en ervaringen gaan de tafels over. Ondanks de "concurrentie"van de vieringen van de Nationale bevrijdingsfeesten alom in het land met festivals e.d. , maar ook de vele wandeltochten , het drukke landelijke programma vandaag, heeft Voetje voor Voetje, ook wel "De Voetjes" kortweg genoemd, er een dijk van een tocht vandaag neergezet, in een niet aflatend enthousiasme en medewerking die deze club zo kenmerkt. Een club met een vriendengeest, en grootse inzet. Ik wordt weer met de auto naar mijn vertrekpunt in het centrum van het dorp gebracht, ik betrapte me erop, n.l. dat ik een der laatsten de hal verliet.... Ik kijk terug op een geweldig geslaagde wandeldag, zeker een promotie voor de wandelsport, deze club, en voor de z.g. nieuwkomers. Om zeker vaker terug te komen zeiden ze me. En daar doe je het als vereniging ook voor. Toch? Valkenswaard: Ingebed in een fantastisch mooie omgeving, zeker de moeite waard. Een van de Parels van Brabant. Een zeker tot ziens gewenst.
Houdoe beste lezers. Tot volgend keer. Peter Heesakkers
