Zuth: Zonder uitvallers thuis. Tegen mijn gewoonte in kies ik de zaterdag uit om te gaan wandelen. Maar weinig verenigingen kennen in tegenstelling tot vroeger, een wandelweekend naar keuze van de dag. Ik had 'm niet in de gaten, maar plots zie ik binnen mijn gezichtsveld een gestalte opdoemen die heel demonstratief vlak voor me langs de zitbank op het busstation te marcheert. Good old - nou ja - 'what's in the name-' Huubke uit Weert paradeert voor me langs. Een gedegen gesprekspartner tijdens wandelingen over vanalles en nog wat onderwerpen. We gaan op weg naar Gemert, alwaar ik al jaren diverse tochten me laat zien. Ik kon vandaag 'n uur eerder er zijn, en dat is in tijd een pré. Ook vandaag zal Huub de wandelpartner zijn.
We gaan een poosje bebouwing doen, straatjes of steegjes door, om het uit de kluiten gewassen stadje uit te geraken vanaf hun vaste clubhuis. Moeten gedegen oppassen voor de bepijling, en nog wordt ik op het verkeerde been gezet, doordat een pijl schuil gaat achter een jonge boom volop in blad, trouwens ook het straatnaambord ging schuil achter het groen. Gaan rustige groenrijke straten door, steken een doorgaande weg over en geraken in een sportparkachtige omgeving. Het is duidelijk, de gemeente doet vanalles om de inwoner te gerieven. Gaan een hoge heggenstraat doorheen waarna we in een mooie parkwijk komen en deze doorsteken over alleen maar fietspaden. Vijvers langs met rijke eendenschaar, bruggetjes, en zowaar vlak bij zit een konijn het wandelvolk rustig maar waakzaam gade te slaan, vlak bij dicht struikgewas voor het geval er geen goed volk voorbij komt. Gaan een trits villa's langs en dan dient zich den buiten aan. Een klaphek moeten we door de bebouwing uit en zijn we meteen in de velden, met allerlei verbouwing van groenten, fruit en weilanden, gaan we een tweesporig pad volgen. Temidden een weldadige rust. Gaan zig-zag paden lopen met groenstroken, een z.g. hondenterrein langsheen, wat zandwegjes en onverhard. De zandpaden worden smaller tot eenmanspaden even wat bosbewoning, en komen aan de eerste , wat vroege rustpost, in een natuur-educatiecentrum, na krap 4 k.m. Even denk ik aan doorgaan, want nog erg vroeg, maar wie weet, wanneer de volgende post opdoemt. We slokken gauw een tas koffie binnen en vertrekken weer. Ik bedenk mijn voornemen en besluit voor de langere afstand te gaan. Even buiten de tuin is het wat zoeken en overleggen met diverse andere wandelaars, in groepjes, want diverse afstanden splitsen en -of zullen hier tot soms drie keer terugkomen. De pijling op de splitsing is massaal, maar niet iedereen even duidelijk. Zullen een grindweg volgen direct weer de bossen in, een plankenbrugje over, maar de parkoersman maakt zich qua beschrijving en met een jantje van leiden af. Is erg summier in de omschrijvingen, en het mankeert nogal in het gebrek aan voldoende bepijlingen. Volgen eerst een slingerend rood grindpad, om over een asfaltwegje ons kruisend langs een groenstrook randje bos enerzijds bos anderzijds de velden van de agrariër te volgen tot echt weer bos in. Ik geraak hier even uit m'n hum, want karig met pijlen bedeeld. Kom op een asfaltweg die door de wijdse ruimten gaat en na geruime tijd pijlen gemist te hebben, denken we, vragen we aan een tuinwerker, naar namen die hij in z'n omgeving vast kent. Komen aan een voorrangsweg, gaan over parkeerplaatsen van een grote zaak om na een 80 tal meters rechts een smal graspaadje in te gaan langs veld en weiden en sloot, een sluis voorbij, volgen een breed bospad, negeren alle zijpaden, gaan langs een camping en zwemvijver met strand, weten dat we vlak aan Boekel zijn aanbeland, maar zullen dorp niet te zien krijgen. Langsheen verkeersweg dorpje Handel op aan. Kersenbomen langs de weg, we hoeven de hand maar uit te steken, maar ze zien er nog groenig uit. Gaan over de terreinen van een inrichting voor geestelijk en lichamelijk gehandicapten, wel enerverend, prachtig en parkachtig voorzien, terug de weg weer op om een smal graspaadje langs een beek te gaan, en opnieuw zijn we aan het educatiecentrum. Een prachtig parkachtige aanleg, met planten bloemen en wildgroei van allerlei planten en bloemen, watertjes, een lust voor het oog. Binnen uitleg in vitrines over wat de natuur te bieden heeft. We verblijven toch niet lang. Ik kies hier voor het grotere werk, qua afstand. Krijgen gehooide velden te gaan, wat onze neuzen kriebelt qua lucht. Heerlijk toch. Volgt Gagelweg, en gaan dwars door Gerede Peel. Gaan een wel erg lange kaarsrechte weg volgen, met her en der een boerderij met bijbehoren, onmetelijke velden, akkers, piepersvelden, uitschietende aspergevelden, weiden, opkomende maïsvelden, tuinkasgebieden, en nu en dan vee. De zon brandt volop, in een kraakheldere lucht, maar zoals vandaag erg veel bomen over de weg, dus lopen vandaag goeddeels beschaduwd. Net als de lange weg ons verveelt draaien we voor een autoweg af, en na een paar honderd meter, dient zich op 16 k.m. de van alle gemakken voorziene club-rustpost aan, we zijn randje Elsendorp. Gaan na verpozing een z.g. ventweg op, rotonde over, fietspad op zuidwaarts, om niet lang erna, een ronduit schitterend natuurgebied in te gaan, een graspad in, bossen die beuken rood blad, berken, elzen, iepen, veel oude sparrenbossen, dennen en wat meer zij bieden. Een paradijs op aard. Behorend tot landgoed Cleefswit. Een schuilhut voorbij, en opnieuw een houtwal door. Ik ben helemaal in mijn knollentuin. Wat schitterend. Een brugje over bos en veld uit. Een asfaltweg door de wijdsheid der landschap. Gaan weg af voor brede grindweg door weer bos. graspad langs diepliggende sloot randje veldweg wijde blik langs groenige akkervelden. en bij oranje z.g. gaspaal weer een houtwal in, eindeloos landerijen door. Komen aan camping met enorm grote plas, waarop een waterskiër door een raceboot rondgetrokken wordt, en we zien dan meteen de waterskiër kopje onder gaan in het koude nat, door enig haperen van boot of kabel wie weet wat. Hilariteit bij ons dat wel. Hij wordt weer uit het water getrokken, hersteld zich, en vervolgt zijn wateroefeningen. Wij lopen deels om die plas heen over een tijdje plankenbruggetjes randje moeras en plas. Komen in dorpje Handel, lopen dorpje weer uit naar het natuur-educatiecentrum, alwaar opnieuw rust. Blijven hier weer kort voor een glas limo, en duiken na wat straten, opnieuw moeder natuur, de bossen weer in. Bossen afgewisseld met onmetelijke maïsvelden, doorheen, komen we op de Peelseloopweg, een grindweg. Gaan hier een doorgaande weg langs met "keskes" {kastjes} zo men ze hier noemt , kapelletjes en kruiswegstaties. Gemert op aan. Parkoersman stoeit met de route om deze aantrekkelijk te houden. Van de weg af een industrieterrein door , en een lang asfaltfietspad dwars door dit terrein, wat voetpaden ook nu en dan betegeld, een park ingaand, blijken onverlaten pijlen te hebben weggehaald. Op een brugje waar hangjeugd samenkomt, worden we door de jeugd de goede weg of pad opgestuurd toch. We vinden de pijling terug. Krijgen dan nog wat stratenwerk te gaan, en belanden vrij plots aan de finishzaal van het eigen clubhuis, van de organisator vandaag. Resumerend: We konden vrijwel geheel uit de amechtig schijnende zon blijven vandaag. Een groot compliment zeker waard. De omschrijving op papier alswel de gepijlde route riep nogal eens vragen op. Parkoersmensen waren soms vaag en wat karig, met bepijlen, maar ook op papier was het soms wat vaag, en dit juist op plekken waar het er voor de duidelijkheid op aan kwam. Zeker als in bosgebieden. Behoudens de erg lange weg van Handel naar Elsendorp, wat een wat saaie lange route was, was de route erg wisselend, boeiend vaak. En de rustposten van uzelf, de club dus, goed voorzien, aantrekkelijk, goedkoop en vanalles voedsel en drinken verkrijgbaar. Chappeau! Maar ben wat beter met bepijlen, en niet te zuinig. Ik loop al jaren uw tochten, maar zoals vandaag, was u veel te karig met de pijling. En waar het in bosgebieden erop aankomt welk pad te gaan, moet echt duidelijker, en ook niet karig omschrijven. Laat ook op de langere trajecten een rechtdoor of vervolgpijl plaatsen, het stelt de wandelaar gerust. De route uitzetters kennen zijn- hun omgeving natuurlijk erg goed, maar iemand vanuit de rest uit het land niet. Voor de rest was uw tocht zonder meer af. Populaire prijzen die de wandelaar trekt. U de club die al dik 50 jaren bestaat, {55?-- Heeft een naam hoog te houden, gezien uw ervaring tot ver in de tijd, zeker. Vandaag was omschrijving en bepijling wat nogal eens vragen opwierp, en dit ben ik bij U nooit gewend geweest.
Aan U beste lezer: Tot volgend keer. Houdoe, ofwel gegroet.
