De "R" zit in de maand. Kouder , koeler, rillen. De organiserende club houdt hun vaste stek clubhuis als startplaats aan. Een goed geoutilleerde accomodatie. Op mijn weg naar de lokatie zie ik een pijl onder aan de stoeprand liggen en kan ik de medewerkers bij de inschrijving daarvan in kennis stellen. Wordt ook prompt gecorrigeerd. Ga na mijn beker koffie direct op weg. Even lijkt het erop dat het de bekende route dorp uit zal gaan, maar het gaat nu toch wat anders. Toch is de bepijling niet evident in het begin en mis ik door eigen schuld ook wel, straatnamen bij de omschrijving alswel pijling, even twijfel , maar omdat ik er niet onbekend ben kom ik toch juist uit. Er staat al een erg koele bries, en in de bomen tekenen zich al de eerste herfstkleuren af. Kom langs een sportpark waar naar het schijnt e.o.a. race te gebeuren staat en de autonummerborden vertellen me dat bezoekers van diverse hoeken des lands present zijn. Hoor een speaker, en wat later een knal als van een startschot en zich roerend publiek. Ik kom er door de dichte begroeiïng niet achter wat er plaats heeft. Wat verderop schreeuwen voetballers en een handvol toeschouwers hun opmerkingen en aanwijzingen. Ik geraak het dorp uit onder groen overwelfde weg. Draai van fietspad over een beek-brugje langs een gewestweg ook fietspad, en passeer er enige "keskes" zo het streekdialect ze noemt. Ofwel kastjes als kapelletjes, die naar maria-oord Handel leidt. Een grindweg stuurt me langs de Peelseloop, op de hoek aan het begin een villaatje, gaat het 't vrije groengebied in. Grindweg wordt een karrespoor en een hele poos wisselt het af met plukken bospercelen , akkers , veldgewassen, maïs, wat groenstroken met struiken , boompjes, grassen, en wilde bloemenpracht. Vlierbes en andere bessenstruiken. De natuur houdt nu het midden tussen nazomerse groeitijd en voorbereiding op de herfst. Eerste herfstkleuren en toch ook nieuw groen en nieuwe stekken aan struikgewassen en bomen en wilde bermgroei. De paden erg vochtig nog , want voorbije nacht en vroege ochtend viel er nog flink regen. Soms moeten modderpoelen omzeild worden. Verspreid staande huizen en boerderijen hebben driehoekige vlaggetjesslingers in hun voortuinen. Er valt kennelijk wat te vieren. Een jonge tuinbouwer die juist uit de poort van z'n veld komt fietst een poos naast me en vertelt dat het vandaag open dag is bij div. boerenbedrijven. Waarvanaf loop ik en waar gaat het heen , en waarvandaan kom ik, zijn o.a. de vragen. Ah vandaar.. Na enig doorkletsen blijkt hij niet van de streek te zijn en n.b. op mijn vroegere school gezeten te hebben. Ken 'm niet... Hoe klein kan de wereld soms zijn. Landbouwwegjes met groensingels volgen rap op. Kruis de weg naar Boekel en na kort verblijf weer eraf en daar moet mijn gesprek gestopt worden, vanwege andere richting, ga ik langsaf een hondenkennel die massale blafgeluiden laat horen. Kom in land-tuinbouwgebied wat Verreheide heet. Langsheen brede stroken berm met hoge braambesstruiken, en brandnetels vooral. Veel maïsvelden en bewerkte landerijen, en malse grasvelden. Kom aan bosrand van de Handelse bergen, om poos rand bos en boerenland te blijven. Kom langs hondentraingsterrein , waar vele nog in aanhangers kooien me toeblaffen. Verspreide bewoning met huisnamen als vita nova; nieuw leven , dus. Na enig veldgedraai mag ik dan de bossen in. . Een krakkemikkige knuppelbrug over van een beekje. Veel jong mos hier. en varens vooral en andere jonge grondbegroeiïng. Hulstbomen. Moet nu een hele poos rood fijngrind halfverhard fietspad volgen, dat door dit bos slingert. Zie altijd wat lopers voor en achter me, en bij kruising pad met wegje staat een halfbejaarde man wijfelend zijn parkoerspapier te lezen. Hij loopt veel kortere afstand , maar heeft een toch naar ik herinner duidelijke pijl van splitsing afstand gemist, en komt van heel andere buiten de route richting... Twee dames ontfermen zich over 'm. Het erg lange "rode fietspad" eindigt voor een hek van een camping, en gaat over in zandpad en later in asfalt smal. Steek weg Handel-Boekel over en volg fietsstrook. Hier en daar bewoning en ruik een open hout-haard-vuur. Het blijkt bij Huize Padua een stichting voor geestelijk gehandicapten tehuis te behoren, mogelijk meest personeel daar werkzaam. Draai deze weg af buurtschap door en hoor hondengeblaf en geroep en regelmatig geschiet in het gebied. Blijkt na lange lus de eerdere hondentraining te zijn. Ik verwachtte op jagers want ik ben in open gebied weer geraakt met een groot veld wilde bloemen en plantenzeeën en anderzijds een geoogst maisveld met bosranden op de einder. Een zeker 6 meter hoge lange coniferenhaag scheidt privé. In dit open gebied , vallen de groeiende enorme stapelwolken op. Een apart cachet gevend aan het landschap. Ga ik toch later weer het handels bos in , en opnieuw rood grindpad, die me leidt, naar de rustpost in een natuurcentrum. Hier tref ik ineens een paar oude en jonge bekenden. Het is meer een natuurmuseum en er valt enorm veel aangaande te zien , maar daar is de tijd voor tekort. Een knus verblijf , dat wel. ook het terrein omheen dit centrum biedt veel te bewonderen. De natuur in al haar facetten. Schot in de roos. Maar de wandelaar wil verder. Aan het hemelzwerk weet men geen raad met de groeiende stapelwolken en ze worden dermate opgetast, dat ze aan overgewicht zullen bezwijken. De noordelijke hemel wordt langzaam donker. Ik passeer de gemeentegrens Boekel-Gemert , en mag de laan in de terreinen op van Huize Padua , door tuinen en langs paviljoens aller grootte. Oude bomen omranden de lanen, en van de kastanjes ploffen deze vruchten rondom me neer. Bomenlanen door die dan weer beuk , beuk en eikebomen afwisselt. Poort door, terrein stichting af, stuk bos in en dan, volgen uitgebreide maïsvelden wisselend met weiden en akkerland.
De grond ligt soms bezaaid met eikels en ik neem zo'n eiekelmutsje op en plaats die op mijn vingertop, en teken een gezichtje. Mond krom lijkt boos kijkend en mond onderboog lijkt lachend. Kom maar op 't idee. Een gele bloemenzee omboord in haar bermen een nieuw aangeplant bos , waar toch vooral essen beuk, eik floreert , maar berk toch de boventoon voert. Volgen nog plukken bos. Onder oude eikenboomrijen , dan weer amerikaanse eik , dan weer oude berk, en dan weer beuk. Markeringsstrepen van Peellandpad Den Bosch -Roermond een LAW-route. Een grasweg, enorm bietenveld en natuurlijk maisvelden. Perfecte stilte om me heen. Dan weer wat Peelwegjes door bomen omzoomd. Kom op grindweg met erg grote afgravingsplas waar het water azuurblauw oogt. Er kruipt een slak ,{bruine} en wat later een groen-geel gestreepte dikke grote rups en , wat verderop een zwarte slak. Heb ooit gehoord een slak kondigt regen aan of wacht erop en ze zijn bij veel regenval altijd present. De weersvoorspelling en wat geweest is, is ernaar. Passeer een groot veld met alleen maar oranje [dahlia's}? ... Weer hoge braambesstroken breed in de berm. Ik zie de handelse kerktoren even piepen. Lijk er erg dichtbij nu. In wat even open gebiedje. Een dame uit Rosmalen komt langszij en we lopen wat k.m. rs keuvelend samen op, tot blijkt , dat ze korter gaat en onze wegen scheiden moeten. Komen wat kleine z.g. 60 k.m. -limiet , asfaltwegjes. Allerlei struweel en jonge boompjes omzomen de weggetjes. Een prachtige bermflora. Wat heggepaden, met tuin en landbouw en weidegebieden . Modderplassen omzeilend even peelwegje over en opnieuw grindweg in met verre blik en bosrand anderzijds. Het wolkendecor indrukwekkend mooi. Een doorgeschoten aspergeveld volgt een bietenveld en toch weer maïsvelden. Hoog boven me cirkelt een buizerd, vast wel , zwevend op de wind , op zoek naar prooi. Kom aan open groot zand veld met motorcrossparkoers en mag toch de luwte van overgroeid boswegje in, waar opvallend enorm veel rose orchis bloeit. Naast andere plant en bloemensoorten , maar ook tuinafval ligt. Afval van veel coniferen... Ik kom weer in open landelijk gebied. Stinkende enorme varkensstallen. Roel en Ineke uit Uden halen me in en we blijven tot finish bij elkaar. We lopen door bietenvelden , mais en weidelanden, vaak kniehoog gras. Aspergevelden, en wat al meer. Weer van asfalt naar grind komen we uit op een z.g. ringweg. Gaan we over en dan blijken we rand Gemert te zijn beland. Worden met parkpaden door groenstroken geleid rand bebouwing, grindwegjes plassen , vijvers, sloten , stroompjes, rietkragen en wildgroei allerlei, de natuur mag haar gang gaan zo lijkt. Kleine bruggen planken vloer. Even twijfel over de route bij een groot taxibedrijf. Nemen toch de klinkerweg maar , en komen dan toch nog terug op de route , die even doorliep op twijfelpunt. . Even rood-afalt-fietspad die toch nog een park in leidt, laat ons slingeren naar de bebouwing op aan. En dan is het groenige feest afgelopen. Nog wat straten en dan weten we dat we snel arriveren aan de clublokatie. Niet druk binnen maar wel de streek-eigen-wandelaars die er verpozen. Volgende week een bijna thuistocht. Nuenen. De keuze dat weekeinde is weer ruim. Een tamelijk nieuwe loot aan de wandelstam. Was twee jaar geleden met hun eerste nieuwe tocht, zonder meer de moeite waard. Misschien zie ik U daar ook. Blijven wandelen dus. Houdoe! Tot ergens langs de wandelwegen. Gegroet:
