Ik moet een plein doorsteken op weg naar het clubhuis van wandelvereniging Zuth, die vol kermisattracties staat. Nog volledig in ruste op dit vroege uur. Bij inschrijving , meldt burodame dat ik me vergist heb in de genoteerde afstand op mijn aanmeldkaart. Het zullen er bij besluit een vijftal meer k.m.rs worden. Ook komt de uitpijler en controleur juist terug met de mededeling dat er pijlen weggehaald waren maar hij heeft ze intussen teruggeplaatst. Ik ga alert op de bepijling op weg. Loop een drietal straatjes door en steek over naar het dorpspark, ga over parkeerplaats en een hek door , grindpad op, het park met een immense visvijver in. Het wemelt er al vroeg van de vissers, ruim voorzien van vangmateriaal en vissersbenodigdheden. De ochtenddauw ligt nog op de gazons, maar zullen vast verdampen later de morgen want de lucht is helder en de zon stijgt snel, en de temperaturen zullen vandaag 22 a 23 gr. halen zo heeft de weerman belooft. Het parkoers laat ons het park volledig doorlopen, en ik passeer een snaterende eendenkolonie. Toch al meteen een veelbelovend begin van deze tocht, heel even is het na een fietssluis twijfelen, waarheen , ik gok op een verdergaan van een der parkpaden, die is juist en dan passeer ik door een straat met de wat betere bewoning, zo te duiden. Kom aan de zuidelijke rondweg dorp uit, en dan is het aldoor een slingerpad volgen daar langsheen, met enige houten bruggen , en nog rijk voorzien groen. Sleutelbloem regeert, nog bloeiende naast andere wilde aanplant. De bruggen sturen me langs sloten en grachten, rand woonwijken. Dit duurt een poos en dan mag ik de randweg oversteken. Laat een boeiend deel van het begin parkoers achter me, en duik het landelijke in. Langere wegjes asfalt sturen me langs velden , mais, bieten en andere tuinderijplantages, onderbroken door weiden met vee. Struin door landelijke wegen , wat lang dat wel , maar landschappelijk boeiend en vergezichten. De wegjes zijn echte Peelwegen veelal met oudere eikebomen omzoomd. De Peel eigen. Steek eindweegs verderop de weg naar Elsendorp over en krijg een zandweg. Zie rechterhand de "Wortel van de Mortel", een communicatietoren van 80 a 100 meter hoog die dominant in de omgeving is en nog vaak tijdens de tocht zal opduiken . Een betonnen kolos. De "Truttensteeg" noemt een wegje in te gaan een rood grind paadje volgt lommerrijk tussen velden en weiden beschaduwd, en dit is welkom , want de zon doet zich aan de wolkenloze hemel gevoelen. Later omsloten door hoge heggen, een zijpad toont een watervalletje tussen maisvelden, maisvelden zal ik vandaag nog heel wat passeren{!}. Mag nu een asfaltweg op en ga gebied De Stippelberg in, enorme preivelden zijn hier, overdadig volgens mij. Aan weg De Bleek mag ik bijkomen aan een boerderijrust, wel voorzien van etenswaar en drinken, veel wandelaars kozen den buiten ik zet me neer in de enorme moderne schuur. Een gezellige ruime binnenplaats. Vervolg na de pauze het weggetje rechttoe een bos , eerst een bosrand met mais enerzijds bosrand anderzijds, maar dan gaat het toch echt de Stippelberg bossen in. Een erg rul zandpad stuurt me rechttoe, zijpaden negerende bijna een k.m. lang, mag dan een smal paadje in door en langs zandverstuivingen, en laat me ruimschoots genieten. Ik beland veel later, toch weer in de open velden met gewassen allerlei, en ja; mais weer. Malse grasweiden, en dan steek ik dwars door een groot golfterrein, borden waarschuwen me voor overstekende golfers, en naar ik hoop geen golfballen.....Dat valt mee.. Hoewel de route veel asfalt heeft en lange wegen gelukkig stil. Langs verspreide huizen boerenhoven en schuren, kom ik aan het lokaal van de IVN, een natuur-aandachts-paviljoen, voor lezingen en boekenspeurwerk veel opgezette dieren en kaarten aan de wand en zo meer. Een natuurmuseum, kortom met een soort kantineverblijf. Het is erg rustig en evenals aan het startlokaal zegt de barbeheerder der org. club, dat ik vast een der laatsten moet zijn , want de meute is me ver voor. Goed toeven hier dat wel. Komt toch nog een achterblijver binnen. Ben vast niet de laatste. Volg een weg naar splitsing en langs wat huizen, een doorschoten aspergeveld langsheen en zonnebloemenveld, weer immense preivelden, langs provinciale weg naar Bakel , om verderop de beschutting te krijgen van een bospartij van de Grotelse heide. Een aanbod van de fietsdeelnemers-rustpost sla ik beleefd af, meld dat ik daar juist mijn rustgelegenheid al had. Hele kolonnes fietsers van uit Nuenen passeren me, en zet geregeld, mijn pas langs het pad. Zij houden een fietsralley. Lommer en braambesstruiken zijn troef hier. Blijf de fietsroutes volgen, tot aan een vijver door hekwerk, en dan een verharde weg op. Het is zonder meer prachtig hier. Via weer een doorschoten aspergeveld en mais, gaat het toch weer bossen in. Aan de ingang van een camping ga ik weer een smal lommerrijk boswegje in, en volg het slingerend paadje. Kom aan diep gegraven nieuwe greppel droog dus, is qua bepijling even verwarrend welke kant nu op maar enige verkenning brengt uitkomst toch. Eerst smal dan brede pad. Een graswegje in. tussen bos/ weide beesten door. Plots sta ik bijna onder de toren die de streek hier domineert. Vlinders laten zich de hele dag al veelvuldig zien, koolwitjes meest. Ik mag een begrazingsgebied in, van koebeesten. Langsheen een beekje de Snelle loop genaamd, maar dat viel wel mee toch, en door velden met het groen op afstand, met een lichtbruine waas van een grassoort eroverheen. Afsluitende en werende hekwerken door, niet voor dikkere mensen geschikt en gemaakt ....{!} Vervolg dan weer asfalt even en opmerkelijk veel fietsverkeer vandaag al of niet georganiseerd. De dagjesmens profiteert duidelijk van het weer vandaag , maar nu verschijnen er toch wat wolken tot half bewolkt later. Niettemin de zon wint het ruimschoots nog. Een landwegje in en dit gaat over in een tweesporig karrenpad, met een wijde boog om de toren [communicatie] en dorp De Mortel op afstand. Ik vraag me af wat ik in de velden zie , rose tot rode grote bloemen , dahlia-achtig, maar toch in een aanplant wat op bietengewas lijkt? Voor me ontwaar ik een groepje meewandelaars die bij passage blijken uit het Belgische Humbeek te komen, van club De Morgenstond. De veldweg te gaan is overdekt met allerlei groenigheid en bomen, aangenaam. Dient de Kromstraat zich aan en dan zijn we aan de eerste huizen en boerderijen en andere bewoning van Gemert aanbeland . Er staan prachtige woningen tussen van soms wat honderden jaren oud. Steek voorrangsweg naar De Mortel en Bakel / Deurne over , en wat later de rotonde van Gemerts ringweg, naar Boekel en Boxmeer, de dorpsweg doorheen tot aan het clubhuis van Zuth. Levendig druk hierbinnen en ook buiten, vooral leden van de club uit het B. Humbeek verzamelen voor een drankje en wat later de thuisreis nog dik honderveertig k.m. te gaan zo verzekert een lid der club me. Maak nog even achter een drankje een praatje aan tafel met sommige leden, die er een weekendje Nederland op hebben zitten. Een clubuitstap dus. Het was een deels nieuw parkoers vandaag, prachtig, erg wisselend, boeiend en echte Peelweggetjes, maar zeker ook bos ruimschoots. De schaduw was ook welkom vandaag. De natuur begint al herfstkleuren te tonen, hoewel er als in de bermen nog vanalles bloeit, en nieuwe blaadjes komen , bereid de natuur zich al duidelijk voor op Herfst en Winter. Heb deze tocht alleen gelopen, kon wel genieten van een enerverend parkoers, boeiend, wisselend. Er zit progressie in de tochten van Zuth. Zonder Uitvallers Thuis.
Eindig ik met een typisch brabantse groet: Houdoe!
