Een nieuwe loot aan de Brabantse en Nederlandse wandelstam. Ik ga eerst op hun website kijken, en vindt uit, dat het een gecombineerde jogging en wandeltocht is. Jogging vindt doorgaans op verhard parkoers plaats toch.
Echter een van de wandelroutes die ik beoog spreekt me toch erg aan geduid als op de wandelroutes en natuurbenamingen. Ik besluit er eens m'n licht op te gaan steken.
Erg vaak schijnen atletiekclubs wandelen in hun pakket te gaan doen, en met succes , zo ook deze lopersgroep. De trein naar Tilburg, vandaar per stadsbus naar Goirle waar deze gemeente onafhankelijk aan de zuidkant van deze stad schurkt. Ik was al in geen tientallen jaren meer in deze plaats zelf geweest. Vroeger wel met de div. Tilburgse wandeltochten ging het vaak zuidwaarts , en was o.a. Goirle troef in de routes. Ik stap op het busstation daar uit. Herkende als onderweg toch nog veel punten. De loop naar wat het cultureel centrum was en dus de start/finish voorzien, korter dan voorgesteld , en de naamborden van de gemeente wees me feilloos de weg erheen. Wauw!!.... , wat is de dorpskern mooi veranderd ! En het dorps-cultureel centrum ziet er ook prachtig uit. Overtrof stoutste verwachtingen. Meteen al een goede eerste indruk. Nog meer als ik na inschrijving de parkoersomschrijving in mijn hand gedrukt krijg, met uitgebreide uitleg. Ziet er zonder meer veelbelovend uit. Groepjes wandelaars gaan al op weg. Het gaat een straatje in , Dan wat hofjes tussen appartementsgebouwen, een klaar-over laat ons oude dorpsstraat veilig oversteken, toch even wennen en goed lezen. Vrij direct het dorp uit , over brugje beek de Nwe. Leij , al meteen zicht op het buitengebied, dus al dorp uit. Wijdse groene weiden , mals gras, een grindweg laan door. De bepijling al meteen duidelijk , zo ook verder onderweg en de splitsingen van routes prima aangegeven. Het wordt professioneel weet ik nu. Wind ruist door de bomen , het is bewolkt en fris nog. Veldweg gaat liniaalrecht op landgoed Gorp en Rovert aan. Het klapstuk van de streek zo wist ik uit ver verleden. Het is een wandel knooppuntenroute vandaag zo weet ik. Vierkante houten palen met nummering toeristische routes groene plaatjes met gele driehoekspijlen en dat gaat fantastisch en duidelijk werken. Het belooft een summum van natuurgenot zo wist ik eerder elders. Een pad rododendrons door het eerste bosdeel. Deze streekbossen zijn gelieft om hun massale struiken van deze naam in deze bossen. Gegokt is vast op volle bloei , maar nog niet uitgebloeid zijn ze toch. Nu en dan passeren enkelingen of groepjes joggers talle kant van het land de wandelaars in perfecte harmonie met elkaar. En in tegenstelling tot bang voorvermoeden lopen ook zij onverhard. De wandelaar krijgt vandaag zandpaden grind , ruw en fijn, stukjes fietspad z.g. schelpenpaadjes, verhard, karrespoor , erg smal en graspaden voor de schoenen, veldwegjes. Nu en dan open velden , akkers met aardappelen , mais en wat al meer, zomaar even tussen al het bosgebeuren. Ik begin spontaan te grinniken en een tevreden gevoel , gelukzalig overvalt me. Yes ! This is it ! Het wordt een absoluut mooie wandeldag en het oogt alsof men dit al jaren organiseert . De bepijling, de routekeuze, de nummering op eigen pijlen en de palen, de papieren omschrijving is zonder meer áf. Ik geraak in een gevoel van euforie, het kietelt ik heb er zin in. Stilte en rust omringen mij, en vogels allerlei zingen hun hoogste lied. De routenummeringen moeten tot opletten vragen vanwege splitsingen van div. afstanden. Bos en veld en akkers vredig ertussenin in een fantastische symbiose wisselen af. Ik neurie wat en geef de ogen goed de kost. Genieten met een dikke G. Ik zou het liefst ooooh willen roepen maar wie hoort dit. Ik ben in natuurgebied Gorp en Rovert die later opgaat in de Rovertse hei. Lopen nu en dan tegen de grenslijn van buurman B. aan en een paddestoel wegwijzer zegt 3 k.m. naar Poppel, in B. dus en vlak aan Ravels , Weelde enz. Zijnde provincie Antwerpen. Door een hoge sparrenbos en immens uitzicht op groene varenszeeën. Tikken hoek grenslijnverandering aan bij wandelaars van Tilburg bekende uitspanning La Paloma. Kom na wat bosgedraai door een buurtschap van landgoed met groen-rode luiken aan de boshuizen, [voorschrift van het landschap]. Een enorm aardappelveld langs, hondengeblaf , hanengekraai. Atletische dravers komen voorbij, zagen bijna een pijl niet en ik kan ze nog juist corrigeren. Poppel is nu 4 k.m. van me en Hilvarenbeek 4,2 k.m. Het is temidden een enorm uitgebreid natuur en bos/heide gebied, een gevoel van In the middle of nowhere. Bossen vol met rododendrons struiken , div. kleur. Varenvlakten ondergroei en grassen en andere groenigheden. Het is een natuurspektakel. Onderweg staan enkele standjes van de organiserende club, op diverse plekken, tout gratuit, alles gratis de runner en wandelaar te verwennen, noem maar het ligt er of is verkrijgbaar. Dranken en eetbaars , geen gebrek. De tocht is fenomenaal opgezet, in natuur , medewerkers als werkbijen, talloos aanwezig, rode kruiswerkers en route overal op bikes. Het oogt allemaal erg professioneel de organisatie en de inzet en bezorgdheid van de weldoeners overvalt me. Het gaat verder door smalle jong en oude bosgroeisels jonge en oude den en loof. Een paadje smal door met een muur van rodonden, van indrukwekkende schoonheid. Draai wat later gras karrespoorpad in en kom uit aan ven waar rondom de grond afgeschaafd, afgeplagd is voor heide terug te kunnen laten komen. In het weidedraad erom vol wolpluizen van een schaapskudde die er nu niet lijkt te zijn. Het is fenomenaal mooi hier en opnieuw grinnik ik van plezier. Had ik mijn verwachtingen en voor de eerste keer de tocht van deze club bijgesteld, ik moet het al vroeg helemaal herroepen. Nog wat bosroutes volgen en dan komt de wijde wijdsheid in vizier. Ik herken wat k.m. rs verder de prachtige opvallend in het oog springende kerktoren van Hilvarenbeek oostwaarts. Bossen door met het gedwaal door natuurlekkerland, pad breed of smal en zandwegjes rul , want de droogte doet zich gelden duidelijk. Het deert niet en wie ik ook spreek onderweg; ze vinden het allemaal erg mooi. Steek smalle weg asfalt over, en..... Er is een pijl weg, loop toch even door en daar hangt de vervolgpijl dan. Dennenbos en sparrenbos en smalle populier wisselen af, en eeuwig zingen de bossen en de wind. De zon is wat k.m. rs geleden ook volop gaan schijnen. Het hemelgordijn is voorgoed opengeschoven. Kom dan bossen uit het wijdse boerenland in via asfaltstraatjes. Toch weer een mooi intermezzo, die wijdere blik door de omgeving. Ben in landstreek De Hilver aangeland. Zie de bermflora met allerlei bloem en plantwerk, o.a. op dennetakjes gelijkende planten die ik zelf kattestaarten noem.... Wat een weelde aan flora hier. Wat gedraai door open land komt plots een boerderij of toeristenverblijf zomaar bij de landbouwer/tuinier op z'n binnenplaats. Heel rustiek gelegen, maar veel wandelaars, en weer ijverig wandelpersoneel die de loper voorziet van natje/droogje. Meld een groepje parkoersbewakers meteen dat er een pijl ontbrak door onverlaten , en waar, ze gaan er meteen op af. Hulpvolk als rode kruis zijn hier ook . Het is net of we op bezoek komen bij deze familie, sofas, buitenterras , stoelen , banken, fauteuils. Brabantse gezelligheid en gemoedelijkheid. Het zitvlees kan gerieflijk rusten. Na aangenaam verpozen , weer in de hoeven. Gaan erf af middels wegske erdoor de velden en weiden in zig-zaggend. Weelderige grassen en de regeninstallaties hebben onderweg her en der ook hun werk of al gedaan in gevecht tegen de hardnekkige droogte. Weide plankenvlak brugje over sloten , gaat het na open toch weer de schaduw in van bos... Opnieuw gepadder links -rechts , rechttoe enz. en slingerend. Het gebied Nestven in. Weer weelderige varens alom en op mijn pad zie ik hele kolonies bosmieren. Droge sloot rijk met water en andere flora langsheen gaat het en ik herken dit punt van vanmorgen vroeg , enkel nu een andere hoek uit bezien. Een groot maisveld langs met slangen van beregeningen. Volgt opnieuw een oud sparrenbos door gedraai erdoor tot; een open ruimte zich aandient, en vanover een veld en weiden , de contouren van dorp Goirle zich aftekenen. Volgt een gezellig omzoomd eiken-grindpad wat volgens omschrijving een oude trambaan was uit ver vervlogen tijden. Verderop zig-zag hoekig min of meer tussen gras en andere landen door, langs de koeien. De Vooreyt in heet dit. Schelpenpaadjes, twee keer planken vlakke twee mtr. brede bruggen over eerst sloot en dan de Leij-beek. Een poel en later plas langs met bord : Verboden te schaatsen, gevaarlijk ijs"". Ja; met deze dooi wel. Geen ijs dus... Gaat 't het dorp in. Wat korte straten door, achter spiksplinternieuw juist opgeleverd , leeg nog appartementsgebouw een dan onderlangs de dorpskerk, die stoer zijn woelige tijden verhaalt, van eeuwen her. Dwars door oud en nieuw Goirle stukkie dorpskern, op het cultureel centrum Jan v. Besouwhuis af. Het is er een levendige drukte, wandelaars en zaalbezoek vermengt, er is juist een voorstelling geëindigd. In de foyer zijn harpiste, violist en blokfluiter en wat meer actief , welke ik even beluister. Ik bedank voorzitter, bestuur en leden club, en prijs ze om route en organisatie. Ik ga nog even de drukte ontlopen en wandel kris kras even door het deels vernieuwde centrum, een weerzien voor me sinds jaren. Het ziet er prima uit. De club is vandaag Cum Laude geslaagd in hun organisatie, opzet, inzet en natuurtocht. Het belooft een groots evenement, alle ingrediënten waren en zijn aanwezig , mede gesteund door een fantastisch natuurgebied vooral zuidelijk van Goirle. Ik kijk terug op een fenomenaal mooie en geslaagde wandeldag. Mijn god , wat is jullie omgeving prachtig toch, jullie hebben er alles uitgehaald. Was helemaal in mijn nopjes. Absolut voor herhaling vatbaar en de grondslag van toekomstig succes is gelegd hier, een parel van evenement voor Goirle. Maar ik weet alle lopers zoals ze zelf al zeiden die ik vroeg onderweg en naar het einde toe der tocht, het was toppie en fan-tas-tisch! Natuurtocht ten voeten uit. Ga zo zeker door. Betere propaganda is er niet. Deze tocht en club belooft groots te worden voor de toekomst. De gemeente mag u dankbaar zijn voor zulke promotie. En dat zeg ik als oudere en ervaren decennialang wandelaar. Wie weet lezers dezes , treffen we elkaar eens ergens , gewoon blijven lopen dan Houdoe en tot ergens! Peter Heesakkers
