22.05.2011 Grenslopers tussen Eindhoven en Luyksgestel
Het is twijfel tot op het allerlaatste moment, aan het station welke van de drie opties vandaag te gaan wandelen. De vroege lichte regen , de voorbode van wat er nog komt is er mede debet aan. Ik besluit de etappetocht dwars door de kempen te kiezen. Aan een standje als inschrijfpost onder de overkapping van het station registreer ik me. Steek het stationsplein en stuk weg ervan over, ga langs een groot jeugdcentrum om wat verderop het groen van een buurtpark in te gaan , en jawel de Dommel zal weer voor een heel deel de leidraad worden het eerste deel van deze tocht. Eindhoven wordt doormidden gespleten in oost en west door deze rivier uit de omgeving van Peer ontspringend, middels aangelegde en ruige natuurparken. Ik kom een rolstoeler tegen die hier naar gevoel op dit vroege uur mogelijk en gezien houding in de problemen is geraakt, ziet er niet goed uit vind ik, en informeer even voorzichtig. Alles o.k. zegt ie en ik vervolg. Het gaat langs de oevers en randje binnenstad en een stukje van het uitgaansgebied, waar enorme rommel nog ligt op straat een kroegenstraat. met tientallen etablissementen. Loop door park achter het gemeentehuis en zijn burgemeesterskamer door, trap op , weg over en een pad zeer laag en smal op de waterlijn achter chique appartementcomplex. Het blijft parklopen door de groene long stad-uitwaarts. Wat verderop na kunstwerken voorbij , hoor ik aan de overkant van de rivier een geratel plots , en een bonkgeluid , wat blijkt een oude afgescheurende boomtak. Mazzel daar liepen we niet. Zien weer struiken in witte webben ingepakt door de spinselmot, gaat het verder door natuurlijk park . Steken later door tunnel onder ringweg door, om langsheen pré-historisch openluchtmuseum te gaan. Even wat gedruppel wat kort daarop overgaat in een korte stevige plensbui, zoek mijn schuil plaats onder een dikke eikenboom. Het zal de enige worden vandaag. Draai achterdoor museum met nu en dan inkijken oude huizen en hutten enz. , om door landelijk gebied de z.g. Genneper parken te gaan. In dit unieke buitengebiedgebied worden elk weekeinde gegidste rondleidingen gehouden. Kloosterpark doorgaand waar de bepijling op twee plaatsen weg was en dus papier uitkomst biedt. Oude watermolen langsaf, en een loop langs de dommel , een ander aansluitend park in met sluis wat moeilijk te beklimmen brug erover. Hoor fazanthanen, zie watervogels en zwemmers met hun kuiken families en er lopen er voor mijn voeten. Geraak eindelijk buiten de stad en gaan met wijde boog onder de zuid en zuidwestrand van de stad, door groengebieden waar de flora in al haar glorie en variatie haar gang gaat. Over paden en over bruggen en sluizen en langs wijdse vijvers. Even een villawijk door eindelijk laten we Eindhoven achter ons. Een geweldig imposant mooi deel der route achter ons latende. Onder aan een talud is de rustpost voorzien en een weldaad aan consumpties en lafenissen. Hier volgt een heel andere route dan wat voorgaande jaren. Even asfaltwegje onderlangs autoweg, om met een draai een zandweg onder het enorme knooppunt van wegen boven ons in overlappende banen boven elkaar. De Hogt genaamd. Wijde ruimte door met later zicht op wegennetwerk, doemt industrie van Veldhoven op , en de E34 weg erlangs met bedrijven als beroemde chipfabrikant en enorm streekziekenhuis. Pelgrims onderweg naar Meerveldhoven voor Mariamaand uit de ganse streek stappen anderwaarts. Volgen oversteek en asfalt gaat over in zandweg nu minder stoffig door recente regenval. Voor zwembad en camping weer velden in , om links door klappoort de weiden door te gaan. Dan toch weer de dommel langsheen door een steeds meer op door rimboe gelijkend padenwerk. Een natuurgids met groep staat uitleg te geven over dit gebied. Een juweeltje dat wel hier. Een hindernissenpad brengt ons langs luierende kudde koeien. Klaphekken en kruip door sluip door paden volgen op door dichte natuur. Moeten een tijd langs het vlasrootven. Kwakende kikkervolken. Vijvers met vissers die geduldig wachten op vangst. Draai om de vijvers met graswegjes. Paadjes volgen op vierhoekig gaande om akkers met schrale oogst en groei , want de droogte doet zich nu echt gelden. Komt vrij direct Camping en resto De Volmolen, lang verwijl ik niet. Stuk door camping nog weer rivier duikt op , en ruige en rimboe-achtige paden , deels met planken , op de paden , maar deze staan nu zo goed als droog. Prachtig deel. Veel riet en waterplantenwerk. Een zandweg stuurt ons tussen eik en beuken rijen op landwerk door om na een tankgracht langsheen tussen velden maís, bieten, aardappelen en ander akkergroei te sturen de Riethovense bossen in. Lupinesgroepen vallen telkens op en een muur van alle kleuren rododendrons, slinger ik door dit grote bos, koekoek , specht en wat meer gevolgelte zingen en roepen hun hoogste lied. Het is tot nu fantastisch!.... Stukken bos door met nu en dan velden en akkers ertussen wisselen af en dat gaat vandaag trouwens erg vaak gebeuren , zomaar een intermezzo van de natuur. Knooppuntpalen en koppalenroutes zijn erin verwerkt. Bos uit nu en velden door met wat ruimere blik komt dorp Riethoven in zicht. Beukenheggenpaden tussen door. De rustplaats dit maal in tegenstelling tot gewoon, in een gemeenschapshuis. Moet meteen gezegd , wandelvriendelijke prijzen en sfeer dan toe dan voorheen resto immer in het dorp. Een echt klein dorp nog en gaan via dorpsplein op walik buurtschap ergens verloren in de kempen opaan. Een waterstation tovert helder water als een glasplaat door zijn tuinen in zijn vallen. Gaan weer velden en bossen in en kanten en veldflora groeit welig. Smalle paden door bospercelen , het is een uitgekiende route. Langs boomkwekerijveldwerk stappend vaak over boomstammen, en telkens weer die ruimere zichten op bossen en randen ervan door weiden , heide en akkers onderbroken. Fenomenaal gevonden en schitterend om te zien. Deze tocht is ook rijkbeschaduwd. De kempen in al haar schoonheid en variatie. Ik geniet intens. Steek gewestwegrotonde van Valkenswaard -Eersel en Bergeyk over , verkeer is wandelvriendelijk en stopt geduldig en groetend voor overstekers. Waar tref je dit nog in deze gehaaste wereld? Nu volgt betonfietspad en fietsers groeten ons eveneens en ik kies voor pad ernaast waar kan. De hele tocht vandaag wisselt af met open stukken in bos en natuur aller aard en doel , en vaak draaien we padsgewijs eromheen. Graspaden , karresporen en zandpaden al of niet bedekt met oud bladwerk en naaldbomenafval. Ik ga u niet vermoeien met alle wandelroutes en paden toeristisch geduid en genaamd in haar veelvoud, waarvan de parkoersmensen gebruik maken , het is in een woord fantastisch , geweldig, genieten en de kempenstreek ten voeten uit. We gaan dwars door deze kempen richting Luyksgestel , niet ver van het belgische Lommel. Vanuit hartje Eindhoven. Gaan noordelijk om Bergeyk heen , zien vrijwel niks van het dorp. En slingerpaden bedekt met aller takwerk en afgestorven naalden onder de voeten het is paradijslijk mooi. Kom dan aan de clubrustplaats met kantinewagen en terras op open bosplek. Schuildaken van tentdoek. Van alles is verkrijgbaar voor een paar euro extra inschrijfgeld....... Drank en etenswaar in overvloed. Deze rust is op ruim 32 k.m. Opnieuw na rust gaat het 't bos weer in. Tikken toch nog even na landelijke taferelen een nieuwe wijk aan , Langs paardenclub , een akker smal pad omheen prikkeldraad vermijdende, volgen bos en andere paden opeen en asfaltwegjes. Raken wat meer in den buiten zandweg met fietspad en langs sportpark van Bergeyk-Loo , morrende voetbalwedstrijd bijwoners, een man komt al boos de poort uit en gaat nors op weg naar huis. Speeltuintje langs, wijk klein door. Volgt hoofdweg Lommel -Bergeyk -Valkenswaard met vele bochten en jakkerend motorwerk en auto's , maar mogen wat verderop dit achterlaten middels het o zo veelste karrespoor graspad vandaag, de wijdse ruimte van akkers , weiden en velden doorheen. Het is al enige tijd flink aan het waaien en ik houd mijn oksels maar weer eens open. Zalig die hollandse wind. , en die hadden we gelukkig ook in de opener delen en was erg welkom om wat te luchten. Karrespoor wordt asfaltweg en het is duwen in de wind. De lage kerktoren van Luyksgestel komt eindelijk in zicht in het opener agrarisch landschap. Even nog bochtige weg volgen dorpskom ingaand de weg die recht op de finish af gaat, naar dorps-gemeenschapscentrum. Waar de finish is. Afmelding leert dat of het laatste drankje , of een uur langer/later de bus pas, doet me besluiten toch maar voor de bus nu te gaan. Aan de halte de meute die er ook zo over dacht, en die bus doet vanaf beginpunt al direct goede klandizie en dat op zondag... Het zit n.l. zo: Of je hebt een touringcar naar Eindhoven om daar de etappe te beginnen , en zet de auto in Luyksgestel. Of je laat de auto in Eindhoven achter en volgt de etappe naar Luyksgestel om per lijnbus terug te reizen naar Eindhoven. Ook kon je de route op twee andere punten aanvangen, voor in plaats van de 40 , vanaf de twee hoofdrusten aan te vangen , zijne 22 of 12 k.m. Daarnaast waren er nog twee eigen rustposten van de club plus een in gemeenschapshuis voorzien. Een verzorging die absoluut geweldig was. Moet ik het nog zeggen? Een fenomenale fantastische absolute natuurtocht en natuurklassieker. Ik heb enorm genoten! Door de onvolprezen Kempenstreek. Het zou te ver voeren in de finesses van deze tocht te treden. Hulde aan de parkoersuitzetters en overig clubpersoneel en verzorgingsteam. Die hebben bergen werk verzet, vast al hele jaar voorafgaande en voorbereidend. Mogelijk mogen we elkaar ook nog eens ergens treffen of kennismaken ergens langs een wandelparkoers. Blijven wandelen dus. Houdoe! Peter Heesakkers
