De omgeving is drukbezet met auto's van het wandelvolk , dat al op weg blijkt bij mijn aankomst. Een oude school doet dienst als wijkgebouw , café en activiteitencentrum . Ik verlaat het gebouw via de achterplaats, waar het rek met de routebeschrijvingen staat. De achterplaats oogt rommelig, met allerlei speeltuin attributen, van kunststof. Ga door de straat uit ergens rond 1920 tijd huizen. Om na twee oversteken bij de plek te belanden waar vroeger een station stond , en de route vervolgt over het voormalige spoorlijntracé dat nu een asfaltfietspad is, genaamd het halve zolenlijntje. Dit is genaamd naar de eertijdse schoenenindustrie van Waalwijk. Ik ga een omgrachte wijk langsheen uit pakweg 1970+ , langs opzienbarende bruggetjes. Draai om die wijk heen, en krijg nu een poos het uitbundig schijnende zonlicht op mijn kijkers gericht, als ik zuidwaarts de stad verlaat langs enerzijds industriegebied, anderzijds de componistenwijk, die overgaat in bekende ned. conferencier en cabaretiernamen. Een groepje kauwen kijkt me belangstellend na, aan boord van die grachten. Kom nu aan de rand bebouwing en wandel meteen de gemeentegrond van Kaatsheuvel op. Een lange klinkerweg loodst me langs sportparken, en rechts naast me zie ik in de verte het verkeer naar De Efteling al vroeg vastlopen , twee rijen dik. Wat verder ontwaar ik de kerktorens van Sprang-Capelle en Kaatsheuvel. Ga nog wat langs kweekkassen, en ben me nu bewust waar de route me brengen zal. De weg maakt een bocht en voorbij een camping waar aan de nummerplaten van auto's te zien bij wijze van spreken , heel Polen gehuisvest lijkt. Ik mag een klaphek de natuur in, en eindelijk begint hier het natuurfestijn. Paddestoelen te over en merkwaardig, nog veel zowat meest groene bomen nog. Het bos en duinengebied in. Merkwaardig, veel bomen hebben boomnummers, schijnt van doen te hebben met orientatie bij verdwalen en bosbranden, voor hulpdiensten. Ik had me voorzien van twee route-omschrijvingen , maar ik verman me en ga niet de 20 k.m. route op. Een hele resem van bospadenwerk wordt me voorgeschotelt, vaak wadend in herfstblad. Het bos erg gevarieerd in boom en plantensoorten, en merkwaardig, veel groene varens hier. Het is kicken met de route , en ik geniet met volle teugen. Passeer een veld met rijkelijk nog groene brem. Mijn parkoersbrief vermeldt knoop-punt-palenroutes en nummers en bomennummers aldoor, en andere herkenningspunten te volgen. Een verregende pijl moet op papier uitkomst brengen. Het parkoers wordt modderig. Een verhard fietspad brengt even verlichting, om bij berkenrijen een heideveld in te gaan. Kruis diverse atb fietsroutes voor de snelle jongens. Veel gemengd bos gaat het door, omgevallen boomstammen en vaak erg bemost ook. Bomen met nog veel groene bladeren. Het waden door lover zet almaar door. Hop met de beentjes over padenversperrende boomstammen. Het is een genot zoveel padenwerk volgt, met boomnummers. Kom weer aan fietspad, en bij een centraal antenne gebouwtje moet ik precies onderlangs, had ik gemist , een oplettende wandelaar roept me terug. Kom aan weiland met paarden veler ras, en wandel vervolgens een villawijk binnen. Even stuurt een voetpad me langs een kerkhof, die toch mooi is, het pad dan, me het dorp Loon op Zand in. Sla rustcafé over, weet van een cultureel centrum verderop, die ik wil bezoeken. De omgeving, parkings , is geheel bezet met auto's uit buurlanden, vooral, en opvallend, en een drukte van belang binnen. Ik waag het er maar op en ben gezien drukte best gauw aan de beurt met bestellen . Het was een markt voor duivenliefhebbers zo blijkt. Zit aan tafel met friezen. Na pauze wandel ik Loon weer uit, langs manege, en geiten en bokkentuin. Een puinpaadje in, dat overgaat is zand-bospaden. Ik moet klimmen en een verhoogd pad op , omdat pad beneden totaal onbegaanbaar is, door water en modder. Splits met de langste afstand die op hetzelfde punt ook weer bijvoegt na hun lus, en kom de lopers ervan ook tegen. Nogal eens komen ruiters ons voorbij en rijtuigjes met paarden. Kom door een schitterend oud sparrenbos. Weer even modderige paden, maar is te ontwijken. Een verhard weggetje op waar recht-doorgaan pijlen ontbreken, stuurt me langs een tuin , of weiden beter, met allerlei dieren maar ook reeën en damherten. Eentje wandelt met me mee tot verderop niet meer kan en moet me daar laten. Ik doorsnijd een agrarisch buurtschap, zig-zag achterommetjes, om na even open landschap toch weer de bossen in te gaan. Deze route vervolgt en verveelt maar niet. Opnieuw volgt een reeks wandelknooppunten . Een boom met drie stammen omheen, gaat het almaar door de vaak nog groene natuur. Steken diverse fietspaden en mtb paden over en volg routepijlen ook van zomaar wandelroutes die hier te over zijn. De zon die me heel de tocht vergezelt had, trekt zich terug achter een wazig grijze lucht die in donkerte toeneemt. Kom weer op een open wijds zicht heideveld, en dan komen waar het al eerder naar uitzag de eerste druppels. Die gaan langzaam over in drensende regen. De regen komt vroeger dan voorspeld toch dus plu op maar. Paadjes weer tot aan asfalt fietspad, veld met bruine pijpestrootje door. Zie ik in de verte de rust-tentpost, met afdak boven de bankjes. Intussen gutst de regen eruit. Verover nog net een zitplaatsje, en ieder die zit beziet de bui, en alras "verplastiekt" de wandelmeute, waarop ik dit besluit ook maar neem. Trek mijn regenjas aan ook verplastiekt dus. En houd de paraplu gereed. Normaliter duurt een gietbui niet lang doch het zwerk blijkt en blijft donkergrijs gesloten. Anderen besluiten een taxi te bellen of verenigingsauto te verschalken , weer anderen rapen de moed bijeen en gaan de zware regen in. Dan ik ook maar. Zwalk over een rustiger wordend fietspad tussen de eikebomen door open landschap in. Auto's van twee richtingen, geven de arme wandelaar voorrang bij een oversteek, ze hebben het te doen met hem in de drensende regen. Even de weg kennende , overweeg ik korter op Waalwijk aan te gaan, maar ga dan toch door. Kom aan splitsing kortere afstanden, en beslis dan toch om deze in te gaan. Was de route - god zij dank- na de rustpost verhard, ga ik nu toch een bospad in, en verkies toch de hogere drogere stukken van het pad. Deze geleiden me randje Waalwijk en binnen, kan daar meteen het herezen Galgenwiel - restaurant zien na een brand begin dit jaar. Ik loop Waalwijk binnen en de regen vermindert en stopt wat later zelfs. De zon breekt zo waar door. Einde erbarmelijk weer, maar loop nu door wijk gegoede bewoning. Ik krijg vleugels. De Blijde Inkomstenlaan , doet wat mij betreft zijn naam eer aan, want weet dat na een wat langere straat te gaan de finish wacht. Moet gezegd. De route was zonder meer fabuleus mooi. Uitgekiend. Verrassende paadjes, en zonder meer natuurrijk. Heb er ondanks het rijkelijke hemelwater, het laatste deel, mijn draai gehad. Breng dan ook mijn dank aan het afmeldburo over. Ik compenseer vervolgens mijn anderhalf tot twee k.m. minder gaan, om te voet niet de dichtstbijzijnde halte, maar naar het busstation der stad te gaan. De late middagzon schijnt uitbundig {!}. Een fenomenaal mooie tocht vandaag, dat wel. Uitstekend gepijld , en zonder meer duidelijk op routepapier. Kenners aan het werk geweest. Houdoe geachte lezer. Tot ergens langs 'sheren wegen en paden. Peter Heesakkers
