Hel en verdoemenis was het weer dat men voorspeldde voor vandaag. Achteraf viel het reuze mee.. Wanneer ik de trein op mijn bestemming verlaat, wordt ik aan het stationsplein al herinnerd dat de plaats feest viert. Oude foto's voor de ramen van de tijd van toen, versierde straten. Waar gaat het hemelsnaam over? Op het startburo bekom ik bij inschrijving een oud klein kartonnen, treinkaartje, en wordt me verteld alsdat dit het gratis kaartje is om met de trein vanuit Oisterwijk, waar de tocht finished, terug naar Boxtel te reizen. De tocht vangt aan door de beemden vlak aan de school met kantine waar we starten, meteen een mooi begin in alle geval. De startzaal van anders is in gebruik vanwege een feestprogramma, een fototentoonstelling en aktiviteiten vanwege de feestdag. Wij krijgen een veel mooiere chickere zaal toegewezen voor onze aktiviteiten. Er wordt gevierd dat Oisterwijk en Boxtel 150 jaar een spoorverbinding hebben. Vind ik uit. We gaan langs de oude kasteelgebouwen en hun tuinen. Na dit terrein een paralelle weg spoorlijn langs, gaan trap af onder een breed spoorwegemplacement, waar door middel van censoren koeien gaan loeien door verborgen luidsprekers. Klimmen na de tunnel naar boven en worden vergast op een penetrante rioollucht. We geraken op het westelijke industrieterrein en weten al gauw waar de lucht vandaan komt. Een rioolwaterzuivering-installatie werkt daar volop. Raken van het industriegebied en worden even gehinderd door een grote wegopbreking. Meteen al komen we in dorpje Lennisheuvel met talrijke oude boerderijen rondgestrooid zomaar tussen de nieuwere huizen. Buiten het dorp, vallen de ingegraven emmers in de wegbermen op om de paddentrek, te reguleren. Fluitekruid tiert welig langs de wegkanten. Passeren riviertje de Beerze, met prachtige wijdse landschappen, en aan de bosrand wacht ons de eerste rustpost. Ik verwijl er niet lang, we mogen al meteen de fameuze Campinaheide in. Volg een slingerpad, welke me stuurt door enorm vennengebied, groot en klein. Alom bloeit het jonge groen en wilde planten en bloemen en grassoorten. Ik merk op bij medewandelaars als dat het in de hemel ook zo mooi is later, ik dit liever verkies. We struinen door een uniek natuurgebied door hekjes, over zanderige heuvels en over loszandpaden, het is hier hemels mooi. Namen als Kogelvangersven, Palingven gaan we langsheen en meer namen. De Rosepbeek over, even bos uit, brede zandweg, om even verderop toch weer aan slingerpaden te beginnen. Tijdelijk worden wat paden vochtig, modderig zelfs door broekgebiedjes, gaan armenzwaaiend acrobatisch een beek of sloot over moeizaam, belegd met gladde palen en balkjes ergens rond de plek verzameld. Bereiken aan een zomercamping onze tentpost voor de rust. Blijf er even zitten, en verder gaat het weer. Komen telkens segwaysgangers tegen, tweewielers waar men op staat met batterijen, op de asfaltfietspaden die we ook moeten gaan. Ze passeren ons geruisloos. Even later bemerken we in een berm een kuil waar een eekhoorn en wat vogeltjes zich aan enige voedingswaren tegoed schijnen te doen. Ik bekijk het tafereel van veilige afstand. De beestjes verorberen gezamelijk hun voedsel. Krijgen vervolgens het Klein Aderven om langs te gaan. Een hotel temidden groen en een enorm ven driekwart omheen te gaan, het is hier fantastisch. Een houten brugje, uitgestrekte bosbessenstruiken. Blijven maar ven en bos in al haar samenstellingen gaan. Een routeverandering over 500 mtr. Een uitspanning langs en op een parkeerplaats is het even natte vingerwerk waarheen nu, bepijling ontbreekt. Nemen een gok en weldra komen we de pijlen weer tegen en volgen deze. Geraken in de bebouwing van Oisterwijk via een veldwegje. Over de brede Achterste Stroom gaand, komen we in groenige wijken van wat terecht noemt, De Parel van Brabant. De lucht betrekt nu snel en het druppelt enigzins. Even de pas er in dan. Vanaf hier is er geen bepijling meer, gemeenteverordening helaas, en moeten we op papier vertrouwen en goed lezen. Gaan parken door en dwars door het centrum van het dorp, De Lind genaamd, afgezet met prachtige oude leilinden. Er lijkt een kunstmarkt ter ere van de feestelijkheden mogelijk het spoor dan dus, , aan de gang te zijn. Raken onderhand dan toch aan het station. De treinbegeleider oogt niet vrolijk, en laat het verbaal ook merken. Hij weet niets van de gratis kaartjesregeling, hij staakt onder discussie zijn controles maar. Gister was deze tocht ook en volgens zegslieden was het toen geen enkel probleem. Vast een communicatiefout dus. Hobbelen in een oude trein richting Boxtel een paar k.m. verderop. Verlaten daar de trein en de meute zoekt zijn weg naar de start/finishlokatie, maar moet dit langs diverse activiteiten en feestlokaties. In een straat bij het station stoomt een kleine trein met kinderschaar op een 30-40 c.m. smalle/brede rail door de straten. Versierde straten door belanden we in de feestzaal van de school, het lyceum. Het was een genereus mooie natuurtocht, want laat ik u al die mooie padenomschrijvingen besparen. dat is ondoenlijk. Oisterwijk e.o. staan bekend als vanouds als een gewild toeristengebied en verblijf. Het wemelt er van de verblijfsaccomodaties als campings en hotels, dus dat spreekt. Het was ook voor ons enorm genieten onderweg. Blijf nog na in de sfeervolle zaal achter een verfrissend glas, horen dan de regen kletteren op de glazen koepels in de zaal, om dan de thuisreis te aanvaarden, waar ik uitgebreid kon verhalen, van een schitterende dag en natuurtocht. Hier had U zeker moeten zijn! Brabant op haar mooist, maar nu stoot ik andere clubs en gebieden tegen het hoofd, maar toch. Fenomenaal. Grote dank aan club en vrijwilligers, een mooie dag met erg veel werk vooraf, zoveel is zeker. Aan u beste lezers, zeg ik weer; Houdoe, gegroet en tot volgend keer weer. Peter Heesakkers
