Vervelend, alweer op dezelfde dag heeft WSV Nuenen ook haar wandeltocht. Daarentegen: Ik loop al enige jaren met de gedachte, om ook de atletiekclub van Veldhoven te bezoeken welke een van de clubs is die wandelen in hun pakket toegevoegd hebben. Hoewel lid van de wandelbond, staan ze niet in de landelijke wandelkalender vermeld....
Het is even gaans vanaf de bushalte, tot aan de rand van de gemeentelijke bebouwing. Een goedbezette parkeerplaats valt me in het oog, maar toch ook routepijlen naar de startlokatie bevestigen het evenement. Het is het sportpark van de atletiekclub waar ook wedstrijden plaatsvinden. Ik stap het terrein op, en daar staat een enorme hoge bergwandelschoen opblaasbaar op de binnenplaats, ga de kantine in, en ik heb bij de hele entourage al meteen een goed gevoel. Krijg bij inschrijving een prima routebeschrijving mee, die me helemaal aanspreekt. De bepijling is onderweg ook af, zo zal later blijken. Ik ga bij start al meteen het veelgeprezen Kempenlandschap in. Veldwegjes met enorme maïsvelden vooral en bietenvelden. In de velden klinkt geregeld geschut van jagers. Dat geluid zal navenant wegsterven gaande de route. Het wordt vandaag zonder meer Kempenland op z'n mooist, en wat men ook van de Kempen verwachten mag. Ik passeer een hooiende tractor. Volg wat T-splitsingen. Ga een pad langs een veldschuur in, een echte paardenwei langs. Kom dan een gehucht binnen Zandoerle genaamd met het fameuze veldkanon op het plein als getuige van de vroegere oorlogshandelingen. Een leuk driehoekig plantsoen met oude eikenbomen omringd. En een min of meer grote Mariakapel. Rondom me vallen met doffe klappen gedurig eikels uit de bomen. Zie en passant het groen der bomen al de eerste herfstkleuren vertonen. Het lijkt gedaan met de zomer, wie weet een indian summer nog in het verschiet{?} Volg dan weer even klinkerwegjes en asfalt met de Kempense rust, om een zandwegje te nemen even verderop.. Kom voorbij een als park aangelegd bosperceel waar een route doorheen loopt die verteld over oude opgravingen middels stenen met opschrift en tekeningen wat men waar en hoe aantrof. Dan direct aan de bosrand staat een terras en stand met eet en drinkgerei van de club. Zo heerlijk in het weidegroen gesitueerd. Deze vorm van rustpost is in Brabant steeds meer in aan het geraken. Na deze post ga ik een asfaltfietspad op de bossen in. Herfstige luchten, en paddestoelen aller vorm grootte en soort zijn mijn deel. Vaak oude sparren, maar ook andere boomsoorten zijn gemengd en rijkelijk aangepland. Volg pijlen gedwee, maar houd ook het papier bij de hand vanwege almaar wisselende paden. Het is een echte herfstdag, strakblauwe hemel, een noord-oosten windzucht, en rondom 17 graden. Op afstandssplitsing kies ik voor de langste afstand, en het blijkt een route vol natuurgenot te worden. Loop ergens achter Wintelré door richting dorp Vessem en geniet intens van de schitterende Kempense natuur. Aan de route zijn duidelijk natuurkenners en liefhebbers bezig geweest. Laten ons van het summum van natuur genieten. Kom aan een groot ven, nou ja meest drooggevallen door toenemend huishoudelijk watergebruik, vermoed ik, maar het heet nog het Vessems ven. De bodem die meest drooggevallen is, is begroeid met allerlei wilde planten, bloemen maar ook rietkragen. Ik geraak helemaal in mijn nopjes in dit gebied en geniet met volle teugen. Volg een hele reeks met grassen en mossen begroeide paden welke veelal met sprokkelhout bedekt zijn, en knapperen onder mijn schoenzolen. Nu goedbedoeld voor de wandelaar, en kennelijk is het parkoers in droge zomertijden uitgezet, volgen een reeks motorcrosspaden met diepe kuilen en even zovele plassen. De schuine kanten van die kuilen houden me alert, indachtig de gebeurtenissen me overkomen in Steensel een jaartje terug. En de gedenkwaardige valpartijen op de gladde modderige paden, ook toen daar. Ik breng het er heelhuids van af toch nu. De vele zware regens voorbije weken, die een lange droge periode afsloten, hebben hun werk gedaan, maar gelukkig wordt dit later onderweg veel beter. Het is een prachtig ommetje deze route, vooral oude sparrenbossen, en verder allerlei boomsoorten sieren de natuur. Ik geraak met wandelvrienden in gesprek als ik de rustpost weer bereik, en besluit met hen verder te gaan. Maar..... Pas later kom ik erachter dat ik over ben gegaan op een kortere route. Ik haal mijn papier voor de dag en ontdek dan de vergissing. Het parkoers dat ik deels mis laat op papier veelbelovends zien, jammer dus, maar terug gaan is niet meer aan de orde voor mij. Gedane zaken nemen geen keer. Jammer blijft het, niet opgelet, en zo te lezen een mooie omweg, mag ik vergeten. Volg een bosrand een poos landschap randje bossen, met weiden en bewerkte velden, en een vergezicht op de einder waar kleine stapelwolkjes zich openbaren. Zilveren vogels landend voor Eindhoven Airport zien we op afstand met regelmaat. Onze koers is dorpje Knegsel een de acht zaligheden, bij alle plaatsen die in de streek met de namen op sel eindigen. Padenwerk blijven ons deel, door velden, langs boomkwekerijen, plantenkweek ook. Dan na dit intermezzo, mogen we toch weer de bossen in, en het houdt niet op ons de mooiste paden voor te toveren. Dan veel later, opnieuw gaat het de velden in met maís en ander akkerbouw. Hoor een luidspreker nu voortdurend door het stille ruime landschap, allerlei aanwijzingen en mededelingen doen. Zie in openruimte de contouren van Veldhovens hoogbouw opdoemen, en dan wordt mijn vermoeden juist. Ik ben nu weer in de buurt van het sportpark van de organiserende club GVAC , {De Groot Veldhovense Atletiekclub} We eindigen in een ommetje om heggewegjes aan de ingang van het sporterrein waar nog steeds als vanmorgen al, activiteiten plaatshebben, valt op dat vooral echte jongeren actief zijn. In de kantine heerst een gezellig geroezemoes een echt dorpse sfeer van ontmoetingen met wandelaars en bezoekers van het andere sportevenement. De consumptieprijzen zijn aantrekkelijk, de sfeer prima. Een zeer geschikte startlokatie zonder meer. Voor wandelingen. Ik kijk terug op een zeer geslaagde tocht, met schitterende natuurrijke parkoersen. Heerlijk dolen door het Kempense landschap. De kersverse voorzitster nog even een praatje mee gemaakt. Zij vindt ook dat de tocht een vermelding verdient in de landelijke wandelkalender van de bond, en ook op de bondssite daar kunt u de tochten van de landelijke gefuseerde wandelbond KWBN, www.wandel.nl vinden. Ze belooft er werk van te maken. Tochten die zeker aan het wandelprogramma toebehoren om ze te bezoeken verzeker ik u. Een absolute verrijking voor wandelen in de streek van Zuid-oost Brabant. Heb haar ook bedankt voor de wandeltocht vandaag, en ik kijk er zeker naar uit hier nog terug te komen. Ik groet u beste lezers. Tot volgend keer weer. Houdoe! Peter Heesakkers
