Kennelijk moet Brabant nog op stoom komen, voor wat betreft wandeltochten....Het is pover met het programma. Ik besluit naar Tilburg te gaan. De trein is vol zo op dit redelijk vroege uur van de zondagochtend. Maar o.k. , ik ga nu ook een uur later dan gewoon naar hier. Neem eerst de sneltrein , om vanuit Tilburg Centraal de stopper te nemen.
Om me heen vermoed ik toch op het perron aldaar uitstappende dat er nog meer liefhebbers onder me zitten. In het zalencomplex is het opmerkelijk druk. Zouden er meer met het tochtaanbod van de dag zitten? Ik schrijf me in , neem mijn parkoersomschrijving mee. Waaraan een strookje dwars er op gezet is , de mededeling alsdat men is gewezen op het feit, dat er van staatsbosbeheer geen pijlen geplakt of geniet mogen worden. Wél op, paaltjes en hekwerk, dus we worden gemaand de route goed te blijven lezen. Met excuus der organisatie. Er komt steeds meer volk intussen ook voor andere zalen , wat het vooral buiten een rommelig geheel maakt als op de parkeerplaatsen, deze zijn al vol met vroege wandelaars, en de overigen moeten verderop in de wijk hun plaats zoeken. We gaan vanaf de start langs een vredige buurtvijver, langgerekt, tot einde straat om dan in twee straten al zo goed als buiten de bebouwing te geraken. Passeren nog wat openbare speelgelegenheden, en dan is het pijlen op de grond volgen, krijtpijlen. Mogen al meteen het fameuze Wandelbos ingaan. Een hele variatie aan beplantingen jong en tientallen jaren oud gaan samen hier. Ik hoor meteen al lentegeluidjes. Een zandpad stuurt me alweer bospark uit en we blijven aldoor randje bebouwing gaan . Dan toch nog bebouwing en wat binnendoortjes , om dan te stijgen naar de Wilhelmina - kanaal brug. De weg naar Dongen zo zeggen de wegwijzers de stad uit. Een eindweegs verder , mogen we een zandverhard pad in en het natuurgebied Wolterbeek in. Gaan voorbij een pad met allerlei buitenshuisdieren in een dalletje , die van hun geboden maaltijd genieten. Blijven aan Tilburgs noordelijke omleiding lopen , maar bos is de hoofdmoot toch. Een pijl met 13 k.m. en even verderop de overige afstanden , biedt even verwarring. Splitsing dus... Een bos met drie meter breed asfalt doorsnijdt dit parkoers met oud en jonger loofhout. Een hekwerk van legeropslag belet ons , en we moeten afslaan. We zetten door loofbos naar het viaduct om daar onderdoor te gaan van die randweg. Stappen over afzetdraad heen, via paaltjes , en de steunpalen staan hier wat ver uit elkaar , maar het lukt. Het is een rustgebied voor dieren , maar natuurmonumenten staat ons dit vandaag toe, Zwalken wat door eigenlijk geen padenwerk , om bij een afvalverwerking te komen waar we oostelijk omheen geleid worden, middels asfaltwegen. Parallel langs de weg naar Efteling. Draaien van deze weg af om opnieuw de bossen in te gaan van de Grote Heide. Eerst een fietspad, waar motorcrossers ons nog even plagen , en dan begrijpen ze , een alternatieve route verhoogt wandelaarsgenot. Zo gebeurt het ook, en nog even komen we ze wat verder tegen in een flits. Het blijft greppels en bospaden te gaan en te klimmen, over boomstammen stappen en soms klauteren. Het gebied wordt ten volle benut. . Komen terug op parallelweg langs de snelle autoweg en dan wat later , gaan we opnieuw die bossen in. Paden worden grasbanen , en wat meer openheid is ons deel, velden dus. Een zestig k.m. -weg loop ik toch maar veiligheidshalve, aan de linkerkant, tegen verkeer als dit aandient , in. Denderen de bebouwing rechttoe rechtaan het dorp Loon op Zand in , waar we rust voorzien krijgen van een "Eeterij", nu geen restaurant? Is daar levendig druk en warm{!}.... Tref hier good old Jaap en zijn vrouwtje uit omgeving Arnhem. Tilly. Wordt bijpraten. Gaan nadien dorp uit via de Kasteellaan, vanwege drukte bij een rommelmarkt. Langs wit oud kasteel, en dan toch nog even bebouwing buitenom. De veertigers komen er nu ook bij. Stuk zandweg in door velden en bossen. Een knotwilg laantje , en via akkers bos weer in. Het gebied verwildert duidelijk steeds meer. Gaan door het geboortebos, waar het vol jonge bomen staat op naam van de Tilburgse jonge jeugd. Gaan een hek door om af te sluiten en dan een 60 k.m. wegje even om route te vervolgen. Krijgen een trits bruggen te doen, die ons Tilburg nrd. naderende , bij een boerderij een fietspad langs een weg opleidt. Komen opnieuw aan de noordelijke omleidingsweg en klimmen tot aan viaduct, waar we een steile trap te gaan hebben. Naar benee, dus. We gaan Tilburgse bebouwing in van de Heikant en parkoersmensen , hebben voor ons een hele parkroute uitgezet. Tussen die bebouwing en de weg naar Efteling- Waalwijk. Gaan omhoog omlaag afwisselend, langs een mooi wijkdierenparkje, waar we een man met een woestijnbuizerd op zijn beschermde arm rondwandelt. Even een praatje en bewondering , het beest hoort ons belangstellen zo lijkt, aan. Steken na een poos snelweg over om de Zevenheuvelenweg te gaan , die trouwens hier totaal vlak is door industriegebied. Een saai parkoers na alle moois vooraf. Steken smalle ophaalbrug Wilhelmina- kanaal over, en gaan voorbij de Hasseltse kapel, een plek waar ook veel bruidsfoto's gemaakt worden. . Draaien om Tweestedenziekenhuis heen en nu aldoor bebouwing. Gaan door groengebieden en speeltuintjes, langsheen de Westermarkt een populair Tilburgs winkelcentrum . Het is er erg stil nu. Nog wat straten te gaan , minder toch t.o.v. van af begin der dag. We zijn juist voor de voorspelde regen terug binnen in de zaal. Deze route kon ik dromen, zowat toch. Het wordt in de zaal nog even gezellig bijkletsen met gelijken. En tussentijds komen treinen buiten stoppend of voorbijrazend voorbij. Als ik mijn trein voor de zoveelste maal zie aankomen naar het doodlopend spoor, is mijn plan gewekt. Deze neem ik ! Neem afscheid van personeel der tocht en mijn tafel denkt er net zo over. Genoeg geweest. Heb ik nog wat tijd over , om me voor te bereiden op de zondag-avond. Erg wisselende tocht. Rare routeverleggingen, en de krijtpijlen: Niet veilig, zeker niet bij nat weer..... Ga me nu op een andere tocht concentreren. Ik eindig met Houdoe, tot volgend keer. Peter Heesakkers
