Eens 'n keer minder vroeg uit de veren, en ook gemakkelijk bereikbaar. Soms schort het hier bij vele tochten nog aan.
Al enige jaren komt mij informatie omtrent deze tocht toe uit de wandel-deelnemers wereld. En nu wil ik het ook zelf ervaren. Heb al die info opgeslagen, maar ja ieder beleeft een of andere wandeltocht op zijn/ haar manier. Ligt er tevens aan wat voor verwachtingen men heeft. Is de omgeving variërend qua ruimte en natuur, en wordt deze ook voldoende benut. En hoe is de ontvangst en organisatie. Ik mag door mijn vele jaren ervaringen, nu mijn indruk op doen. De routes, zo verzekert men mij zijn flink veranderd, mede door de inbreng van ervaringen van wandelaars. En dan put ik vooral info uit de regelmatige lopers, ook al jaren hun hobby hun opinie. De ontvangst is alleszins hartelijk. Het vertrek is vanuit randje industrieterrein gesitueerd van bedrijven die aan het direct naburige Airport gelieerd zijn. De tweede grootste luchthaven van ons land inmiddels. De parkeerruimte is ruim voorzien en wat me opvalt als ik het terrein betreed, zijn de diverse nummerborden uit onze buurlanden. Ik bemerk dat er veel Engels wordt gesproken onderling, kennelijk de omgangstaal in dit int. bedrijf. De deelnemer krijgt ook een blad mee met foto's van Google Earth over delen van het parkoers. Bij de inschrijving krijgt elke deelnemer een waterwerend rugzakje, met flesje water, een dikke chocoladereep, en een regencape. Zo heeft de organisatie elk jaar weer een nieuw welkomstpakket als verrassing. Heb ook wel eens vernomen een T-shirt en cap. en/of flacon water. Ik en andere inschrijvers worden genood, om voor een reclamewand te gaan staan voor een foto. Een verzoek waaraan ik ook gevolg geef. De prijzen van verbruik in de bedrijfskantine , zijn erg aanlokkelijk. Ik oriënteer me op dit startburo, en het moet gezegd, nauwelijks vragen, alles staat duidelijk met bordjes en mededelingen vermeld. Ziet er klasse uit. Ik verlaat het terrein via een oude weg die toen der tijd nog om de toen militaire basis leidde, achter alle industrie en kantoorcomplexen om, al meteen groenig. Gaan aan begin van bebouwing van het airportbedrijf, brug van het Beatrixkanaal over om langs dit kanaal een asfaltwegje voor fietsers te volgen. Valt meteen op de hoogstaande wildgroei die er welig tiert van wilde bermplanten en bloemen in al haar soorten. Het is erg afleidend, erg mooi. Mijn parkoersbrief ziet er verzorgd uit. Er komen erg laag metalen vogels in landingsprocedure over mijn hoofd scheren, maar dit voor even, en ik kom ras vanonder de landingsbaan uit. Steek een binnenweg naar Oirschot over, om pad langs kanaal te vervolgen. Zie op afstand iemand in de berm zitten met als ik naderbij kom ook een persoon lijkt te slapen in het gras. Het waren wandelaars al erg vroeg op weg, maar niet bij deze tocht te behoren, informeer of alles goed is, maar de man in het gras behoeft geen hulp, en ik vervolg mijn weg. Het blijft een weliswaar lang breed fietspad te volgen maar toch lommer en schaduwrijk. Ik kom aan een rustpost van Molex met democratische prijzen aan dranken. Vervolg na kort verblijf en kom aan afstandensplitsing. Even industriegebied van Best door, een enorme parkeerplaats met een even grote supermarkt voorbij. Passeer een T-vorm waar kanaal Beatrix in kanaal Wilhelmina uitmondt, ga dan voor een brug afslaan, een reeks kamperende truckers langs, en gaat de weg over in een zandweg mixed grind -zand. Ik mag heidegebied in en met het vooruit lezen van mijn beschrijving verstap ik me bijna in een kuil op dit pad. Kan het nog tijdig corrigeren. Ik ben weer op oefenterrein van de jongens van 'slands laatste hoop, het gebied van vorige week nog. Het is genieten hier, de rust, de vogels, los zand maar redelijk te belopen. Wel is het wat schaars bepijld, { wel genummerd}, en dit zal onderweg menigmaal me overkomen. Dwaal door hei en bos afwisselend. Tik even de snelweg aan met truckstop, en opnieuw de rust in. Geraak vervolgens aan een asfaltweg weer en langs het kanaal, opnieuw lommerrijk. Plots betrekt het hemelzwerk en het begint ferm te regenen en te waaien, de lucht ziet donkergrijs, oei , als dat maar niet de ouverture voor de rest van de dag wordt!? Loop onder hoge oude bomenrijen die de val der nattigheid enigzins temperen. Op een eenzame lange doorgaande weg, met enerzijds bossen aller soort bomen anderzijds de groene boorden van het kanaal. Bermbegroeiïng in weelderigheid. Ik mag er eindelijk van de kanaalweg af, het landelijke in, wat woninkjes en even overweeg ik daar te gaan schuilen. Ga voorbij een asperge en aardbeienteler waar wat auto's van bezoekers staan, in goeden doen zo te zien. En ziet! De regengoden kennen clementie, er komt zowaar blauw aan de einder. Kom vlak aan Oirschot een doorgaand wegje op, klim naar een viaduct over de A58, daal weer tussen de stromende wateren van de bui, en mag onderaan weer een bosweg in, langsheen een motorcrossterrein, in ruste, vervolg een bospad. Kom in weidegebied terecht en op een splitsing staat weer een wagenrustpost der club, om ons te verkoelen en te versnaperen, opnieuw mooie zachte prijzen. Ook hier verblijf ik niet lang, volg een brede zand/grind landweg tussen bomen en kom uit op de A58 en ga deze even langs tegen het voortrazend blikwerk in. Links van me onafzienbare aspergevelden met wit sterk reflecterend dekzeil zo ver het oog reikt en het verblind me door de kleur haast, de wind blijkt toegenomen, en schaduwen van wolken rollen door het landschap en over het parkoers. Toch, de zon schijnt al volop, dus en geeft de loper moed. Slaan haaks een wegje in omzoomd met maïs en aardappel en bietenvelden, met eik en accacia's recht op een bosgebied af. Ga langs coniferenplantages en piepervelden. Weilandgebied met slingerend beekje. Het wordt nu ploeteren door een kuilig padennetwerk, waar het vol kuilen ligt van motorcrossers. De botten en spieren kraken, en ik ben op mijn hoede waar ik m'n stappen zet. Het gaat constant op en af. Ik ben in de Oirschotse hei en bossen beland. De 40 k.m. -routelopers hebben zich bij ons gevoegd, inmiddels. Ik ruik het groen na de wassing door de regen daarstraks en het dampt wat. Bemerk op afstand een militair object met generator, zo ik hoor, maar sla eerder af. Weer een kuilenpad in wat uitkomt op een laat ik noemen tankbaan, maar voor even dan. Na enig boswerk een poos, kom ik aan een fietswegje en meteen ook wijde blik op verten en weilanden met hele kuddes koeien. Ze komen nieuwsgierig naar het weilanddraad, maar blijven wat argwanend toch op afstand als ik ze benader. Weer allerlei verbouw van gewas in velden langs ja hoor, maïs overheerst, en ook wat schaarse bewoning. Enige quads jakkeren voorbij. Een chaletpark in ruste zo lijkt, voorbij. Een rustpost restaurant van vorige week nog, die het nu erg rustig heeft, laat ik links liggen de ervaringen van vorige week. Aan de einder piekt de kerktoren van "Wentersel" zoals streekdialect het noemt, ofwel Wintelré. Het worden nu even lange saaie wegen wel rustig met verkeer, om het vliegveld heen, waar ik nu en dan stalen vogels het luchtruim zie kiezen. Na een scherpe bocht aan de ingang van een crossterrein mogen we van de parkoersman nog een tamelijk rustig grindwegje nemen, en lopen tussen allerlei veldcrosswagens en motoren en quads gestald door. Komen langs een grote plas waar snelle boten racen. Weer een zand/grindwegje in, een traliehek door, om de plas en dan geraak ik tussen afzettingen van het crossterrein en de rijschool van defensie in, van Kamp Oirschot. Opvallend en ergerlijk is de rommel die er langs de oevers van het meer door dagrecreanten/ pick-nickers, is achtergelaten. Het intermezzo van het ommetje geraak ik opnieuw op de lange verlaten weg van hierstraks , en draai verderop de Spottersweg in. Als altijd een erg drukke plek van vliegtuig-enthousiasten, en dagjeskampeerders. Vliegtuignotities, scanners en fototoestelwerk van het grote en duurdere soort bij de hand. Kijk ook in verlengde van de landings en startbaan waar ik tegelijk het aankomen en vertrekken van de grote vogels aanschouw. Het blijft boeien. Ik stiefel verder over het pad. Kruis bij de brug van eerder vanmorgen de weg een lommerrijk smal fietswegje in, langs het B-kanaal, tot aan viaduct van een toegangsweg o.a. vliegveld , rechtsaf langs de weg fietspad op. Om zigzag rand industrieterrein op te gaan recht op de finish af. De wandelaar wordt met alle egards behandeld en de afmelding verloopt vlotjes, en wordt ik meteen op de foto's gemaakt vanmorgen gewezen. Ze liggen gespreid op tafels. Het duurt niet lang en ik pik 'm eruit. Wat kost ie? "Gratis meneer". Das toch mooi!? Ik kijk even nog rond om dan nog even de overigens smaakvolle doch sobere maar goedvoorziene bedrijfskantine in te gaan ter afsluiting, nog nakaartend met medewandelaars. De tocht stak organisatorisch, goed verzorgd in elkaar. Enkel: Wat meer gepijld is gewenst, en wat meer smalle paadjeswerk ook. Het gebied leent er zich uitstekend voor. Ik besluit hierna, om nog even op het bezoekers-dakterras van het naburige vliegveld, het gaan en komen en afhandelen van reizigers en vliegtuigen te bewonderen. Noem het een klein Schipholletje, maar even zo goed druk en bedrijvig, er is erg veel te zien. Ontmoet nog een oud-collega, ook bezoeker met gade. Nee Peet, incognito is er niet bij, ook hier niet. Een unieke tramachtige pendelstadsbus brengt me later weer naar het centrum van Eindhoven. Een bredere bus wel te verstaan. Volgend weekend ga ik op de min of meer devote toer. Twee dagen v.v. totaal 82 k.m. Handel -Valkenswaard. Er komen maar dik 2000 deelnemers op af..... De week erna staat Lieshout op programma. Dan is het nog even bezien, en in die maand is de grote Int. 4 daagse van Nijmegen. Maar 46.000 inschrijvers nu, uit dik 70 landen. Ik hou u op de hoogte. Houdoe!
