Het jeugd en jongerencentrum , staat de afkorting voor. Het is een afweging waarheen vandaag, en het werd Erp, enige kilometers oostelijk van Veghel gelegen. Behorend onder voornoemde gemeente. Het is even napuzzelen , want de bedienende busmij. heeft vandaag juist, - later dan anderen -, zijn dienstregeling nieuw in laten gaan. Het is al weer wat jaren geleden , dat ik hier voor het laatst was. Evenzo was Erp op zondag voor jaren niet bediend door de bus. Ik zet mijn reis in tot Veghel voor de overstap, naar. En ziet; ik ben de eerste passagier op de eerste rit van vandaag, en de enige......Een hele bus voor mij vangt de dienst aan. Stap op de Markt uit, en vind zowat blindelings nog het jeugd en jongeren ontspaningscentrum.. Een mooie ruime accomodatie , met alles erop en d'ran. Het inschrijfburo is in de discozaal. Op de markt zag ik het al, het is er beredruk, en tot ver in het dorp staat men geparkeerd. Na het wilde en regenrijke weer voorbije dagen en weken. Ik verwacht een absoluut drassig modderig parkoers derhalve , vandaag. De omschrijving ziet er veelbelovend uit, en ook de dia op het doek geprojecteerd met het wandelplan uit Google-earth. Het dorp is maar klein en na een straat zijn we in den buiten. Het papier klopt niet.... in het begin dan , en ik vermoed een omlegging vanwege slecht begaanbaar. Krijg eerst een bomenlaan met grasweg te lopen. Wat lang wel. Landelijk vooral . Ga over een duiker, om meteen een graspaadje te volgen tussen weide akkerland , tussen twee sloten in, beschut met een groensingel. Weg oversteken wordt het wel drassig en droge delen proberen te vinden, sta je stil, twijfelend, zak je in de drab verder weg... Slinger door een ruig moerasbos perceel, weer naar asfalt. Papier klopt weer. Akkers en weiden staan vol waterplassen soms decimeters diep. Een ooievaarsnest op veilige hoogte op top van een metershoge paal. Enorme groepen meeuwen vliegen laag over de bewaterde gronden. Ga wat omlaag langsheen een groep motorfanaten die in overleg zijn. Ze zien er niet uit; onder de modder. Ga brug van de Aa rivier over, welbekend van de kruiswoordraadsels. en volg graspad langsheen. Mag verderop naar asfaltfietspad, met knotwilgen erlangs. Nagestaard door vee, en pony's, en nageloeid door wat koeien die zich buiten de winterstal begeven. Raak dorpje Keldonk even , en sla buitendoor naar kanaalbrug van de Zuid-Willemsvaart. Een tuin met pauwen, herten en fazanten. Altijd weer leuk en vredig tafereel. Moet verderop diep een talud afdalen over een alternatief tijdelijk zelfgelegd plankenbrugje dat vervaarlijk doorzakt, om over een sloot te kunnen gaan. Attractie van de parkoersuitzetter denk ik . Volg poos een L- vormig zompig graspad langs sloten. Een takkenwal van snoeihout ter schuiling voor wild omboort de route. Ik ruik openhaardvuur... 'n Verharde weg leidt me naar de rustpost, de schuur van een boerderij, zomaar in de buiten. Binnengaand slaan brillen aan, het is er erg druk , vochtig en zeer warm. Aan de stempelpost, waarschuw ik de stempelaar voor het "stempelitis". Of een RSI-arm. Ik ben nu in gebied Lijnt. Ik kies toch maar voor een kortere afstand , gezien begaanbaarheid. Geen risico is het devies. Na buitenkomst komt een beerputlucht m'n neusgaten in {lol}. We gaan na rust het bos van de Lijnt in. Graspaadjes en redelijk droog nu. Wat paadjes hier en daar, hoekig gedraai en slingers. Wordt bosranden gaan nadien en doorkijkjes naar de landerijen. en dan nog verhard grind-zandwegen. Mag toch weer het bos in en nu en dan volgt een dans om de voeten droog te houden. Maar absolute rust en schoonheid. Beschut door de harde wind ook. Pad in en uitdraaiende. Helemaal mijn ding hier. Het blijft opletten want onder gras kan een plas liggen en wordt het boorden van plassen gaand . Wie dan ook heeft met een schep gootjes gemaakt naar besloten om het water van het pad af te voeren. Klim na enige tijd bos, de kanaaldijk op , na een boombalkje, acrobatisch, die ik evenwicht houdend moet overgaan door natte sloot. Volg kanaaldijk zanderig, naar verderop weer een afdaling door opnieuw een sloot, even jumpen om droog te blijven en vervolg een graspad, met weiden en houtwal. Ben terug in het bos dat nu het "Geregt" heet... Tja; zo gespeld. Een gemengd eiken-beukenlaan gegrenst de bospercelen. Er zijn weer sleuven gegraven om water van de paden en wegen af te voeren. Naar sloten. Kom aan bosrand , met velden, anderzijds en opnieuw doe ik een dans ter ontwijking van plassen. Sla een veldweg in , , populierenrijen, met sloot erlangs, en komt dan de rustpost van daarstraks in het vizier. Weer druk , enz. Ik blijf er ook niet langer, na mijn koffie, en verneem van de stempelaar dat ie nog geen spierpijn heeft.....Na rust opnieuw naar splitsing afstanden en volg ik bosrand. Het Lijnt weer in . Wilde echt Hollandse luchten, en even moet de paraplu op, het miezert behoorlijk , ach even maar. Ik doe de zoveelste lente-ervaring op, ik zie fluitekruid bloeien, o.k. een stengel maar, maar toch. Ik zie ook selderie-achtige groeisels in de bermen. Wat later weer fluitekruid, paar stengels , maar toch. En ook wat ik geloof duizendschoon is. Het blijft even rietkragen , waterpas en poelen, in wild ruig landschap. De wind heeft vrij spel onder buiachtige luchten. Hollandse luchten vervelen nooit, altijd wisselend. Na wat waterloopjes , ga ik van landweg af, verhard op. Kom ik weer aan Z.W. vrt-kanaal. Ophaalbrug over , volgt een poos verhard langs kanaal , met nieuwe straten dorp Keldonk in zicht. Draai na 'n kilometer af weer de beschutting van groensingel in, wat later eindigt in modderballet. Gemaaid riet biedt nog enigzins grip op de bodem. Antislip. Asfalt is dan erna welkom, en de route blijkt ten tweede male omgeleid van eigenlijk , vanwege onbegaanbaar. Wat bochtig landelijk , en plots mag ik dan weer op de eigenlijke route verder, over graswegje. Het wordt verspreid huizen kijken, en boerderijstee. Tuinen erom heen met pluimvee vooral en zie ik jonge eenden{!}. De natuur van slag. Een zijweg brengt me naar de laatste rustpost, die is zomaar in een uithoek, de partytent buiten is leeg. Binnen een schuur aangrenzend is het razend druk zeker ook met ouders en kinderen, wat me zegt dat de finish niet ver weg meer zal zijn. Laren heet nu het gebied. Ik vervolg wegje met huizen , tuinen , vijvers en klein pluimvee allerlei, scharrelend rond de huizen. Steek een doorgaande weg over. Een stadgenoot haalt me in en een praatje volgt. Sla pad in en ga plots omhoog de Keldonkse berg op. Zomaar een heuvel in het overigens vlakke landschap. Klauter ongeveer een twintig /dertigtal meter omhoog, met natuurlijk uitzicht. Een heuvel als zovele in de provincie, een bult huisvuil gemengd met grond, zodat je niet kan zien dat het huisvuil betreft. Met bossages begroeid en gelijkend op echt heuvelland. Volg wat paden om ineens steil omlaag via een bielzen trap te gaan. Geen leuning. Dus omzichtig. Een pad leidt me naar een brugje over een weet ik wie loop, ga weer op een grotere brug af over de Aa-rivier, hoog water, dat spreekt. Blijf erlangs gaan , gras houdt me vast aan de grond en op de benen. Sla vervolgens achteroms door met de eerste contouren van Erp, wat weidjes en veldwerk , tussen tuinen bewoning door , lopen Theo en ik dorp in. Wat straten door, en dan is daar het jeugdcentrum weer. Veel rustiger nu. Blijken veel wandelaars voor erg kort gekozen te hebben vandaag. Ik verneem dat dit weekend veel aktiviteiten plaatsvinden in het dorp, vandaar... Drinken met Theo's Pa nog wat na, en bezie de lopers binnendruppelend. Een korte eigen wandeltoer door centrum dorp nog, en dan settel ik me bij de bushalte. Een bejaarde dame komt bij me zitten in de halte, en we babbelen wat, in het streekdialect. Gezellig ouwehrn. We zijn weer de enigen , als de bus komt. Geen vetpot vandaag voor de bus. Nu nog een twee-uursdienst... En na zessen de laatste. Het gaat terug op Veghel aan , waar ik nu sneller een overstap heb op een snelbus dit keer, en vrijwel geheel over de snelweg. Terug met een voldaan gevoel, en de boffert had zowat droog weer vandaag. En; met de begaanbaarheid viel het al bij elkaar mee, met wat omzichtigheid. Houdoe! Tot gauw. Peter Heesakkers
