Dit maal had deze club voor Bladel gekozen al startplaats van een van hun tochten doorheen het jaar.  Het was even inlopen naar de startplaats in het gebied de Tipmast.  Op mijn gang erheen tref ik de markering van het Renier Sniederspad welke hier start en Bladel met Antwerpen verbindt.  Een bord met de naam Egypte verrast me, maar blijkt de straatnaam te zijn. Het ziet er overigens groen uit dus geen Egyptische toestanden wat natuur aangaat.   Ik hoor tot tweemaal toe knalgeluiden op mijn gang, en kom tot de ontdekking dat kastanjes uit de bomen vallen, op autodaken en motorkappen, auto´s van wandelaars al onderweg.  De naam van deze tocht is vernoemd naar Zwarte kaat,  een heks welke in Bladel en omstreken huishield en woonde, en onderweg tijdens deze tocht verhaalt over deze vrouw. Het voert te ver om de geschiedenis te vertellen, u kunt beter googelen naar "zwarte kaat", als u meer hierover wil weten.   Kastanjes en talloze bolsters komen voor mijn voeten , onderweg naar het startburo.   Na inschrijving vangt mijn wandeling aan.  Passeer talloze vakantiewoningen in het groen al meteen.  Ook het bosgebied van de Kempen biedt zich direct aan.  Geraak, na even op een trimbaan  met allerlei oefen/apparaten. Kom voorbij een monument, ter nageachtenis van drie overledenen maar kan geen plaquette of anderszins ontdekken van het verhaal hierachter.   Onder mijn voeten boomvruchten als denne/appels , eikels, kastanjebolsters, het is al meteen een gemeleerd bosbestand van veler boomsoorten door elkaar, en wat onderweg opvalt groen in plaats van herfstkleuren overheerst.  Kom ook langs kleine heideveldjes. Toch dwarrelt nu en dan lover rondom me.  Zie soms ook boleten, maar paddestoelen nauwelijks, en toch het is herfst.  Ook vallen op jonge boompjes en struikgewassen bospercelen, en ruigtegroei mag hier haar gang gaan.  De rustpost dient zich al na een vier k.m. aan met een prachtige goedvoorziene kadiwagen, de trots van deze club.  Kadi staat voor kantinedienst.   Een ruim terras erbij zodat ieder zich in alle rust en gemak kan zetten.  Na deze rust krijgen we een beekdalwandeling voorgeschoteld.  Aller soorten grassen, enorme vlakten bosbesstruiken in de onmetelijke stille en grote bossen zijn ons deel,  jonge en oude bomen door elkaar.  Struin door bospaden en her en der fietspadennetwerken, toerist en wandelaar kunnen hier hun hartje ophalen, en niet vergeten de heerlijke bosgeuren onderweg.  Paden lopen is het patroon van deze dag.  Geraak aan de autoweg E34 genoemd door de Vlamingen, voor ons op Nederlands gebied A67 en aangelegd destijds als de E3 gaande van Stockholm naar Lissabon.  We laten het verkeersgeraas weer achter ons naar de natuurlijke rust en stilte.  Weide en akkerlandschappen zijn in deze bosstreek verweven. Zie dit jaar opmerkelijk weinig koeien {!?}.   En wanneer ik ze later toch nog tref zeg ik ach het zijn misschien wel herfstkoeien, wat lacherig naar medewandelaars.  Een bord met natuuruitleg vertelt ons dat we in natuurgebied De Pals lopen, en ziedaar, een groepje rode vliegenzwammen naast het pad!  Een bosperceel waar hoge vergeelde varens tussen de bomen staan, even verder toch weer groene.  Het is een heerlijke slingerpaden partij door smalle, brede en grassenhoge paden.  Teken zullen geen vat op me hebben vanwege lange broek.  Geraak weer aan de rustpost van daarstraks, en krijg een heerlijke voedzame warme kop soep, voor een spotprijs aangeboden.  We zitten in de frisse herfstwind uit oostelijke richtingen, maar het is er absoluut gezellig.  Een visvijverwandeling mag niet doorgaan van de boswachter, maar niet getreurd, ik krijg na rust weer heerlijke houtsprokkelpaadjes te gaan, en zie stapels rijen boomstammen, de boswerkers dunnen het bos uit om grondgroeisels hun kans te geven.  Alom sporen van bosmachines.  De geoogste stammen ruiken ook flink toch.  Eindeloos dolen door de natuur en uit de frisse herfstwind volgt weer.  De routeuitzetters , pijlen aanbrengers en ophalers hebben een hel of a job, zoveel is zeker.  Het is perfect gepijld, maar toch ik houd mijn routebeschrijving paraat.  Elke meter van traject staat omschreven, met de totaalafstanden optellend.  Er is weer schitterend werk verricht door de routebouwers.  Pijlen ook genummerd opvolgend, conform papier.  Een boomstam omzwachteld met gele zwammen, grasakkers in de bossen met opmerkelijk kort gras,  teeltakkers velen zijn als winterklaar, her en der  geoogste mais-akkers al, kale vlakten, en bosranden, het is ongelooflijk mooi hier.  Kom langs de Heksenboom,  ja die van het verhaal zwarte kaat, duidelijk honderden jaren oud lijkt.  Grillige takkendak met weinig lover, dat wel, een oude beukenboom.  Die veel kan verhalen en al die jaren en eeuwen de natuurgrillen weerstond. Sprokkelhoutpaadjes weer volgen op, draai met schouders door smalle paadjes langs de bomen, soms ontbreken echte paden door grillige aanplant of door de natuur ingenomen.  Draai drie kwart om een groen kort grasveld heen en bezie bosrand van drie zijden zo gaande per smal pad met boomwortels vaak bovengronds.  Onder aan boomstam een grote elfenbank, je zou er bijna op gaan zitten, dit exemplaar moet erg stevig zijn schat ik in.  Even weidegebied met overwegend zwartbont vee, koeien dus, van het friese ras zegt men. Kom langs een plek waar zwarte kaat eens gewoond zou hebben. Nu een verblijfhut voor natuurgaanders.  Eindig in natuurlandgoed Ten Vorsel waar een hoge terp zich een vleermuizenkolonie schuilhoudt en deze via een zeg maar luikje in en uit kunnen vliegen, maar dan is het wachten op de avondschemer vooraleer deze buitenkomen.  Bossen worden afgewisseld met landschappen weiden en akkers, her en der een boerenschuur aan de einder.  De akkers veelal winterklaar.  Ga weer bos in en ontdek vakantiewoningen van  af de start en kom tot de conclusie dat de finish nadert.  En zo blijkt ook.  Een geweldig compliment past de club, de routeuitzetters,  bepijlers, vrijwilligers, bestuur, de bemensing van de rustpost-verzorgenden.  De club heeft weer een geweldig visitekaartje afgegeven, en het mooie grote kempengebied volledig uitgebuit, met een route om je vingers bij af te likken.  Rust , ruimte, en puur natuur.  In een woord fantastisch.  Een lokker voor elke wandelaar. Heel veel dank aan de inzet  van clubleden.  Als klap op de vuurpijl geeft Annelies een bestuurslid en helper me nog een lift naar Eersel.  Kan het nog mooier !?  Noteer de club maar in uw wandelagenda. Medio December een kersttocht vanuit Luyksgestel, een paar k.m. van het Belgische Lommel.  De Grenslopers,  weet u wel?  Mijn volgende tochten zullen OLAT in Schijndel  en Boxtel zijn, ook twee natuurklassiekers. U beste lezers, groet ik weer, met het Brabantse:  Houdoe ! Tot volgend keer.  Van Peter Heesakkers