Ik word wakker met een uurtje langer slapen vanwege de terugzetting van de klok naar wintertijd.  Bij de ochtendschemering zie ik kleine donkere wolkjes, met een rode rand.  Op mijn weg naar Boxtel zie ik grondmist. Het belooft niet te min een mooie zonnige dag te worden.  In de schoolkantine van het plaatselijke lyceum de startplaats dus is het een levendige drukte.  De startroute gaat dwars door de dorpskom het oude centrum.   Een oud hobbelig kasseiwegje stuurt me door een steeg, stille winkelstraten over de markt met een standbeeldje van "stapke voets" levensecht, kennelijk een fameuze straatveger eertijds, met schop en bezem in zijn handen.   Boxtel lijkt in diepe rust, gezien de leegte van haar straten.  Na wat straten gaan we een steeg in.  Het parkoers wisselt snel in parken, oude en nieuwe bebouwing, zeer recent tot voor-oorlogs.  Herbouwde straten met appartementen.   Een achterom heggepaadje door, een vennetje , in  natuurlijk een parkje, paden rijk bezaaid met beukennootjes.  Na dit parkje een groenige villa en bungalowwijk door.  Om dan het Sparrenrijkbos door te gaan, echter het bos is in tegenstelling zijn naam rijkelijk voorzien met allerlei soorten bomen, benevens de spar.  De paden gaan schuil onder een bladerdek, van afgevallen bladeren.  De herfst heeft haar intrede duidelijk gedaan.  De bomen kleuren prachtig, een schilder kan het niet mooier.  Geniet van doorkijkjes naar velden en akkers winterklaar, omrand met veelkleurige bomen van die bossen.  Een oude beukenlaan door welke overgaat in versmald pad.  Draaien met de schouders tussen dicht opeenstaand groen.  Draai een breed bospad of weg in met veel tourfietsverkeer omzoomd met oude eiken.   Kunnen gemakkelijk fietsers ontwijken door bosweg zand te gaan lopen.  Steek een doorgaande weg over, om meteen natuurgebied  Eikenhorst in te gaan, ook doorkijkjes waar in de schaduw witbevroren landerijen.  Nachtvorst dus.   Steek middels een graspad een wei over, naar opnieuw bosperceel, overgaand in rietkragen manshoog, welke aan een stroom staan.  Na wat wild en ruigte geslinger kom ik aan een 30 m. brede stroom, in wijdse ruimte en volg deze stroom, met watervallen en sluizen, de Essche stroom middels graspad, al flink vertrapt door mijn voorgangers.  Mooie waterspiegels leiden me af, tuur de wijdse omgeving af, het decor van rijk gekleurde bomenpartijen.  Een rustgevende omgeving.  Even lijkt het erop dat we Vught zullen aandoen, maar met een slingerend fietspad worden we onder de autoweg A2 naar Utrecht-Amsterdam  doorgestuurd.   Betreden dan natuurgebied Halder.   Een breed verhard pad op enerzijds blik in de ruimte noordwaarts, maar aan rand van bos anderzijds, onder oude eikenbomen door, met uiteraard de grond rijkelijk bezaaid met eikels.   Afwisselend asfalt en grindpaadjes naderen we St. Michielsgestel, door landelijke taferelen.  De Theereheide door.  De herfstzon warmt intussen op, en schijnt bijna wolkloos.  Jacks gaan uit en worden om de middels geknoopt.   Bereik dan een boerderij-erf waar de club de rustpost voorzien heeft, knus en gezellig buiten zitten we in de zon en ik bezie naast alle klets her en der, de wandelaars aankomen en vertrekken.  Erg veel bekenden.  Een leuke ontmoetingsplaats.  Ga na de pauze, even asfaltwegje in wat overgaat in een fietspad, welke een tijdlang draait door het landschap, en me brengt aan de oevers van de eerder genoemde  E-stroom.  Opnieuw volgt een graspad hierlangs over dijken die aangelegd zijn tegen opkomend Maaswater uit vroeger eeuwen, wanneer na een flinke regentijd de Maas buiten haar oevers trad.  Mogen later de dijk af die nooit verveelde, om weer landerijen in te gaan en zowaar een weide vol koeien, welke dit jaar schijnt steeds zeldzamer te worden.  In de rivierdalen groeit volop mattenbies, wat vroeger als vlechtwerk diende.  Ga na landerigheid een overdekte groenstrook in over een dijkje met doorkijkjes naar wisselend landschap almaar rechtdoor, en ga over in dicht bosgebied met opnieuw kleurige bomen en herfst bladwerk.  Een waar schilderijpalet.   Lage eikenstruiken langs in volle kleur en bruine varensgebieden.  Gaan dwars door een golfterrein met spaarzame golfers toch.   Hoef niet op te letten op rondvliegende golfballen.  Aan rand golfterrein een smal bospaadje in.  Bladerpaadjes en het is zoeken naar het pad te gaan.  Om ons dwarrelt het blad uit de bomen.  Een grindpad door bosgebied zet me af op een fietspad met doorgaande weg die Boxtel met St. Michielsgestel verbindt.  Deze bosweg is wat lang maar zeker niet vervelend, en veel afleiding aan de natuur rondom.   Weerszijden de weg is afgezet met gaaswerk-draad en her en der een luikje om klein wild doorgang naar ander bosgebied te bieden.  Mag dan linksom een grindweg in, en ontdek dan een bordje met dicht en rijm, welke in dit gebied veel opgeld doen.  Dichtwerk welke me opviel was met volgend opschrift:    Vierdaagse:  "Moeder is gaan lopen, dus vader zit alleen. 't Is moeilijk te verkopen vijf kinderen om je heen. Vader is degene die het gezin bestuurt. maar goed dat de Vierdaagse, geen vijf dagen duurt" .  Van dichter, Gerard Bijvoet.  Gedicht als naam dichter zeer toepasselijk!   Helaas,  menig wandelaar ziet dit bord niet en snelt voorbij.    Hoe toevallig, van toepassing op wandelaars, ver van de vierdaagsestad  zomaar in de weidse natuur, in een totaal andere provincie, wordt dichter geïnspireerd?!   Ik zet mijn gang voort, tref steeds meer dagjesmensen die deze mooie herfstdag willen genieten per fiets en te voet.  Na dit grote bos met opnieuw  boeiende doorkijkjes, tref ik nog een dode wat groot uitgevallen muis dunkt me.  Houtwallen opgeworpen om wild schuil te geven, muren met oude takken en planten, langs de bosweg.  Volgt een lange stijging in de weg.  Ga per viaduct over de voornoemde A2 autoweg met gehaast verkeer.  Dalen hierna weer om een wilgenwegje in te gaan.  Zie mogelijk honderdtallen ganzen aan water in de velden mogelijk trekganzen op weg naar warmere oorden voor de winter, die even een tussenlanding maken.  Een weide met alpaca's langs, meest jonge exemplaren.  Nog wat bokken , schapen, geiten in weilanden.  De route slingert door de weilanden en akkers.  Dient zich ineens bebouwing aan van Boxtel.  Route-uitzetters bedienen ons van zo veel mogelijk groen door de bebouwing, met veel hoge flatgebouwen op het eind.  Steken oude rijksweg Eindhoven -'s Hertogenbosch over en gaan oude bebouwing Boxtel in.  Korte straatjes en stegen door, gaat het rechttoe op het lyceum af, de finish dus.  Waar het na afmelding nog gezellig is met nablijvers, waaronder veel bekenden.  Een afsluiting van een weergaloos mooie echte herfsttocht, in al haar pracht en praal.  Het routecomité heeft weer prachtig werk geleverd.  De wandelaars kwamen van ver uit het land, en ik ben er zeker van, dik tevreden.  Met het nablijven worden we met de vroege zonsondergang geconfronteerd, waren vergeten dat de klok verzet was.  Heb een wandeldag genoten met schitterende natuur.  Kijk nu al uit naar hun mid-wintertocht 5 februari 2017. U kunt het Nederlandse wandelprogramma vinden op www.wandel.nl  van onze nationale wandelbond ,  www. KWBN.nl.   U beste lezers groet ik weer met een hartelijke Brabantse groet: "Houdoe"!  Tot volgend keer weer.    Van Peter Heesakkers