Ik lust er wel pap van die Kempenwandelingen.  Ik laat me met gevoel van rust en gemak op Bladel  aan gaan per bus.  Rijden een opvallend rustige stad uit in wat toch spitstijd wordt genoemd.  Kijk onderweg wat bezorgd naar donker wordende westelijke en noordelijke luchten.  Het zal toch niet?!  Welnu we zullen de hele tocht bespaard worden van de nattigheid, ergo we zijn hier vlak langsaf gezwijnd.  Vanaf busstation Bladel is het min of meer een ferme  lange tippel naar de startgelegenheid welke temidden van de natuur gesitueerd is.  Ontdek de markering van een LAW-pad Het Renier Sniederspad, gaande van Bladel naar Antwerpen.  Een best wel aantrekkelijke zaal met evenzo het buitenterras.  Omringt door vakantiewoningen.  Opnieuw moet ik een welgemeend  en groot compliment geven aan de route-uitzetters, die heel hun ziel en zaligheid in de routes gestoken hebben om ons te kunnen laten genieten van al het moois rondom Bladel.  Nieuw was voor mij dat  de routes vaak aangeduid waren met op bomen geprikte A4 met routenummer-aanduidingen, naast natuurlijk de pijlen van de atletiekclub No Limits genaamd.  Zij hebben vandaag een schitterend eigen visitekaartje afgegeven aan ons wandelaars, en ik heb na de tocht nog met enige bestuursleden, en de routemannen gesproken en kon ze uitgebreid complimenteren, en verbaasde me enigszins dat zij per jaar niet b.v. twee tochten organiseerden .  Hun omgeving leent er zich enorm voor  Ik bekom bij inschrijving een tweezijdig vol blad A4 met een uitgebreide route-omschrijving, en die liegt er niet om.  Men kan kiezen uit drie lussen van 4,6- 6,74 - en 7.47 k.m.   Ik neem die routes in die volgorde.   Bij buitenkomst sta ik dus al meteen in moeder natuur.  Ik heb er zin in.    Grind en zandpaden zijn al direct ons deel, een blokhut langs en dan volgt een gang door wat heet het Speelbos, met prachtige houtsculpturen knap uitgesneden, het lijkt een beeldenmuseum, wat kunstenaars ons bieden.  Een trimbaan doorgaande, tot aan de Postelse dijk, inderdaad van Mol.  Weg overstekende volgt een smal donker en dicht bospad, een hard fietspad op even.   Bos onderbroken met weiland, een grasveld langs, weer wat paden gaans tot opnieuw verhard fietspad en naar de startplek, De Tipmast terug.  Mooi binnenkomertje heel goede indruk en mijn verwachtingen vandaag zijn  zeker en hoopvol.    Ik sla de rustpauze over, en vervolg route 2 zoals op de A4 bladen aan de bomen het aangeven.  Ga verder over zandweg met fietspad, en kom aan een visvijver, waar geduldige vissers hun hengel uitgeworpen hebben.  Onverstoord door het wandelvolk passerend.    Bos afgewisseld door heideveldjes en kikkerpoelen ga ik voorbij en door.    Een betonnen fietspad gaande in deze toeristenstreek opmerkelijk rustig, stil eigenlijk.  Sommige wandelaars kunnen maar niet wennen aan het altoos kruisende wandelverkeer wat soms verwarring brengt.  Kom langs mierenkolonies op veilige afstand om de beestjes niet te verstoren, hele hopen bladafval en dennen naalden krioelen zij gangetjes in en uit hopen bosafval.    Bosbessen tieren hier ook welig alom tussen de bomen.    Ontdek een pasgeplante boom met  kaarsjes lantaarntjes en hebbedingetjes  erom heen en een paal waar drie jonge mensen uit een familie kort na elkaar overleden blijken te zijn, dacht aanvankelijk aan een plaatselijk gruwelijk ongeluk.  Een duidelijk aandenken aan hen, maar zullen ergens in het dorp begraven zijn.    De tocht blijft almaar groenig, hossen door de bossen gaande paadje smal tot breed, ik waan me bijna in het hiernamaals het aards paradijs te zijn.  De rust is overweldigend op deze tocht onderweg en geheel verkeersvrij.  Gemengde bossen wisselen af door ruige  begroeide veldjes en heidelandschappen.   Nu en dan de verse hooiluchten van afgehooide velden.  Erg veel of moet ik zeggen enorm veel, paddenstoelen en groepen in aller soort onderweg.  Toch niet de aankondiging van een vroege herfst?    Kom weer aan een visvijver het Neerven genaamd, ga ook nog langs het Klein Kroonven en een paddenpoelletje,  een weiland in via hek, Hoog gras.  Krijg later nog een twee-sporig pad langs een weiland te gaan voor even verre blik, en dan kondigt  de derde lus vanaf de start opnieuw aan .  Het wordt een lus van ruim 7 k.m.

Ik ga er voor!  Sla aan het begin wat vervelende dazen van me weg,  op bosrand weilandpad.  Loop langs overwoekerde en hoge grassen weideland.  Opnieuw bospaadje in door oude beukenlaantje.  Een oude joekel van een boom langsaf met onder aan zijn stam boomzwammen, en dit betekend dat deze zwammen voedsel aan de stam ontrekken en deze boom ten dode opgeschreven is.  Toch nog volop in zijn blad. Het weideland dat ik tref is geen vee in te zien, en dus overwoekerd.  Een groot aardappelveld langs en maisvelden.  Almaar doorgaande langs bosrand mis ik even pijlen rechtdoor, maar blijk toch goed te zitten later, iets te zuinig gepijld.  Het bos weer in waar beuk, den,  oude den, essen en eik de hoofdmoot voeren, maar ook jong groen en jonge bomen welig tieren.  Een boeiend bos toch wel.  Opnieuw rand veld waar juist gehooid wordt, en ik heerlijke luchten opsnuif.  Een broekveld door omringt met bies en rietkragen, en dus vochtige gronden door.  Slinger ik door stille bossen en waan me  als alleen op de wereld gezien de stilte om me, en later dan toch haal ik steeds meer wandelaars in.  Een paadje stuurt me langs een beekje de Goorloop genaamd, met droogvallend ven en bijhorende flora als riet en bies, en andere grassen.  Ergens achter een vakantiewoning komt een rookkolom omhoog gekringeld en blijkt een kampvuur te branden in een kuil weliswaar, maar toch een niet prettig gevoel in een bos.  Passeer later een groot scouts bivak kamp, met een paar mensen als oppassers achtergebleven terwijl het jonge grut zich elders  aan het vermaken zal zijn.    Kom langs een grillige oude dikke boom de heksenboom genaamd uit de tijden van de Bladelse heksengeschiedenis welke zich hier een twee a driehonderd jaar geleden afspeelde en de heksen op de brandstapel bracht.    Het padenwerk houdt maar niet op, en oneindig slinger ik door bossen aller soort samengesteld.  In een woord geweldig mooi.  Dan dient zich opener landschap aan.  Nog een pad langs met roodachtig zand, en bruinig even later langs weer nu een sloot.  Een scherpe bocht bos weer in en vergrindt  het pad langs landerijen met prachtige vergezichten en opnieuw langs een zwammende boomstam.  Ja ik herken deze plek  van daarstraks, en weet nu de finish nabij.  Ik dokker rustig uit en snuif natuurlijke luchten op.  Loop later wat vakantiewoninkjes langs , welke me achterom de finishplaats brengt genaamd De Tipmast.  Absoluut een dijk van een natuurtocht door het schitterende Kempenland. .  Heb genoten onderweg met twee oo's, sorry voor het verkeerde Nederlands.  Hebben de overige wandelaars vast en zeker ook gedaan.  Ik kan leden en bestuursleden en de routemannen geweldig complimenteren voor hun werk in deze.  na enig verpozen aanvaard ik mijn weg naar het dorp zijn busstation met een geweldig weldadig tevreden gevoel.  Net als de bus op tijd wil vertrekken komt er een wandelaar nog binnen, en wie denkt u?  Peter uit Mol {B} !! Wandelen zit toch vol verassingen blijf ik zeggen.  Zo zie je weken maanden of langer iemand niet, en dan ineens in twee weken.   Peter gaat mee tot Eersel alwaar hij over moet stappen, en we kwebbelen als oude WVN wat af op dat reisdeel.  Spreken meteen af tot de volgende grenspark wandeling in Riethoven.  Vast ook een mooie route de omgeving kennende.   Tot u beste lezers weer een groet.  "Houdoe" Tot volgende week dan weer.  Van:   Peter Heesakkers