Het is al vroeg warm deze morgen. Ik ga door al gevallen bloesems deze morgen op weg naar het station. Zie in de plantsoenen al het uitschietend groen maar ook de bloemenpracht van paardenbloemen en witte bloempjes. Volop lente dus. De vogels aller soort zingen hun hoogste lied en koerende duiven vertellen me dat er nattigheid op komst is. De zon schijnt volop. De voortuinen van de wijk sieren zich eveneens in de lentepracht. Aangekomen in Valkenswaard moet ik toch even de weg vragen aan een hondenuitlaatster. Ga een al volle parkeerplaats over aan de startlokatie en verteld me dat het al druk moet zijn. Men wil kennelijk de voorspelde warmte voor blijven . Later op de dag zal het gaan regenen en of onweren is de voorspelling, en kies ik voorzichtigheidshalve voor een middellange afstand bij mijn inschrijving. Het sportcomplex waar van uit de start is , blijkt ruim voorzien in diverse takken van sport. Ik ga vanaf de lokatie langs een jeugdherberg, Harba Lorifa genaamd welke een strofe is uit een oud-Brabants volkslied, over Hertog Jan. Mag al meteen de rijke natuur van Valkenswaard verkennen. De route uitzetters hebben duidelijk een aantrekkelijke route voor ons in petto, waarin deze plaats en streek overigens ook ruim voorziet. Ga langs een goedbezochte hondendressuur voorbij. Wat kleine vijvers langs, doorgaande weg over, de landerijen in, waar de landbouwers al geploegde akkers klaar hebben liggen voor komende zomer de oogst. De weiden tonen een zee van wilde bloemen meest paardenbloem en witte bloempjes, en planten als paarse dovenetel enz. . In de verten ontwaar ik de eerste donkere wolken en stapelwolken en denk, verdorie, het zal toch niet waar zijn, zo vroeg al. Een wegje slingert door het meest open landschap maar geeft me veel afleiding. Een klaphek stuurt me de grasvelden in. Volg de Dommelrand, een rivier dus. Een pad soms wat drassig/ modderig, een plankenpad over moerasachtige gronden met kippengaas bespannen tegen evt. gladheid. Een brug over de stroom van 25 c.m. jawel, breedte doorgang.... Tot tweemaal toe. Met wederzijds hekwerk toch. Weer een klaphek door een zandpad met blik op de Riethovense wijk Zeven Fonteinen, ga ik weer de beschutting van ruigten en bos in waar een koekoek erg over tijd blijft roepen, er is geen klok op tijd te zetten. Weer plankenpad en rietkragen doorheen waar opnieuw de Dommel zich openbaart. Even huisjes van een camping tussendoor kom ik aan doorgaande weg waar de gemeentegrens loopt, een fietspad op. Steek Dommel over waar een Volmolen, { water}-, zijn wieken draait als onderslagmolen om op Waalres gebied een fietspad te volgen even, en een stil wegje overgaand in afwisselend zand/grind en asfalt, op gehucht en brink van Loon aan Waalre langs te gaan. Fietspad zandweg, weg oversteken ga ik langs grote velden witte goud genoemd, asperges dus. Veel fietsclubjes en zomaar wandelaars kom ik tegen alom onderweg. Volg een poosje een LAW-pad vrijwel zeker het Pelgrimspad, van Amsterdam naar Maastricht. Rood-wit gemarkeerd. Tractoren bewerken de landerijen, vroeger op zondagen ongekend. Ook hier roept de koekoek. Tref vandaag enorm veel insecten, maar ook hommels en diverse soorten vlindersoorten waarvan citroen en koolwitjes de boventoon voeren. Naast zingende vogels alom in de natuur. Wat vijvers en vennen langs, waar de kikkers in hun aanwezigheid duidelijk hoorbaar zijn. Gaat het door bossen op de eerste rustpost in het sportpark terug op aan. Langs een golfterrein. Ik kan nu al de routemannen die hier verzamelen nu al mijn dank en bewondering en complimenten overbrengen. De man aan de meldtafel neemt mijn startbriefje al in, foutje ik ga nu zeker verder. Na verpoos volgt een oostelijke route. Weg Valkenswaard- Eindhoven oversteken meteen de rust en stille ruimte van de natuur in. Ongemerkt noordelijke route en rand van V' Wrd, volgt een lange grind /zandweg, enerzijds bossen anderzijds plassen , vennen en aan linkerzijde tussen watertjes door met afzettingen, vermoedelijk voor wilde zwijnen te weren, deze schijnen in deze streek/gebied erg veel voor te komen, want daarachter ligt een groot golfterrein, en daar kan men het niet maken dat deze dieren de grasmat omwoelen. Ik krijg even argwaan of ik nog wel goed loop, want even karig gepijld. Ziet daar is de zijtak van de Dommelrivier , de Tongelreep die zich flink meanderend door bos en land beweegt. Zo is ook het parkoers meegaand enerzijds landerijen, waar ook hier tratoren hun werk doen anderzijds waar ik loop het rijke groen van gemeleerd bos. Het is hier fantastisch, wel opletten voor boomwortels. maar ook omliggende vaak toch reuzen-bomen nogal, deze laat men veelal liggen om insecten te herbergen wat ook weer diverse soorten vogels aantrekt. En b.v. motorcrossers te weren. Rododendrons niet in bloei nog langsgaande. Brede bosweg versmald naar een-- manspaadje, en nu en dan klim en daal ik door dit bos. Om vaak dikke omgevallen bomen van de winterstorm en erover klimmend te gaan, een rododendronsbosje bukkend meest, door. Een timmerman in het bos t.w. een specht klopt er lustig op los. Geraak ik bos weer uit en volg een zandwegje met fietspad erlangs. Hoor bij een water een heel kikkerkoor. Een pas aangelegde poel of vijver voorbij waar Canada-ganzen, al de eersten, hun opwachting maken mogelijk een tussenlanding naar de rest van het land of verder zelfs. Moet bij bosperceel een smal poortje door en blijf aan de rand van een landgoed smal pad gaande. Wordt gewaarschuwd met bord voor gladde bruggen, viel achteraf helemaal mee, we krijgen er nogal wat te gaan. Brugdekken zijn overspannen met kippengaas. Steek een veld over door hoog gras, opnieuw de bossen in en komen na een wijdse kring weer bij voornoemd poortje uit. Zandweg rechts gaande naar randje Aalst gem. Waalre op aan. Paden versmallen en door een wijkje prachtige kolossale villa's langs. Een autoweg waakzaam oversteken want het is er druk. De Lissevenlaan in, opnieuw rust en tussen prachtige villa's langs. Op een T-splitsing, Parklaan en Lisseven, neem ik het er even van voor mijn lunchpakket, op een bankje. Begin dan aan mijn laatste kilometers, zo lees ik op mijn uitvoerige omschrijving. Opnieuw gaat het langs kleine en grotere vennen, en door het bos. Bossen geven ons vandaag een fijne beschutting tegen de brandende zon. Steek een asfalt fietspad over in vroeger jaren een spoorlijn naar Hamont-Achel, Neerpelt en Hasselt België dus, gaat rechttoe rechtaan zowat op de finishplaats af door ontluikend groen welke in bos al veel schaduw verschaft. Zie onderweg zoveel kleuren jong groen welke zich openbaart. Hoor luidsprekers vanuit een sportcomplex waar o.a. atletiek plaatsvind, het geluid naderbij komen. Stuit inderdaad op een enorm sportcomplex waar ik langsheen gestuurd wordt, volgt een draai langs en om de hoek van een jeugdherberg van vanmorgen bij de start en steven nu recht op de kantine van het atletiek en sportpark aan. Het was genieten met een grote G. Kom helemaal in m'n hum aan de finishtafel om me af te melden. Ik heb een werkelijk schitterende wandeldag gehad. maak even een napraat met de voorzitter der atletiekclub, welke ik byzonder prijs over organisatie, en personeel zijn inzet. Een haast fameuze wandelroute met uitstekende afpijlingen, en ook een uitvoerig en prima papier van/ over de route. Een heel variabel parkoers, met veel genietbaars en kijkplezier. Die parkoersmannen zijn duidelijk kenners en hebben de natuurrijke omgeving geweldig uitgebuit. De wandelactiviteiten van deze atletiekclub zijn zonder meer veelbelovend voor de toekomst. Heb me nu al voorgenomen aanwezig te willen zijn begin November dit jaar aan de andere zuidelijke kant van Valkenswaard, t.w. op 3 november. Merkwaardig of niet, maar ook hier maakten Vlaamse deelnemers een groot deel uit van de bezoekers. De voorspelde regen en onweer kwam 'snachts pas aanvolgend, de rest van het land had deze dag de volle laag toch. Bij ons viel het erg mee. Aan U beste lezers, weer een Brabantse groet:: "Houdoe" en tot mijn volgend schrijven over het geweldig mooie Brabantse land.
Van :: Peter Heesakkers
|