Het is opmerkelijk rustig op straat. Zal vast met de euforie en vieringen van de {grote} overwinning van het Oranje-elftal in het W.K. gisteravond van doen hebben. Dat is een latertje geworden. Dit zal Molex-Walk ook parten spelen bij de opkomst vandaag. Het lag niet aan de organisatie en gastheer. Die deed er alles aan om hun wandelgasten te gerieven. De startplaats is aan de rand van een groot bedrijventerrein, waarvan dit bedrijf ook deel uitmaakt, en op een steenworp afstand van de trotse burgerluchthaven van deze stad. Prima en ruime parkeergelegenheid. Al bij binnenkomst wordt de wandelgast met alle persoonlijke egards benaderd, met aanwijzingen door het personeel voornamelijk schoon behulpzaam charmant volk. De voertaal onderling blijkt Engels te zijn in dit evenzo internationale gezelschap. Ik voeg me spontaan in. Het voelt al meteen als een warm bad. Na inschrijving bekomt elke deelnemer een waterdicht rugzakje, met allerlei snuisterijen, en een flinke fles bronwater. Je voelt je al meteen een echte gast. De aanwijzingen in Nederlands en Engels wijzen de gast de weg, in het gebouw, als inschrijfburo's en kantine, massagekamer enz. Elke wandelaar als ik wordt genodigd voor een reclamewand te gaan staan voor een persoonlijke foto, briefkaartformaat, welke men gratis bekomen zal na de wandeltocht. Je voelt je op en top gast. Dan na een kop verkwikkende koffie wordt de benenwagen in stelling gebracht. Gaan keurig langs een oud eikenwegje het terrein af, opvallend veel boomholten waar dieren aller soort hun schuiling zullen zoeken. Zien even wat van de gebouwen van de luchthaven , de kanaalbrug over en direct het kanaal langs over pas aangelegde ruime fietspaden. De wildgroei in de bermen, van vele soorten planten en bloemen vallen meteen op, en de nieuwe bomenaanplant. Boven m'n hoofd trekt een zilveren vogel recht omhoog mogelijk naar warmere bestemmingen. Wij zullen het vandaag moeten doen met temperaturen rond 20 graden en half tot zwaar bewolkte hemel, ideaal dus. Het wordt een mooi groenrijk fietspad, wat lang, maar er is veel te genieten toch. In de verte is het drukke verkeersknooppunt Batadorp zichtbaar, tunnels viaducten en wirwar van wegen. Op de kanten van het kanaal zijn erg grote groepen kolossale bereklauw te zien. Niet aan te raken, ze zijn giftig. Langs het Beatrixkanaal gaat het, op Best aan. Ik laat een club-rustpost, wat vroeg, voor wat deze is met de opmerking aan ze alsdat ik nu eindelijk mijn juiste cadans gevonden heb. Ze hebben er alle begrip voor. Bereik T-splitsing van kanaal met Wilhelminakanaal. Steek daar vlak aan over per brug en even een stuk industriegebied met ook nog een grote Makro supermarkt. Gaan dan voor een brug afdraaien, een klinkerweg, overgaand in hard zand baan, en volg de rijkelijk groene boorden van dit kanaal. Vogelenzang om me heen een lust voor het oor. Hoor ver beneden me plezier en bedrijfsboten door het water ploegen. Loop tussen bossen, heide en rijk begroeide bermen, wilde bloemen en grassen. Totale rust om me heen. Op de vogels na dan. Zie aan overkant kanaal groot en rijk het hoefblad bloeien, her en der wat vissers. Loop langs hele stapels riekende gerooide denneboomstammen. Kom langs een baileybrug. Ga nu even het z.g. boerenlandleven in, maïs , asperges, korenvelden, graan, tarwe, gerst, een haas rent voor me de weg over de landerijen in. Bermen met vingerhoedskruid, klaver en allerlei andere wilde bloemen plantensoorten alsook grassen. Ik ruik ook een brandnetellucht. Die ook erg veel zich aandienen. Naast de braambesstruiken. Een ANWB-paddestoel die aangeeft welke richting te gaan , hoeveel k.m. welk dorp. Kom een reeks boerderijen voorbij welke hun nering schijnen te hebben als aardappelen, aardbeien, asperges de boventoon in de verkoop hebben. Ze doen goede zaken. Het rijdt er af en aan. Boomkwekerijen alom. Een aardbeienveld op stellages gekweekt, tegen eventueel te natte gronden. Geraak ik weer terug aan het kanaal. Aangemeerde plezierjachten, en de statige stompe Kempische kerktoren van Oirschot is te zien en een reeks appartementen. Ga een doorgaande binnenweg op en oversteken, passeer over autoweg Tilburg-Eindhoven, waar het al aardig druk vakantieverkeer is. Beneden een U-bocht in en door bosgebied bereik ik de rustpost van Molex. Het breekt de eenzaamheid van onderweg, om hier toch nog lopers te treffen. Draai hierna om een manege een brede zandweg op pal naast de voornoemde autoweg tegenstrooms, die overgaat naar de rust van het boerenleven per asfaltwegje, met maïs, coniferenkwekerijen, weiden, grasrijke weiden, met als achtergronden altoos bos. Een lange kaarsrechte eenzame weg volgt, dwars door heide en bos, militair oefenterrein. De eenzaamheid wordt enkele keren onderbroken door een tourfietser. In dit gebied moest ter elfder ure de route worden herzien, vanwege een autorally, die hier doortocht had vandaag. De ELE rally ofwel Eindhoven-Luik-Eindhoven. Ik en we zullen hiervan niets bemerken vandaag.... Wanneer en hoe laat op de dag dan? Plots geraak ik het uitgebreide bos en heidegebied uit, in uitgestrekte weiden en akkerlandschappen. Koeienkuddes en ander weidevee. Op de horizon zijn de hoogste gebouwen van Eindhoven zichtbaar. Steken boven de verre bosranden uit. Anderzijds piekt de oude kerktoren van Wintelré boven de bosranden. Volgt weer een lange weg, langs een chaletpark, her en der huisje, boerderijen en villaatje, aan akkervelden, bieten, aardappelen, snijbonen en wat meer zij, voor rijkelijke oogst voorzien. Her en der een binnenweggetje. Een wegrustpunt een uitspanning, De Hut genaamd, is als rustpost voorzien, maar ik laat het voor wat het is en ga door. Kom aan weg naar Wintelré, en ga veiligheidshalve een fietspad op. Het is een z.g. 60 k.m. p.u.- weg. Maar het jakkert hier enorm, hoezo verkeersregels? De durfals. Ik ga volgens wegwijzer op Acht en Eindhoven Airport op aan. En inderdaad zie links van me nu en dan de metalen vogels het luchtruim kiezen. Aan een bosrand, mogen we de gevaarlijke weg, oversteken en gaan een smalle opening naast een afsluithek door. Het is een cross-terrein, en dat is te horen ook. Gaan wat groenigheid doorwandelen en wat beschutting, want de zon probeert het toch. Een enorme plas langs met groot strand, merkwaardig; geen badgasten, met oogstrelende badcostuums.... Wat rommelige afvalcontainers. Draaien dan af, en zitten tussen de hekwerken van enerzijds militaire kazerne, { de grootste en drukste van Nederland, Kamp Oirschot }, anderzijds afgezet crossterrein. Even later zien we de jakkeraars. Een slagboom langsheen zijn we weer op die 60 k.m. weg, dus weer fietspad erlangs op. Komen aan een T-splitsing, mogen en kunnen op fietspad blijven, en zijn op de {vliegtuig}-spottersweg. Gaan langs kop van de baan, altijd druk hier, en ik zet me een dik kwartier op een bankje om het vliegbedrijf gade te slaan. De tweede grootste burgerluchthaven van het land. Ik zet me weer in beweging dan en moet een tarzanbocht in de weg oversteken om een knus mooi boswegje te volgen langs het Beatrixkanaal. Het is een versleten smal asfaltfietspad, zand en asfalt dooreen. Ga dan een betere recent asfaltwegje op en even later opnieuw een wegje in, die me brengt naar het einde van deze tocht. Een natuurrijke tocht, opnieuw veel schaduw, wat je in de oostelijke helft van deze provincie mag verwachten, meestal toch. Opnieuw krijgt elke binnenkomende wandelaar alle warme aandacht, een weergaloze service van de organisatie en leden van het bedrijf. Geeft een warm en welkom gevoel. Waar tref je dit nog, zeker in aantal personeel. Charmante lady's. Met diverse internationale tongvallen. Ik mag mijn foto van voor de tocht geknipt, van tafel halen, free of charge. Ik zoek nog even hun smaak en sfeervolle kantine op, waar ik bij Ruud "Rendier" aan tafel schuif. Ruud gaat immer voor het grote werk, zogezegd. Op wat lange wegen na, was dit absoluut een mooie natuurrijke tocht. Het heeft alles in zich tot een groots wandelevenement uit te groeien. Nu speelde het vooravondvoetbal, W.K.- Nederland-Spanje, maar ook te geringe voorpubliciteit, pers zowel als folderverspreiding, ze parten. De organisatie , was warm en goed, uitstekend voorzien, de parkoersen noden tot veel meer mogelijkheden, en is ook per o.v. prima bereikbaar. Lang geleden, dat wandelen in organisatie in Eindhoven mogelijk was. Was ooit een wandelclubrijke stad. Volgend weekeinde staat een vice versa Valkenswaard-Handel op mijn program, wil zeggen in twee dagen totaal 80 k.m. , ruim. Ik hoop u daarover te berichten. Beste lezer {s}: Tot lezens weer. Ik groet u. Houdoe! Peter Heesakkers
|