Op mijn weg naar het station, mag ik een stukje flora en fauna  genieten in de plantsoenen in onze wijk.  Ik zie op een gazon toch echt die kleine witte bloempjes, meizoentjes, welig tieren, het gras is ondanks de winter toch weer zichtbaar gegroeid.  Een merel wacht eerst , maar schiet dan toch schichtig de veilige bossages in, geschrokken van die stevige stapper op de vroege morgen, en een eindweegs verder blijft een kolonie duiven toch aan de grond en laveer ik, tussen het volkje door , omzichtig  hun uitwerpselen ontwijkend.  Ik tref geen loopliefhebbers aan en de chauffeur waar ik zijdelings achter plaatsgenomen heb, is niet in voor een gesprek, en antwoord mokkig en kort.  Ik laat me niet kennen en wens hem een prettige dienst en een fijne dag, en bedank hem bij het uitstappen.   Ah het wordt bij het scheiden van de markt , dan toch wat vriendelijker.   Wetende van de stevige tippel naar de nieuwe startplaats, zet ik er weer een  evenzo stevige pas in.    Het gaat recht toe  recht aan het stadje uit de weg naar Leende op.  Had vooraf  gegoogeld hoe en waar te gaan, maar dan plots bots ik op de voorbereidingen van wegwerken die vanaf morgen hier plaats zullen vinden.   De autoweg wordt maanden afgesloten....Ik kom eerst langs hekwerken van de afzetting een met los zand gemarkeerd pad op dat even verderop in asfalt zal veranderen, dacht wel goed te zitten, maar dan ineens is de doorgang verspert. Ik zal een steil talud op moeten klimmen, langs de vangrails gaan een poos, en dan via een afgegraven deel van een talud mijn weg naar beneden veilig moeten zien te gaan, dat valt niet mee , en moet erg omzichtig te werk gaan, en in de remmen. .   Breng het er heelhuids van af.  Nu ontbreekt het straatnaam bord dat ik wist, ga het toch maar in, even een draai naar links en daar is een overbezette parkeerplaats zichtbaar.  Dat is het, ik ben er.  Loop de toonzaal in van een autohandelaar van welbekend  Amerikaans  automerk, de brede gang door en stuit daar  op het inschrijfburo, met zitjes en eigen keuken compleet.  De auto's  staan keurig in het gelid als groet  uitgestald.  De startplaats is gekozen , vanwege ligging  aan randje natuurgebied vertelt Lizette me en de medewerking van de zaak is geweldig zo weet ze me te vertellen  Ja subliem dat wel maar wat een kuier vanaf het centrum.  Ik ben dus al ingelopen.     Ben vlot ingeschreven en op weg.   Hein uit Bladel voegt zich bij me, en dat zal duren tot de eerste rustpost.   De route is voorzien door het onvolprezen Leenderbos, waar volgens kenners het wemelt van de everzwijnen, we zullen ze zeker treffen verwacht ik.  Kort een fietspad op en direct  een asfaltwegje de hoek om en ben al meteen gescheiden van immens industrieterrein enerzijds, de natuur anderzijds.  Een paar honderd meter gaans mag ik al de weg af moeder natuur in.   De hazelaar bloeit er al volop, en glibber en glijer, gaat het al over paadjes die de avond en nacht ervoor rijkelijk met vocht besprenkeld zijn, edoch, de zon schijnt, maar de weerman voorspeld opnieuw een regengebied later op de dag.  Mag ons en mij niet deren.   Gaan voorbij  enorme visvijvers toeristische routes koppaaltjes.  Brugske Tongelreep over.  Bij een  hoogstaande uitkijk hut eronderdoor, een brugje weer gaat het het grote bos in.   Nog even een fietspad op dat dit bos van alle kanten doorklieft met andere verbindingen, is het bos en natuurfeest aangevangen.    Veldjes en delen gerooid bos voor andere begroeiïng, en nog steeds boswerken, en allerlei boomsoorten en percelen is ons wandelaars deel.   Ben al geheel in mijn hum.   Hier en daar een ven of vennetje, het is uit de kunst wat de parkoersmensen ons voorschotelen.  Geniet met volle teugen.  Rust en ruimte, behoudens nu en dan fietscrossersclubjes, maar dat lossen we in der minne op.  Ieder zijn meug.    Krijg een hele reeks van paden te gaan.  Mossen vallen op in vroege uitgroei.   Dan weer bruine varensvlakten.  Kom voorbij boswerken waar een enorme machine de grond van gekapt bos en boomstompen verpulvert en zeeft, en als reusachtige composthopen bouwt.   Geraken eindelijk het bos uit en brengt me op een wegje via weitjes en akkers bij de rustpost in de schuur bij een particulier.    Het smaakt naar meer met de route vandaag, weet ik na ruim 7 k.m.    Het is levendig druk binnen, en in die drukte zie ik plots eerst Gonny opduiken, en vlak erachter Jos.   Van Beneluxwandelen.  Yes !  Ze hebben er al de lus opzitten, en zijn vandaag met de route duidelijk in hun nopjes. Jos schouwt zijn cameraopnamen  van de dag, en ik denk dat hij al een everzwijn gespot heeft.  Mis Peer !  Een hangbuikzwijn.   Ach ja nu zie ik het.  Er volgt een kort en levendig onderhoud.   Een fijne ontmoeting.   Zal ze moeten laten gaan omdat ik de lus nog voor de boeg heb.   Een onbewoonde boomhut trekt mijn aandacht aan het begin van de lus. Die gaat een eindweegs stukkie terug, en vanaf hier volgt een schitterende route langs bosranden door heidevelden, wandelroutes van  Vennekespad en LAW Grand Route naar Lanaken, slingerend om immens heide en weidevelden heen, absoluut mooi.   Om het Hassels ven smalle paadjes, boomknoesten,  Een perceel bos met bruine varens en mossen smullend van schitterende natuur die zich ontrolt.  Kom na een bosroute weer aan een open ruimte waar ik de fout in ga, niet opgelet, zie linksom van me wandelaars en vermoed, dat dit de lange afstanders zijn op hun retour na hun ommetje, ga een mooi beukenwegje in met anderzijds de ruimte enerzijds oud berkenbos, maar vermoed toch niet de goede route te hebben.   Ga terug naar dit punt en inderdaad, mijn fout, pijl is overduidelijk.   Bietenvelden met akkers leeg doorsteken wat wijde blik, een graswegje doorgaand stuit ik op een enorme boom die  het loodje heeft moeten leggen, zomaar in zijn uppie neergelegd door natuurlijke elementen.    Ga maïsakkers langsheen, en bosrand anderzijds, nattige paden, die we vandaag veel te nemen hebben modder en graswegjes.    Hoor vlakbij een specht tikken, {is die ook niet wat vroeg?   Geraak  weer op wandelrondweg om Eindhoven  van het Vennekenspad.   Zie een groep kale bomen, afgetopt of afgebroken door onstuimige wind.   Ik moet nu dichtbij de Achelse Kluis zijn, vlak bij de buurmans land dus, maar blijven toch op Hollands grond.   Komen door moerasgebied een knuppelbrug over met daarna nog twee plankenbruggen, een broekgebied met biezenstruiken in een  dalletje van de Tongelreep, almaar klaphekjes doorgaand,  en nattige graspaadjes ertussen in, een brede verharde zandweg volgt, gebied uit wijdse ruimte in veel akker en weidegebied met trekpaarden, en in de verte wat schapen.   Een draai van deze weg af ben ik aan het tweede familieverblijf geraakt.   Particulier dus. Beland bij Martien en Nellie aan tafel en raak in gesprek.   Wend hierna de steven een asfaltwegje op door boerenlanden.  Vervolg weg door voormalig spoorbaantracé naar Neerpelt , zien door de velden op afstand wegverkeer zich haasten naar  België v.v.    Verhard zand weer te gaan, achter een camping door, meteen  na lange  hoge coniferenhaag weer bosje in, en volgt een slingerpad langsheen een flink groot ven met watervogels.  Een pad , tapijt van sprokkelhout en oude dennennaalden belegd, en rottend blad.  Een prachtig stuk te gaan.   De Tongelreep, een riviertje, piept weer.   Twee keer een oude spoorbaan volgend, de verharding van stenen ondergrond verraadt en vertelt van de tijd van toen.   En dan leidt een asfaltwegje ons langs de rustpost van voor deze lus.  Ben onderweg in gesprek geraakt met Jan  vrouw en zijn gevolg,  uit Valkenswaard, die naast een bestuursfunctie bij andere club ook nog lid is van  de club die vandaag tekent  voor deze tocht.   We slaan deze post over, wetende dat we nog maar drietal k.m. te gaan hebben.   Gaan vlak na deze post weer een bossage in.   Volgen rode paaltjesroute toeristisch bedoeld.   Vervolgen pad langs stenen oud bruggetje over beekje Tongelreep.  Krijgen een serie bruggetjes en sluisjes te gaan.   Bladwerk en onnoemlijk veel takjes, voorkomt glijpartijen op de erg vochtige grond.  De route brengt weer herkenbare  paadjes tegendraads gaans van vanmorgen bij de start , door kunstmatig vennengebied, en visvijvers.  Zompig en hier passen enkel goede wandelschoenen.  Links en rechtsaf verharde weg te gaan belanden we aan het tipje van een industrieterrein, waar zich ook  de verkoopgarage, de start van vanmorgen bevindt.  Na afmelding en ballpoint van de club als herinnering ontvangen te hebben, zet ik  me neer bij Martien en Nellie.  Een afsluiting van een grandioos  mooie tocht van "De Voetjes"  vandaag.   Geen everzwijnen gezien, wel wroetsporen.   Joop:  Je moet je personeel, een pluim op de hoed steken voor hun inspanningen vandaag.   Absoluut subliem, maar ook de route-uitzetters hebben een klasse natuurtocht in optima forma neergezet.   Ik, en andere deelnemers vast ook, hebben genóóten!  Ook de gastheer, {heet dat garagist?},  vandaag past een compliment, ook voor hun gastvrijheid.

De organisatie, personeel, en de tocht door de omgeving stonden als een huis.  Hartelijk bedankt !     Martien geeft me nog een lift naar het dorp.  Voor komende zondag  staat Boxtel gepland.  {Tja moet weer een moeilijke keus maken.}   Misschien beste lezer {s}, treffen we elkaar daar ook.  Houdoe ! { De Brabantse groet}.   Tot volgend keer. 

Peter Heesakkers