Niemand te zien van het wandelvolk, aan het busstation, merkwaardig toch..

De buschauffeur schijnt onderweg problemen te hebben met de techniek, heeft contact met de centrale en stapt onderweg diverse malen uit en loopt zijn gangetje rondom de bus.  Kom niettemin  tijdig aan in Dommelen, de halte aan de voordeur, mooier kan het niet.   Een zee van auto's op en de straten rond de parkeerplaats.  In de startzaal als gewoonlijk begroetingen , als van bestuurslid Lizette, en het startburo personeel en nog wat bekenden der club  anderen vaste wandelaars vooral, en in de zaal.  Tref er ook Martin uit Roosendaal, en gezamelijk gaan we op weg.   Martin heeft mede te delen dat ik al een poos vermist wordt,  langs de wandelwegen, en of ik direct me in verbinding wil stellen met eeh? 

Hebben eerst een steegje en wat straten te gaan, alvorens we den buiten inlopen, via de provinciale weg een fietspad opgaand en het bruggetje van riviertje de Keersop over.  Deze rivier zullen we vandaag meermalen tegenkomen.   Gaan het platte land van den boer zijn buiten in, enerzijds wei en akkerlanden, anderzijds der weg een rijkgeschakeerd broekgebied.   Gaan vervolgens een perceel bos in bij een overdekte pick-nickbank.   Alleen naaldbomen zijn groen, natuurlijk, en de loofbomen staan er nu winters kaal bij.   Ik ben  er op voorbereid alsdat het vandaag een geweldig modderballet  zal worden gezien de vele regenval de laatste dagen en weken, en de alarmerende berichten van de weers en nieuwsdiensten omtrent wateroverlast alom in het land. Zie wat schapen in een weiland en in de verte luiden kerkklokken,  ik zie veel hulstbomen en jonge dennen, de ultieme kerstsfeer.   Krijg nu na verhard mijn eerste zandweg, met erlangs een grindfietspad, en het ziet er hoopvol uit, droger dan ik dacht vooraf namelijk.   Niet voor lang toch.  We slaan van het pad af en er volgt een regelrecht plassenpad.   Martin heeft er omdat hij nog een middagafspraak heeft er inmiddels de kuierlatten ingezet.  Met een excuus, geeft niet vrijheid-blijheid, en ik laat 'm gaan.   Ik moet na wekenlange afwezigheid, even wat op tempo komen .   De zon is doorgebroken en kleurt het landschap in kerstgouden kleuren en licht.   Het gaat bos even uit, een laagte door tussen kale akkers van aller gewas door, en er volgt een trits veldwegjes afgewisseld door bosperceeltjes.   Intussen vergezellen ook pijlen van een  v.v.v. -wandeltocht mogelijk van een dezer dagen, een poos onze wandelwegen en paden. .  Kom aan een smal asfaltwegje met pas geasfalteerd  fietspad erlangs, en die laatste gaan we op.  Slaan een klinkerwegje in de bossen op aan en komen dan al aan de eerste rustpost in een scoutingblokhut.   Als altijd levendig druk, brillen slaan aan bij binnenkomst.  Wordt toch rap bediend en vind mijn plekske aan een der  lange tafels.   Kopke koffie wil er wel in, en even later besluit ik toch mijn bij inschrijving ontvangen soepbonneke, te gebruiken.  Hoor n.l. t'alle kant hoe lekker deze is en om te voorkomen dat ik later mis pak omdat het al op was, neem ik deze nu ook maar, en moet gezegd, héérlijk!

Vervolg na her en der geklets mijn weg weer.  Gaan meteen de bossen in beschut tegen de wind een vooral dicht dennenbos met loofbomen ertussen allerlei.  Raak weer in gesprek met een kerel die me later moet het beste groeten want hij moet eerder afslaan.  Even druppelt het flink, maar moeder natuur schijnt compassie met de wandelaar te hebben al ras.   Er volgt na een gehucht een hele resem aan padenwerk.   Steken een doorgaand wegje over , gaan een puinpad in en passeren een grote tuin waar rododendron struiken volop in de knop staan al.  Vast vanwege het uiterst zachte winterweer.   De hazelaars bloeien zelfs alweer ! Puinpad gaat over in zand, en na wat veldwegjes en bosstukken tik ik even Riethoven aan.   Even straat rand dorp gaand weer een paadje tussen huizen door ben ik weer in de vrije ruimte . Mogen dwars door een manege-terrein, dan poortje door een eigen weg particulier terrein door middels smal paadje, weer poort uit een asfaltweg op.   Draai een weg in met oude beuken en eiken, waar ik de wind flink doorheen hoor jagen.   Geraak aan de volgende rustpost, de kantine van een plaatselijke voetbalclub, en heb ook hier weer mijn kout met een en ander.  Ik besluit hier toch maar korter te gaan waar de 30rs nog een extra lus te gaan hebben.  Ik draai buiten de poort van het sportpark af, met een draai rondom de sportvelden, de paden op de lanen in, om weer op een doorgaande weg te komen.  Draai halve slag om een rotonde van drukkere doorgaande weg over, om even hierna het bord Westerhoven te passeren.  De parkoersmannen leiden ons voortreffelijk om bebouwingen heen en zo ook hier weer.  Parkeerplaats sportpark over, poort in en langs en n.b. over voetbalveld over  randje strafschopgebied.   Een slagboom voorbij even toch een straat in.   Bewonder de tuin en woningversieringen omtrent kerst, en dan toch weer na wat oude hoeve's een veldpaadje in, ontdek mezen in een  fijngevlochten hekwerk , die schrikken van dien wandelaar die plots in hun gezichtveld komt, en wegvliegen.  Geniaal zoals de parkoersmensen ons om de bebouwingen leiden.   Gaan langs heggen beuk en ander groenigheid en volgt een poos agrarisch gebied.  Opnieuw een wei met schapen in dikke wollen verpakking voorbij.   Raak voor de zoveelste keer in gesprek, nu met een limburgs paar uit Susteren de plek waar nederland op z'n smalst is.  Later voegt zich Ger ook uit limburg bij ons en er ontspon zich een gesprek in onvervalst limburgs dialect.   Maar zoals later blijkt gaan we voor Ger wat te langzaam, en gaat deze er gezwind  vandoor.  In de loopgang zoals we Ger kennen.   Na een visvijver gaan we langs de Keersop een beek dus.  Die woest zijn water verwerkt.   Volgen een slingerpad waar eens beemden en weilanden waren, nou ja nóg wel, maar nu toegankelijk voor publiek, en met moeite lukt het ons, enigzins droge voeten te houden, bij o.a. een brugoversteek, een man met hond komt ons tegemoet en laat ons het ongemak vooraf weten, hij loopt in hoge laarzen en dat voorspelt niet veel goeds.   Het is regelrecht een moeras deze doorsteek tussen twee klaphekken over het weidegebied.   Komen aan bij de Valentinus-kapel een bedevaartsoord voor alleenstaanden, waar buiten een heuse bron is.   We hebben grote delen van parkoers gehad, waarvan akkers en velden onder water stonden.  Ik zag nieuwe distelplanten , die ik anders in de lente aantref, maar ook meizoentjes, ook een lentebloem of plant.   Een verharde veldweg volgend komen we op weer een doorgaande binnenweg aan , en gaan een fietspad op.   In de verte de opslagtanks van de Dommelse bierbrouwerij.  In het inmiddels bewolkt rakende landschap zien we de zonnestralen als zoeklichten  draaien door de   { natuurlijk}  snel bewegende wolken schijnende.   We passeren de parkeerplaatsen en terreinen van het befaamde Euro-circuit.   Aan randje Dommelen gekomen laten de parkoersmensen, ons nog de Lage heide doorwandelen, een agrarisch gebied dat wellicht volgend jaar in een woonwijk veranderd zijn zal, de bestrating en riolering ligt er al, de bouwterreinen staan ook hier volop onder water.   Vanaf hier is het even wat stratenwerk doorgaan om de dorpsweg verderop over te steken, en  toch nog even de tegenoverliggende kerk met buiten kerststal te bezoeken, enige levende have zijn twee schapen, maar toch, alles leuk opgezet.   De drie koningen staan mogelijk in de wachtkamer, een paar meter verder, misschien wachten ze op het kind die de borstvoeding zal moeten krijgen nog eerst..... In de zaal en na afmelding, is het nog even gezellig.  Ons aller Frans is er ook.   Frans,- wie kent 'm niet?-- Heeft heel wat wandelkilometers op z'n palmares en wandelde al vanaf 1956 {!}.  Het schijnt, dat Frans nu z'n wandelschoenen aan de wilgen zal moeten hangen.  Sinds voorbije zomer.   Het lukt niet meer. Evengoed mag hij  onder andere, 50 Rondé's  Zuid-Limburg en 50 Nijmeegse Vierdaagses, aan zijn rijke wandelverleden toevoegen,  verder nog met monsterafstandtochten, en oneindig veel meer.  Toch wat om op terug te kijken Frans?...

Wens Frans alle goeds toe zijn verdere leven.  De verenigingsmensen vandaag hartelijk dank voor jullie geweldige inzet.   Jullie tocht eind Januari 2013 staat zeker en verwachtingsvol op mijn wandelprogramma, het te gane gebied goed kennende, en dan zeker ook jullie bonds-jubileumtocht  5 Mei.   Zeker niet te vergeten.   Wens ik alle lezers , en medewerkers/inzenders, van beneluxwandelen, al het goede en een goede gezondheid vooral voor 2013.  Met veel wandelsuccessen en genot. Nu vrijdag sluit ik mijn wandeljaar nog af met de Grenzeloze tocht 28 dec.  Mijn startlokatie zal zijn Luyksgestel, en wie weet herkennen en/of treffen we elkaar daar nog.

Ik groet u tevens met een Brabants,   Houdoe!

Peter  Heesakkers