De eerste van een wintermaandelijkse tochtenserie van o.a. deze club.  Steeds meer clubs ervaren dat in de winter wandelen absoluut "in" is.  Elke maand kiest de club een ander onderkomen als start-finishplaats. "Hermode"; Is snelle bode, uit de griekse oudheid.   Vandaag dus Lierop een van de dorpen behorende tot Someren.  merkwaardig toch, op mijn weg naar de bus , zie ik paardebloemen en kleine witte en rôse bloempjes opkomen uit de gazons, en het is  toch al een paar dagen November, diep herfst richting winter....  Nieuw voor mij is ook dat ik vandaag voor de eerste keer mijn aangevraagde O.V.-chippas zal gaan gebruiken.   In Lierop , is het al levendig druk zo vroeg nog in de ochtend,  in en ver omheen het café, van inschrijvers en parkeerplaats zoekers.    De zon doet haar best en mistflarden drijven laag in de lucht voor de zon langs.  Toch zal de zon later op de morgen haar strijd tegen de mist moeten opgeven en moeten we het de rest van de dag met en grauwe hemel doen.  Het zal zelfs kouder en winderiger worden , en daar had ik me misrekend, met m'n wandeluitrusting.   Start gaat door de Laan ten Boomen, een toepasselijke naam van de groene oude dikkerts die de weg omboorden.  Zijnde de oude weg naar Asten.  Passeren een trits oude en ook gerestaureerde  meest schilderachtige monumentale boerenhoven, hun woonstee nu meest door gegoeden bewoond.  Gaan over beek de Kleine Aa, broer van de grote zelfde naam in de streek.  Marian en Bram zijn tijdelijk mijn metgezellen.  Draaien na asfalt een brede zandweg in , waar de kniegewrichten getest worden.  Het blijft voorlopig landelijk, en de herfstgekleurde beukenhagen rondom eigendommen tekenen hun pracht voortdurend overal.  Bloemen pracht in tuinen als de cosmea rose, trekken onze bewonderende aandacht evenals paddestoelen als de parasolzwam.  Het hinkelt almaar tussen herhaalde groei van lentebloemen door het warmere weer voorbije weken en dagen , en de nakende wintertijd.  De akkers liggen er al voorbewerkt bij.  Zie zogenoemde judaspenningen groeien, net hosties, in grote getale.  We raken de bebouwing van Someren nieuw, net niet, en gaan de Lieropse dijk met fietspad op.  De rustpost blijkt voorzien in een bedrijf haar schuren voor boerderij-voorzieningen , maar hier in het engels vernoemd.  Farm equipment , i.p.v. in het nederlands.  Aan de laan naar de aanloop naar het bedrijf staan koeien , varkens , kippen en ander boerderijvee , in ware grootte in plastic afgebeeld, zou je ze vastleggen op foto, zag je niet beter als echte.  De voorzieningen consumpties zijn prima, maar het aantal stoelen kan de drukte niet aan.  Velen staan , of hangen en zie zelfs dames niet zo piepjong meer op de grond tegen de muur zitten.  Ik herken aan de landelijke straat de hoeve van waaruit we paar weken terug met Olat domicilie hadden. . Na rust, de poort bedrijf weer uit een immens ongeoogst nog maisveld dat er verdord bij staat.  Even landerig gaand, over een sloot en langs camping eindelijk de beschutting van bos , want de snerpende noordenwind doet zich al gevoelen.  Ruilen landelijk vóór de rust, in voor bos en heide meest.  Volgt markering van de Bontven-route , een toeristisch v.v.v. wandelpad waar de streek mee bezaaid ligt.  Een fietspad en zandpaden waar we waden door de knisperende herfstbladeren.  Volgt bosrand met bewerkte wijdse akkers, en groots weideland  met weidevee als paarden , koeien, schapen, in grote getale, lijkt wel lente nog.  Een routesplitsing stuurt me door meest jong bos even met berk vooral wat fel contrastreert, jonge beuk , eik en andere jonge stekken,  met nog groene en altijd groene bomen en andere kleurige herfst achtigen.  Zonder meer prachtig.  Om me heen neerdwarrelend ritselend blad.  Herfst ten top. Kruis een asfaltwegje en weer het groen in , richting Strabrechtse en Lieropse heide en bos als de borden aangeven.  Volgt een fiets fijngrindpad, dat voert een poos meest langsheen een wijds hei en vennenlandschap rand  met bos, en dan even toch door bos en over enkele wildroosters.  Draaien dan toch bos weer in , met graswegjes een en tweesporig, op de grond overgroeid door mossen boomstammen in rotting en paddestoelen , boomzwammen.   Kom door veld met veel rood en bruinbonte koeien, gebiedsbegrazers.   Ontwijk voortdurend de koeienvlaaien her en der op de paden.  Zie o.a. markeringen als van het Pelgrimspad van A'dam naar Visé,  een onderdeel, ván.  Volgen talloze een en tweemanspaadjes gras en mos en dan weer vochtig zand en verhard zand gaande.  Velden tussendoor bos met hoog gele grassen met alom jonge vliegdennen in groen. , en nieuwe jonge en oudere bos aanplantingen Statige sparren en oude den. , langs nog wat verscholen vennen en bijna uitgedroogde. .  Staat een rotsblok mooi te wezen , langs het pad maar zie geen plaquette of enige omschrijving waarvan, waarover, waarvoor.  Zomaar misschien,  maar tóch...  Geraak in opener zich van bosgebied, waar je honderden meters doorheen of om je heen kijken kunt.  Mogelijk eertijds uitgedund voor nieuw spontaan bodemgroen.  Ik blijf maar paden door rustig bos in allerlei samenstelling volgen, stil en nu en dan om me heen vogels en ja ook soms nog wandelaars.  Qua vogels wordt het stiller in de natuur, zij zoeken hun voeding en heil  en schuil, in bebouwing steeds meer.  Andere vast , gaan op lange wintervakantie in warmer oorden zuidelijker.  De routeman slooft zich uit om ons aldoor in  uitgestrekte bossen te laten rondslingeren.  Hier zal het bij sneeuw b.v. superbe zijn.  Een veldheidepad met hoog geel gras doorheen.   Ben nu in de Moorselse bossen aanbeland.  Na weer zandwegjes en padenwerk, slagbomen, en onderbrekend akkerveldwerk.  Plots zie ik op afstand jonge tieners die kennelijk wandelaars opwachten en bekijken. Er is inderdaad grote schuren in het nu opener landschap gekomen, en bijhorende bewoning. Bij nadering zingen ze ; "lang zullen ze lopen " , in de wijs van lang zullen ze leven.  Verjaardagslied. Krijg nog een speciale aanmoediging nageroepen bij passage, en ik dank ze voor hun act.   Nog drie kilometer zo roepen ze.   Bosperceel volgt met menshoge bruin gele varens.  Kom nu door gehucht Moorsel, zo te zien een prettige woongemeenschap. Volgt de Moorselseweg, langsheen hondentrainigsveld in ruste nu.  En een nagebouwde tempel , stukkie in het bos verscholen.  Nu volgen bolle akkers, bos uitkomende.  Veldwegjes zand overgaand in asfalt zie ik op afstand wegverkeer Eindhoven-Venlo razen. ook geraas van een motorcrosstreffen in de buurt van Lierop en de omroeper is onderweg al vaak k.m. rs ver hoorbaar geweest , maar nu erg nabij , t.w. overkant snelweg.   Zie nog bij een sloperij een gele flink grote  geelgekleurde helikopter staan , op het oog intact nog.  Gaan nog een bocht door landerigheid, om aan een kruising voorgoed Lierop in te gaan en wat bewoning en tuinen te bewonderen en park. Een extra toegiftlus zo lijkt om de k.m.'rs vol te krijgen.  Een mooie herfsttocht vandaag , geheel in sfeer.  Veel tijd voor een afsluitingsdrankje krijg ik niet, tenzij ik besluit een anderhalf uur te wachten... Gauw een bakje koffie dan en dan stap ik naar de dorpskern tot tegenover de majestueuze  monumentale koepelkerk. Busje komt zo. zo geeft het info-tin aan.  Heb een fijne wandeldag gehad.  Volgende week mogelijk Tilburg op de rol.  Misschien treffen we elkaar dan ook. Blijven wandelen dus.  Houdoe!

Peter Heesakkers