Hij bevond zich net achter  de buitendeur , de genieperd ,  onzichtbaar , Koning Winter. Een koude hand pakte me beet.  Heb te doen  met Sint Nicolaas en zijn knechten , ze presteren het toch maar , met deze koude nachten.  In mijn schoenen aan de buitendeur  alleen schone wandelsokken , niks presentjes .  Ga op weg naar Noud  die hoewel ik me al  met een wandelloos weekeinde had verzoend , een opwelling van het wandelvirus kreeg.  Gezien  pover programma in het zuiden des lands t.w. één wandeltocht.   Het is verdorie opletten op mijn fietske  op weg náár.  IJsvorming door kwelwater op een deel van het fietspad.   Zelfs de duiven en meeuwen  hadden startproblemen om weg te komen  bij mijn nadering , kan ook zijn lopen uit energiebesparing i.p.v. wegvliegen?  Ze renden namelijk voor me uit.   Noud heeft zijn poort en schuur weer uitnodigend openstaan , wetend van mijn komst , en Rakker laat zich weer niet onbetuigd , en geniet al met de gedachte van een lange wandeling.   Het is plaatselijk verraderlijk glad en het zal lang laufen worden , i.p.v. Langlaufen , bij gebrek aan sneeuw dan.   De weg naar Merselo is ons der jaren wel bekend .  Dit kleine dorp behoort bij buur Venray een stadje net achter  of beter óver de Nrd. Limburgse grens.   Het is zalig zonnig vriesweer.   De oranje bal van vanmorgen is vergeeld met het hoger klimmen aan het zwerk.   Een witbevroren landschap, en een snerpende wind.   Het hele dorp is een grote parkeerplaats al , als wij arriveren , succes verzekerd dus voor de club-gastheer vandaag.   We zijn wat laat en na inschrijving gaan we al meteen op weg.   Direct dorp uit , langs een oude  gerestaureerde molen .  Sportpark , wijkje nieuwe huizen ,  een draai de open velden in.   Door een zilverwit landschap.  Diep in de kraag en wollen muts op.  Echt winter.  Langs ijzeren slagboom  wat uit de  gure wind het bos in .  Onder hoogspanningsmast door kronkelend over smalle bladpaadjes.  De grond bonkig want bevroren .  Soms wegjes overstekend langs paddenpoelen , en Noud weet het zeker ; het zijn oude bomkraters. Zal zeker zijn gelijk zijn gezien barre oorlogsgeschiedenis en bevrijdingsacties in de streek.   Inktzwammen toch nog op ons pad…. En we gaan door een hulstbos , wat Kerstmis-gevoelens oproept.   Langs stapels boomstamhout. En zelfs pallets … Waarvoor ontgaat ons.   Langs een ponyweide bos uit landelijk in , en een herdershond waakzaam op het wegje naderend.  Rakker , overmoedig , lust hem rauw, maar ik poep al bij voorbaat bijna zeven kleuren str##.   Het loopt goed af , het beest kiest zijn veilig erf.   Gaan langs bolle akkers en beeklandschap.   Langs akker/sloot en dammetje overstekend.  Komen in streek Weverslo.  Wijde blik,  de kerktoren van Venray paar k.m. verderop domineert.  Een z.g. boerenerf-camping.  Langs een natuurbegraafplaats , ja inderdaad er liggen div. graven en het bord zegt ons zo.  In een bosperceel.  Een met gras begroeid pad langs wei en bosrand en verderop mos.  Veert lekker onder de schoenen.  De speerdistel  komen we nog tegen in de bermen.  Velden bosjes en boerenland en weiden wisselen af  , coulisselandschap zeg maar, meest.   Een veld mosterdzaad , en zelfs dode maïs staat er nog veel….. Soms oude en jaren dertig  boerderijen.  We stevenen duidelijk op een villa-bungalowwijk van Venray aan .  Doorsnijden het bos oostelijk met talloze afdraaiïngen en hellinkjes van een oud nu beplant stuifzandgebied.   Dan de bosrijke villawijk in.  Weer bos op en af dalend -klimmend.  Randje stadje meest , en even een appartementenwijkje.  Door bos en St. Odapark vol met allerlei kunstwerken  .  Fiets en bospaadjes volgend tot bij ziekenhuis aan dit park , wacht de tentrust en de verzorgingswagen is ingericht als keuken . Een oude zigeunerwagen en doet me terugdromen aan de tijd van Pipo de clown en Mammaloe , een oudere generatielange populaire kinder t.v. serie.  Volzet , en natuurlijk weer de ontmoetingen , velen kozen bij gebrek aan keus vandaag duidelijk voor Merselo.  Terecht overigens ; ik ken de club al vanaf haar oprichting , en was voor de streek een schot in de roos. . De route vervolgt weer door stuifzand en dennen maar ook andere bosbeplantingen.    Op-af gaat het aldoor opnieuw , de knoken en spieren in volle inzet.  Grasbegroeide paden en wegjes en verharde kiezelpaden.  Afsluitbomen  , even asfaltwegje en evenzo fietspad door het rijke groen.  En dan weer bolle akkers en weiden in.  Boven ons een vlucht ganzen luid snaterend.  Toch weer villawijk in , met groen allerlei meest huisverhullende.  Hoge beukenhagen , coniferenhagen , rododendronbossen en jeneverbesbomen , laurier . Een bos dennen en rododendronstruiken  ertussen.  Gaat het door erflanden , richting Overloonseweg op aan.  Buurtschap gehucht Hiept , de Loo-beek welke in de Maas uitkomt , overgaand.  Een idyllisch gehuchtje door met oude huisjes en bepleisterde muren boerderijen .  Toch maar weer de beschutting van een bos in , langs weidevee. Een vredig gezicht toch. .   Een buitenmanege , langs hek en nu in open veld zien we Merselo met de kerk die twee weerszijden trapgevels heeft en een minaret-achtige toren .  Boven de bolle  akkers en velden .  Dit vooral gevormd door het beeklandschap van de Molenbeek en de Loo-beek.   Een veld graspad en akker anderzijds langs sloot komt een ballon in zicht.   De geur of stank van een enorme kippenschuur teistert  onze sinussen .  Een ouderwetse gashoud -ballon  met ventiel nog ja , komt laag overzeilen.  Even menen we dat hij achter Merselo daalt , gezichtsbedrog misschien…. Zeg tegen Noud ; dat ik een stunt van dorpsbezoek van Sint vermoed.  Want deze zou het dorp vandaag met een bezoek vereren.  Niets van dat , blijkt later.  Het wordt nu even asfalterig . gehucht Kleindorp door , huisje , boompje , beestje , en dan  de kom van het dorp in .  Dan is daar zaal Het Anker. De zaal vermengt even later met wandelvolk en ouders met kroost , en ziedaar  de Spaanse goedheiligman keert terug van de dorpsrondgang-stoet met personeel en een euforie in de zaal maakt zich meester.  We belanden volop in het jonge grut met zang en voordracht.  Wij wandelaars mogen bij afmelding delen in het kindergeluk met het krijgen van een speculaaspop.    Ik grinnik; moet n.l. weer terugdenken aan mijn goedgelovige kindertijd , wát een rijkdom die onnozelheid van toen !....  We gaan later op weg naar onze provincie waar dit dorp in de Limburgse uithoek van de buur ligt.  De zon  daalt snel , en kleurt van geel naar avondrood .  Dat zegt in een weerspreuk dat er neerslag op komst is .  Morgen dan ….  Terugkijkende : Het was een schitterende wandeldag-[tocht] .  Vanalles wat  in landschap en natuur.  De club heeft ervaren werkbijen in huis , zo weet ik al jaren.  Zonder ook maar iemand tekort te willen doen , weet ik zeker ; dat de route-uitzetter die we onderweg nog even spraken en wat ik hem toen al zei ; een fantastische route uitgezet heeft met duidelijk veel liefde en zorg.   Een kenner zonder meer.  Een zeer uitvoerige route-omschrijving op papier met geschiedkundige en andere weetjes en bijzonderheden  van plekjes , monumenten enz. vermeldt.  De club had in deelname aantal een klapper vandaag.

Houdt jullie parkoersuitzetters maar gerust in ere.  Ere wien ere toekomt.  Volgend weekend lonkt Waalwijk , geen twijfel mogelijk.  Hoop wel op begaanbaar weer en parkoersen gezien de weersverwachtingen deze week .  Misschien tref ik U of jullie daar ook.  Gegroet , "Houdoe ", tot ziens dan. Blijven lopen dus. : Peter Heesakkers.