Daar had ie me bij de neus de genieperd ! Stak mijn neus uit de achterdeur , en direct kreeg ik een ijskoude handdruk en aai in mijn gezicht van een regent die maar van geen wijken wilde weten . " Koning Winter "; jawel .. Ze zullen hem toch temmen deze maand nog . Ter opwarming een stevige tred richting station .
Geen medewandelaars te zien . Op het merkwaardig smalle perron van Tilburgs bijstation is het oppassen om niet meegezogen te worden door een aanstormende I.C. trein . en kies ik veiligheidshalve mijn positie bij een paal aan de overzijde van dit perron . Wie bedenkt zoiets ? De vertreklokatie ligt aan de overzijde , maar toch moet ik wat vreemde lussen lopen en trappen op en af ondertunneling door , om aan de zaal te geraken . Het loopt er aardig en de ruime parkeerplaatsen zijn al vol . Er meldt zich ook een hele pluk van e.o.a. Nordic-Walkingclub , die voornemens is onze wandelsporen te volgen . De meute die voor de "40 "kwam is zojuist op hol geslagen en uit zicht verdwenen . Wat rust en ruimte in de zaal toch . We gaan via de Vijverlaan met inderdaad een lange vijver op links zo snel mogelijk de bebouwing uit . In een plantsoen randje wijk staat een sofa met verhoogd hoofdeind aan een kant . Hij is van beton en nietsvermoedend zou je bijna denken dat hij er zo maar achtergelaten is . Ze staan verspreid door heel de stad , als uitnodiging aan buurtbewoners en voorbijgangers een praatje aan te knopen . Op het oog echt en verschillend gestoffeerd . "Ut benkske " , noemen de inwoners van de kruikenstad deze . Tussen haakjes : Kruikenstad staat evenals in Vlaanderen voor de Maneblussers { Mechelen } en Sinjorenstad b.v. Ook bij ons hebben veel dorpen en steden die geuzennamen of bijnamen . Ook wordt de Tilburger "Kruikezeiker "genoemd .
Het verhaal wil dat Tilburg als textielstad de medewerkers in die industrie gemaand werden hun plas te doen ik kruiken , waarvan de urine als bleekmiddel werd gebruikt van de stoffen . Onder die naam staat er ook een standbeeld in Tilburgs binnenstad …… . U bent uitgegriezeld ? De wandelaar mag meteen het Wandelbos in , een park annex bos , met zand en asfaltpaden , rijkgeschakeerd in bomen en plantengroei . Hoor een specht op bezoek gaan want beest klopt ergens aan , en wat aarzelende lentepiepjes , de oefening voor het grote lenteconcert a.s. . Waar mogelijk staan krijtpijlen op de grond . Ben er verre van voorstander van , maar schijnt een gemeentelijke verordening te zijn . Elders hangen wel zwartwitte pijlpapiertjes . We blijven dicht aan de bebouwing rand stad middels plantsoen en parkpaden . De stad doet duidelijk zijn best de stad groen te houden zo lijkt .. Gaan stad uit over fietspad en via brug over Wilhelminakanaal op Dongen aan , om een eindweegs verder het bos in , te gaan , niet nadat ik over de volle breedte van de weg de berm maar opzoek want er ligt van boord tot boord door en wegverzakking op die hoek , een enorme ijsplas ., genaamd Wolterbeek . Verharde zandbaan met aardig vee en paarden en pony's aller soort of ras die ons gadeslaan . Even ben ik alert op een jongedame die met twee grote honden schuimbekkend een aan de leiband maar de ander los me tegemoet komt .
Ik doe het bijna diverse kleuren in mijn boks , maar de dame laat haar mooie tanden zien en begrijpt mijn move . Vort gaat het weer , broek gespaard slingerend het bos door , over zachte grond want de dooi is ingetreden inmiddels . Ik geraak aan de randweg om Tilburg en gekooid blijf ik de afrastering tegen wild , volgen . Ga viaduct van de weg onderdoor en even haalt de parkoersman een truckje uit met ons . We moeten middels paaltjes weerszijden over prikkeldraad zien te komen maar zonder leuning of steunpalen . Die paaltjes staan wankel . Doorheen ruigtegebied van natuurpunt beland ik aan de grote stortplaats van Tilburg en een enorme natuurlijk uitziende afvalberg rijst op uit het overwegend vlakke landschap . We draaien er ruimschoots omheen zig-zag wegjes en een baan met eiken en beuk volgt . De radio en t.v. betonnen ronde honderd meter hoge toren met zendmast bij Loon op Zand domineert . Even verder ligt weer een bosparkoers te wachten om via een paralelwegje met verkeersdrempels later uit te komen waarover zich voordurend allerlei terreinwagens en SUV 's me tegemoet rijden . . Mag later dan gedacht weer terug bos in en kom aan open veld met grasweiden vooral , waar ik een laagliggend dijkje op moet . De zon scheen al volop vanaf het begin en plots zie ik een schaduw naast me verschijnen . Willy uit Nijmegen tekent present . Samen lopen we op de Eterij -café in Loon op Zand aan . Daar is de rust voorzien . De lopers zitten vrij verspreid . We zetten ons en even daarna , verschijnt er een dubbelganger van mijn leesfan Peter uit het Zeeuwse Veere in de deuropening . Nee verdorie ; hij is het tóch ! Even later tijdens alle bijpraat trekt Willy in eigen beweging zijn kuierlatten weer op gang . Peet besluit mee te gaan met me . En zo lopen we dorp uit een weidepad in en wat plukjes bos her en der de Loonse natuur in . Knotwilgen waar een ogenschijnlijk van beroep belastingambtenaar zijn kortwieken bot gevierd heeft . Bosheuveltjes op en af gaande en restanten van een autobrand treffen we nog . De sloten staan vol water zo het een sloot betaamt . Takken versperren onze tred . om in te houden . Even lijkt het erop dat parkoersman een oversteek met jonge bosaanplant laat liggen , want we volgen een hele poos een z.g. 60 k.m. weg , maar ja het autovolkje toert er behoorlijk harder op los . Ik krijg toch argwaan . Eindelijk slaan we het bos voorheen akker en weiland nu tot bos beplant in , over houtsnipperpaden en bereiken we het Geboortebos waar voor borelingen ter stede een boom geplant is met naambordjes en het zijn er nogal wat dus . Sedert 1998 . De toren met antenne piept weer . We gaan bos uit en kruisen een randweg noordelijk van de stad , stijgen langzaam tot bijna viaduct onderlangs autoweg naar De Efteling . Gaan lange trap van talud af nog pluk bos de meest noordelijke wijk v.d. stad in . Loes meldt zich bij ons . Wij beiden bogen op een tientallen jaren lange wandelcarrière met herinneringen tijden van weleer in de wandeltijden . Gaan tijd bebouwing door van de z.g. componistenwijk en Heikant en via parkjes aaneengesloten lopen we hier door . Dan volgt een saai industrie en zakengebied , met zo we zien sporen van een slechte economie want diversen staan leeg … Ophaalbrug kanaal over en dan zien we een mooi rustiek plekje met kapel en tuin met beelden van ooit Tilburgs weldoener in den vreemde Pirke Donders , een missionaris . We nemen even de tijd het kleine kerkkapel te bezoeken . Loes legt als volleerd stadskenster ons alles uit waar we zijn , wat het is , was , enz. We zijn terug in het drukke stadsverkeer en dus bebouwing van eind vijftig half zestig jaren vorige eeuw . Niet het deel van een wandeling die ik zoek , laat ik me ontglippen aan haar . De eerste lentepiepjes klinken al in de aldoor stralende zonneschijn en de crocussen bloeien al koppig de kou trotserend in plantsoenen en tuinen . Ook de sneeuwklokjes zijn rijkelijk aanwezig , als bode van de toch naderende lente . Het scheelt er nog aan dat ze niet kunnen klingelen , zou me een herrie geven toch . Hoewel …. { }. Peter en Loes en ik hebben onderweg veel bij te praten en anecdotes van tijden weleer strooien we in het rond . Wat groenstroken en singels en toch nog een wijkparkje door waar de overwegend allochtone jeugd hun conditie op peil houdt , belanden we al gauw weer op de finisch . Daar wordt vanachter een glas doorgekout , tot Veerse Peter besluit vanwege de nog lange reis naar Walcheren voor de boeg , zij vehikkel op te zoeken . Snelloper en meewandelaar en bestuurslid Ad meldt zich terug van zijn rondje 40 , en doet de zaal kond van een misverstand in de route , die lange weg bij Loon was niet de bedoeling geweest . We nemen zijn excuses onder dank . Het wordt plots wat erg stil in de zaal en ik zeg Willy dat ik maar op huis aan ga . Hij volgt me later toch maar , en zo kunnen we samen nog de trein in , en op centraal moeten onze wegen scheiden . Ik kies toch maar voor de I.C. i.p.v. het boemeltje . Einde van een zonrijke koude wind , dag .
Het is al weer lang geleden dat ik deze club bezocht . Het moest er zeker weer eens van komen . De omgeving herinnerende kan het alleen maar een klapper worden . Kiekoet , Haarterheide , Varkensbos , Gastelse heide , en De Warande zo beloofde een strooifolder ergens op tocht opgepikt . De bus komt door verkeersperikelen en spitsdrukte zelfs via aparte busbaan maar moeilijk de stad uit . Tot overmaat van vertraging rijdt de bus voor overstap op de markt in Valkenswaard voor m'n neus letterlijk , weg . Kost me een half uur extra onderweg . Chauffeur is later ook nog coulant om twee jonge schone deernen , afwijkend van zijn route , immers die stuur je niet alleen door bosgebied … . Af te zetten op een sky-trainings gebouw . De weg erheen is minder plezant en zanderig kuilig en mijn rug protesteert met het geschommel . Knusse 8 persoons buurtbus . . Hierna stevenen we op Hamont-Achel aan in de kern van Achel zelf . Het regent voortdurend door , en de chauffeur heeft van mijn plannen horende met me te doen . Plu gaat open en ik zet er de pas is als warming-up . Loop door villawijk dorp uit waar zeker meer gevluchte Ollanders in zullen wonen , weg door een werkelijk schitterend en wisselend natuurgebied door . Dik 'n half uur gaans tot de voetbalkantine van Hamont . Zie geen straatnaamborden soms die in mijn koppie zaten gepland , maar mijn eigen radar stuurt me toch feilloos namen en afslagen herinnerend van Google-maps op de startplaats af . De parkeerplaats is bezet met maar enkele auto's . Het regent nog gestaag . Na de " tas " koffie , ga ik op weg , in de drensende regen . Steek wegje over naar en door een wel zeer glibberige modderige parkeerplaats . Moet deels over een motorcrossparkoers heuveltje op ; en kies voor bosrand smal pad naast het motorparkoers . Even verder even respijt met asfaltwegje en nog een draai door een prachtig enerverend landschap , met bosperceeltjes , weiden , akkers , houtwallen . Draai weg af een jong dicht beplant bos in met wilgen en ander boompjeswerk , omzoomd met brede rand jonge beuken bomen die koppig door de winter heen hun bruine herfstblad vastgehouden hebben . Graspaden volgen door de Kiekoet , Limburgs voor kijk uit ; wilde begroeiïng en drassige graspaden het is oetkieken inderdaad . Ik zie honderdtallen vogelnestkastjes in de jonge dichte bossen . Slalommend over plassen groot en klein worstel ik me naar weer een weg , waar moeder Maria haar behuizing heeft en rijen banken buiten haar huis uitnodigen tot bezinning . Militaire weg heet de weg , en een bord leert me , dat na het verdrag van Zonhoven in 1839 de Hollandse legers van toen koning Willem , na hun debakel in Vlaanderen , en de wapenstilstand , toestemming kregen om over ook deze weg komende vanaf Maastricht Bocholt , Bree naar Achel te doortrekken terug naar wat hun krachtens verdrag toekwam , het vaderland . De terugtrekking of aftocht . Volg deze weg waar beide kanten al voor de verwachte paddentrek vroeg voorjaar , schermen in de bermen geplaatst zijn . Dan moet ik toch weer nieuwe aanplant bos de ruigte in ziepende schoenen en broekspijpen al onder de modder tot m'n knieën door de almaar gestaag neerkomende regen . Boven in de hemel staat beslist iets te lang open of ook daar is wateroverlast mogelijk . Loop door het piepjonge Warandebos door . Mag even weg Hamont Neerpelt oversteken en dan weg op naar enkelspoors lijntje De IJ zeren Rijn genaamd . Maar zelden in gebruik , Bedoeld voor Antwerpen haven door Nederland naar Ruhrgebied . . Het is net een springprocessie op het parkoers , om enigszins droog te kunnen lopen , of heet dit regendans ?..... . Voorbij een stoeterij . Eindelijk ik toucheer enigszins kanaal Bocholt-Herentals en draai haaks ervan een lange eenzame erg smalle asfaltweg op . Eenzaamheid troef voor Peterke , blijkbaar kiest zowat elkeen voor een kortere route . Vermoed aan de einder een ook eenzame stapper te zien , maar naderende blijkt het een paal midden op de weg om verkeer te weren . Beken te over deze route en plassen op akkers en weiden , en het regent ferm door . Ik krijg even een mentale terugval , met de gedachte wil ik na rust zo verder . Druppels hangen als parels aan de takken . Ijskoude regen . Gasverwarming boven was vast op . Haal zowaar een jong stel in ; dacht ik ; maar bleek bij passage licht bejaard te zijn die er ook aan het ploeteren waren . Weer spoorlijn over en wat industriegebied door , weg Neerpelt weer over , en dan komt gauw de kantine weer in het vizier . Spreek o.a. parkoersuitzetter , te biechten , maar ik raap me toch weer bijeen en ga op weg voor de volgende lus . . Nu wacht een noordelijke lus over de Haarterheide . Gaandeweg blijkt het hemelwater toch op te geraken op die lus . Na start weer crossbaan over en modderbad door parkeerplaats en langs een immense dampende mesthoop op veld . Weg over nu rechtdoor pad bos in { splitsing } , en dan volgt een route die ik absoluut niet had mogen missen . Het water boven raakt langzaam op en mag nu door Haarterheide Asbroek , Beverbeekse bossen met gelijknamig kasteel , De Tomp een eeuwenoude vestingtoren , het Planetenpad met uitleg over de planten middels fotobebording . De Waag , een ruïne en fundamenten van een oude boerderij graanmolen , en de geologietuin met rotsen en stenen aller kleur en maten . met uitleg . Prachtig gebied hier met oude en jonge bomen en groensingels en bos allerlei , de modder vergeet ik door al dit mooie en variabele . Het landschap wisselt sterk , als velden tussen bossen en landgoederen . Kom langs het Mulke {molentje} , een oude watermolen zonder schoepenrad met schilderachtig huis langs de weg , waar de Warmbeek passeert die ik onderweg al vaker tegenkwam . Het is smullen hier van de natuur en onze lieve heer laat me en zet de kraan boven dicht ongemerkt . Hij heeft compassie met diejen sloeber daor beneé' . Kiezel en fijn grindige bospaden meest , en graspaden evtl met oud herfstblad bedekt , zijn mijn deel , een verademing toch . Ook hier laat de parkoersmeester de kleine eenmanspaden niet onbenut en het is regelrecht genieten . Het blijft zowat de hele tocht erg stil om me heen . Lijkt wel alleen op de wereld van Hector Malot . het is me wel duidelijk dat de opkomst vandaag een sof zal zijn , erg jammer voor deze hardwerkende sympatieke club. Beekjes slingeren om me heen en zie ook nog een viertal koolmeesjes vlakbij neerstrijken . Volstrekte rust hier , enkel nu en dan kraaien te horen.
Pure natuurtocht ook . Ik ben weer terug in mijne hum . Het mooie parkoers werkt opbeurend , en aanstekelijk , na de terugval , inzinking de vorige lus . Toeristische objecten onderweg geven afleiding . Krijg na bosgeslinger nu de Waag van daarstraks nog even anderzijds in het vizier , en voort gaat het weer smal smaller . Eindelijk komt ruimte in zicht en ik herken in de velden ver weg de kerktoren van Hamont en de watertoren . Rand bos nu weer even asfalt en langs hondenkennel -geblaf dan een zandbergen grondopslagbedrijf terrein over weer een pad in en plots dient zich de voetbalkantine aan . Ik ben er ! In de kantine herken ik achter de tafel gezichten van toen . Ex-voorzitter sinds jaren nu af , is juist weg , op bezoek geweest . . Ja de opkomst viel erg tegen vandaag en dat was doodjammer want de Grevenbroekers hadden weer een parkoers neergelegd dat klonk als een klok . Na nog wat opwamermertjes en de verhalen en complimenten en lof aan de clubleden zet ik de benen weer aan het werk om naar Achel te stiefelen , opnieuw een ruim half uur gaans . De cooling down nu dus . Tegen de richting door opnieuw een schitterend snel wisselend landschap . Zag toch ook nog aardig navenant weer nog Nederlandse nummerborden op de parkeerplaats staan , maar ja dicht aan de grens ook . En de vereniging is ook Belgisch/ Nederlands samengesteld van leden . Zijnde dicht bij Budel en Weert . Zet de tochten van deze club maar gerust op uw wandelplannen lijstje , ze hebben het dik verdiend !! Een byzonder mooie omgeving hebben ze ook , die zich er enorm goed voor leent en ook ingepast wordt . Nu zondag , is nog onbeslist . Zal zien nog . U blijft ook doorgaan met wandelen , dan tref ik u zeker ook ergens wel . Houdoe ! Tot ziens en lezens dan .
De bus is dit maal opvallend goed gevuld met wandelaars . En we worden in Dommelen voor de deur van de startlocatie afgezet . Het parkeerterrein laat opvallend veel Belgische nummerborden zien . Meest of enkel Vlamingen neem ik aan . Na inschrijving ontvang ik een drie kanten parkoersuitleg en het ziet er veelbelovend uit . Het wordt weer echt Olat en natuurtocht , waar zich de omgeving overigens ruim voor leent . . Bij de start zie ik Olat,s "hoffotograaf " Noud Wijn zijn eerste reportageplaatjes van deze dag schieten . { Voor deze foto's : Ga naar Olat.nl voor album en ook www.picasaweb.google.nl./tongelre4 } . Opnieuw zal de Dommelrivier die door de regio slingert weer diverse malen te zien zijn , en overgestoken moeten worden . Direct na de start aan de weg naar Valkenswaard , die we voor een deel volgen steken we de rivier al over aan een van de watermolens die de oostelijke streek der provincie rijk is . De vaandels van carnaval zijn ze kennelijk vergeten te strijken in "Brouwersgat " want de plaats kent een brouwerij . Rand de stad draaien we de kom uit , een erg wisselend landschap in met houtwallen , akkers , weiden met paarden en pony's aller ras . Het is opletten , want de grond was voorbije nacht opgevroren en we gaan over een verhard brede zandweg , met nogal geaccidenteerd , kuilig en modder en ook ijsvliezen nog . Ik ben mede door mijn rugblessure extra op mijn qui vive { v. Waalwijk vorige week } . We gaan nog langs wat tuinderijen , en mogen zelfs door een traliepoort privé-terrein op . Dan slagboom met graspad door oude maisvelden en boom en plantenkwekerijen Gaan even verder weg Hasselt-Lommel over , fietspad op , en opnieuw door een hek privé op . Ad parkoers en bestuursman heeft duidelijk een goed woordje voor ons bij de grondeigenaren gedaan . Landgoed Venbergen , komen we dan ook later langs de uitspanning met weer gelijknamige watermolen . Veel bikers komen ons tegemoet , in een goede symbiose met ons , maar ook kanoërs staan groepsgewijs klaar om de Dommel te gaan bevaren , en groten ons en wensen ons "veel sterkte " . Ieder zijn ding toch . Een rijpaard in de wei draait in stoere draf en sierlijk zijn rondjes . We volgen wat wandelknooppuntpalen om bos in te gaan met blad en naalden van dennen -paden over oude zandverstuivingen , en langs diverse vennen , klein tot groot , met veel gagel en riet en wilgenstruiken en bomen . Nóg ligt er ijs op de wateren . Het is hier het walhalla voor de wandelaar . We zijn in natuurgebied De Malpie aanbeland , bos en heidevlakten , met jawel ook weer de vennen kwistig rondgestrooit . We gaan langs een stuk staande boomstam , waar een houtkunstenaar een enorme uil uitgebeiteld heeft , een blikvanger bij het wandelvolkje , Kronkelen verder over het heideveld met latten en balkenbrugjes over de nattigheid , knuppelbruggen en wat bospaadjes , ruiterpaden , om bij de rustpost aan te komen . Als altijd weer een gezellige ontmoetingsplaats , en hoor vlaams met nederlands gemengd . Na bos opnieuw nu heideveld op en weer bos in tot aan grote weide smal pad langs . Zien telkens markeringen van law Valkenswaard- Lanaken en en Bos en Vennenpad route . Via klaphek gaat het een ruigte en broekland in het Dommeldal genaamd slinger een manspad op naar brug over stroom trapje op en af en splitst 30 en 40 k.m. Beemden door paden met rietkragen omzoomd op Schaft af , graswegje maar ook modder . Talloze molshopen en dus de grond gemold … . Akker en wei door en weg naar Achelse kluis-Schaft over , wordt het een modderbad van jewelste , en voorzichtig ingehouden {rug} , stap ik waar mogelijk naar gras en drogere delen . Een eindweegs verder voegen 30 en 40 zich bij ons , na een wandelavontuur bij onze zuiderburen Achel en Neerpelt . Langs sloten met wilgen en populierenbosjes , riet en moeraspalm en ondergelopen gebied worden we nog extra op de proef gesteld , maar ik overleef het . Weer plankenbrug en hoor geschreeuw achter me , mijn naam . MESA-maatjes Martien en Wim melden zich van de grote lus komend en we kouten met laatste nieuws Borkel in . Aan het knusse nog dorpse kerkplein hebben we de rust in grote zaal . Helmondese Marianne , en Leidse Serveé melden ook present . Dorp uit zijn we alras weer in de Malpie-bossen , en na al gedraai gaan we de baan naar Lommel- Hasselt weer over recht op een britse militaire begraafplaats . Langs deze weg begon de bevrijding van zuid-nederland Sept. 1944 . Serveé en ik gaan toch even de plaats om onze helden te gedenken en te danken . Onze beschrijving meldt nu voortdurend bospaden zus of zo en boslaantjes en steegjes met donkere sparren bomen . .. Na al dit natuurgenot komt opnieuw de rustpost in zicht , en natuurlijk is het ook weer ontmoetings en contactpunt , wat noodt tot langer bijpraten en verblijf . Willem Schoonhen hoofd verzorging van de Olat-posten is met hoofd gehuld in een rood-wit geblokte arabisch hoofddoek , ogen nog zichtbaar en deels gelaat . Elke tocht wordt n.l. soep van de dag of tocht beter , geserveerd , onder een of andere verzonnen naam . Vandaag stond volgens Willems bewering , "kamelensoep " , op het menu . Ik kon er overeenkomsten met onze groentesoep uit opmaken , maar tja …… . Ad wil ons maar niet uit het onmetelijke bos laten geraken , maar het is ook genieten van een variabele natuuraanplant en bossingeltjes . Ik haal Valkenswaardse Joop en Coby in , die het wandelen ook al weer de nodige jaren onder de schoenen hebben , en eraan verslingert geraakt zijn , sinds . Ook weer laatste nieuwsuitwisselingen wandelzaken aangaande . We geraken eindelijk ….. aan de bosrand en gaan weer akkerbouw en weiland langs en door . Paardenstal waar paarden nieuwsgierig of belangstellend staan te kijken naar het voetvolk . Ze schudden het hoofd alsof ze zeggen willen , wat een arme sukkels . Medeleven toch misschien . Opnieuw mogen we een poort door over landgoed privé- terrein . De vierde vandaag . Wat asfalt nog hierna en zandweg en dan belanden we in de kom van Dommelen weer . Echt Olat ging weer helemaal op vandaag . In de zaal is het nog erg druk met nablijvers en Frans , tekent ook present met wat donker spul in zijn kelk . Is zelfs nog vanaf Eindhoven komen aanlopen …. Noud heeft zijn camera alweer opgeborgen voorlopig dan . Voor die mij op de foto's zoekt : Die met bril en groene jack is em . Het is nog gezellig napraten , en ik kuier nog als cooling down op Valkenswaard Markt aan en neem daar de bus . .. Thuis vertel ik mijn Annemie het wandelverhaal en speel besmuikt dat ik vandaag , toch nog al eens privé ben geweest . Niet gejokt misschien want ja Ad stuurde ons erdoor , toch ?
Had ik toch opnieuw wat uit te leggen , maar ja dat liep goed af . Reden genoeg voor de opmerking . Nu dinsdag ga ik bij onze zuiderbuur over de grens . Hamont-Achel ; in het noordelijkste puntje van Belgisch Limburg . Heb n.l. jarenlang verzaakt aan een even jarenlange traditie daar . En de omgeving kennende kan het alleen maar een succes zijn . Kijk er dan ook naar uit . Misschien tref ik u er dan ook . Blijven lopen dus . Houdoe of tot ziens dan .
