Daar had ie me bij de neus de genieperd ! Stak mijn neus uit de achterdeur , en direct kreeg ik een ijskoude handdruk en aai in mijn gezicht van een regent die maar van geen wijken wilde weten . " Koning Winter "; jawel .. Ze zullen hem toch temmen deze maand nog . Ter opwarming een stevige tred richting station .
Geen medewandelaars te zien . Op het merkwaardig smalle perron van Tilburgs bijstation is het oppassen om niet meegezogen te worden door een aanstormende I.C. trein . en kies ik veiligheidshalve mijn positie bij een paal aan de overzijde van dit perron . Wie bedenkt zoiets ? De vertreklokatie ligt aan de overzijde , maar toch moet ik wat vreemde lussen lopen en trappen op en af ondertunneling door , om aan de zaal te geraken . Het loopt er aardig en de ruime parkeerplaatsen zijn al vol . Er meldt zich ook een hele pluk van e.o.a. Nordic-Walkingclub , die voornemens is onze wandelsporen te volgen . De meute die voor de "40 "kwam is zojuist op hol geslagen en uit zicht verdwenen . Wat rust en ruimte in de zaal toch . We gaan via de Vijverlaan met inderdaad een lange vijver op links zo snel mogelijk de bebouwing uit . In een plantsoen randje wijk staat een sofa met verhoogd hoofdeind aan een kant . Hij is van beton en nietsvermoedend zou je bijna denken dat hij er zo maar achtergelaten is . Ze staan verspreid door heel de stad , als uitnodiging aan buurtbewoners en voorbijgangers een praatje aan te knopen . Op het oog echt en verschillend gestoffeerd . "Ut benkske " , noemen de inwoners van de kruikenstad deze . Tussen haakjes : Kruikenstad staat evenals in Vlaanderen voor de Maneblussers { Mechelen } en Sinjorenstad b.v. Ook bij ons hebben veel dorpen en steden die geuzennamen of bijnamen . Ook wordt de Tilburger "Kruikezeiker "genoemd .
Het verhaal wil dat Tilburg als textielstad de medewerkers in die industrie gemaand werden hun plas te doen ik kruiken , waarvan de urine als bleekmiddel werd gebruikt van de stoffen . Onder die naam staat er ook een standbeeld in Tilburgs binnenstad …… . U bent uitgegriezeld ? De wandelaar mag meteen het Wandelbos in , een park annex bos , met zand en asfaltpaden , rijkgeschakeerd in bomen en plantengroei . Hoor een specht op bezoek gaan want beest klopt ergens aan , en wat aarzelende lentepiepjes , de oefening voor het grote lenteconcert a.s. . Waar mogelijk staan krijtpijlen op de grond . Ben er verre van voorstander van , maar schijnt een gemeentelijke verordening te zijn . Elders hangen wel zwartwitte pijlpapiertjes . We blijven dicht aan de bebouwing rand stad middels plantsoen en parkpaden . De stad doet duidelijk zijn best de stad groen te houden zo lijkt .. Gaan stad uit over fietspad en via brug over Wilhelminakanaal op Dongen aan , om een eindweegs verder het bos in , te gaan , niet nadat ik over de volle breedte van de weg de berm maar opzoek want er ligt van boord tot boord door en wegverzakking op die hoek , een enorme ijsplas ., genaamd Wolterbeek . Verharde zandbaan met aardig vee en paarden en pony's aller soort of ras die ons gadeslaan . Even ben ik alert op een jongedame die met twee grote honden schuimbekkend een aan de leiband maar de ander los me tegemoet komt .
Ik doe het bijna diverse kleuren in mijn boks , maar de dame laat haar mooie tanden zien en begrijpt mijn move . Vort gaat het weer , broek gespaard slingerend het bos door , over zachte grond want de dooi is ingetreden inmiddels . Ik geraak aan de randweg om Tilburg en gekooid blijf ik de afrastering tegen wild , volgen . Ga viaduct van de weg onderdoor en even haalt de parkoersman een truckje uit met ons . We moeten middels paaltjes weerszijden over prikkeldraad zien te komen maar zonder leuning of steunpalen . Die paaltjes staan wankel . Doorheen ruigtegebied van natuurpunt beland ik aan de grote stortplaats van Tilburg en een enorme natuurlijk uitziende afvalberg rijst op uit het overwegend vlakke landschap . We draaien er ruimschoots omheen zig-zag wegjes en een baan met eiken en beuk volgt . De radio en t.v. betonnen ronde honderd meter hoge toren met zendmast bij Loon op Zand domineert . Even verder ligt weer een bosparkoers te wachten om via een paralelwegje met verkeersdrempels later uit te komen waarover zich voordurend allerlei terreinwagens en SUV 's me tegemoet rijden . . Mag later dan gedacht weer terug bos in en kom aan open veld met grasweiden vooral , waar ik een laagliggend dijkje op moet . De zon scheen al volop vanaf het begin en plots zie ik een schaduw naast me verschijnen . Willy uit Nijmegen tekent present . Samen lopen we op de Eterij -café in Loon op Zand aan . Daar is de rust voorzien . De lopers zitten vrij verspreid . We zetten ons en even daarna , verschijnt er een dubbelganger van mijn leesfan Peter uit het Zeeuwse Veere in de deuropening . Nee verdorie ; hij is het tóch ! Even later tijdens alle bijpraat trekt Willy in eigen beweging zijn kuierlatten weer op gang . Peet besluit mee te gaan met me . En zo lopen we dorp uit een weidepad in en wat plukjes bos her en der de Loonse natuur in . Knotwilgen waar een ogenschijnlijk van beroep belastingambtenaar zijn kortwieken bot gevierd heeft . Bosheuveltjes op en af gaande en restanten van een autobrand treffen we nog . De sloten staan vol water zo het een sloot betaamt . Takken versperren onze tred . om in te houden . Even lijkt het erop dat parkoersman een oversteek met jonge bosaanplant laat liggen , want we volgen een hele poos een z.g. 60 k.m. weg , maar ja het autovolkje toert er behoorlijk harder op los . Ik krijg toch argwaan . Eindelijk slaan we het bos voorheen akker en weiland nu tot bos beplant in , over houtsnipperpaden en bereiken we het Geboortebos waar voor borelingen ter stede een boom geplant is met naambordjes en het zijn er nogal wat dus . Sedert 1998 . De toren met antenne piept weer . We gaan bos uit en kruisen een randweg noordelijk van de stad , stijgen langzaam tot bijna viaduct onderlangs autoweg naar De Efteling . Gaan lange trap van talud af nog pluk bos de meest noordelijke wijk v.d. stad in . Loes meldt zich bij ons . Wij beiden bogen op een tientallen jaren lange wandelcarrière met herinneringen tijden van weleer in de wandeltijden . Gaan tijd bebouwing door van de z.g. componistenwijk en Heikant en via parkjes aaneengesloten lopen we hier door . Dan volgt een saai industrie en zakengebied , met zo we zien sporen van een slechte economie want diversen staan leeg … Ophaalbrug kanaal over en dan zien we een mooi rustiek plekje met kapel en tuin met beelden van ooit Tilburgs weldoener in den vreemde Pirke Donders , een missionaris . We nemen even de tijd het kleine kerkkapel te bezoeken . Loes legt als volleerd stadskenster ons alles uit waar we zijn , wat het is , was , enz. We zijn terug in het drukke stadsverkeer en dus bebouwing van eind vijftig half zestig jaren vorige eeuw . Niet het deel van een wandeling die ik zoek , laat ik me ontglippen aan haar . De eerste lentepiepjes klinken al in de aldoor stralende zonneschijn en de crocussen bloeien al koppig de kou trotserend in plantsoenen en tuinen . Ook de sneeuwklokjes zijn rijkelijk aanwezig , als bode van de toch naderende lente . Het scheelt er nog aan dat ze niet kunnen klingelen , zou me een herrie geven toch . Hoewel …. { }. Peter en Loes en ik hebben onderweg veel bij te praten en anecdotes van tijden weleer strooien we in het rond . Wat groenstroken en singels en toch nog een wijkparkje door waar de overwegend allochtone jeugd hun conditie op peil houdt , belanden we al gauw weer op de finisch . Daar wordt vanachter een glas doorgekout , tot Veerse Peter besluit vanwege de nog lange reis naar Walcheren voor de boeg , zij vehikkel op te zoeken . Snelloper en meewandelaar en bestuurslid Ad meldt zich terug van zijn rondje 40 , en doet de zaal kond van een misverstand in de route , die lange weg bij Loon was niet de bedoeling geweest . We nemen zijn excuses onder dank . Het wordt plots wat erg stil in de zaal en ik zeg Willy dat ik maar op huis aan ga . Hij volgt me later toch maar , en zo kunnen we samen nog de trein in , en op centraal moeten onze wegen scheiden . Ik kies toch maar voor de I.C. i.p.v. het boemeltje . Einde van een zonrijke koude wind , dag .
Het is al weer lang geleden dat ik deze club bezocht . Het moest er zeker weer eens van komen . De omgeving herinnerende kan het alleen maar een klapper worden . Kiekoet , Haarterheide , Varkensbos , Gastelse heide , en De Warande zo beloofde een strooifolder ergens op tocht opgepikt . De bus komt door verkeersperikelen en spitsdrukte zelfs via aparte busbaan maar moeilijk de stad uit . Tot overmaat van vertraging rijdt de bus voor overstap op de markt in Valkenswaard voor m'n neus letterlijk , weg . Kost me een half uur extra onderweg . Chauffeur is later ook nog coulant om twee jonge schone deernen , afwijkend van zijn route , immers die stuur je niet alleen door bosgebied … . Af te zetten op een sky-trainings gebouw . De weg erheen is minder plezant en zanderig kuilig en mijn rug protesteert met het geschommel . Knusse 8 persoons buurtbus . . Hierna stevenen we op Hamont-Achel aan in de kern van Achel zelf . Het regent voortdurend door , en de chauffeur heeft van mijn plannen horende met me te doen . Plu gaat open en ik zet er de pas is als warming-up . Loop door villawijk dorp uit waar zeker meer gevluchte Ollanders in zullen wonen , weg door een werkelijk schitterend en wisselend natuurgebied door . Dik 'n half uur gaans tot de voetbalkantine van Hamont . Zie geen straatnaamborden soms die in mijn koppie zaten gepland , maar mijn eigen radar stuurt me toch feilloos namen en afslagen herinnerend van Google-maps op de startplaats af . De parkeerplaats is bezet met maar enkele auto's . Het regent nog gestaag . Na de " tas " koffie , ga ik op weg , in de drensende regen . Steek wegje over naar en door een wel zeer glibberige modderige parkeerplaats . Moet deels over een motorcrossparkoers heuveltje op ; en kies voor bosrand smal pad naast het motorparkoers . Even verder even respijt met asfaltwegje en nog een draai door een prachtig enerverend landschap , met bosperceeltjes , weiden , akkers , houtwallen . Draai weg af een jong dicht beplant bos in met wilgen en ander boompjeswerk , omzoomd met brede rand jonge beuken bomen die koppig door de winter heen hun bruine herfstblad vastgehouden hebben . Graspaden volgen door de Kiekoet , Limburgs voor kijk uit ; wilde begroeiïng en drassige graspaden het is oetkieken inderdaad . Ik zie honderdtallen vogelnestkastjes in de jonge dichte bossen . Slalommend over plassen groot en klein worstel ik me naar weer een weg , waar moeder Maria haar behuizing heeft en rijen banken buiten haar huis uitnodigen tot bezinning . Militaire weg heet de weg , en een bord leert me , dat na het verdrag van Zonhoven in 1839 de Hollandse legers van toen koning Willem , na hun debakel in Vlaanderen , en de wapenstilstand , toestemming kregen om over ook deze weg komende vanaf Maastricht Bocholt , Bree naar Achel te doortrekken terug naar wat hun krachtens verdrag toekwam , het vaderland . De terugtrekking of aftocht . Volg deze weg waar beide kanten al voor de verwachte paddentrek vroeg voorjaar , schermen in de bermen geplaatst zijn . Dan moet ik toch weer nieuwe aanplant bos de ruigte in ziepende schoenen en broekspijpen al onder de modder tot m'n knieën door de almaar gestaag neerkomende regen . Boven in de hemel staat beslist iets te lang open of ook daar is wateroverlast mogelijk . Loop door het piepjonge Warandebos door . Mag even weg Hamont Neerpelt oversteken en dan weg op naar enkelspoors lijntje De IJ zeren Rijn genaamd . Maar zelden in gebruik , Bedoeld voor Antwerpen haven door Nederland naar Ruhrgebied . . Het is net een springprocessie op het parkoers , om enigszins droog te kunnen lopen , of heet dit regendans ?..... . Voorbij een stoeterij . Eindelijk ik toucheer enigszins kanaal Bocholt-Herentals en draai haaks ervan een lange eenzame erg smalle asfaltweg op . Eenzaamheid troef voor Peterke , blijkbaar kiest zowat elkeen voor een kortere route . Vermoed aan de einder een ook eenzame stapper te zien , maar naderende blijkt het een paal midden op de weg om verkeer te weren . Beken te over deze route en plassen op akkers en weiden , en het regent ferm door . Ik krijg even een mentale terugval , met de gedachte wil ik na rust zo verder . Druppels hangen als parels aan de takken . Ijskoude regen . Gasverwarming boven was vast op . Haal zowaar een jong stel in ; dacht ik ; maar bleek bij passage licht bejaard te zijn die er ook aan het ploeteren waren . Weer spoorlijn over en wat industriegebied door , weg Neerpelt weer over , en dan komt gauw de kantine weer in het vizier . Spreek o.a. parkoersuitzetter , te biechten , maar ik raap me toch weer bijeen en ga op weg voor de volgende lus . . Nu wacht een noordelijke lus over de Haarterheide . Gaandeweg blijkt het hemelwater toch op te geraken op die lus . Na start weer crossbaan over en modderbad door parkeerplaats en langs een immense dampende mesthoop op veld . Weg over nu rechtdoor pad bos in { splitsing } , en dan volgt een route die ik absoluut niet had mogen missen . Het water boven raakt langzaam op en mag nu door Haarterheide Asbroek , Beverbeekse bossen met gelijknamig kasteel , De Tomp een eeuwenoude vestingtoren , het Planetenpad met uitleg over de planten middels fotobebording . De Waag , een ruïne en fundamenten van een oude boerderij graanmolen , en de geologietuin met rotsen en stenen aller kleur en maten . met uitleg . Prachtig gebied hier met oude en jonge bomen en groensingels en bos allerlei , de modder vergeet ik door al dit mooie en variabele . Het landschap wisselt sterk , als velden tussen bossen en landgoederen . Kom langs het Mulke {molentje} , een oude watermolen zonder schoepenrad met schilderachtig huis langs de weg , waar de Warmbeek passeert die ik onderweg al vaker tegenkwam . Het is smullen hier van de natuur en onze lieve heer laat me en zet de kraan boven dicht ongemerkt . Hij heeft compassie met diejen sloeber daor beneé' . Kiezel en fijn grindige bospaden meest , en graspaden evtl met oud herfstblad bedekt , zijn mijn deel , een verademing toch . Ook hier laat de parkoersmeester de kleine eenmanspaden niet onbenut en het is regelrecht genieten . Het blijft zowat de hele tocht erg stil om me heen . Lijkt wel alleen op de wereld van Hector Malot . het is me wel duidelijk dat de opkomst vandaag een sof zal zijn , erg jammer voor deze hardwerkende sympatieke club. Beekjes slingeren om me heen en zie ook nog een viertal koolmeesjes vlakbij neerstrijken . Volstrekte rust hier , enkel nu en dan kraaien te horen.
Pure natuurtocht ook . Ik ben weer terug in mijne hum . Het mooie parkoers werkt opbeurend , en aanstekelijk , na de terugval , inzinking de vorige lus . Toeristische objecten onderweg geven afleiding . Krijg na bosgeslinger nu de Waag van daarstraks nog even anderzijds in het vizier , en voort gaat het weer smal smaller . Eindelijk komt ruimte in zicht en ik herken in de velden ver weg de kerktoren van Hamont en de watertoren . Rand bos nu weer even asfalt en langs hondenkennel -geblaf dan een zandbergen grondopslagbedrijf terrein over weer een pad in en plots dient zich de voetbalkantine aan . Ik ben er ! In de kantine herken ik achter de tafel gezichten van toen . Ex-voorzitter sinds jaren nu af , is juist weg , op bezoek geweest . . Ja de opkomst viel erg tegen vandaag en dat was doodjammer want de Grevenbroekers hadden weer een parkoers neergelegd dat klonk als een klok . Na nog wat opwamermertjes en de verhalen en complimenten en lof aan de clubleden zet ik de benen weer aan het werk om naar Achel te stiefelen , opnieuw een ruim half uur gaans . De cooling down nu dus . Tegen de richting door opnieuw een schitterend snel wisselend landschap . Zag toch ook nog aardig navenant weer nog Nederlandse nummerborden op de parkeerplaats staan , maar ja dicht aan de grens ook . En de vereniging is ook Belgisch/ Nederlands samengesteld van leden . Zijnde dicht bij Budel en Weert . Zet de tochten van deze club maar gerust op uw wandelplannen lijstje , ze hebben het dik verdiend !! Een byzonder mooie omgeving hebben ze ook , die zich er enorm goed voor leent en ook ingepast wordt . Nu zondag , is nog onbeslist . Zal zien nog . U blijft ook doorgaan met wandelen , dan tref ik u zeker ook ergens wel . Houdoe ! Tot ziens en lezens dan .
