De "schatjes" Thibault en Julie op een regenachtige vakantiedag!
Maarten en Jonas in hun "zand-fort"!
Mijn schoonmoeder Mw. Anna Conings-Bocken : 98 jaar op 08-10-2007 !!! Omringd door al haar kinderen, overleden op 15 december 2007.
Thibault en Julie worden groter... juni 2008
Jonas wordt 9 en Maarten en opa vinden het ook geweldig !
Thibault en Julie in het ballenbad!
Julie leest haar Nieuwjaarsbrief op opa's schoot! 01-01-2009.
25 april 2009 : Julie en Thibault in Plopsa Coo tijdens de Vrijwilligersdag van Child Focus!
13 juli 2009 : Julie en Thibault in Kinderstad Heerlen!
18 sept 2009 : Opa met Julie en Thibault in Maasmechelen Village !
Julie in balletpakje gaat haar balletvriendjes "trakteren" op haar verjaardag!
Communicant Maarten bedankt zijn lieve nichtje Julie voor de mooie cadeautjes: 13 mei 2010.
Julie en Thibault met de trein op weg naar Brussel! 17 aug 2010
25 dec 2010 : Julie als "sneeuwpop(je) !
10 maart 2011 : Museum voor Natuurwetenschappen Brussel : Thibault aangevallen door een vleesetende dino !!!
20 april 2011 : Tongeren : Gallo-Romeins Museum : Jonas en Maarten met hun diploma "Archeoloog voor 1 dag"!
25 sept 2011: Maarten treedt in de voetsporen van zijn overgrootvader: hij volgt klarinetles en speelt op de klarinet van zijn overgrootvader Pierre Medaer!
03 april 2012 : Julie noteert de bestellingen voor het eten in haar "restaurant"!
Een Betere Wereld
Boodschap in vele talen met info, concrete projecten, vrijwilligerswerk en verslag daarover, geschiedenis van onze regio.
28-10-2006
Het verhaal van het project : Deel 16 : Oprichting Leerlingenraad (sept. 1997).
De eerste leerlingenraad in het College van het Heilig Kruis Sint-Ursula te Neeroeteren.
Om de jongeren meer inspraak te bezorgen en voortdurend te weten wat er bij hen leeft richten we in onze school te Neeroeteren een leerlingenraad op in september 1997. Het wordt een boeiende samenwerking waarbij de jongeren leren dat "verantwoordelijkheid nemen" niet zo eenvoudig is. Grote plannen maken is één zaak, de goede bedoelingen ook toepassen in het alledaagse leven, in de kleine details, is niet zo gemakkelijk! Houden van iemand die heel ver van je af is, is veel gemakkelijker dan je iedere dag positief op te stellen tegenover diegenen die je het meest nabij zijn... thuis, op school, in de jeugdbeweging, in de sportclub... .
Maar, het is voor directie, leerkrachten EN leerlingen een prachtige ervaring: die steun die jongeren voor elkaar en voor ouderen kunnen betekenen moet ook in de Boodschap opgenomen worden ...
Het verhaal van het project : Deel 15 : Gingelom september 1997.
Tentoonstelling van de kindertekeningen te Gingelom en debatnamiddag samen met Tiny Mast, mama van Kim en Ken, haar echtgenoot en prof. Pyck.
Ook tijdens het schooljaar 1997 - 1998 zijn er regelmatig tentoonstellingen van de werkstukken. Iedereen zit met vele vragen rondom alles wat er gebeurd is. Er zijn heel wat publicaties en in die "wirwar" van informatie proberen we een weg te vinden naar wat rust, naar wat oplossingen , naar een "dit mag nooit meer gebeuren". Maar... ondertussen blijven er nog heel wat verdwijningen onopgelost... Deze kinderen krijgen en/of kregen nooit de kans hun talenten te ontwikkelen, op te groeien en dan iets te betekenen voor andere mensen...
Het verhaal van het project : Deel 14: Juni 1997 : Eindejaar : Heppen
Aan de Basisschoolschool te Heppen in juni 1997 samen met de meester en de papa van Liam...
Naar het einde van het schooljaar toe zijn er in heel wat scholen vieringen waarbij de verdwenen jongeren in teksten en werkstukken herdacht worden. De Basisschool van Heppen is één van de deelnemers. Daar kon ik tijdens de viering spreken over de ervaringen van de voorbije schooljaren en interviewde ik Dirk Vandenbrande, de papa van de nu nog steeds verdwenen Liam (verdwenen op 16.03.1994)...
In prachtige werkstukken hebben de jongeren hun gevoelens uitgedrukt! We willen de jongeren niet bang maken maar wel informeren; we wijzen op bepaalde gevaren en we proberen hun gevoelens te helpen "duiden". We doen ook beroep op hun gevoelens van solidariteit met jongeren die "minder" geluk hebben, waar ook ter wereld...
Het is weer een gedachte die ook in de definitieve tekst van onze Boodschap moet opgenomen worden... De stukjes van de puzzel liggen nog uit elkaar: er moet nog een geheel van gemaakt worden...
In de maanden na de Witte Mars bracht ik ook herhaaldelijk een bezoek aan de families van de slachtoffers. Hier een foto van vlak voor Kerstmis 1996, genomen bij Laetitia Delhez aan huis...
Tuusen de draad van ons verhaal door kunnen we onze Boodschap voor een Betere Wereld weer publiceren in een andere taal: LUNGU : taal 360 .
De variant die we hier kunnen weergeven komt uit Tanzania. Deze taal telt daar ongeveer 100.000 sprekers en ze wordt gesproken in de omgeving van het Tanganyka-meer. In Zambia vind je meer dan 250.000 sprekers van de taal Lungu!
Lungu
Icisite cino twimilila po ukupanga insi iisuma akuti,ayana yonsi ya kwate amasambililo ayasuma,nupya yaye,ayamanya imilimo nolu kuzya matalanta yabo,pakuti pa nsita iino na kunkolelo yakaye ayanvazi ya kwanva mumupasi wa cine na mucisinka
Nederlands
wij willen een veilige wereld waarin alle jongeren onder goede begeleiding al hun talenten optimaal kunnen ontwikkelen om ze nu en later ten dienste te stellen van elkaar in een geest van solidariteit, vertrouwen en wederzijds respect.
Het verhaal van het project : deel 12 : tentoonstellingen, spreekbeurten.
Tentoonstelling in Aarschot in februari 1997 ! Jongeren dragen op hun wijze een boodschap uit van verdriet, woede, herdenking maar ook van hoop! (Klik op de foto om ze te vergroten.)
Na de Witte Mars valt het niet stil. Op 21 oktober reeds vat de Commissie Dutroux haar werkzaamheden aan. Het verloop daarvan en de bevindingen, dat is uiteraard een ander verhaal.
Zelf ga ik tijdens het schooljaar door met het bijeenbrengen van werkstukken, het spreken over mijn ervaringen en het verstrekken van heel veel vertaalhulp aan mensen met problemen! Zo is er bijvoorbeeld een zaak in het Leuvense, een kind werd veel leed aangedaan, en het dossier moest vertaald worden in het Frans: kostprijs: meer dan 50.000 BFr. De familie konzich dat niet veroorloven en zo maakte ik de vertaling van het hele dossier. Bij andere gevallen trachtte ik steeds te verwijzen naar gespecialiseerde hulp vanuit een Wit Comité "Respect" dat we in onze omgeving oprichtten.
Verschillende mensen konden voor publicatiers terecht in mijn archief: een student maakte een thesis over het taalgebruik in de verslaggeveing ten tijde van de zaak Dutroux en een prof uit het Antwerpse snuffelde in mijn archieven om een lijvige publicatie voor te bereiden.
Maar de idee van het uitdragen van een Boodschap bleef in mijn hoofd "ronddwalen" en langzamerhand kwamen de elementen naar voor die de Boodschap moesten "stofferen": veilig - alle kinderen - kansen - talenten - respect...
Tijdens de tentoonstellingen werd er ook veel hulp aangeboden voor wanneer we zouden nzoeken naar zoveel mogelijk vertalingen...
Onze 4 kleinkinderen: foto 1 : Maarten en Jonas foto 2: Thibault en Julie ! foto 3: Thibault en Julie worden groter! foto 4: Julieke bij de kerstman foto 5: Thibault als cowboy in de turnles! foto 6: Julieke 31 maart 2007: ik word groter! foto 7: 11 april 2007: de 4 schatten van kleinkinderen samen met opa. foto 8: Moederdag: Kleindochter Julieke en haar mama Jill.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
