Maar we zoeken niet alleen naar de jongeren in het Frans en het Nederlands. Samen met de vele tientallen kaartjes sturen we ook het gedicht. Met wat hulp heb ik er intussen ook een Engelse en een Duitse versie van gemaakt.

De Engelse ontstaat via medewerking van S. Delaere die een jaartje in Amerika studeert en daar in Arizona samen met enkele medeleerlingen mijn vertaling aanpast! Mr Ron Johnson uit Gloucester geeft de Engelstalige versie een “Engelser” tintje door er enkele typische Amerikaanse uitdrukkingen uit te halen.

De Duitse versie wordt verbeterd door N. Schaffranek die Duits studeert aan een universiteit in Nederland

Prayer                                                          Gebet

In the middle of the field                                  Inmitten der Felder

walking slowly                                                dahinschreitend

you look around you                                       mit trägem Wanderschritt

all alone                                                          schaust du dich um

with your thoughts                                           einen Augenblick allein

your doubts, your joys,                                    ganz allein

dispair, secrets …                                           mit all deinen Gedanken

                                                                       deinen Zweifeln, deiner Freude

                                                                       Ratlosigkeit und Vertrauen …

A tear wells up                                                In deinen Augen

in your eyes                                                     schwillt eine Träne,

softly,                                                              langsam

it finds a way                                                   sucht sie ihren Weg

down your cheek.                                            über deine Wange.

Like in a sparkling light                                   Wie in einem gleisenden Lichte

you see                                                           siehst du dann

a poppy, a cornflower,                                    eine Pfingstrose, eine Kornblume,

a sparrow,                                                      eine Schwalbe,

two butterflies …                                            zwei Schmetterlinge …

Then, you look up                                           Dann schaust du empor

and full of love and hope                                  und liebevoll

you say a prayer                                              murmelst du ein Gebet,

you give thanks                                               du dankst

and                                                                 und

you ask …                                                      bittest …

Als je de verschillende versies in stilte of met begeleiding van wat zachte muziek leest, klinken ze alle 4 heel mooi …..

Ondertussen komen de eerste werkstukken binnen: de jeugd begint haar gevoelens over de verrdwenen jongeren te uiten...

26-08-2006 om 11:27 geschreven door Frans  

Met alle mogelijke middelen wordt er gezocht naar de verdwenen jongeren. Duizenden affiches, “affichettes” en kaartjes worden gedrukt. Dit gebeurt langzamerhand in meer en meer talen: “Verdwenen”, “Disparues”, “Missing”, “Verschwunden”. En ook verschijnen de zinnetjes:”Wij zoeken vertwijfeld naar…”, “Nous cherchons désespérément”, “Cerchiamo disperatamente”, “Wir suchen verzweifelt”…  Maar er is geen enkele teken van vooruitgang te bespeuren…

Samen met de leerlingen Sociale Activiteiten verstuur ik vanuit onze school honderden kleine affiches en kaartjes en dit naar alle uithoeken van de wereld. Zo hebben we bijvoorbeeld info gestuurd naar vrijwel alle Belgische Ambassades en Consulaten in het buitenland.

Ondertussen ontvangen we in Grâce-Hollogne bij tante Anny, in Bilzen bij Gilberte Fabry, thuis en op onze school enkele kindertekeningen. Dat brengt ons op de idee om de kinderen van België te vragen hun gevoelens over de verdwenen jongeren via een werkstuk kenbaar te maken.

Een eerst “werkstuk” schrijf ikzelf: een gedicht, eigenlijk een gebed, waarin de gevoelens uitgedrukt staan die ik ervaar bij deze verdwijningen, gevoelens die ik deel met de familie, de vrienden, de jongeren … En om de tekst “toegankelijk” te maken voor iedereen vertaal ik hem dadelijk in het Frans: deze versie verschijnt in verschillende Franstalige kranten: het is hartversterkend voor de ouders en familie en het is de inleiding op vele werkstukken – meer dan 4000 – die we zullen ontvangen.

Hier mijn tekst over onze zoektocht (naderhand vertaal ik hem ook in het Engels en het Duits met de hulp van enkele vrienden …) waarbij de 2 vlinders duidelijk verwijzen naar Julie en Mélissa, een beeld dat in vele tekeningen zal overgenomen worden…

Gebed                                                                        Prière

Temidden van de velden                                              Au milieu des champs

voortschrijdend                                                           te promenant

met trage wandelstap                                                  lentement

kijk je om je heen                                                       tu regardes autour de toi

even alleen                                                                  seul, un moment

gans alleen                                                                  tout seul

met al je gedachten                                                     avec tes pensées,

je twijfels, jevreugde                                                   tes doutes, tes joies,

wanhoop en vertrouwen                                              désespoir, confiance …

In je ogen                                                                   Une larme

zwelt een traan                                                            naît dans tes yeux

langzaam                                                                     doucement

zoekt ze een weg                                                        elle cherche sa route

over je wang.                                                              Sur ta joue

Als in een glinsterend licht                                            Comme dans une lumière

                                                                                  étincelante

zie je dan                                                                    tu vois

een klaproos, een korenbloem,                                    un coquelicot, un bleuet,

een zwaluw,                                                                une hirondelle,

twee vlinders…                                                           deux papillons …

Dan kijk je omhoog                                                    Alors, tu lèves les yeux

en liefdevol prevel je                                                   et plein d’amour et d’espoir

een gebed,                                                                  tu dis une prière,

je dankt                                                                      tu rends grâce

en                                                                               et

je vraagt….                                                                tu demandes …

F.Medaer

24-08-2006 om 00:00 geschreven door Frans  

We schrijven het schooljaar 1995/1996.
In het College van het Heilig Kruis te Neeroeteren geef ik Geschiedenis, Frans, Latijn, een beetje Grieks, ben ik verantwoordelijk voor het college EN geef ik 2 uur per week het “vak” Sociale Activiteiten.

Het is een 2-uurs optie die leerlingen van het Eerste Jaar Middelbaar kunnen kiezen. Er is geen echt vastomlijnd programma en de leraar kan zelf de belangrijkste doelen trachten in te vullen. Voor mij is dat proberen om leerlingen dusdanig te motiveren dat ze een sociale ingesteldheid voor de rest van hun leven zullen “meedragen”. Ook is het belangrijk de leerlingen in contact te brengen met de alledaagse realiteit om daarin reeds op jonge leeftijd een rol te kunnen vervullen.

Het schooljaar ervoor heb ik als thema gekozen “Verkeersveiligheid”, dit naar aanleiding van het verongelukken van een oud-leerling. Maar welk thema kan ik kiezen voor september 1995 ?

Toch is een onderwerp vinden niet echt moeilijk, wel om er een jaarwerking rond uit te bouwen. Eind augustus zijn namelijk An en Eefje verdwenen aan de Belgische kust en sedert juni wordt er ook met man en macht gezocht naar Julie en Melissa. De 2 kleine meisjes zijn verdwenen in Gräce-Hollogne. Op het eerste gezicht  is er geen overeenkomst behalve het feit dat ze verdwenen zijn.

An en Eefje zijn teeners, bijna jonge volwassenen, uit Vlaanderen (Hasselt), verdwenen aan de kust. Julie en Melissa zijn 8-jarige meisjes, verdwenen in Wallonië. Er is geen enkele “link” en we leven in 1995 nog steeds in het “pré-Dutroux tijdperk”. Niemand heeft een concreet idee over hetgeen gebeurd kan zijn en alle mogelijke pistes worden gelanceerd.

Omdat ik ook Franse les geef bel ik naar de omgeving van de verdwenen meisjes, zowel in Hasselt als in Grâce-Hollogne. Bij de familie Marchal krijg ik dadelijk gehoor: men zal mij affiches opsturen met de foto van An en Eefje en in het groot het woord “Verdwenen”. De tante van Melisssa, Mw A.Russo-Gahy belooft me snel affiches op te sturen met daarop “Disparues”.

Samen met de 8 leerlingen die gedurende het schooljaar 1995-1996 het vak “Sociale Activiteiten” gaan volgen, bekijk ik begin oktober de affiches… Deze leerlingen gaan een heel bewogen periode van onze recente geschiedenis van heel nabij meemaken…

“Verdwenen” – “Disparues” , de kiem van het vertaalproject!

23-08-2006 om 00:00 geschreven door Frans  

Meer dan 4000 werkstukken werden ingezonden. Aanvankelijk drukten de tekeningen, gedichten en collages nog de hoop uit op het gelukkig terugvinden van de verdwenen jongeren. Maar toen de vreselijke realiteit bekend werd uitten de jongeren hun verdriet, hun angsten, hun woede en wanhoop. Dat kon zo niet blijven: jongeren moeten een perspectief hebben, hun blik wenden naar een hoopvolle toekomst.

Daarom schreef ik een hoopvolle boodschap. En, omdat we tijdens de zoektocht naar de verdwenen jongeren (Julie, Mélissa, An, Eefje en anderen) ervaren hadden dat je een boodschap moet brengen in zoveel mogelijk talen, begonnen we na enige tijd vertalingen van onze boodschap te verspreiden...


In de volgende afleveringen zullen we proberen een heel gedetailleerd verhaal te brengen van onze actie(s) ...

Frans

22-08-2006 om 13:43 geschreven door Frans