Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden een aantal soldaten gefusilleerd , soms als "voorbeeld". Dit is de dramatische afscheidsbrief van een soldaat in Frankrijk die samen met enkele kameraden werd gefusilleerd als voorbeeld: 4 december 1914... Je kunt hier een vertaling lezen die ik maakte van zijn afscheidsbrief... Enkele jaren na de oorlog werden ze "in ere hersteld" (gerehabiliteerd) en kregen ze een monument (5 april 1925 !) op de plek van de executie... Hier word je heel stil van...

 Foto : de gefusilleerde Floch. 

Mijn teergeliefde Lucie,

Wanneer deze brief bij jou zal toekomen, zal ik gefusilleerd zijn.

Ziehier waarom: op 27 november, rond 5 uur ’s avonds, na een hevig bombardement van 2 uur, in een loopgracht in de 1^ste linie, en juist wanneer we gedaan hadden met onze soep te drinken, zijn Duitsers onze loopgraven binnengedrongen en hebben mij, samen met 2 andere kameraden, gevangen genomen. Van een moment van verwarring heb ik gebruik gemaakt om te ontsnappen uit handen van de Duitsers. Ik heb mijn vrienden gevolgd, en vervolgens, werd ik beschuldigd mijn post te hebben verlaten in tegenwoordigheid van de vijand.

Gisterenavond zijn wij met 24 moeten verschijnen voor de Krijgsraad. 6 werden ter dood veroordeeld, waaronder ik. Ik ben niet schuldiger dan de anderen, maar er was een voorbeeld nodig.

Mijn brieventas, met wat erin zit, zal je bezorgd worden. Met tranen in de ogen en met een geweldig pijn in mijn hart neem ik haastig afscheid van je. Op mijn beide knieën vraag ik je heel deemoedig vergiffenis voor al de pijn die ik je zal aandoen en de moeilijkheden waarin ik je zal doen terechtkomen.

Mijn kleine, lieve Lucie, nogmaals vergiffenis.

Ik zal nu mijn biecht spreken en ik hoop je in een betere wereld mogen terugzien.

Ik sterf onschuldig voor de misdaad die mij ten laste wordt gelegd, namelijk als zou ik mijn post in tegenwoordigheid van de vijand verlaten hebben.

Het is het noodlot !

Mijn laatste gedachten gaan naar u tot het einde.

Henry Floch

10-01-2021 om 00:00 geschreven door Frans  

"Raar" voelde het deze avond aan in de kerk van Proosterbos. Ik begeleidde er Stephanie (dirigente van het Requiemkoor en verantwoordelijke voor de jongeren) tijdens de eucharistieviering voor de vormelingen. Alles werd uitgelegd : ieder woord, ieder gebaar , iedere "boodschap". Zo werd alles "begrijpêlijk" voor de jongeren !

En... dat is nu een hele tijd geleden... tot voor enkele maanden was het "wekelijkse kost" maar... het is raar hoe dat nu aanvoelt: geen volwassenen in de kerk , alleen de 22 vormelingen! Maar... die letten heel goed op , verzorgden smeekbeden en voorbeden en... gedroegen zich heel braaf... Dat belooft !!!

09-01-2021 om 20:15 geschreven door Frans  

Voor mijn volgende lezing over Oorlog en Vrede in onze Regio heb ik een afspraak in Lanaken... wanneer de coronamaatregelen het mogelijk zullen maken... Dus blijf ik "naarstig" speuren naar documenten, foto's, verhalen, enz... 

KLIK op de FOTO : zo ontdekte ik dit document waar gesproken wordt over  personen die over de grens heen met elkaar "converseren". Dat wordt ten strengste verboden in dit document ! België is bezet , Nederland niet...

Zo werd er bijv. in Stokkem door een familie afgesproken om op vrijdagavond aan de Maas te verschijnen en dan met elkaar te praten (schreeuwend) want een gedeelte van die familie bevond zich op Nederlands grondgebied.

08-01-2021 om 11:01 geschreven door Frans  

Met een Boodschap voor een Betere Wereld in zoveel talen (840) en al onze acties kun je natuurliojk niet naast de beelden uit de Verenigde Staten kijken. De democratie is in gevaar als je die manifestaties, vernielingen,... ziet.

Iemand zei ooit dat democratie het beste politieke systeem is, maar tegelijkertijd ook het moeilijkste. Dat wordt eens te meer bewezen. Het is uiteraard moeilijk om te aanvaarden dat er een meerderheid is die haar wil oplegt. Maar als dat op een wijze gebeurt waarbij er veel respect is voor de minderheid... dan is samen-leven mogelijk. Anders verval je in een onafrembaar extremisme...

Niet voor niets eindigt mijn boodschap op "wederzijds respect": dat is de essentie van een fijne samenleving !

07-01-2021 om 14:59 geschreven door Frans  

Geschiedenis "bijhouden" betekent niet alleen op zoektocht gaan in het verleden maar ook de actuele situatie volgen en gedocumenteerd "opslaan" ! Het zijn tegenwoordig geen met de ganzenveer geschreven documenten maar teksten in word of digitale foto's ! In ons item "Uit de geschiedenis van ons dorp 164 - dd. 03 11 2020 - toonde ik de afbraakwerken van de wijk "Slakken".

KLIK op de foto : eigen foto 05 01 2021 : je ziet een bijna vlak terrein... het doet me denken aan de tijd dat ik af en toe gidste in Parijs en mensen wilden kijken naar de "verdwenen" Bastille... Daar had je alleen nog de lijnen in het wegdek... 

Nu is de ganse wijk weg (wat een alliteratie) en wordt de laatste "hand" ( - kraan -) gelegd aan de nivellering van het terrein. Weer verdwijnt zo een stuk "dorpsgeschiedenis" . Het was een wijk waar verschillende nationaliteiten naast elkaar woonden , maar vooral een hechte buurtgemeenschap vormden...

06-01-2021 om 09:41 geschreven door Frans  

Volgende zaterdag ga ik de vormelingen van Proosterbos (Maasmechelen) in "hun" kerk begeleiden bij het aanleren van de liederen voor hun vormselfeest. We hopen op die wijze de jongeren ook op "geestelijk" vlak een perspectief te bieden. We kunnen nog geen datum plakken op hun feest maar we hebben de gelegenheid om te zingen ( met Stephanie als cantor) en te babbelen met deze jongeren!

Het is belangrijk in deze tijd perspectief te bieden, op verschillende vlakken. Dus... gaan we ervoor !

Vorige jaren gaf ik op de eerste of tweede zaterdag van januari een "lezing" (eerder een vertelnamiddag) over oorlog en vrede: de grote wereldconflicten maar ook de kleine ... Die eerste "vormende" dag zou op het einde van deze week weer doorgaan bij de vormelingen van Mariaheide : dat stellen we (voorlopig) nog uit...

05-01-2021 om 14:20 geschreven door Frans  

Een schilderij (KLIK op de FOTO) , gemaakt door onze buurman-schilder René Simons. Zijn werkkamer grensde aan onze slaapkamer en wanneer hij in oostelijke richting keek , naar het dorpscentrum rondom de "oude" kerk, zag hij juist hetzelfde als wij zagen : een uniek beeld dus !

Het schilderij kon ik redden uit de container waarin men huisraad aan het werpen was toen het huis waarin René woonde leeggemaakt werd : het schilderij was beschadigd maar Theo Leenders heeft het mooi gerestaureerd.

René Simons werd geboren te Gent in 1909 en overleed te Lanklaar in 1973. Hij liep school te Hasselt (Sint-Jozefscollege) , studeerde enkele jaren Klassieke Filologie te Leuven en volgde schilder-en tekenles. Ondanks een lichamelijke handicap (zijn rechterarm was vanaf zijn geboorte verlamd) was hij een veelzijdige schilder !!!

Hij kon ook al eens "grommelen" : ik herinner me dat hij op een nacht rond half 4 (in zijn kamer die slechts door een bakstenen muur van de onze gescheiden was) aan een kader begon te timmeren. Ik werd wakker en riep terwijl ik op de muur klopte : "René , laot miech slaope , iech höb examen Wiskunde vandaag!" René stopte maar toen ik hem 's avonds zag zei hij: "Van diech maak iech noets e sjilderij". En zo geschiedde !!!

04-01-2021 om 11:48 geschreven door Frans