In de reeks artikelen die ik nu lees over WOI komt er ook een hele passage voor uit het dagboek van een Franse officier.
Met "zijn" compagnie (170 man) moest hij in 1916 stellingen innemen bij fort Vaux (oorlog rondom Verdun). De man beschrijft heel realistisch wat er gebeurt en ... daar word je ontzettend stil van ...
Als ze aankomen, komt de vorige compagnie terug : ... 20 man van de 170 ... En nu is het aan hen... Wij kunnen ons niet voorstellen wat er in die mannen omging. Wij kunnen niet begrijpen dat er niet op heel grote schaal "gedeserteerd" werd. Eén Franse soldaat schrijft : " Ik hoop snel te sterven. Ik heb teveel kameraden zien liggen, schreeuwend... en we konden ze niet helpen..."
Enkele Duitse en Franse officieren - die ook naar hun opperbevelhebbers moesten luisteren - beschreven de gevechten rond Verdun als "zinloos , bevolen massale zelfdoding, ..." en ondertussen maakte men zich gereed voor de gevechten aan de Somme waar op de eerste dag 50.000 Engelse soldaten werden "uitgeschakeld" (gedood, verminkt, vermist, ...)...
Hebben we daaruit voldoende lessen getrokken ???
|