Het "Voedingskanaal" (- La Rigole Nourricière van bij Maastricht naar Lozen -) lag er en bruggen en sluizen werden aangelegd. Het traject richting Antwerpen schoot al een heel eind op: bij Herentals waren de werken in volle gang... Maar... er kwam een einde aan de werken om diverse redenen.
- Het Koninkrijk Holland ( bestuurd door Lodewijk - een broer van Napoleon Bonaparte - ) werd ingelijfd bij Frankrijk: dus kreeg Napoleon de beschikking over de Hollandse havens met alle riviervaarten.
- Het "Canal de Baltique" kreeg voorrang op het "Grand Canal du Nord" : via kanalen wilde Napoleon de noordelijke gebieden van zijn rijk verbinden met Frankrijk. Engeland bleef immers oppermachtig op zee...
- Voor de Russische veldtocht (die dan ook nog noodlottig zou aflopen) was er heel veel geld nodig. En... vooral voor het traject Maastricht - Lozen was er nog heel wat te betalen : Delberque had blijkbaar veel werk niet opgemeten , had geen rekening gehouden met slechte grond en had vrijwel niets vermeld over aan te leggen dijken...
Ingenieurs en conducteurs kregen hun centen... de arbeiders werden naar huis gestuurd... veel materiaal bleef achter...
KLIK op de FOTO : schets ophaalbrug , 1811 !
Door het decreet van 24 februari 1811 werd besloten dat de werken aan het Grand Canal du Nord werden opgeschort. Toch bleef een commissie zich buigen over de opportuniteit om Maaswater vanuit Maastricht naar Den Bosch te voeren... en dan komen we... bij het traject van de Zuid-Willemsvaart !!!
Info uit eigen werk "Verbondenheid over de Grenzen heen", Frans Medaer , VVV Dilsen-Stokkem, 2009 en Le Grand Canal du Nord , C.M. Bos-Van Bers, Mulders-Thyssen en Vullings , Stichting Nieuwlant , Geysteren 2008.
|