|
(Deel 7) Julie en Mélissa xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
In augustus 1996 raakt alles in een stroomversnelling. Op 09 augustus wordt Laetitia Delhez ontvoerd. s Avonds hebben we een bijeenkomst in Grâce-Hollogne. We denken nog steeds aan het spoor van de zeeschepen maar in de loop van de nacht komt er het bericht dat de bedoelde cargo de volgende dag niet vertrekt vanuit de haven van Antwerpen. Weer een verkeerd spoor
Maar, dank zij gegevens die verstrekt worden door een getuige komt men op het spoor van Dutroux. Samen met Michelle Martin en Michel Lelièvre wordt hij aangehouden op 12 augustus. Er volgt weer een huiszoeking in het huis van Dutroux in Marcinelle maar het is slechts na aanwijzingen van Dutroux dat Laetitia en Sabine kunnen bevrijd worden op 15 augustus. Het hele land staat in rep en roer want tijdens de volgende dagen wordt het langzamerhand duidelijk dat een aantal diensten naast elkaar door hebben gewerkt
Op zaterdag 17 augustus worden te Sars-la-Buissière de lichamen ontdekt van Julie en Mélissa. Op 18 augustus geeft Dutroux toe dat hij ook An en Eefje ontvoerd heeft
maar verder is er nog geen nieuws
Op 20 augustus ga ik met Gilberte en een 6-tal van mijn leerlingen Sociale Activiteiten naar Grâce-Hollogne om er afscheid te nemen van Julie en Mélissa. De leerlingen worden er bij de familie ontvangen en dat maakt op hen een onvergetelijke indruk. Zo ervaren ze een bijzondere waardering voor de hulp die ze boden tijdens het afgelopen jaar.
In de vroege ochtend van 22 augustus rijd ik samen met mijn echtgenote naar Hasselt. Daar nemen we Paul Marchal en zijn echtgenote Betty in onze auto. Paul zit naast mij en kijkt een berg correspondentie door. We rijden we naar Luik, naar de begrafenisplechtigheid. Op de parking stapt een man op ons af. Het is de burgemeester van Sars-la-Buissière. Hij geeft me een grote bruine omslag: daarin zitten heel wat brieven van inwoners die hun spijt uitdrukken dat het in hun dorp is kunnen gebeuren
Ik moet ze bezorgen aan de families van Julie en Mélissa.
De kerkelijke plechtigheid is indrukwekkend en op het kerkhof zijn we dadelijk na de dienst slechts met enkele tientallen aanwezig: later komt er een immense mensenmassa en wordt het oord één grote bloemenzee
Enkele dagen later zal de realiteit nog verschrikkelijker blijken te zijn
|
