De "schatjes" Thibault en Julie op een regenachtige vakantiedag!
Maarten en Jonas in hun "zand-fort"!
Mijn schoonmoeder Mw. Anna Conings-Bocken : 98 jaar op 08-10-2007 !!! Omringd door al haar kinderen, overleden op 15 december 2007.
Thibault en Julie worden groter... juni 2008
Jonas wordt 9 en Maarten en opa vinden het ook geweldig !
Thibault en Julie in het ballenbad!
Julie leest haar Nieuwjaarsbrief op opa's schoot! 01-01-2009.
25 april 2009 : Julie en Thibault in Plopsa Coo tijdens de Vrijwilligersdag van Child Focus!
13 juli 2009 : Julie en Thibault in Kinderstad Heerlen!
18 sept 2009 : Opa met Julie en Thibault in Maasmechelen Village !
Julie in balletpakje gaat haar balletvriendjes "trakteren" op haar verjaardag!
Communicant Maarten bedankt zijn lieve nichtje Julie voor de mooie cadeautjes: 13 mei 2010.
Julie en Thibault met de trein op weg naar Brussel! 17 aug 2010
25 dec 2010 : Julie als "sneeuwpop(je) !
10 maart 2011 : Museum voor Natuurwetenschappen Brussel : Thibault aangevallen door een vleesetende dino !!!
20 april 2011 : Tongeren : Gallo-Romeins Museum : Jonas en Maarten met hun diploma "Archeoloog voor 1 dag"!
25 sept 2011: Maarten treedt in de voetsporen van zijn overgrootvader: hij volgt klarinetles en speelt op de klarinet van zijn overgrootvader Pierre Medaer!
03 april 2012 : Julie noteert de bestellingen voor het eten in haar "restaurant"!
Een Betere Wereld
Boodschap in vele talen met info, concrete projecten, vrijwilligerswerk en verslag daarover, geschiedenis van onze regio.
10-01-2015
Vormelingen Mariaheide ...
eenvoudige Vandaag spreek ik voor de vormelingen van Mariaheide , een jaarlijks terugkerende namiddag. Niet gemakkelijk deze dagen om ook de actualiteit te "duiden" temeer omdat onze Boodschap voor een Betere Wereld begint met de woorden : "Wij willen een veilige wereld ..."
Toch is dat de noodzakelijke voorwaarde om je talenten te kunnen ontwikkelen EN ze ten dienste te stellen van de medemens! Dat is de weg naar een "Betere Wereld" , geen blind en vernietigend fanatisme om welke motieven dan ook !
Ieder jaar vraag ik me af wat er gebeurd is met de vormelingen van de vorige jaren ... hebben zij "iets" uit onze voordracht, onze beelden, ... "meegenomen" voor hun verdere leven? "Heel soms" krijg ik zo nog eens een berichtje of een vraagje ...
Pratend over één van onze projecten zullen we zeker deze foto van de affiche - die het Kerstfeest aankondigt in Putik (Filipijnen) - laten zien !
- Deze voormiddag verzorgen we met orgel en gezangen een uitvaartplechtigheid in Meeswijk : symbool : de kleuren ...
- Daarna snel naar Lanaken voor een vergadering met de animatie : voorbereiding van de namiddaggen die ik er ga geven in het Woonzorgcentrum "Bessemerberg" over "Vroeger en Nu" met tijdens de tweede namiddag "125 jaar Mode" ... : de eerste keer in mijn leven dat ik een défilé op de "catwalk" mag presenteren !!!
- In het Woonzorgcentrum 't Kempken (Stokkem) laten we ons even "zien" op de Nieuwjaarsreceptie : een babbel met residenten, hun familie en de vele vrijwillig(st)ers
- Ten slotte: nog eens even onze presentatie "checken" want morgen spreek ik over "Een Betere Wereld" voor de vormelingen van Mariaheide!
En ... de FOTO is ééntje uit de reeks die we van onze groep "A Better World Philippines" hebben gekregen : in het dorp "Putik" hebben ze een aantal kansarme kinderen en hun familie een mooi kerstfeest bezorgd: hartverwartmend als je die beelden weer krijgt. En dat nu reeds voor het 14de jaar op rij !!!
Op een site als deze - "Boodschap voor een Betere Wereld" - kunnen we niet anders dan "even" ingaan op de verschrikkelijke aanslag in Parijs...
Talloze reacties spreken hun afschuw uit maar ... heel wat reacties beginnen met "ik haat" ... en dat is eigenlijk een brug te ver. Extremisme, onder welke vorm ook, kan nooit leiden tot een vreedzame samenleving. Het is eerst in het respect voor anderen dat echte vrede kan gevonden worden. Uiteraard is een aanslag als deze met alle kracht te veroordelen maar als het daarbij blijft, als de gespierde taal alleen maar omgezet wordt in bestraffen - wat uiteraard moet gebeuren - dan komen we er niet.
Men kan gelovig of ongelovig zijn maar bepaalde grenzen mogen niet overschreden worden! In iedere boodschap - of ze nu godsdienstig of louter humanistisch is - zitten fundamentele waarden die kunnen leiden tot een prachtige samenleving. Maar in het extreme vind je de "problemen".
Ik dacht bij het schrijven van deze woorden aan de Boodschap die ik samen met Carine - en anderen - uitdroeg in de kerk van Sint Barbara in Eisden tijdens onze "inleidende presentatie" : "Vrede begint in het hart van iedere mens ..."
KLIK op de FOTO
Een hele lange weg is er nog te gaan ... en het "evenwicht" vinden tussen respectvolle vrije meningsuiting en onderdrukking van ieder "uitgesproken , neergeschreven of getekend woord" is een heel moeizame "oefening" ...
De CHIRO heeft in de tweede helft van de vorige eeuw een heel belangrijke plaats ingenomen in onze "dorpsgemeenschap" Lanklaar. Een grote meisjesgroep en een "stevige" jongensafdeling hielpen tussen de jongeren van ons dorp een geweldige "band" ontstaan!
Op een heel zinvolle wijze werd "tijd" ingevujld : talrijke vergaderingen, zangstonden en ... bij de jongens : onze "Muziekkapel" ! Eerst bescheiden begonnen met 2 "landsknechttrommels" , daarna 2 kleine concertrommen en ... ten slotte de klaroenen en een "overslagtrom" ! Dat was bij de chiro nationaal een probleem : alleen maar landsknechttrommels waren aanvankelijk toegelaten.
Maar ... met onze groep (ik was tamboer-majoor en leidde de dril en het samenspel) namen we deel aan wedstrijden en daar zagen we het effect van een overslagtrom. Dus ... eentje aangeschaft en twee keer Eerste Prijs op het internationaal concours in Neerpelt!
Een stapmars wordt meestal "geslagen" en "gemarcheerd" aan 120 slagen per minuut: maar wij deden er 128 (!) en ... dan liep de jury langs je op gedurende 200 meter en moest je van begin tot einde hetzelfde tempo aanhouden: maar dat zat in mijn hoofd "ingebakken" (mijn vader o.a. klarinetleraar en dirigent van de fanfare)had me dat wel geleerd.
We vertellen nog wel meer ! Vandaag alvast een foto uit de beginperiode !
KLIK op de FOTO
De muziekkapel bij het begin : nog geen overslagtrom
boven : Jean Conings, René Paulissen, Jos Leenders, Mathieu Hendrikx (later overslagtrom) , Paul Jeandarme, Nico Medaer, Marcel Dalemans, Toon Hoeven, René Conings
en beneden : Pierre Smeets , Mathieu Pannemans, Pierre Luyten , Frans Medaer, Frans Dreesen, Pol Medaer
In de krant "Les NOUVELLES" van 4 december 1914 (zie hoofding Het Maasland en Wereldoorlog I nr 86) staat de lijst opgesomd van de kranten die van de Duitse overheid de toelating tot publicatie kregen.
We drukken de passage uit het bewuste artikel hierbij af.
KLIK op de FOTO
"Les Nouvelles" staat er niet bij en we hebben nog andere originele kranten die ook niet toegelaten waren : ze werden via "passeurs" toch overgebracht naar ons land , het bezette gebied, zelfs doorheen de "dodendraad" na juni - juli 1915 (de draad werd niet overal gelijktijdig "ingeschakeld").
En toch lees je ook in de laatste zin dat de Duitse autoriteiten zich ten allen tijde het recht voorbehouden om bepaalde "nummers" te verbieden !
De reden van deze lijst staat enkele lijnen hoger : ik geef ze hier in vertaling weer : "Om de openbare rust te verzekeren in de provincie en om de ongemakken (les torts !) te voorkomen die het verspreiden van deze leugenachtige kranten meebrengen, beveel ik ( = militair generaal Keim)... in akkoord met de militaire gouverneur van Limburg, dat de drukwerken die spreken over de oorlog en de kranten slechts mogen verspreid worden nadat ze de toelating krijgen vanwege de overste van de burgerlijke administratie te Brussel of door mij. Met de hand geschreven berichten worden gelijksgesteld met de gedrukte."
En dan volgt de opsomming van de "ge-autoriseerde" en die begint - uiteraard - met : alle Duitse kranten ...
In mijn archief bevinden zich verschillende originele kranten uit de Eerste Wereldoorlog. Sommige werden in Nederland gedrukt en van daaruit naar België overgesmokkeld. Dat kostte in Kanne zelfs het leven aan een 15-jarige (daarover later meer).
Vandaag een eerste "hoofding" van zo een originele krant : "LES NOUVELLES"' , vrijdag 4 december 1914 !
KLIK op de FOTO
Het is een Belgisch dagblad dat te Maastricht gepubliceerd werd door een groep Luikse journalisten.
In het artikel "L'héroïsme des civils" schrijven de journalisten dat heel wat burgers heldendaden verrichten. Zij citeren o.a. (in vertaling) : het heldhaftig gedrag van dokters en verpleegsters die onder vallende obussen zoveel mogelijk Engelse gekwetsten blijven bijstaan. De mannen waren gekwetst bij de verdediging van het kanaal van Mons naar Condé. "Les obus continuaient à pleuvoir, les blessés à arriver..." (het bleef obussen regenen en voortdurend bleven gekwetsten aankomen...)
Op het einde van mijn lezingen over "Het Maasland en de Eerste Wereldoorlog" speel ik altijd de "Last Post": ik zet het register "trompet" op , op mijn synthesizer. Steeds weer een indrukwekkend moment ...
FOTO : aan de Menenpoort in Ieper op 18 okt 2014 (gidsen voor KWB Eisden)
KLIK op de FOTO
Daarbij vertel ik het verhaal van het ontstaan de "last post" en dat wil ik hier eens even weergeven :
Het verhaal van het ontstaan van de “Last Post”.
Het verhaal begint in 1862 tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Terwijl het leger van de Unie van kapitein Robert Ellicombe in de buurt was van Harrrison’s Landing in Virginia, stond aan de andere kant van deze smalle landsgrens het leger van de Confederatie. Tijdens de nacht, hoorde kapitein Ellicombe het gekreun van een ernstig gewonde soldaat. Niet wetende of het een soldaat van de Unie of van de Confederatie was, besloot de kapitein ondanks het levensgevaar de gewonde soldaat te gaan zoeken om hem medische verzorging te bieden.
In het onophoudelijk vuur van het gevecht, sluipt hij tot bij de gewonde soldaat en brengt hem naar het kamp van het leger van de Unie. Wanneer hij uiteindelijk zijn kamp bereikt, ontdekt hij dat het een vijandelijke soldaat is. ....de soldaat was reeds overleden.
De kapitein ontstak een lantaarn en in de schemering zag hij het gezicht van de overledene. Het was zijn eigen zoon. De jongen studeerde muziek in het Zuiden toen de oorlog uitbrak. Zonder zijn vader te verwittigen, nam hij dienst in het leger van de Confederatie. De volgende ochtend, met een gebroken hart, vraagt de kapitein ondanks de vijandelijke status van zijn zoon aan zijn oversten om hem met militaire eer te begraven. Zijn verzoek werd uitzonderlijk ingewilligd.
De kapitein vroeg ook of de muziekkapel van het leger de begrafenis mocht begeleiden. Zijn verzoek werd geweigerd wegens het feit dat zijn zoon een vijandelijke soldaat was. Maar uit respect voor de vader, werd toch besloten om één enkele muzikant toe te wijzen. De kapitein koos voor een hoornblazer.
Hij vroeg de muzikant een reeks noten te spelen van een stukje papier dat hij gevonden had in de jaszak van het uniform van de jonge militair, die zijn zoon was.
Zo ontstond de ingrijpende melodie “The Last Post”, die tegenwoordig op iedere militaire begrafenis weerklinkt en ook elke avond onder de Menenpoort te Ieper.
Tijdens onze lezing in Lanaken (22 januari) gaan we na het vertellen van het algemenere "kader" zeker ook in op de "plaatselijke" verhalen.
Dat bestuderen we nu en ... ons trof een bidprentje van een soldaat uit Rekem, gesneuveld op de laatste dag van de oorlog, 11 november 1918 ... Hoe wreed kan het lot toeslaan !
Van enkele "overgangsdagen" maken we gebruik om de "maand" januari voor te bereiden:
1. Op maandag 5 januari zijn er de 3 koorrepetities : in Meeswijk beginnen we met telkens een kleine Nieuwjaarsreceptie en ... blikken we vooruit op het jaar 2015: OKRA : nieuwe liederen, optredens (o.a. Heusden , Geel, Maaseik , .... Kerkkoor Meeswijk : de nieuwe uitvaartplechtigheden, Pasen (!), ... In Lanklaar bereiden we de diensten van de week voor en houden we een vergadering over de toekomst van het koor...
2. Zaterdag 10 januari : spreken voor de vormelingen van Mariaheide : "Boodschap voor een Betere Wereld" met vooral aandacht voor het hele "cybergebeuren" (pesten enz...) en bij "vrede" een terugblik naar de "jeugd" tijdens WOI ...
3. Optredens in het Woonzorgcentrum "Bessemerberg" te Lanaken : op 14 januari presenteer ik er "Vroeger en Nu" met bijzondere aandacht voor de "kleding" en op 16 januari houden we er samen met het personeel een heuse "historische modeshow" : dus ... : powerpoints maken ...
4. Op donderdag 22 januari : lezing over het Maasland en de Eerste Wereldoorlog in het Cultureel Centrum van Lanaken : het "algemene" kader is klaar , nu nog wat meer verdiepen in Lanaken !
Nogmaals de allerbeste wensen voor een heel voorspoedig 2015 !
En ... we zullen ook in dit jaar voortgaan met onze rubrieken en ons project "Een Betere Wereld" : info over de Eerste Wereldoorlog en het Maasland, onze regio vroeger en nu, de geschiedenis van ons dorp, onze Boodschap, lezingen, optredens, de diverse koren, ..... de nog "maagdelijk blanke kalender" zal weer snel met van alles "ingevuld " worden ...
Het is "raar" , maar een dag die gevuld wordt met wensen voor een "voorspoedig" Nieuwjaar , 2015 , begin ik met orgel te spelen tijdens een uitvaartplechtigheid...
Afscheid nemen, definitief ... en toch is er dat gevoelen van : er komt weer een jaar met al zijn verwachtingen, zijn vreugde en droefheid... De koorleden die de gezangen verzorgen zullen elkaar ook na de plechtigheid een goed "jaareinde" en alvast een "gezond" 2015 toewensen ... en de familie en vrienden van de overledene zullen elkaar vergezellen naar het kerkhof ... maar ook zij zullen na de "koffietafel" elkaar troosten en de hoop uitspreken dat 2015 toch een "beter" jaar zal worden ...
Aan alle blogbezoek(st)ers : een "behouden" 2015 ...
Tussen onze "familiepapieren" vonden we een mooi verslag. Het werd in zijn fraai handschrift opgetekend door "voorouder" H. Medaer, in de 19de eeuw onderwijzer in Stokkem.
In Mechelen-aan-de-Maas was er op 5 mei 1881 een vergadering van de Maaslandse onderwijzers onder voorzitterschap van de heer Paumen, kantonnaal inspecteur te "Maeseyck". Het document geeft op de eerste pagina de aanwezige Maaslandse onderwijzers weer en... het bezorgt ons dus zeer interessante informatie.
KLIK op de FOTO !
Andere elementen uit het verslag komen nog wel aan bod!
Een mooi, weliswaar verborgen plekje destijds : naast het voormalige statige postgebouw (kruispunt Lanklaar) dat verdween in 1970 bij de verbreding van de Rijksweg, lag er een kleine boomgaard. En daarin , tegen een mooie kastanjeboom, een kapelletje: onzichtbaar voor "buitenstaanders" maar heel "geëerd" door de bewoners.
Omdat de bewoners nogal veel Frans spraken noemden ze het Lievevrouwebeeldje : "Notre Dame du Marronnier" : Onze Lieve Vrouw van de kastanjeboom ...
KLIK op de FOTO
Bladerend doorheen oude foto's kwam ik het tegen en ... nu mag iedereen ervan meegenieten... een momentje van "reflexie" - je mag het ook gebed noemen - kan nooit kwaad ! "Vragen" om wat steun , troost, bescherming... dat mag altijd
In de reeks "karakters" komt Eddy Merckx op tv aan de beurt en ... dat deed me denken aan deze foto...
In 1993 ontmoetten we Eddy Merckx in ons hotel dichtbij Avignon: zijn zoon Axel verbleef er samen met de collega's uit zijn wielerploeg. Het werd een zeer spontaan gesprek over allerlei zaken, niet "afstandelijk" maar heel joviaal en ... ik "mocht" even met hem op de foto (getrokken door mijn echtgenote).
KLIK op de FOTO
Eddy , jaargang 1945, ikzelf, jaargang 1942 ... een blijvende herinnering aan vader Eddy en aan Axel, ook een heel joviale "jongen" ...
Wat een mooie "Kerst" gisteren : oma, opa, de 2 zonen, de schoondochters en de 4 kleinkinderen ! Super! Een dag met een "gouden" randje !
En ... de ipads werden vele uren opzij gelegd... de "Kolonisten van Catan" werd gespeeld door de 4 kleinkinderen. En de "volwassenen" ? Op groot scherm via een beamer ... samen naar "Marina" gekeken... en heel veel "bijgebabbeld" !!!
En deze morgen lag er hier een beetje sneeuw maar ... kleinzoon Thibault had (in Maaseik) al "stevig" gewerkt aan een sneeuwman: dat beeldje mogen we u niet "onthouden" !
KLIK op de FOTO
Geniet van de sneeuw (als die blijft liggen of nog komt...) maar hou het veilig !!!
Tijdens het "voorprogramma" bij het Requiem van Goodall (gebracht door het koor Cantate) zongen we met 8 mannen op een heel sobere wijze "Het Oorlogskindeke".
Een Belgische soldaat vernam in gevangenschap dat hij vader geworden was , schreef een prachtige tekst en een viend, Emile Siroux, maakte er een mooi lied van. Wat is het heerlijk zo enkele mannen te kunnen dirigeren en samen met hen in een volle kerk dit mooie lied te laten weerklinken !!! De reacties waren overweldigend...
KLIK op FOTO
Ondergetekende samen met (boven van links naar rechts) Albert, Jef, Frans, Hubert, Martino, (en beneden)Roger en Willy.
Juist 100 jaar geleden, tijdens de Eerste Wereldoorlog, was er een heel kleine "adempauze van vrede" aan het front : de vijandelijkheden werden even gestaakt en soldaten van vijandelijke machten vergaten even de kogels, de bevelen, ... en "vierden" een kort moment van vrede, het "Kerstbestand". Daarna gingen de gevechten weer even moorddagdig verder ...
Dit deed me denken aan het "voorprogramma" dat ik uitwerkte en presenteerde in de kerk van Sint-Barbara in Eisden toen Cantate het "Requiem" van Goodall bracht. Een soldaat, met lange jas en een originele helm uit de Eerste Wereldoorlog, zat heel sober, ingetogen , naast ons ... een ideetje dat je zo plots naar boven komt ... maar het was echt indrukwekkend in zijn eenvoud en soberheid !
KLIK op de FOTO
Aan allen nogmaals een "vredevol" Kerstfeest toegewenst !
Een klein, sober, berichtje dat mijn gevoelens uitdrukt bij het wensen van een "Zalig Kerstfeest": het is echt welgemeend (in de diepe betekenis van dit adjectief) maar wil ook een uitdrukking zijn van de zorgen die er op dit ogenblik - hier en elders - leven bij heel veel mensen: daar staat geen rijkgevulde tafel te wachten, daar is er geen knalfuif, daar ... is Kerstmis heel "sober" ...
Misschien zijn velen de "echte" zin van Kerstmis wat vergeten en ... dan hoef je niet naar verschillende diensten in de kerk te gaan maar ... is een gedachte aan, een klein geschenk voor, een sobere wens, wat vrede in de naaste omgeving, ... van grote betekenis!
Vanavond speel ik orgel en dirigeer ik tijdens 2 diensten (Meeswijk en Lanklaar) en morgenvroeg draaien we de volgorde om: weer zullen mooie kerstliederen weerklinken, weer zal een boodschap van vrede weerklinken... en : die kan waargemaakt worden, vertrekkend diep vanuit het hart !!!
Eén van onze dorpsgenoten - "René Simons " - was een uitermate begenadigd schilder. In enkele items gaan we voor en na wat aandacht aan hem besteden!
Vandaag een eerste beeldje : René met zijn studentenpet ...
KLIK op de FOTO
René woonde vlak naast ons (dubbele woning) en ... wanneer hij soms 's nachts aan een kader begon te timmeren, klopte ik op de muur - zijn kamer lag tegen de onze (één van mijn 2 broers en ik) aan - en riep dat het nog te vroeg was en dat we naar school moesten: "René weer moote vandaag nao sjoe:l" ... Daarom ... maakte hij van mij nooit een portret , wel van mijn broers ...
Toch alle respect voor René , een man waar je ook heel wat "filosofische" gesprekken mee kon hebben !
Onze 4 kleinkinderen: foto 1 : Maarten en Jonas foto 2: Thibault en Julie ! foto 3: Thibault en Julie worden groter! foto 4: Julieke bij de kerstman foto 5: Thibault als cowboy in de turnles! foto 6: Julieke 31 maart 2007: ik word groter! foto 7: 11 april 2007: de 4 schatten van kleinkinderen samen met opa. foto 8: Moederdag: Kleindochter Julieke en haar mama Jill.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
