(Deel 10) op weg naar de Witte Mars.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

September 1996 en oktober staan in België volledig in het teken van  de vermoorde jongeren. Iedereen, van “kleine man in de straat” tot de Koning toe, formuleert zijn bedenkingen. Vele mensen zijn verdrietig en boos en men wacht op een gelegenheid om aan deze frustraties uitdrukking te geven.

Men krijgt de kans wanneer op initiatief van de mama van Elisabeth Brichet de idee gelanceerd wordt van een mars doorheen Brussel, een mars van de stilte, een Witte Mars. Daarbij staat het wit op die dag niet alleen voor de onschuld van de kinderen maar ook voor politieke neutraliteit.

Vanuit de omgeving van Julie en Mélissa word ik enkele dagen voor de Witte Mars benaderd om te helpen bij de micro op het podium: het is gemakkelijk in België als je tweetalig bent! Omdat het vooral ook gaat over kinderen heb ik 2 jongeren uit ons dorp gevraagd mee te gaan om een Boodschap op het podium voor te lezen. Vanuit ons dorp zullen we gaan met een goedgevulde bus: 54 personen.

Heel het land kijkt uit naar die zondag en de ouders van de verdwenen en vermoorde jongeren worden de “exponent” van alles wat er in die dagen in België belangrijk is!

Met hoeveel zullen we zijn?