De "schatjes" Thibault en Julie op een regenachtige vakantiedag!
Maarten en Jonas in hun "zand-fort"!
Mijn schoonmoeder Mw. Anna Conings-Bocken : 98 jaar op 08-10-2007 !!! Omringd door al haar kinderen, overleden op 15 december 2007.
Thibault en Julie worden groter... juni 2008
Jonas wordt 9 en Maarten en opa vinden het ook geweldig !
Thibault en Julie in het ballenbad!
Julie leest haar Nieuwjaarsbrief op opa's schoot! 01-01-2009.
25 april 2009 : Julie en Thibault in Plopsa Coo tijdens de Vrijwilligersdag van Child Focus!
13 juli 2009 : Julie en Thibault in Kinderstad Heerlen!
18 sept 2009 : Opa met Julie en Thibault in Maasmechelen Village !
Julie in balletpakje gaat haar balletvriendjes "trakteren" op haar verjaardag!
Communicant Maarten bedankt zijn lieve nichtje Julie voor de mooie cadeautjes: 13 mei 2010.
Julie en Thibault met de trein op weg naar Brussel! 17 aug 2010
25 dec 2010 : Julie als "sneeuwpop(je) !
10 maart 2011 : Museum voor Natuurwetenschappen Brussel : Thibault aangevallen door een vleesetende dino !!!
20 april 2011 : Tongeren : Gallo-Romeins Museum : Jonas en Maarten met hun diploma "Archeoloog voor 1 dag"!
25 sept 2011: Maarten treedt in de voetsporen van zijn overgrootvader: hij volgt klarinetles en speelt op de klarinet van zijn overgrootvader Pierre Medaer!
03 april 2012 : Julie noteert de bestellingen voor het eten in haar "restaurant"!
Een Betere Wereld
Boodschap in vele talen met info, concrete projecten, vrijwilligerswerk en verslag daarover, geschiedenis van onze regio.
30-01-2021
Genealogie en muziek
Mijn vader Pierre Medaer was een zeer begaafde klarinettist en een prima dirigent: dat laatste zowel voor koor als fanfare. In 1963 ... lang geleden ... kwam hij ons eens "even" vragen om een "stukje" op piano te spelen: hij had namelijk een gedicht van Arnold Sauwen "op noten gezet" !
KLIK op de FOTO : de eerste lijnen... netjes door mijn vader uitgeschreven...
Het gedicht Maasland (Arnold Sauwen) weerspiegelt de heimwee van de dichter naar zijn geliefde Maasland; Dat wordt ook heel mooi weerspiegeld in de muziek ! We hebben het met onze koren heel dikwijls gezongen... het klinkt in mijn oren wanneer ik eraan denk. En... wanneer zal het moment komen dat we weer kunnen zingen???
Maandag verzorg ik weer een begrafenis in de dekenale kerk van Maasmechelen: een 15-tal aanwezigen en... zelf ben ik alleen : spelen en zingen...het zijn "rare" tijden!
Het opstellen van een "ruime" stamboom van je familie is niet eenvoudig maar... het is een enorm boeiend speurwerk. Zo kwam ik terecht bij heel wat mensen met de naam "Medaer" in de omgeving van Tienen. De perfecte "link" heb ik echter nog niet kunnen vinden.
KLIK op de FOTO : zo kom je dan grafstenen tegen met de naam"Medaer" maar een link is dan weer heel moeilijk - of niet - te vinden. We blijven echter speuren !!! Een begraafplaats in Tienen...
Vele Parochieregisters en registers van de Burgerlijke Stand staan online. Maar het is een bladeren doorheen honderden papieren... soms heel moeilijk te lezen en vele pastoors hadden een eigen "versie" van het noteren van geboorte, huwelijk of overlijden. Soms heel informatief , soms staat er vrijwel niets extra bij... Maar... het speuren waard !
Een beetje wazig maar een uniek beeldje uit 1962 : renners van een wielerwedstrijd vliegen voorbij en doorheen de magnoliaboom zie je aan de linkerkant van de foto een stuk van ons huis langs de Rijksweg bij het kruispunt in ons dorp Lanklaar .
KLIK op de FOTO
Het venster dat je volledig ziet... dat is van de kamer waar ik geboren ben... in 1942...
Kofi Annan, toenmalig secretaris-generaal van de Verenigde Naties , riep ’27 januari’ in 2005 uit tot een internationale herdenkingsdag: Holocaust Memorial Day. Op deze dag worden de Holocaust en de bevrijding van Auschwitz wereldwijd herdacht.
KLIK op de FOTO
Op 27 januari 1945 werd vernietigingskamp Auschwitz bevrijd door het Russische Rode Leger. Het in het zuidwesten van Polen gelegen kamp was dan bijna leeg. De Russen troffen er nog ongeveer 8000 gevangenen aan. Tienduizenden waren moeten vertrekken... velen van hen kwamen om onderweg in hetgeen men de "dodenmarsen" noemt. In de jaren ervoor waren er meer dan 1 miljoen mensen omgebracht , voor het overgrote deel Joden...
Ook in de omgeving van Kaaskerke "lagen" soldaten uit het Maasland. Daar was er een stevige loopgracht aangelegd en daar doorheen kon via sporen heel veel munitie aangevoerd worden.
KLIK op de FOTO : smalspoor of decauville-systeem in de loopgrachten: duizenden kilometers smalspoor in voornamelijk 600 mm spoorwijdte werden aangelegd; in het Engels sprak men van "trench railways".
Vele beelden zijn er beschikbaar uit de tijd van Wereldoorlog I maar - zoals mijn oom ooit zei - :"Het geluid van de kanonnen , de geur , de modder , het geschreeuw van gekwetsten, de aanblik van doden.... dat en nog zoveel meer in werkelijkheid aanschouwen en voelen... is niet juist weer te geven"...
Als je de beelden ziet van de rellen in Nederland met vernielingen en plundering dan vraag je je terecht af wat dit eigenlijk met protest te maken heeft.
Een stel hierrieschoppers en dieven maakt van de "gelegenheid" gebruik om hun verniel- en diefstalzucht bot te vieren. Zelfs een ziekenhuis wordt belaagd... een plek waar men mensen verzorgt en...waar verschillenden van hen misschien terechtkomen om er voor Covid 19 - in één of andere variant - verzorgd te worden... want "coronaproof" verliepen de manfestaties zeker niet...
Opgeroepen via "social media"... een medium dat zo "verbindend" zou kunnen zijn...
In de volgende lezingen - wanneer zal dat zijn ? - zal ik bij het thema "Oorlog en Vrede" ook stilstaan bij de Tweede Wereldoorlog in onze regio.
KLIK op de FOTO : we zijn aan de oude kanaalarm in ons dorp Lanklaar , waarschijnlijk in de maand juni 1940. Op 10 mei waren de Duitsers ons land binnengevallen en alle bruggen over de waterwegen werden opgeblazen. In de volgende weken werden noodbruggen aangelegd : dit is de noodbrug over de oude kanaalarm en daarop zien we Duitse soldaten: een waardevol historisch beeld.
De heer Feys , verantwoordelijke voor de waterwegen , kreeg de opdracht alle documenten te vernietigen. Gelukkig redde hij een belangrijk schetsboek met de situatie van de Zuid Willemsvaart anno 1849. Op de eerste pagina noteerde hij fijntjes : "Sauvé du bûcher et offert à moi-même." (Gered van de brandstapel en aangeboden aan mijzelf !) Schitterend !
Zo werd een belangrijk historisch document gered !
Jongeren proberen op alle mogelijke manieren de coronatijd door te brengen. Daarbij is het maken en plaatsen van filmpjes via "Tik Tok" een blijkbaar boeiende bezigheid. Men wil zoveel mogelijk volgers hebben en als dat getal op één of andere dag plots vermindert... dan zijn ze een depressie nabij.
Ook proberen ze de "hypes" te volgen en "dingen" na te doen: een dansje is geen probleem maar... er zijn gevaarlijke dingen! Zo viel mijn oog vandaag op een berichtje uit Italië : een 10-jarig meisje laat het leven bij een soort "challenge" die ze via tiktok geleerd had : een wurgspel dat fataal afgelopen is...
Onbegrijpelijk dat er niet kan opgetreden worden tegen het verspreiden van dergelijke gevaarlijke spelletjes (ze noemen dat dan "challenges") , tegen filmpjes waarin manifeste onwaarheden worden verteld , filmpjes waarin jongeren.... worden "afgekraakt" op diverse manieren...
Om even bij stil te staan... zeker op een blog met als titel "Een Betere Wereld"...
Niet alleen over de beide Wereldoorlogen geef ik lezingen maar ook over andere aspecten van de geschiedenis van onze regio , ons "Maasland" ! Zo zijn de waterwegen heel belangrijk...
Daar dacht ik aan toen ik mijn dagelijkse wandeling maakte, deze keer op de oostelijke oever van de Zuid-Willemsvaart , richting Eisden. Daar is er een groot mijnverzakkingsgebied en daarover wil ik in enkele bijdragen wat vertellen.
FOTO : vandaag een eerste sfeerbeeld : wandelend over het kruinenpad loop je dus door de kruinen van de bomen (meer dan 10 meter hoog) en je kunt met eigen ogen de "diepte" aanschouwen ... Die ontstond door de mijnverzakkingen en... die heeft heel wat gevolgen. We bevinden ons naast de kanaaloever, oostelijke zijde , tegenover de mijn van Eisden...
Over het sterven van zijn beste vriend Theodoor Vaesen schreef mijn oom Henri Medaer een aangrijpende tekst waar doorheen hij met enkele pennestreken een overwinningspalm tekende.
KLIK op de FOTO
De tekst is geschreven in de "taal" van 100 jaar geleden... maar daarom des te aangrijpender ! Ik geef de transcriptie niet weer... even nadenkend lezen brengt je in de gemoedstoestand die oom Henri moet gevoeld hebben bij het sterven van zijn "onscheidb're vriend" ! !
In ons vorig item toonden we het "fragment" dat soldaat Theodoor Vaesen fataal werd tijdens de Eerste Wereldoorlog ...
Hier zijn bidprentje: zo zal de herinnering blijvend zijn...
Ik meer dan 80 lezingen vertelde ik reeds over die Eerste Wereldoorlog maar een echt intens en realistisch beeld van het veroorzaakte leed is vrijwel niet aan te geven. Ik heb weer lezingen voorbereid in het kader van een lessenreeks die ik zal (zou) geven in Lanaken , aan de "Statie", maar vandaag deelde men mij mee dat tot juni alles afgelast is ...
Ik hou u wel op de hoogte en zal meer uit de lezingen op mijn blog publiceren !
De oudste broer van mijn vader ,Henri Medaer,vocht gedurende 4 jaar aan hetIJzerfront. Op een dag sneuvelde zijn beste vriend (Theodoor Vaesen) naast hem. Samen met een chirurg haalde hij het dodelijk projectiel (fragment uit de ontgplofte loop van een kanon) uit het lichaam van zijn makker. Hij bewaarde het zijn hele leven en na zijn dood heeft onze familie het fragment aan de familie van zijn gesneuvelde vriend gegeven. Daar wordt het "fragment" (1020 gr !!!) bewaard als een relikwie.
KLIK op de FOTO : de "scherf" die Theodoor Vaesen doodde...
Over dat sneuvelen schreef hij een heel pakkende brief waarvan ik de eerste lijnen nog eens zal weergeven. Indrukwekkend !!! Zijn woordgebruik is uiteraard dat van meer dan 100 jaar geleden...
WOI : De eerste gasaanval : ooggetuigenverslag door een Duitse soldaat...
Indrukwekkend getuigenis door een Duitse soldaat die behoorde tot de "Stinkpioniere" , de soldaten die "roken" naar de gas-experimenten... Een ooggetuigenis als historisch document , zo belangrijk !
Fragment uit het dagboek van de Duitse pionier Siebert die de kraantjes met gas mee opendraaide op 22 april 1915(in Nederlandse vertaling) – na de oorlog uitgeweken naar de VS als vorm van protest…
(getuigenis)
Terwijl er zich voor ons een grijsgroene wolk vormde hoorden we de Fransen plots schreeuwen . In minder dan 1 minuut begonnen ze te schieten met geweren zoals ik het nog nooit gehoord had. Elk veldartilleriegeweer, elk machinegeweer , elk geweer dat de Fransen hadden moet hebben geschoten. Ik had nog nooit zo een lawaai gehoord. De regen van kogels boven ons was ongelooflijk maar hij hield het gas niet tegen. De wind bleef het gas naar de Franse linies blazen. We hoorden de koeien loeien en de paarden krijsen. De Fransen bleven maar schieten. Ze konden onmogelijk zien waar ze schoten. En na ongeveer 15 minuten begon het vuur te minderen en na een half uur waren er nog maar enkele schoten en toen was alles weer stil. Na een tijdje was alles opgetrokken en liepen we langs de lege gasflessen. Alles was dood : niets leefde nog. Alle dieren waren uit hun holen gekropen om te sterven: overal lagen dode konijnen, mollen, ratten en muizen. De gasgeur hing nog in de lucht en hij hing aan de weinige struiken die nog overbleven. En toen we bij de Franse linies kwamen waren de loopgraven leeg. Maar binnen een kleine kilometer lagen overal lijken van Franse soldaten. Het was ongelooflijk. Je kon zien dat de mannen aan hun gezicht en aan hun kelen hadden gekrabd toen ze naar adem snakten en sommigen hadden zichzelf neergeschoten. De paarden, nog steeds in de stallen, de koeien, de kippen alles was dood. Alles, zelfs de insecten waren dood…
Onze 4 kleinkinderen: foto 1 : Maarten en Jonas foto 2: Thibault en Julie ! foto 3: Thibault en Julie worden groter! foto 4: Julieke bij de kerstman foto 5: Thibault als cowboy in de turnles! foto 6: Julieke 31 maart 2007: ik word groter! foto 7: 11 april 2007: de 4 schatten van kleinkinderen samen met opa. foto 8: Moederdag: Kleindochter Julieke en haar mama Jill.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
