De "schatjes" Thibault en Julie op een regenachtige vakantiedag!
Maarten en Jonas in hun "zand-fort"!
Mijn schoonmoeder Mw. Anna Conings-Bocken : 98 jaar op 08-10-2007 !!! Omringd door al haar kinderen, overleden op 15 december 2007.
Thibault en Julie worden groter... juni 2008
Jonas wordt 9 en Maarten en opa vinden het ook geweldig !
Thibault en Julie in het ballenbad!
Julie leest haar Nieuwjaarsbrief op opa's schoot! 01-01-2009.
25 april 2009 : Julie en Thibault in Plopsa Coo tijdens de Vrijwilligersdag van Child Focus!
13 juli 2009 : Julie en Thibault in Kinderstad Heerlen!
18 sept 2009 : Opa met Julie en Thibault in Maasmechelen Village !
Julie in balletpakje gaat haar balletvriendjes "trakteren" op haar verjaardag!
Communicant Maarten bedankt zijn lieve nichtje Julie voor de mooie cadeautjes: 13 mei 2010.
Julie en Thibault met de trein op weg naar Brussel! 17 aug 2010
25 dec 2010 : Julie als "sneeuwpop(je) !
10 maart 2011 : Museum voor Natuurwetenschappen Brussel : Thibault aangevallen door een vleesetende dino !!!
20 april 2011 : Tongeren : Gallo-Romeins Museum : Jonas en Maarten met hun diploma "Archeoloog voor 1 dag"!
25 sept 2011: Maarten treedt in de voetsporen van zijn overgrootvader: hij volgt klarinetles en speelt op de klarinet van zijn overgrootvader Pierre Medaer!
03 april 2012 : Julie noteert de bestellingen voor het eten in haar "restaurant"!
Een Betere Wereld
Boodschap in vele talen met info, concrete projecten, vrijwilligerswerk en verslag daarover, geschiedenis van onze regio.
08-02-2015
Jaarlijks "souper" ...
Gisteren hielden we met ons mannenkoor St.-Cecilia Meeswijk ons jaarlijks souper. het was weer een lekkere en gezellige bijeenklomst !!!
En ... natuurlijk de "obligate" spreekbeurt : evaluatie van het afgelopen jaar en ... de plannen voor 2015 , zowel binnen als buiten de kerk !
Dit weekend staan weer heel wat "gevoelens" heel dicht bij elkaar.
Deze voormiddag : uitvaart bijwonen van de moeder van lieve geburen, deze avond zingen we de wekelijkse dienst waarna we het jaarlijks "souper" hebben met ons mannenkoor Meeswijk: gelegenheid om eens gezellig bij te praten, te evalueren en plannen te maken ... en de "inwendige" mens wat te versterken !
En net nu ... een telefoontje : in 2012 verzorgden we met ons koor in Stokkem de uitvaart van Venken René , voormalig collega van mijn echtgenote. En nu... overleed zijn echtgenote, Marie-Louise : we worden gevraagd om ook die uitvaart te verzorgen : hopelijk kunnen we daarvoor zorgen met ons koor ...
Vreugde en verdriet : het ligt dicht bij elkaar ... Ik dacht eraan toen ik gisteren heel veel werk maakte van de lezingen in Zutendaal , Gerdingen en Opoeteren : die 3 zijn "bijna" rond en net in het lokake "accent" ontmoet ik telkens weer veel verdriet maar ook wat vreugde over diegenen die na WOI behouden terugkeerden ... De "link" naar het heden is er steeds ...
FOTO : het bidprentje van de gesneuvelden van Opoeteren uit de Eerste Wereldoorlog , beeld dat ik terug vond in één van mijn (talrijke) boeken ...
Op 6 maart geef ik de lezing over "Het Maasland en de Eerste Wereldoorlog" in een aangepaste versie in Zutendaal.
Het "lokale" accent zal heel duidelijk aanwezig zijn en ... een 10-tal mannen van ons mannenkooor Meeswijk zal erbij zijn: we zingen telkens een strofe van enkele soldatenliederen , kerstliederen (rondom het bestand van Kerstmis 1914) en een spotlied ... Het wordt een "aangepaste" versie. maar ik probeer overal het lokale gebeuren duidelijk aan te geven... "Zutendaal en de regio tijdens de Groote Oorlog."
Met plaatselijke verhalen , bidprentjes, ... : daarom een vraagje : ik zoek nog info over de soldaten uit Elen die tijdens de WOI sneuvelden: misschien heeft er iemand ergens een contact ... De plaatselijke Kring heeft tot op dit ogenblik zelf geen foto's van bidprentjes ... Het blijft een "voortdurend" zoeken ... en dat maakt het telkens opnieuw bij iedere "vondst" ook weer zo geweldig boeiend en ... een eerbetoon aan soldaten en burgers!
Zo vermelden we o.a. in Zutendaal het sneuvelen van E.H. Jo(h)annes Hubertus Mathijs COPS , student Wijsbegeerte bij de Congregatie van Scheut , 7 dagen voor het einde van de oorlog ...
Begin jaren '60 richtten we met enkele "jongens" uit Lanklaar de volleybalclub LAVOC op! De eerste foto werd genomen op het voormalige tennisterrein van hotel Beau Séjour waar wij onze wedstrijden mochten spelen !
Nog geen mooie truitjes en ... heel primitieve "cijfers" !!! Maar met heel veel enthousiasme. Ondergetekende draagt het nummer 5 : naast me broer Nico met 4 en links boven, in "training" broer Pol !
KLIK op de FOTO
Van links naar rechts :
Bovenste rij : Pol Medaer, Hendrikx Piet, Stan Dzjergwa (trainer) , Robert Klingeleers , Hendrikx Mathieu en Conings René
Beneden : Ludo Belemans, Frans Medaer , Nico Medaer, Dreesen Frans
Een prachtige klasfoto uit ons dorp Lanklaar : de kleuters met Zuster Narcisse (waar wij zelf ook nog bij waren !) : een mooi gedateerde foto : 15 - 11 - 1924 !
De namen kennen we (nog) niet maar we gaan wel beschikken over de klaslijsten van de jongens ... en dan maar "puzzelen" ! En ... "op zoek naar de meisjes" !!! Klinkt spannend!
Een laatste beeldje samen met een 9-tal vormelingen uit Elenen hun begeleidsters !
Met dank aan oud-leerling Mark Dreesen die de foto maakte en een artikeltje plaatste in de Goed Nieuwskrant (bijlage bij het Belang van Limburg).
Ik hoop dat op een zelfde wijze "sporen" zullen achterblijven bij het jonge volkje!
KLIK op de FOTO
En nu bereiden we de volgende lezingen voor waarbij we zeker nu reeds willen aanstippen de lezing over WOI in Zutendaal waar ik een aantal mannen van "mijn" mannenkoor zal meebrengen om er een aantal liederen te laten weerklinken! Later meer daarover !!!
Heel wat positieve commentaren kwamen er op mijn "vertelling" en "presentatie" in de kerk van Elen voor de plaatselijke vormelingen. Hopelijk blijft er een "stukje" van de boodschap nawerken !
FOTO : even "zittend" vertellen over het wel en wee van onze Maaslandse soldaten en burgers tijdens de "Groote Oorlog"
KLIK op de FOTO
Vandaag zijn er de 3 koren en beginnen we de voorbereiding van volgende lezingen : de eerste die er aan komt is voor gepensioneerde leerkrachten van COV Maasmechelen-Lanaken op 12 februari in hotel Beau Séjour in Lanklaar : weer "even" aanpassen aan de "leeftijd" en het geografisch "gebied" ! Dat blijft het uitermate boeiend houden, ook na zoveel lezingen !
Het is een heel boeiend uur geworden bij de vormelingen van Elen : de kinderen luisterden zeer aandachtig en waren duidelijk onder de indruk. Het thema "De waarde van een mensenleven" - vertrekkend van de Eerste Wereldoorlog en gelinkt aan de moorddadige spelletjes van tegenwoordig - sloeg duidelijk aan , vooral bij de "individuele" verhalen !!!
Met de gezondheid gaat het net op tijd iets beter : gisterenavond in Meeswijk orgel gespeeld en deze morgen spreken voor de vormelingen van Elen : thema : Oorlog en Vrede en ... wederzijds respect als basis voor een mooie samenleving!
Ik wil vooral de "waarde van het leven" benadrukken : al te veel spelletjes zijn er op de markt waarin er zoveel mogelijk mensenlevens "vernietigd" moeten worden ... niet te begrijpen ! Het verhaal van soldaten uit de Eerste Wereldoorlog leert hopelijk een beetje relativeren , ook bij de jeugd!
Zoals gisteren vermeld zoeken we "sporen" van verplichte deelname - via mobilisatie - van Belgen aan het Frans - Duitse conflict 1870 - 1871. Het feit dat het toen bij mobilisatie bleef, deed verwachten dat ons land ook in 1914 neutraal en "ongeschonden" zou kunnen blijven. Helaas ...
FOTO : bidprentje Gijsen Godfried : ° Meeswijk 18-01-1844 en aldaar overleden 23 april 1933.
Er staat duidelijk vermeld : Oud-Soldaat 1870-1871
KLIK op de FOTO
We speuren uiteraard verder naar alle mogelijke - vooral "Maaslande" - info over WOI.
Als één van de oorzaken van de Eerste Wereldoorlog geef ik altijd de "Frans-Duitse Oorlog uit 1870 -1871" aan. Het lijkt een beetje "ver van ons af" en ... ik illustreer graag alles vertrekkend van "mensen van bij ons"!
Dus ... zoeken in welke mate België ook aan dat conflict "gelinkt" is. En ... inderdaad : ons land heeft bij die oorlog wel (gelukkig) zijn neutraliteit ongeschonden kunnen bewaren, maar ... ook in België zijn er veel soldaten gemobiliseerd geweest! En ... daar hebben we nu ook - hier bij ons - tastbare sporen van teruggevonden.
Op het kerkhof in Lanklaar vinden we op een grafsteen een vermelding terug en een heel oud bidprentje uit Meeswijk - we kijken nu eens grondig alle details na - lezen we ook over dat conflict !
We gaan er nog dieper op in maar tonen vandaag al het fragment van grafsteen : oud kerkhof Lanklaar. (met dank aan M. Dreesen)
KLIK op de FOTO !
We lezen:
Pierre Jean CRIJNS
Employé de douane
Sous-off de la guerre 1870
Bocholt 1-9-1844 Lanklaer 12-5-1935
N.B. In Lanklaar waren er steeds douaniers aan de kanaalbrug.
Als het meezit ... zijn we volgende zondag bij de vormelingen in Elen. De presentatie schiet wel op (tussendoor). Maar ... voor jongeren worden er toch wat "andere" accenten gelegd. Ze groeien op in een maatschappij die weliswaar "bol" staat van alle mogelijke geweld maar in onze Maaslandse regio lijkt het allemaal heel ver van ons af...
Een parallel tussen 1914 en 2015 is een heel moeilijke denkoefening en een vergelijking die in heel veel opzichten niet opgaat! Toch zijn er lessen te trekken (de geschiedenisleraar spreekt weer).
Enkele confronterende beelden van "mensen" uit hun dorp - nu 100 jaar gedleden - met familienamen die nog altijd in Elen aanwezig zijn, dat brengt alles heel dichtbij! Gesneuvelden worden herdacht maar ... bij teruggekeerden was leed (zichtbaar en/of onzichtbaar) ook heel "tekenend"!
FOTO : De Elenaar JeanCoenen (een echte naam uit Elen) werd zwaar gekwetst en verloor een arm tijdens de "Groote Oorlog" : daar zullen we ons "verhaal" vermoedelijk mee beginnen !
De ziekte blijkt hardnekkiger dan gedacht ... dus veel rusten en wat achtergrondinformatie zoeken voor volgende lezingen.
Zo was ik nu bezig met wat meer info te zoeken over "Hotel Océan" in De Panne dat in de Eerste Wereldoorlog een groot ziekenhuis was. Ook koningin Elisabeth "fungeerde" er regelmatig als verpleegster. De "link" naar onze regio ligt in het feit dat er heel wat militairen van hier ook verzorgd werden of er overleden ... en in de jaren '50 gingen wij er met ons gezin regelmatig op vakantie : de eigenaar was toen uit Stokkem afkomstig : de familie Steegmans.
Tijdens de oorlog was de hoofdgeneesheer dr Antoine Depage. Toen ik wat meer info over hem zocht kwam ik bij volgend gegeven uit dat ik zeker weer zal vertellen bij gelegenheid (er zijn zoveel details dat je er natuurlijk altijd vergeet) : zijn echtgenote Marie Picard-Depage, was slachtoffer van de Lusitania (vergaan op 7 mei 1915 : getorpedeerd door Duitse U 20 : 1198 doden). Ze kwam terug van de US waar ze fondsen verzamelde voor de militare hospitalen in België. Ze werd begraven, op vraag van Dokter Depage, in de duinen van De Panne.
Het voelt raar aan ... : je ligt ziek te slapen en dan krijg je een telefoontje vanwege een vereniging om tijdens hun "Paasfeestje" (Ziekenzorg Opoeteren) een namiddag te komen vertellen over de Eerste Wereldoorlog in het kader van hun thema "Vrede, het hele jaar door".
Dus ... agenda erbij en ... met koortsige vingers weer een notitie bij-ingeven...
Raar ... want voor vandaag moest ik een uitvaartdienst afzeggen en morgen kan ik niet naar de uitvaart van de echtgenoot van een goede vriendin en ex-collega : sedert 1969 werken we al samen in het kader van ontwikkelingshulp ...
Je hebt wel tijd om te denken, vele dingen te relativeren en ... je goed te voelen - klinkt vreemd als je ziek bent - in de verbondenheid met heel wat medemensen !
Een heel raar woord ... maar ja : dat zullen we er maar moeten bijnemen. Erger is het als je daardoor verschillende afspraken moet afzeggen : de 2 koorrepetities vandaag (hoelang is dat geleden ?) , een uitvaartplechtigheid morgen in Mariaheide (vervanger gezocht), ... en onze voorbereidingen voor de volgende lezingen ...
Toch "studeren" we en "documenteren" we ons verder. Ik kreeg nog net een foto toegezonden van een Brrits geweer uit WOI met daarop gemonteerd een "draadschaar" om de prikkeldraad bij het aanvallen te kunnen doorknippen : zonder veel resultaat ...
We hebben weer een koorts- en hoestrijke nacht achter de rug... maar we trekken ons op aan het prachtige verslag dat Nol Roberts maakte van mijn lezing van vorige donderdag in Lanaken: en ... ik moet zeggen dat hij heel goed heeft opgelet ! Bedankt ! Ik geef hier zijn tekst weer en een "actiefoto" !
De lezing in het CC Lanaken van gepensioneerd leraar Frans Medaer over de Groote Oorlog in het Maasland, georganiseerd door kon. GOSSU Lanaken, trekt veel volk.
De leden, van de Kon. GOSSU Lanaken, kwamen afgelopen weekend samen, in De Kleine zaal van het Cultureel Centrum in Lanaken, waar gepensioneerd leraar en historicus, Frans Medaer uit Lanklaar, een lezing verzorgde, in beeld en klank, over de vier jaren durende invloed van de Groote Oorlog op de Maaslandse bevolking. Ook niet-leden waren aanwezig en zijn steeds welkom tijdens lezingen van de geschiedkundige vereniging. Voorzitter Jean Maenen heette de aanwezigen welkom tijdens de aankondiging van de gepassioneerde historicus en beloofde hen een boeiende avond.
De lezing begon bij de dodelijke schoten, op het Oostenrijkse kroonprinsenpaar, afgevuurd door Gavrilo Princip in Serajevo en eindigde met een dia van de Menenpoort, het herdenkingsmonument voor militairen van het Britse Gemenebest in Ieper, waar nog steeds elke avond klokslag 20.00 uur de Last Post geblazen wordt, door klaroenblazers van de vrijwillige brandweer. Frans Medaer stoffeert zijn lezing met oorlogs- en soldatenliederen, waarbij het orgel bespeelt. Bij het tonen van de Menenpoort en het spelen van de Last Post stonden enkele aanwezigen op uit eerbetoon. Frans Medaer gaat van stad naar stad en van dorp naar dorp, om zijn lezing te doen en zorgt ervoor dat er voldoende informatie ingelast is, met betrekking tot de plaatselijke belevenissen, tijdens de ‘Groote Oorlog’, zoals het verzet van de burgemeester van Lanaken De Caritat de Peruzzis en het platbranden, op de 4e oktober 1914, van een deel van Lanaken als represaillemaatregel op die verzetsdaden, waarbij één burgerslachtoffer te betreuren viel.
Ook briefwisseling naar het thuisfront via Nederlandse adressen, die de brieven dan, niet zonder gevaar, smokkelden naar de familie en de brieven geschreven aan oorlogsmeters, in Frankrijk kwamen ter sprake. Die ene bekende gezamenlijke kerstviering door een aantal frontsoldaten werd door Spreker aangehaald, die destijds uit hun loopgraven kwamen toen het Stille Nacht gezongen werd. Eveneens de, destijds onbegrepen, Shell Shock en de inzet van het strijdgas, voor het eerst ingezet in april 1915.
Het is dit jaar, in april, honderd jaar geleden dat de Duitsers begonnen met de plaatsing van de draadversperring die op hun bevel, door de plaatselijke bevolking aangelegd moest worden, over de gehele lengte van de grens, tussen België en Nederland, van Vaals tot de kust in Zeeland. De bewoners van het Maasland kregen de uitwerking van deze geëlektrificeerde versperring duidelijk te merken. De Dodelijke Draad maakte menig slachtoffer bij burgers en dieren, maar ook bij deserterende soldaten. Tragisch was het verhaal van een jong kind dat zijn vader, aan het eind van de oorlog in 1918, zag aankomen aan de andere kant van die verfoeilijke draad en zijn vader tegemoet liep, waarbij het kind,voor de ogen van vader en moeder, de dood tegemoet liep. De oorlog was dan wel gedaan maar de draad stond nog steeds onder spanning.
De oprichting van Monumenten, door heel België en de heldenvereringen hadden ook een plaatsje in de lezing. Na een geweldig applaus, konden de aanwezigen enkele tastbare bewijzen, waaronder oorlogskranten, van het oorlogsleed bekijken die door Frans Medaer tentoongesteld
Vandaag houd ik het heel kort op mijn blog : het is - denk ik - ongeveer 12 jaar geleden dat ik nog serieus ziek was : nu , de griep , ganse nacht hoesten, hoge koorts ...
Dus : enkele vervangingen zoeken : orgel in Meeswijk en Leut ... doet echt raar ... En met dit mooie winterse weer kan ik alleen maar genieten van de vogeltjes die in de tuin de "vetbolletjes" opeten en de "idyllische" schilderijtjes in de sneeuw ...
Voor jullie alvast een fijn weekend toegewenst !!!
Toch snel een beeldje van mijn uitzicht ... geniet ervan !
Mooie commentaren ontvangen over mijn lezing in Lanaken...
De 60 aanwezigen hebben in Lanaken heel geboeid geluisterd en gekeken naar mijn verhaal over "Het Maasland en de Eerste Wereldoorlog".
Het is raar zo over je eigen te schrijven maar ... de commentaren waren eensluidend positief : zeer boeiend, talloze anekdootjes, mooie live-muziek, ondanks het moeilijke onderwerp toch ook heel wat humor, heel emotionele momenten (vooral tijdens het lezen van tekstfragmenten...), veel eer voor "gewone" jongens die anders misschien nooit - of veel te weinig - geëerd worden, ook heel wat info over de lokale situatie...
FOTO : een klein deel van mijn collectie voorwerpen uit de Eerste Wereldoorlog... een "decor" dat ik steeds aanbreng bij een lezing...: medailles , kogels (Franse) en "bolletjes" uit een schrapnel (Duitse en geallieerde) , een fragment van een ontploft kanon dat Theodoor Vaesen doodde en door mijn oom-ambulancier bewaard werd, de kop en de huls van een "bom" , een flesje (vermoedelijk voor yoghurt : vers opgegraven in Boezinge) ...
KLIK op de FOTO
En nu gaan we ons verdiepen in "andere" gemeenten : Zutendaal , Dilsen, Elen, Maaseik, Gerdingen , Hasselt ...
We zijn nu ongeveer 6 jaar niet meer ziek geweest en nu ... hoesten , beetje koorts, pijn in de "ledematen" ... ondanks griepspuit en ... net vanavond Lezing in Lanaken ... dus : in plaats van alles nog eens grondig door te nemen, een hele dag "rust" ...
Maar ons blog houden we dagelijks bij !!!
Fragmenten lezen we voor uit o.a. een brief van een soldaat - Henri FLOCH - (zie FOTO) - die als "voorbeeld" zal gefusilleerd worden : op zeker ogenblik , temidden van de waanzin van het sneuvelen van talrijke soldaten... Zelf begrijpt hij het (natuurlijk) niet want hij is nog uit de handen van de Duitsers kunnen ontsnappen ... Hij schrijft o.a.
(de afscheidsbrief in eigen vertaling uit het Frans)
Mijn teergeliefde Lucie,
Wanneer deze brief bij jou zal toekomen, zal ik gefusilleerd zijn.
Ziehier waarom: op 27 november, rond 5 uur ’s avonds, na een hevig bombardement van 2 uur, in een loopgracht in de 1ste linie, juist wanneer we gedaan hadden met onze soep te drinken, zijn Duitsers in onze loopgraven binnengedrongen en hebben mij, samen met 2 andere kameraden, gevangen genomen. Van een moment van verwarring heb ik gebruik gemaakt om te ontsnappen uit handen van de Duitsers. Ik heb mijn vrienden gevolgd, en vervolgens, werd ik beschuldigd mijn post te hebben verlaten in tegenwoordigheid van de vijand.
Gisterenavond zijn wij met 24 moeten verschijnen voor de Krijgsraad. 6 werden ter dood veroordeeld, waaronder ik. Ik ben niet schuldiger dan de anderen, maar er was een voorbeeld nodig.
Mijn brieventas, met wat erin zit, zal je bezorgd worden. Met tranen in de ogen en met een geweldig pijn in mijn hart neem ik haastig afscheid van je. Op mijn beide knieën vraag ik je heel deemoedig vergiffenis voor al de pijn die ik je zal aandoen en de moeilijkheden waarin ik je zal doen terechtkomen.
Mijn kleine, lieve Lucie, nogmaals vergiffenis.
Ik zal nu mijn biecht spreken en ik hoop je in een betere wereld mogen terugzien.
Ik sterf onschuldig voor de misdaad die mij ten laste wordt gelegd, namelijk als zou ik mijn post in tegenwoordigheid van de vijand verlaten hebben.
Het is het noodlot !
Mijn laatste gedachten gaan naar u tot het einde.
Henry Floch
6 soldaten (Fransen) worden op 4 december 1914 gefusilleerd bij wijze van voorbeeld ... ze worden "gerehabiliteerd" in 1921 ...
De powerpoint voor de lezing van morgenavond in Lanaken is klaar : 220 dia's (sommigen zullen heel snel voorbij-flitsen), enkele teksten (fragmenten uit frontbrieven en zelfs uit een brief van mensen die gaan gefusilleerd worden ...) , de titels van enkele "oorlogsliederen" (de noten zitten al in het geheugen opgeslagen) en enkele originele voorwerpen!
De tekst ... vraagt men me dan ... die zit ook "gestockeerd" ...: ik hou er niet van om af te lezen ... Er zijn wel zoveel details dat we er altijd vergeten maar ... met nog 10 lezingen te gaan ... houden we het ook voor onszelf heel boeiend!
Deze keer weer "iets" veranderd : ik volg de tocht van Belgische regimenten naar de IJzer aan de hand van de plaatsen waar jongens van de "Maaskant" (of het Maasland) hun leven lieten ... Triestig maar heel realistisch en een gelegenheid om hen te eren !!!
Zo viel Willem Frissong bij de slag om Antwerpen ... : respect !
Onze 4 kleinkinderen: foto 1 : Maarten en Jonas foto 2: Thibault en Julie ! foto 3: Thibault en Julie worden groter! foto 4: Julieke bij de kerstman foto 5: Thibault als cowboy in de turnles! foto 6: Julieke 31 maart 2007: ik word groter! foto 7: 11 april 2007: de 4 schatten van kleinkinderen samen met opa. foto 8: Moederdag: Kleindochter Julieke en haar mama Jill.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
