De "schatjes" Thibault en Julie op een regenachtige vakantiedag!
Maarten en Jonas in hun "zand-fort"!
Mijn schoonmoeder Mw. Anna Conings-Bocken : 98 jaar op 08-10-2007 !!! Omringd door al haar kinderen, overleden op 15 december 2007.
Thibault en Julie worden groter... juni 2008
Jonas wordt 9 en Maarten en opa vinden het ook geweldig !
Thibault en Julie in het ballenbad!
Julie leest haar Nieuwjaarsbrief op opa's schoot! 01-01-2009.
25 april 2009 : Julie en Thibault in Plopsa Coo tijdens de Vrijwilligersdag van Child Focus!
13 juli 2009 : Julie en Thibault in Kinderstad Heerlen!
18 sept 2009 : Opa met Julie en Thibault in Maasmechelen Village !
Julie in balletpakje gaat haar balletvriendjes "trakteren" op haar verjaardag!
Communicant Maarten bedankt zijn lieve nichtje Julie voor de mooie cadeautjes: 13 mei 2010.
Julie en Thibault met de trein op weg naar Brussel! 17 aug 2010
25 dec 2010 : Julie als "sneeuwpop(je) !
10 maart 2011 : Museum voor Natuurwetenschappen Brussel : Thibault aangevallen door een vleesetende dino !!!
20 april 2011 : Tongeren : Gallo-Romeins Museum : Jonas en Maarten met hun diploma "Archeoloog voor 1 dag"!
25 sept 2011: Maarten treedt in de voetsporen van zijn overgrootvader: hij volgt klarinetles en speelt op de klarinet van zijn overgrootvader Pierre Medaer!
03 april 2012 : Julie noteert de bestellingen voor het eten in haar "restaurant"!
Een Betere Wereld
Boodschap in vele talen met info, concrete projecten, vrijwilligerswerk en verslag daarover, geschiedenis van onze regio.
26-01-2010
Zending voor Benin !
Vandaag hebben we contact gekregen met de man die ons materiaal mee zal nemen naar onze groep in Benin! Hij verblijft een 14-tal dagen in Brussel: dus... daar brengen we volgende week alles naartoe!
We hebben heel wat computermateriaal staan en ... we krijgen van Chris nog een digitale fotocamera ! Alvast bedankt!
Ook dank aan Maarten en ouders voor de steun voor ons project !!!
Ondertussen bereiden we ook weer een volgende gespreksgroep voor die begin februari in het rusthuis "'t Kempken" te Stokkem zal doorgaan. We actualiseren uiteraard en nemen als thema : "Natuurrampen". Hierbij vertrekken we van de ramp in Haïti maar we duiken ook in de geschiedenis en laten o.a. foto's zien van de Watersnood in 1953 en de overstromingen van de Maas, hier dichtbij ons! Vele residenten herinneren zich nog de overstroming van de Maas in 1925 - 1926 (!!!) ... en zullen daar weer heel wat over te vertellen hebben!
Hulp van overal ... dus: "onze dank naar overal" !!!
Hartelijke dank voor de hulp vanwege Chris en Albert die voor een 4de computer zorgden.
Hartelijke dank Jos voor de "inpakdozen" . Morgen kunnen we contact opnemen met de persoon uit Benin die enkele dagen naar Brussel komt om er een container met hulpgoederen voor Benin te vullen: daar kunnen we dan terecht met onze computers en ons ander materiaal!
Dank ook aan Seta die nu in Kameroen op zoek is naar nieuwe vertalingen van onze Boodschap voor een Betere Wereld.
Dank aan "Jef" - Joseph is zo officieel - die ons een schitterende tip gaf over "Lowland Talen" en een organisatie die deze talen beschermt! We zijn er al contacten aan het zoeken voor nieuwe vertalingen: we hebben daar wel al een aantal van (bijv. Fries, Gaelic, ...) maar ... toch zijn er nog regio's waar we heel wat kunnen vinden !!!
Dank aan Luc van Child Focus die weer zal zorgen voor materiaal dat we nodig hebben bij onze spreekbeurt voor de vormelingen van Meeswijk en Leut!
Via Chris - oud-leerlinge, jarenlang werkzaam als vrijwilligster bij Telebouworde en erg begaan met ons project "Een Betere Wereld" - en Albert (Telebouworde) krijgen we vandaag weer een computer voor ons project in Benin!
Hartelijke dank !!!
Wie Telebouworde niet kent kan alles over hun werking vinden op de site : www.telebouworde.be Beslist de moeite waard om eens te kijken hoe die vereniging zich hier en elders inzet voor de medemens !!!
Onze Weeskinderen in Kameroen krijgen studiemateriaal.
Nog een foto van onze weeskinderen die nu in de school wat studiemateriaal ontvangen hebben.
De man uit Kameroen die geholpen heeft, heeft wel voor balpennen gezorgd die eigenlijk een beetje te "dik" zijn om goed mee te leren schrijven maar... het oog moet ook wat! En ... we zien dat hiet ook.
Onze Weeskinderen in Kameroen krijgen studiemateriaal.
De aardbeving in Haïti heeft nog eens heel duidelijk gemaakt dat er in de ontwikkelingslanden zeer veel weeskinderen zijn. Zo steunen wij weeskinderen in o.a. Nigeria en Kameroen.
Nadat onze groep in Kameroen op radio en TV geweest is, zijn er ook daar mensen met "meer middelen" in gang geschoten. Een eerste resultaat wordt hier heel fier getoond door Seta en een aantal weeskinderen: ze ontvingen een 40-tal oefenboeken en een 30-tal pennen. Het is nog niet veel maar het is een geweldige stap vooruit.
Het doet me denken aan de eerste woorden van Armstrong na de maanlanding ... woorden die we hier een klein beetje willen "parafraseren" : een kleine stap voor die kindjes maar een grote stap van hoop voor alle weeskinderen in Kameroen .. en elders!
We ontvingen weer een mail van Abel en zijn ploeg in Benin. Het tijdschrift - misschien wordt het een krant - begint aan te slaan maar hun nood aan materiaal is groot. Eind januari, begin februari gaat er via een voormalige ambassadeur van Benin een vracht naar dat land en... ons materiaal kan gratis mee.
Wie nog iets heeft wat meekan ... we houden ons echt warm aanbevolen !!!
Hier staat gereed als materiaal : 3 computers, 2 printers, een fax met rollen speciaal papier, , een scanner, 4 schermen, ...
Met onze danbk aan allen die reeds materiaal brachten of ons een seintje gaven! We zoeken nog bijv. een oud digitaal fototoestel, ... alles wat journalisten kunnen gebruiken.
Op heel wat discussieforums zie je een hele polemiek ontstaan over het al dan niet steunen van de slachtoffers van de aardbeving in Haïti. Dat is het geval bij iedere grote ramp waarbij solidariteit via financiële hulp gevraagd wordt.
Ook hierin willen wij vanuit onze Boodschap voor een Betere Wereld op een respectvolle wijze omgaan met ieders mening en standpunt. Het is duidelijk dat er in het verleden heel wat zaken verkeerd gegaan zijn bij goed bedoelde hulpacties: soms kwam een gedeelte van het geld verkeerd terecht, soms bleef het "ongebruikt" of werd het uitgegeven aan zaken die de mensen ter plaatse niet echt konden voorthelpen.
Het is duidelijk dat er noodhulp nodig is EN dat er op lange termijn moet gewerkt worden. Dat laatste kan bijna alleen door grote organisaties die ter plaatse goed georganiseerd zijn. Dat betekent echter niet dat kleine projecten geen zin zouden hebben. Integendeel: zij bieden op weliswaar kleine schaal hulp aan heel acute noden of werken zelfs projecten uit op langere termijn.
Dat er bij grote organisaties mensen zijn die er dagelijks en op professionele basis mee bezig zijn, is duidelijk. Zo is trouwens ook het feit dat die mensen daar een loon voor moeten ontvangen. Men kan dus nooit zeggen dat iedere cent die men geeft ook letterlijk in zijn geheel aankomt. Maar de vergoeding voor mensen die hun hele leven professioneel met ontwikkelingshulp bezig zijn is ook geld dat eigenlijk "aankomt"!
Het politieke aspect van de landen waar zich rampen voordoen is uiteraard ook een bron van bezorgdheid en ergernis. Maar ook daar moet er op internationaal vlak een goede consensus gevonden worden om de bevolking te helpen: ieder land heeft een regime nodig dat de medemens, de burger op de eerste plaats stelt!
Verwijzen naar sukkelaars hier bij ons is natuurlijk ook een opmerking die men regelmatig tegenkomt... maar dat ligt toch heel anders: hier zijn er wel noodvoorzieningen, is er het OCMW, zijn er solidariteitsacties en verenigingen die helpen. Wie klaagt over het aantal daklozen in Brussel of de mensen die honger lijden in eigen gemeente mag zichzelf de vraag eens stellen: "Heb ik ooit gegeven voor Welzijnszorg? Heb ik ooit gegeven aan Poverello? Heb ik ooit gegeven aan de Vincentiusverenigingen?" Het zijn organisaties die zich hier de mensen met problemen ter harte nemen.
Een alibi vinden om niet te geven is heel snel gevonden: solidariteit met de medemens - hier en elders - is en blijft belangrijk. Maar ieders eerlijke mening moet ook gerespecteerd worden...
Sinds 1999 hebben we een groep UNICEF Regio Maasland: we hebben reeds heel wat activiteiten ondernomen, vooral naar jongeren toe maar ook qua geldinzameling. Nu is er uiteraard de oproep om Haïti te steunen. Hier info zoals ze ons door onze vriend Yves Willemot, Algemeen Directeur van UNICEF België werd doorgestuurd!
Werking UNICEF in Haïti :
BESCHERMING VAN KINDEREN: Bijna de helft van de negen miljoen inwoners van
Haïti is jonger dan achttien jaar. Achtendertig procent is zelfs onder de
veertien jaar. Dat maakt kinderen een prioriteit in de hulpverlening.
UNICEF coördineert de programmas ter bescherming van de kinderen. De
eerste taak is alleenstaande kinderen te identificeren en te registreren en
hen een beschermende omgeving in een opvangcentrum te verzekeren.
WATERVOORZIENING: Wij richten ons eveneens op de zorg voor zuiver water,
sanitaire voorzieningen en hygiëne en voedsel voor baby's en kinderen.
Wij hebben 250.000 liter water voor 60.000 personen geleverd.
Watercontainers werden geplaatst in elke zone van Port-au-Prince.
Wij hebben eveneens 120.000 liter flessenwater aan het algemene
ziekenhuis van Port-au-Prince geleverd.
Wij zijn ook actief in de herstelling van waterdistributiesystemen en
sanitaire installaties
Zeep en waterzuiveringstabletten werden aan 60.000 personen in 30
distributiepunten verdeeld.
VOEDINGSHULP VOOR KINDEREN: Wij organiseren eveneens de voedingshulp voor
kinderen. Ongeveer 14.000 kilo therapeutische voedingszakjes staan klaar om
opgestuurd te worden.
Gelijktijdig met de noodhulp voorziet de UNICEF-ploeg in Haïti ook hulp
op het vlak van watervoorziening en onderwijs om de ontwikkeling op lange
termijn veilig te stellen volgens het principe building back better
(heropbouw, maar beter dan voorheen).
Samen met Save the Children wil UNICEF ook het onderwijs weer zo spoedig
mogelijk opstarten. Tijdelijke scholen bieden kinderen veiligheid, een plek
om te ontspannen en een enigszins normaal levenspatroon, wat helpt bij het
verwerken van trauma's.
Dit enorme werk is mogelijk dankzij u. Wij danken u van harte hiervoor.
Wil u het werk van UNICEF voor de kinderen blijven steunen:
Op dinsdag 19 - 01 lazen we een klein artikeltje in de rubriek "Duizendpoot" van het Belang van Limburg : student zoekt voor een eindwerk info over de talen "Occitaans" en "Gascon". We hebben uiteraard gereageerd en hem de vertaling van onze Boodschap voor een Betere Wereld in die talen opgestuurd. En ... daar ook nog het "Languedocien" bijgevoegd!
En ... we hebben een heel mooie mail met dank teruggekregen: daarin drukt hij zijn bewondering uit voor de essentie van onze Boodschap die ook in het college waar hij lessen volgt - namelijk bij de Salesianen - heel goed past in hun opvoedingsprincipe!
Hij biedt ook samenwerking aan naar de toekomst toe. Dat vinden we fantastisch en ... we wensen Frederik een hoog cijfer voor zijn eindwerk, blijven hem steunen en... wensen hem ook een schitterende toekomst! Zo kom je weer een jongere tegen met een heel positieve ingesteldheid!
Proficiat !!!
Dit past volledig in het kader van de doelstellingen van onze Boodschap!
Ons team in Nigeria geeft kinderen een "geschenkje". KLIK op de FOTO
Het gesprek met Jessy van OKRA Limburg was geweldig: zij was enorm geboeid door de verschillende aspecten van ons project "Een Betere Wereld" en op 13 april ben ik al uitgenodigd om de verschillende projecten uit de doeken te doen voor verantwoordelijken van OKRA Limburg. Dat geeft weer een buitengewone mogelijkheid voor verspreiding van onze Boodschap!
Ons team uit Nigeria probeert nu al de activiteit van de maand maart voor te bereiden: een paar dagen zullen besteed worden aan het bezoeken van verschillende instellingen voor gehandicapte kinderen en weeskinderen. In Kameroen gaat de tocht langs de verschillende scholen voort en in Mali is er het plan om volgend jaar iedere dag een aantal boompjes aan te planten: dit in het kader van een heel ruim ecologisch project!
Deze voormiddag is er weer een afscheidsviering in Lanklaar: een dame van 93 jaar gaat 's avonds wandelen, glijdt uit aan de boord van een beek en... sterft, onderkoeld... Omdat zij Italiaanse is zingen we ook een mooi lied in het Italiaans ... voor de familie kan dit de pijn van het afscheid hopelijk een beetje helpen verzachten ...
En in de loop van de namiddag heb ik een afspraak bij OKRA Limburg in Hasselt : ik ga er de powerpointpresentatie van ons project "Boodschap voor een Betere Wereld" voorstellen. Die zal dan opgenomen worden in het vormingsprogramma voor OKRA-groepen. En ... hopelijk kunnen we ons project op heel wat plaatsen voorstellen: de geschiedenis van het project, de "zin" van onze Boodschap, de speurtocht naar vertalingen (reeds 657 op deze site) en de concrete projecten in het buitenland...
We kunnen natuurlijk niet nalaten daar ook voor te stellen, ons verhaal over de historische Schelde-Maas-Rijnverbindingen, het ontstaan van de Zuid-Willemsvaart, het ontstaan van de beide Limburgen in 1839 en de oude kanaalarmen. Zeker interessant voor gemeenten die door het kanaal doorsneden worden...
Ik denk dat het ook voor senioren 2 heel boeiende onderwerpen zijn : dat hebben we toch al ervaren op de plaatsen waar we deze presentaties hielden!
Enige tijd geleden konden we een aantal ziekenhuisbedden uit het Rusthuis van Stokkem aan de Savatoriaanse hulpactie bezorgen: ze zij nu reeds in een ziekenhuis in Polen.
Vandaag kregen we matrassen aangeboden: omdat de logistiek het nog niet mogelijk maakt ze naar ¨Haïti te zenden, reserveren we ze weer voor Polen of voor Congo: het transport is immers een heel dure aangelegenheid !!!
Bedankt mensen van het rusthuis: alles komt weer op een plaats waar het erg nodig is !!!
Een nieuwe week begint weer met de "traditionele" koordag. Maar eerst is er nog een begrafenisdienst ... een moeder ... dus passen enkele Marialiederen!
En vanavond : 3 koren : bij OKRA bereiden we het nieuwe seizoen voor en denken we ook al aan de meimaand; ons mannenkoor neemt het "Gloria" uit een Latijnse meerstemmige mis en in Lanklaar kijken we naar het januari- en februariprogramma!
Het wordt weer een dag vol muziek ... en toch zal er veel gepraat worden over de ramp in Haïti en zullen we aan solidariteitsacties deelnemen !!!
De viering in het rusthuis was echt heel mooi en de residenten waren vol lof over ons Meeswijker mannenkoor! We komen zeker terug!
Morgen is er weer een begrafenisdienst ... en overmorgen... maar ik werd geweldig getroffen tijdens één van de 2 diensten gisteren: het was het afscheid van onze dorpsgenote"Toke" Brouns... Tijdens de dienst werden een aantal gedichten voorgelezen die zij geschreven had. Mij sprak het volgende gedicht enorm aan: ze kijkt er terug op haar leven en vermeldt ook het impact van de Multiple Sclerose die bij haar vastgesteld werd toen ze 60 jaar was ...
Aanvaarding
(geschreven door Toke Brouns in 1999)
Als ik in stil gedroom mijn kindertijd weer zie
In t wilde spel, kwetste mijn knie. Moeder nam me toen op haar schoot
Ze zei dat ik haar kindje was
En ook al een beetje groot.
Ze streelde mijn wang,
Gaf een klopje op mijn rug,
Vergeten was de pijn
En ik, speelde weer heel vlug.
Snel ging de tijd, eindelijk groot,
Trouwde, kreeg ook kinderen in de schoot,
Maar soms, onverwacht, mijn knie!
Ik knikte er helemaal door.
k Lag op de vloer,
Het opstaan was een helse toer.
Maar een kind streelde mijn wang,
Gaf een klopje op mijn rug.
Dat was een fijn gevoel,
k dacht aan vroeger terug.
Maar dat struikelen en vallen,
Mijn waggelende gang maakte me boos.
Onderzoek wees uit, Multiple Sclerose.
Had ik dat wel goed verstaan?
Moest ik zo slepend in mijn leven verdergaan?
Niemand streelde toen mijn wang,
k kreeg geen klopje op mijn rug.
k Voelde wel een hand, hoorde een stem
Die zei:ik zie je nog terug.
Verdwaasd zijn we naar huis gegaan,
In gedachten zag ik de rolstoel staan.
Nu ben ik mijn echtgenoot al jaren tot last
Maar t leven geeft niet altijd wat ons past.
Mijn tranen zijn lang opgedroogd,
Aanvaarden, aanvaarden is nu het woord.
Maar mijn man, is nu mijn steun,
Mijn tweede kruk.
Soms streel ik zijn wang,
Geef een klopje op zijn rug,
En ik, ik krijg een glimlach trug.
Schitterend !!!! Om te lezen en te herlezen... Toke werd bijna 90 jaar ...
Vandaag speel ik orgel in 3 diensten : eerst zijn er 2 begrafenissen en daarna is er de kerkdienst ...
Begrafenisdienst ... je wordt het nooit "gewoon" maar je probeert ook daar te doen wat je voor de familie, vrienden en kennissen nog kan betekenen: sommigen zijn gewoon "aanwezig", anderen lezen voor, anderen zingen of spelen orgel...
En ... morgen verzorgen we met ons mannenkoor de dienst in het rusthuis en maandag en dinsdag is er telkens weer een begrafenis... Zo is het "leven" iedere dag wel heel dichtbij... in al zijn aspecten.
Onze Boodschap voor een Betere Wereld wordt weer verspreid in een nieuwe taal: Xitsonga : taal 657 !!!
We kregen de vertaling uit Zuid-Afrika. De taal wordt er gesproken door ongeveer 1,9 miljoen mensen ! Men vindt ze ook - in lichte varianten - in Mozambique , Swaziland en Zimbabwe.
Xitsonga
"Hi lava ku aka tiko ro hlayiseka laha vana hinkwavo, lava nga dyondzeka, va nga ta kurisa tinyiko ta vona hinkwato, leswaku, sweswi na eka nkari lowu taka, vata kota ku pfumana na vanwana hi moya wa vunwe, ku tshembana na ku hloniphana."
Nederlands
"Wij willen een veilige wereld waarin alle jongeren onder goede begeleiding al hun talenten optimaal kunnen ontwikkelen om ze nu en later ten dienste te stellen van elkaar in een geest van solidariteit, vertrouwen en wederzijds respect."
We houden ons aanbevolen voor tips over "taalgroepen" ...
Vandaag ontvingen we weer een mail van ons team op de Filippijnen. Ze zijn ook zwaar getroffen door de beelden van de aardbeving in Haïti en ze hebben dadelijk samen met een priester en een dominee een dienst georganiseerd voor de slachtoffers.
Zelf zijn ze bezig met hulp te verlenen aan arme kinderen in hun regio en ze sturen ook nog eens extra info over hun streek!
Basilan is één van de armste eilanden dichtbij Zamboanga. Men heeft in die regio plaatselijke heren "war lords" die de plak zwaaien en groepen die elkaar bekampen. De families zijn zo arm dat de ouders er niet in slagen om iedere dag een fatsoenlijk maal aan hun kinderen aan te bieden. Om wat geld te verdienen voor hun familie gaan meisjes vanaf de leeftijd van 13 jaar (!) werken als meid in een naburig land of in bars ... Omwille van de onveilige situatie is er vrijwel geen economische activiteit ... Zij zeggen dus dat er bij hen eigenlijk een permanente staat van armoede is... Verschrikkelijk... we gaan echt proberen ook dit jaar voedselbedeling te organiseren en hopelijk wat aanzet te geven opdat ze daar een eigen economische activiteit kunnen ontwikkelen: vis, landbouw, ... !!!
Het drama in Haïti heeft bijna ongekende proporties. Internationale steun is massaal onderweg maar het leed zal onnoemelijk groot zijn. Zelf hadden we met ons project contact met een groepje dat onze Boodschap voor een Betere Wereld in het Haïtiaans Creools (de lokale taal) vertaalde.
We weten niet hoe het met hen gesteld is maar uit respect plaatsen we onze Boodschap voor een Betere Wereld hier nog eens in het Haïtiaans Creools :
Nou vle yon mond ki gen bon jan sekirite, kote tout jen yo, ak bon jan konsey, kapab devlope don yo gen lakay yo; pou yo ka itilize don sa yo pou ede pwochen yo, (jodi a ak demen), nan tèt ansanm, nan konfyans ak respe youn pou lòt.
We hopen dat er ook na deze ramp verder kan gewerkt worden aan een "betere" Haïtiaanse samenleving, met meer kansen voor de jongeren...
Omdat we ook werkzaam zijn voor Unicef - onze groep Unicef Regio Maasland bestaat sinds 1999 - vragen we om Haïti te steunen : dat kan via www.Unicef.be SOS Haïti
Meester Davy van de school Icarus waar ik sprak over ons project, stuurde ons de reacties door van de leerlingen van het 6de leerjaar. Ze zijn echt geweldig: ze hebben de boodschap begrepen, vonden het verhaal zeer boeiend en waren vooral getroffen door de verhalen over de geschiedenis van het project en het "Cyberpesten".
Bedankt lieve leerlingen, bedankt meester en juffrouw. Eén reactie wil ik hier toch weergeven: ze bewijst dat kinderen van die leeftijd ook heel gevoelig kunnen zijn voor het leed dat anderen treft en dat ze het kunnen afmeten aan de eigen situatie:
"Ik vond de uiteenzetting heel boeiend. Ik was getroffen door het feit dat jongeren in sommige landen zo hard moeten werken voor niks en dat wij hier zakgeld krijgen en dat onze ouders ons van alles kopen terwijl we er niks voor doen!"
Een schitterende reactie... ik zal ze bij volgende uiteenzettingen nog dikwijls aanhalen !!!
Deze dagen zullen die jongeren misschien meer dan ooit getroffen worden door leed in de wereld... zeker vandaag, nu de omvang van de vreselijke ramp op Haïti in al haar dimensies begint duidelijk te worden...
Moeders en kinderen krijgen een extra pakketje met wat voedsel! (Sinunuc Community) Ons team " A Better World Philippines" kan dit slechts enkele keren per jaar bezorgen!
KLIK op de FOTO.
Wij hebben de voedselbanken en talrijke afdelingen van de Vincentiusvereniging: die doen schitterend werk en dat op regelmatige basis! Ons team op de Filippijnen probeert ook zo een programma op te starten voor de meest hulpbehoevenden maar ... de middelen ontbreken! Bij een bedeling zijn er dan ook heet blije gezichten te zien !!!
Ondertussen wordt de enorme omvang van de ramp op Haïti een beetje duidelijk ...
Onze 4 kleinkinderen: foto 1 : Maarten en Jonas foto 2: Thibault en Julie ! foto 3: Thibault en Julie worden groter! foto 4: Julieke bij de kerstman foto 5: Thibault als cowboy in de turnles! foto 6: Julieke 31 maart 2007: ik word groter! foto 7: 11 april 2007: de 4 schatten van kleinkinderen samen met opa. foto 8: Moederdag: Kleindochter Julieke en haar mama Jill.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
