Het gaat niet goed met den Belgiek en het ziet er niet naar uit dat het morgen beter zal worden. Er heerst een algemene malaise waarvoor geen snelle oplossingen te verwachten vallen. Zaventem werkt weer, maar niet voluit (kan ook niet) en heel wat zakenmensen blijken er als klant afgehaakt te hebben wegens de uren tijdverlies die men er nu heeft o.w.v. de veiligheidscontroles. De Brusselse metro loopt bijna terug op schema, maar het verkeer moet nog altijd rekening houden met de gesloten tunnels. De neringdoeners in het centrum van Brussel zien zwarte sneeuw. De toeristen haken af, voor zover ze al in het centrum geraken. Dat laatste heeft niet in de eerste plaats te maken met de aanslagen, maar met het omvormen van een nieuwe, grote voetgangerszone, die er gekomen is zonder ook maar enige inspraak van de plaatselijke middenstand. Mede als gevolg daarvan willen enkele restaurants de tirannieke burgemeester Mayeur zelfs niet meer bedienen. Op één plaats is hij al de deur gewezen! Veel bedrijven werken met gedeeltelijke technische werkloosheid en er dreigen tal van faillissementen als deze situatie nog lang aanhoudt.
De luchthavens van Charleroi en Luik hebben grote problemen omdat daar enkele luchtverkeersleiders nu echt ziek blijken te zijn. Eerder dan van zieke werknemers kan men zeggen dat de situatie binnen Belgocontrol zelf verziekt is. Er blijkt al jaren een tekort aan luchtleiders te zijn, er werden ondertussen wel nieuwe kandidaten aangeworven, maar de opleiding ervan duurt twee jaar. Men vraagt zich af of men dan tijdelijk geen militaire luchtverkeersleiders zou kunnen inschakelen en eens even niet te letten of die wel de juiste diploma’s hebben, maar dat schijnt in dit land niet te kunnen. Over Eurocontrol wordt zelfs niet eens gesproken, waarschijnlijk omdat men schrik heeft dat die straks de hele zaak wel eens zouden kunnen overnemen.
Tussen al dat trieste nieuws komen dan nog de vakbondsaankondigingen van nieuwe stakingen vanaf eind april. Die zullen officieel wel de nieuwe regeringsmaatregelen onder vuur nemen, maar in de eerste plaats hebben die eerder te maken met de syndicale verkiezingen die in mei plaats vinden. Dat is ook de reden waarom de vakbonden niet samen staken, maar elk een eigen agenda hebben. We zullen er maar niet van wakker liggen, ook al niet omdat – o, wonder! - het Spoor, De Lijn en zelfs Belgocontrol er niet aan meedoen, evenmin als diverse federale overheidsdiensten.
Voor de rest is het koffiedik kijken hoe dat allemaal verder gaat verlopen en of het nog ooit wordt zoals voorheen. Straks krijgt Urbanus nog gelijk toen hij zong dat het misschien morgen wel beter zou worden, maar nooit meer goed…
|