Het moet gezegd, de voorbije
week politieke week was er een die kon tellen. De resultaten dan maar allemaal
aan Di Rupo toewijzen, zoals de poco media het nu doen, mag echter wel met een
grove korrel zout genomen worden.
- Di Rupo mag er dan wel nauw bij betrokken geweest zijn, de
troonafstand van Albert II was een beslissing van de vorst en van niemand
anders. De opstoot van Belgisch nationalisme, die we nu meemaken, zal nog
doorwerken tot 21 juli, maar wat erna zal komen is iets wat velen,Di Rupo inbegrepen, met gemengde gevoelens
afwachten.
- De begroting voor 2013 werd inderdaad bijgesteld, echter niet zoals
het zou horen, wat maakt dat die voor 2014 nog steeds een groot vraagteken zal
blijven, ongeacht wat men er ook over vertelt. Het is trouwens niet meer dan
logisch dat deze voor dit jaar werd bijgesteld, want ze klopte niet. Zonder
Europa zou er niets aan gedaan zijn en waren we er nóg armer op geworden. Dat
het er voor 2014 misschien iets beter zal uitzien, heeft mede te maken met het
feit dat Vlaanderen een sluitende begroting heeft en de eerste terugbetaling
van KBC dan tóch tijdig kreeg, waardoor de federale staatsschuld weer onder de
100% kroop. Dit laatste was dus geen prestatie van de federale, maar van de
Vlaamse regering.
- Ondertussen heeft het Brussels Gewest de verdeelsleutel, die deze week
met Di Rupo en de andere entiteiten was afgesproken, alweer verworpen, zodat
het akkoord van de federale regering met de andere gewesten al op springen
staat. Het is nu nog wachten of de Waalse deelregering dit Brusselse voorbeeld
volgt. Dan zijn we terug bij af en mag Vlaanderen het weer alleen doen.
- Tenslotte is er inderdaad een akkoord over het eenheidsstatuut voor
bedienden en arbeiders. Erg fier moeten we daarover echter niet zijn. Er is 27
jaar over onderhandeld en we lopen daarmee dertig jaar achter t.o.v. de ons
omliggende landen. Daar houdt het trouwens niet bij op, want de akkoorden
moeten nog door de achterban van de ondertekenaars bekrachtigd worden, het zal
drie jaar duren voor alles geïmplementeerd zal zijn, zoals men dat
tegenwoordig zegt en er zijn al de nodige uitzonderingen voorzien (o.m. in de
bouw), plus een financiering door de Belgische staat van 300 miljoen euro, zodat
het weer echt een akkoord op zijn Belgisch wordt.
Het wordt afwachten wat er
tussen nu en 21 juli nog verwezenlijkt zal worden van de zo geroemde zesde
staatshervorming. Ik hou de telling niet bij, maar het zou sterk zijn, mocht er
al de helft van verwezenlijkt zijn. Na het parlementair reces zitten we meteen
in de electorale campagne voor de verkiezing aller verkiezingen. De kans dat er
dan nog veel potten zullen gebroken worden, zal dan ook zeer klein zijn. Tenzij
misschien door de nieuwe koning, die als eerste teken van goodwill t.o.v.
Vlaanderen al heeft laten weten dat hij als koning straks alle officiële
stukken zal ondertekenen met Philippe en niet met Filip. Als antwoord op de
vraag van Kris Peeters, Vlaanderen als grootste deelstaat en economische motor
van België serieus te nemen, kan dat al tellen.
Vorige week was er nogal wat te doen i.v.m. het bericht, dat de uitgeverijen Concentra (Gazet Van Antwerpen en Belang Van Limburg) en Corelio (De Standaard en Het Nieuwsblad) de intentie hebben nauwer te gaan samen werken. Over de redenen waarom dat gaat gebeuren, is heel wat inkt vuil gemaakt, maar niet alles gezegd.
Dat het bij Concentra al langer
niet goed ging, was algemeen bekend. De oorzaak ligt in de eerste plaats bij de
Gazet Van Antwerpen, die zon 15 jaar geleden door Concentra werd overgenomen en sindsdien de
helft van haar 200.000 exemplaren minder verkoopt. De belangrijkste reden
daarvoor was, dat de krant, tot de overname, zowat het laatste
Vlaams-christelijke dagblad was dat voor zijn overtuiging uitkwam, iets waaraan
een einde kwam met de komst van nieuwe hoofdredacteur (die nu de VRT teistert),
een beschermeling van de toenmalige socialistische, door De Morgen tot god uitgeroepen Stevaert. Het Frutje
werd de Gazet van Janssens en alhoewel laatstgenoemde nu uit de havenstad
vertrokken is na een al even vernederende verkiezingsnederlaag, blijken de
afgehaakte, Vlaamsgezinde lezers niet terug te komen. Concentra zou vorig jaar
een verlies van één miljoen euro hebben geleden. Eigenlijk was dit geen
verrassing.
Een grotere verrassing, maar
niet voor mij, was dat Corelio datzelfde jaar zon vier miljoen verlies leed,
dit ondanks de constante toename van het aantal lezers, zowel bij De Standaard
als bij Het Nieuwsblad, in een krimpende markt dan nog, iets waarover regelmatig de
loftrompet werd gestoken. De reden daarvoor blijkt te zijn, dat de groep geld
verliest in zijn participatie, via de holding De Vijver, in de Tv-zenders Vier
en Vijf, waarin heel wat vers geld zal moeten gestoken worden.
Dat dit verlies voor mij geen
verrassing was, kan men trouwens nog terugvinden in mijn blog van 04.09.2012
(Het nieuwe Tv-seizoen), waarin ik vrij sceptisch was i.v.m. de toen reeds verhoogde
budgetten van die zenders, die hoopten een deel van de Tv-markt in Vlaanderen
te kunnen overnemen van de VRT en de VTM. Het Vlaamse Tv-publiek, schreef ik,
blijft wat het is. Het zal niet aangroeien en de kans dat buitenlanders (en
allochtonen) ernaar gaan kijken, is zo goed als onbestaande.
Een Tv-zender die in dit
overbevolkte Vlaamse Tv-aanbod een kans wil maken om er bovenuit te steken, zal
met andere argumenten moeten afkomen dan het zoveelste nieuwe spelprogramma, ingekochte
filmpje, digitalisatie of de van een andere zender overgestapte BV. Vraag is maar, of er
iemand daar ooit de moed zal hebben eens innoverend voor de dag te komen en bv eens de Vlaamse keerzijde van de Belgische
medaille zal laten zien. VTM, waarvan zovele Vlamingen hoopten dat ze het waar
zou maken, heeft hopeloos gefaald. Met Vier en Vijf gaat het dezelfde, slechte
kant uit. Om in de cijferretoriek te blijven: veel vijven en zessen, maar geen
vernieuwing. De inkomsten van de reclame hangen nl niet af van de programmas,
wel van de kijkcijfers. Adverteerders gaan hun budgetten alleen optrekken als
er meer kijkers zijn, niet meer zenders.
De verdwazing, waarover ik het gisteren al had in mijn blog, blijkt nog erger te zijn geweest dan ik dacht. VTM zou al vanaf 15.00 uur constant over de zaak hebben uitgezonden en VRT (+ Canvas) vanaf 17.00 uur. Dat maakt uitzendingen van respectievelijk 6 en 4 uur over een onderwerp dat blijkbaar alleen maar tot doel had dat koningshuis en de Belgische recuperatie te promoten. Dit is voer voor psychiaters, want men moet toch echt gestoord zijn om zo'n tsunami aan nietszeggende nieuwspulp te blijven uitzenden, herhalingen inbegrepen, te blijven volgen..
Al bij al mogen we nog van
geluk spreken dat het nu heeft plaatsgevonden. Om te beginnen, is het vakantie
en zijn er al een deel van onze waarde landgenoten naar zonnigere oorden
vertrokken, waar ze waarschijnlijk wel een meer genuanceerd verhaal te zien en
te horen gekregen hebben. Verder komt 21 juli er zo aan en ligt dan de weg open
naar het parlementaire reces en de komkommertijd, waardoor de royalistische
opstoot een stuk minder zal worden. Eens de politiek in oktober weer ontwaakt,
zitten we meteen in de electorale campagne voor 2014 en zal het hoera
patriottisme van de Belgische nationalisten wel op een lager pitje staan. Als er
zich dan problemen zullen voordoen en die kans is reëel dan zal men wel
andere katten te geselen krijgen dan die van de royals. Tegen die tijd weten we
ook hoe de verkiezingen in Duitsland zullen zijn afgelopen, iets waarop Europa
en de financiële wereld zitten te wachten. Tenslotte wordt het dan uitkijken
naar de exploten van Flup de Taaie, want die komen er gegarandeerd. Het is
zelfs niet uit te sluiten dat er al heel wat tumult zal zijn vóór de eerste
gesprekken over een eventuele nieuwe federale regering zullen beginnen.
Voor schrijvers van kolder en
satire, om nog te zwijgen over de spotprenttekenaars, breekt er een gouden tijd
aan. België wordt een stripverhaal!
Het was mij de laatste week al opgevallen dat
er in onze media helemaal niet meer gesproken werd over de burgeroorlog in
Syrië. Is die nu voorbij, zwijgen daar de wapens? Men had er het raden naar.
Alleen Egypte bleek belangrijk, de burgeropstand tegen Mursi en zijn
islamitische broederschap.
Gisteravond was echter ook Egypte geen nieuws meer, al was daar
ondertussen het ultimatum van de militairen verstreken. Ook helemaal geen
nieuws meer over de Ronde van Frankrijk, over Wimbledon en over de rest van wat
er op de wereld ook gebeurd zou kunnen zijn.
De
reden voor dit alles: Albert II heeft te kennen gegeven dat hij op 21 dezer, op
de nationale feestdag, gaat aftreden ten voordele van zijn zoon Philippe,
bijgenaamd de taaie. Wanneer de Tv-uitzendingen erover begonnen zijn, weet ik
niet precies, maar ze waren er al mee bezig zowel op VTM en op de VRT, toen
ik mijn Tv inschakelde rond 17.45 uur. Het hele verhaal, vanaf de toespraak van
Albert, werd daarna eindeloos herhaald, met daartussen commentaren van
specialisten allerhande, Decroo Sr en enkele andere hofnarren inbegrepen. Dat
gebeurde niet alleen op één, maar ook op Canvas, gelijktijdig en met juist
dezelfde uitzending, zodat kijkers die iets meer wilden weten van wat er in de
wereld nóg gebeurd was, feitelijk verzocht werden naar andere zenders over te
schakelen. Waanzin, waarbij men zich kan afvragen wie voor zon snertuitzending(en)
verantwoordelijk is. Ik heb op een gegeven ogenblik mijn Tv uitgeschakeld (ik
zie normaal alleen nog het nieuws) en ben overgeschakeld op mijn voorraad
klassieke muziek. Toen ik rond 21.00 uur de Tv nog eens even aanzette, was men
er nog steeds volop over bezig. Iets later was het dan toch gedaan en gaf men
als enig ander nieuws item een bericht zonder beelden, dat Mursi in Egypte door
het leger was afgezet en het late nieuws om 22.25 uur zou zijn. Dat laatste
klopte, alleen begon men dan wéér met een heel uitvoerig verhaal over Alberts
troonafstand, met daarbij ook de mening van God en klein pierke. Wie het verslag
over de Tour wou weten moest wachten tot iets over 23.00 uur.
En
zoiets gebeurt dan door een Tv-zender die over drie kanalen beschikt en die
heel zijn programmatie in de soep laat draaien voor een gebeurtenis die door
iedereen al een tijdje verwacht werd en alleen iets eerder dan verwacht werd
aangekondigd. Amateurs!
Tijdens de bankencrisis van 2007 werd KBC, de bank
van bij ons, in eerste instantie gered door de Vlaamse regering en daarna ook door
de federale. Ik ken niet de juiste akkoorden die daarover gemaakt zijn, maar
vond het toch al een beetje raar, dat het de federale regering was die de
eerste terugbetaling kreeg, eind vorig jaar. De eerste terugbetaling voor
Vlaanderen werd pas voorzien in de eerste helft van dit jaar. In mijn blog van 11
december 2012 (Een miljardje meer of minder), schreef ik toen reeds, dat ik
daarover mijn twijfels had. Als er straks iets mis zou lopen, schreef ik,dan
zou de federale regering haar geld terug hebben, de Vlaamse niet. Het heeft geen haar gescheeld of die vervroegde terugbetaling aan Vlaanderen was niet doorgegaan. De
Nationale Bank van België (NBB), was nl in eerste instantie niet akkoord, zogezegd omdat
een betaling aan Vlaanderen de kapitaalbuffer van de bank zou verzwakken. Dat
zou te maken hebben met de nieuwe Europese kapitaalregels die er nog niet eens zijn,
maar eraan komen. M.a.w. de NBB, die voor dergelijke transacties zijn
goedkeuring moet geven, loopt daarmee vooruit op de nieuwe Europese regels
(Basel III, in vaktermen). Deze schande is in blessuretijd nog vermeden kunnen worden. Pas gisteren werd daarover toch een akkoord bereikt en dat werd pas vandaag in de media gemeld. Vers van de naald, waardoor ik in allerijl mijn artikel voor vandaag nog moest aanpassen.
Stel eens voor dat de Vlaamse regering de
eerste storting van KBC had gekregen en de Belgische nu zou moeten wachten tot
de Europese financiële hemel opklaart. Niemand die ook maar een ogenblik gelooft
dat de NBB zijn goedkeuring ook dan niét zou geven. Samen met de 150 miljoen die het Vlaams gewest zal moeten
vinden om de knip en plakbegrotingen van Di Rupo boven water te houden, zou er
een pak geld minder binnenkomen, geld waarop gerekend werd.
Terwijl de laatste Belgische Bank het leven
zuur wordt gemaakt omdat ze in feite een Vlaamse bank is, stevent Dexia, de
bank die door Frankrijk en België in leven moet gehouden worden, af op een
zoveelste slecht jaar. Voor de eerste helft van dit jaar zit er reeds een
verlies op van 450 miljoen euro en wordt er voor dit hele jaar nu reeds een
verlies voorspeld dat het miljard kan overschrijden. Maar Vlaanderen zal daarvoor wél moeten
blijven mee betalen om dit Frans-Belgisch bedrijf, dat ten onder is gegaan door
Franse onwil en financiële arrogantie, niet helemaal failliet te laten gaan.
Haar eigen bank krijgt echter bijna geen toestemming het gewest zijn
voorgeschoten geld terug te geven. Als Vlaming moet men stekeblind zijn, om
niet te zien dat dit België voor ons geen meerwaarde meer betekent. Mensen die
nu nog staan te zwaaien met de vlag van de solidariteit en oproepen voor bv die
federale kieskring om zo terug naar het oude België te stappen, zijn niet goed
wijs of van slechte wil, of beide.
Consternatie in Antwerpen, waar Marc Van
Peel, de havenschepen, in enkele media interviews verklaarde te wensen dat zijn
eigen burgemeester, Bart De Wever, bij de verkiezingen van volgend jaar op zijn
bek zal gaan. Weliswaar niet als burgemeester, maar als voorzitter van de N-VA
in de verkiezingen voor het regionaal (of is het federaal?) niveau.
Erg collegiaal kan men zoiets bezwaarlijk
noemen, zeker als men weet dat ook Van Peels eigen CD&V-voorzitter ergens
burgemeester is, wat trouwens ook geldt voor Magnette, PS-voorzitter en
burgemeester van Charleroi. Toch is het allemaal niet zo abnormaal, want Van
Peel is nog een CD&Ver van het oude type, tsjeef in de volksmond en voor
echte tsjeven is het normaal dat ze altijd de kat uit de boom kijken, nooit recht voor de raap zijn en
steeds op twee paarden wedden. Het enerzijds/anderzijds verhaal, weet je wel.
CD&V-voorzitter Beke mag dan nog honderd maal zeggen dat zijn partij er
geen meer is van enerzijds/anderzijds (de Torfs/Vervotte doctrine), maar nu een
van en/en (het Innesto mantra), dat laatste geldt waarschijnlijk alleen voor
zijn high potentials en niet voor de oude krokodillen die in zijn partij nog
op de meeste plaatsen de lakens uitdelen en er mede de schuld van zijn dat ze
steeds maar stemmen blijven verliezen.
Diezelfde partij heeft ook nog maar eens
meegewerkt aan het extra belasten van de burger, na de zoveelste
begrotingscontrole en het daarbij stilaan klassiek horende knip- en plakwerk van de
belastingsregering Di Rupo. Buiten de zgz fairness tax, waarover ik het hier
gisteren al had, zullen ook de gerechtelijke diensten straks 21% BTW moeten
aanrekenen. Dat was vorig jaar ook al gebeurd bij notarissen en deurwaarders en
betekent niet dat die beroepen zelf extra belast worden, maar wel de mensen die
er gebruik van willen maken - iedereen dus - en dat in één keer met 21%.
Misschien is er aan die nieuwe BTW taks voor
advocaten (die trouwens in zowat alle andere Europese landen al bestond) wel
één voordeel: mensen zullen voortaan wel tweemaal nadenken alvorens meteen een
advocaat in te schakelen voor zaken die het niet waard zijn. Méér van die zgz bagatel beschuldigingen zullen er op die
manier zeker niet komen. Mijn vader vergeleek advocaten altijd met een schaar:
elkaar raken ze niet, maar al wie er tussen komt, wordt geknipt.
Wat tenslotte Van Peel betreft, die zou er
best aan doen eens goed in teigen hart te kijken om Alice Nahon eens te
citeren. Iemand die met zijn partij een kartel aangaat met één partij, om na de
verkiezingen kazak te draaien om via andere partijen zijn postje te kunnen
behouden, heeft niet veel lessen te geven in politiek fatsoen.
Bij de nieuwe maatregelen die de regering Di
Rupo wil treffen om aan het half miljard extra euros te geraken om het
federaal budget 2013 in
evenwicht te krijgen, is er ook de 5% zgz fair tax, die bedoeld is voor
bedrijven die in dit land winsten uitkeren aan hun aandeelhouders, maar geen
belasting betalen op de winst die ze maken. Dat laatste lijkt inderdaad niet
logisch, maar zo eenvoudig is het ook weer niet. De meeste van die bedrijven
stellen honderden, zo niet duizenden aan het werk en betalen wel allerlei
taksen, o.m. vennootschapsbelastingen die hier merkelijk hoger liggen dan in
onze buurlanden (de fel bekritiseerde De Nul betaalde vorig jaar 45 miljoen
euro). Door het feit dat internationaal werkende bedrijven de kosten in de
verscheidene landen steeds vergelijken, is het niet denkbeeldig, dat er zullen
zijn die het hier nu wel stilletjesaan welletjes vinden en straks de deuren
zullen sluiten. Sinds het verlagen van de notionele intrestaftrek zijn er
trouwens al heel wat bedrijven die denken te zullen verhuizen. Hoe men ook
t.o.v. die aftrek staat, eerst de bedrijven ermee naar hier lokken en daarna
die korting weer terugdraaien, is boerenbedrog (hetzelfde wat ook gebeurde met
de subsidies voor zonnepanelen, het bevoordelen van dieselwagens, de dienstecheques). Een tweede
voorbeeld is de mogelijke invoering van de Tobin taks, een eveneens nieuwe
belasting voor financiële transacties, die echter niet in alle landen wordt
doorgevoerd. Nederland en Luxemburg bv doen
er niet aan mee. Het gevolg daarvan is, dat de beslissingscentra van heel wat
financiële instellingen nu al verhuisd zijn naar onze noorder- en zuiderburen.
Daar hebben ze zelfs niet eens de financiële paradijzen voor nodig.
Om een rechtvaardig belastingssysteem te
hebben in het huidige Europa, zou men ervoor moeten zorgen dat al die
belastingen overal min of meer dezelfde zijn. Zolang dat niet zo is, zullen
bedrijven steeds blijven shoppen en uitwijken naar de landen waar ze het meeste
kunnen overhouden. Met een regering die zijn reputatie van belastingsregering
steeds meer waar maakt, is het dan ook niet verwonderlijk dat Di Rupo daarop de
kritiek krijgt die hij verdient, ook vanwege de eigen ondernemers. De
uitspraken van Jan Pieter De Nul op de HR-trofee uitreiking van Trends zindert
nog na in de weekeindedities van de diverse media, maar ook daarvoor was er al
heel wat in die zin gezegd. Denk maar aan wat Jos Vaessen (niet één, maar tien
indexsprongen hebben we nodig), Nicolas Saverys (bij de PS zijn het
stalinisten) en Luc Bertrand(dit
socialisme is marxisme) al verteld hebben. Zelfs de doorgaans brave Karel Van
Eetvelt van Unizo heeft er zo stilaan genoeg van. Om nog af te wachten wat er
bij de Katoennatie van Fernand Huts gaat gebeuren, nu die op ramkoers ligt met de
vakbonden, wat voor de Antwerpse haven voor een catastrofe kan zorgen ..