c
Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 8 dezer (‘Déjà vu’), wilde Tinne Van der Straeten, de groene minister van Energie, de spaarpot van Engie/Electrabel van, nota bene, meer dan 13 miljard euro voor de ontmanteling van de Belgische kernreactoren, via een wijziging van de wetgeving ter zake ‘herzien’. De financiering en verantwoordelijkheid van de nucleaire schoonmaak zou echter wel bij Engie blijven.
Bij Engie zagen ze de bui al hangen en hebben ze de vlucht vooruit genomen door te beslissen dat de onderneming dan maar al haar Belgische kerncentrales zal sluiten tegen 2025, zoals beslist was door de eerste Paarsgroene regering onder Verhofstadt. Op die manier kan het bedrijf de spaarpot voor de ontmanteling zelf aanboren.
Tinneke heeft al gezegd zéér blij te zijn met het bericht van de sluiting, al is het niet duidelijk of het mens al door heeft dat dit niet zal kunnen. Om nl tegen 2025 alle elektriciteit, die nu in België wordt geproduceerd, door de kerncentrales (51%!), te vervangen door groene stroom, moet men het dubbel aantal windmolens hebben van het huidige en zelfs driemaal dat van de zonnepanelen, plus bovendien een viertal nog te bouwen gascentrales die niet alleen CO2 gaan uitstoten, wat kernreactoren niet doen, maar bovendien jaarlijks zo’n 400.000 tot 500.000 euro gaan kosten. En zelfs als dat allemaal toch nog wonderbaar zou lukken, heeft de minister wel uit het oog verloren dat de uiteindelijke beslissing over de sluiting van de laatste kernreactoren, volgens het Paarsgroen+ regeerakkoord, pas zou gebeuren over één jaar, dus eind 2021.
Stel dat Engie/Electrabel zich houdt aan de sluiting tegen 2025 en Paarsgroen+ daarover einde volgend jaar geen akkoord bereikt, wat dan? Mocht anderzijds Paarsgroen+ dan wél een akkoord bereiken, is er een jaar verloren gegaan en riskeert men niets meer tijdig klaar te krijgen. Dan zal het immers uitgesloten zijn dat dit land nog genoeg stroom zal kunnen verwekken en zeker niet aan een betaalbare prijs. Het enige alternatief wordt dan de import van stroom vanuit het buitenland. En áls daar dan wél voldoende capaciteit zou zijn, hebben we het nog niet eens over de kostprijs gehad.
|