‘Met roken stoppen is geen kunst. Ik heb het al zo dikwijls gedaan’. Zo gaat het mopje. De werkelijkheid is, dat er blijkbaar heel wat mensen zijn die niet genoeg karakter hebben om daarover zelf te beslissen. Ze gaan dan (via de huisarts, neem ik aan) naar een ‘tabakoloog’, die hen van de verslaving af moet helpen. De kosten die zij daarbij maken worden door het RIZIV terug betaald (de eerste 8 sessies verspreid over 2 kalenderjaren). In 2014 ging het om een totaalbedrag van bijna één miljoen euro. Ik vraag me af, of er daarna enige controle op is, want wie zegt dat zo iemand niet hervalt?
Ikzelf heb tien jaar gerookt en heb dan, na in volle zomer met de griep te hebben gezeten, er een einde aan gemaakt (al in 1973). Eens dat ik besefte dat roken schadelijk was voor de gezondheid ben ik ermee gestopt. Alles wat met roken te maken had, ging gewoon de deur uit en dat was het dan. Ik kan best begrijpen dat er mensen zijn die dat blijkbaar niet kunnen, maar dat verhaaltje van die tabakoloog, waarbij men de kosten kan verhalen op de gemeenschap, is toch te gek voor woorden.
Het kan ook anders. Een collega van mij – de man was toen de 50 voorbij – was een verstokte roker, die zijn sigaretten zelf rolde en er op het werk zelfs enkele extra rolde om onderweg naar huis in de wagen geen te moeten missen. Op een gegeven ogenblik kreeg hij last met zijn zicht als gevolg van het feit dat zijn ogen niet meer de normale bloeddoorstroming kregen. Toen bleek dat dit een gevolg was van zijn overdadig roken, is de man er meteen mee gestopt, zónder tabakoloog of andere nepmiddelen. Ook Johan Cruijff, van wie pas bekend is geworden dat hij aan longkanker lijdt, waarschijnlijk het gevolg van kettingroken (tot 4 pakjes per dag!), was er reeds in het begin der jaren 90 mee gestopt, nadat hij een hartinfarct had gekregen. Dat hij nu toch longkanker heeft gekregen, kan een gevolg zijn van zijn vroeger overdadig roken. De schuld is niet zozeer de nicotine, maar de teer* die de luchtblaasjes rond de longen verlamt en waardeloos maakt, iets wat nooit meer te genezen valt, tenzij door een transplantatie.
Kijk, ik kan er best in komen dat iemand vindt dat hij het recht heeft te blijven roken, tenminste op de plaatsen waar het niet verboden is. Er een hoop kosten mee maken om te kunnen stoppen is ook iets wat iedereen voor zichzelf mag uitmaken. Maar daar de belastingsbetaler voor laten opdraaien is, mijns inziens, een brug te ver.
* In een joint zit 7 (zeven!) maal meer teer dan in een sigaret, dit dan voor de mensen die er geen graten in vinden om cannabis te ‘regulariseren’.
|