Met alle drukte omtrent de komende gemeenteraads verkiezingen is er weinig aandacht aan besteed, maar deze week is er toch nog eens nieuws geweest van de Europese Unie. Commissie voorzitter Barroso wist nl te vertellen dat het Europese parlement akkoord was met de toetreding, op 01.01.07 van Bulgarije en Roemenië. Daarmee haalt Europa een stukje middeleeuwen in huis. In de grootste steden mag het leven bij de nieuwkomers dan wel enigszins lijken op dat van andere centraal- en Oost-Europese steden (met West-Europa zijn ze niet te vergelijken), op het platteland leven de meeste Bulgaren en Roemenen nog zoals in "djézekens" tijd: een archaïsche landbouw, een uitgebreide criminaliteit, een bijna onbestaande sociale zekerheid en veel armoede. Barroso gaf trouwens zelf toe dat er nog heel wat streng toezicht van Europa nodig zou zijn o.w.v. de heersende fraudes en corruptie in beide nieuwe lidstaten. Tegelijk was hij ook zo eerlijk erbij te zeggen dat het nu even moet ophouden met uitbreiden en dat er in de eerste plaats moet gezorgd worden dat heel die Europese lappenmand eens grondig wordt aangepast. De drang naar "das Vaterland muß größer sein", zoals die Duitse nationalist het ooit verwoordde, moet nu maar even ophouden. Dat geldt in de eerste plaats voor de Balkanlanden, maar ook voor Oekraïne en zeker voor Turkije. Dat land ligt, op een heel klein stukje na, zelfs niet eens in Europa, is misschien nóg achterlijker dan Bulgarije en Roemenië, heeft een cultuur (nou, ja) en geschiedenis die helemaal niets met Europa te maken hebben (tenzij men teruggaat naar de periode van vóór de Ottomaanse invallen) en heeft tenslotte een overheersende godsdienst waarmee we op dit ogenblik, ook in Europa, al meer dan genoeg zorgen mee hebben. Vergeet niet, dat - eens aangesloten - Turkije het meest volksrijke lid zou zijn (en later zeker zou worden, gezien het geboortecijfer) en dus heel wat beslissingen in ons avondland zou kunnen beïnvloeden of tegen houden. We slagen er nu al niet in een zinvolle dialoog met de moslimlanden te hebben die buiten Europa liggen, laat staan wat er zou gebeuren met zo'n dovemansgesprekken binnen onze E.U. Landen die nu nog niet bij de E.U. zijn kan men gerust allerlei economische partnerships aanbieden, maar hou ze a.u.b. uit het definitieve lidmaatschap waarbij ze politiek zouden gaan meespelen. Europa krijgt nu al zo goed als niets nieuws geregeld met 27, laat staan wat het wordt als dat er straks 30 en meer gaan zijn. We mogen ons gelukkig achten dat Fransen en Nederlanders die nieuwe Grondwet hebben weggestemd, tot ergernis van de politiek correcten, de vakbonden en het groot kapitaal. Als men hen had laten doen, dan grensde Europa in de kortst mogelijke tijd aan Iran en de Sahara.
In mijn blog van 26.08.06 (The bitch(es), had ik het terloops ook over het kabinet van Vlaams minister van Economie "Fientje" Moerman. Sinds haar overstap van de Belgische federale naar de Vlaamse regionale regering waren er op dat kabinet toen nl al 45 van de 55 medewerkers opgestapt, de kabinetschef inbegrepen werd toen vermeld. Of dat laatste klopt, is me niet duidelijk, maar de man, Rudy Aernoudt, is ook de grote baas van de Vlaamse economische administratie. Die Aernoudt is ondertussen in de belangstelling gekomen, nadat hij een werk gepubliceerd heeft, 200 bladzijden dik, waarin hij heel wat argumenten van het Manifest voor een zelfstandig Vlaanderen tracht te weerleggen. Hijzelf noemt het het anti-manifest. Ik heb het (nog) niet gelezen, maar uit enkele recensies die ik erover gelezen heb blijkt dat hij feitelijk tot het besluit komt dat een Vlaamse onafhankelijkheid geen goede zaak is voor ... Brussel, Wallonië en België! Zo, en dan? Het zal nu toch wel stilaan iedereen duidelijk zijn dat Vlaanderen werkt, Brussel verteert en Wallonië zo goed als niets doet. Waarom zouden die twee laatsten het ook doen, ze krijgen het geld zo jaarlijks toegestopt door Vlaanderen, bijna 12 miljard (hierover circuleren ook lagere sommen, maar dan is er de afbetaling van de Belgische Staatsschuld - die geheel door Vlaanderen geschiedt - niet bijgeteld). Een mooi bewijs stond toevallig deze week nog in de kranten, toen bleek dat slechts 6 van de 19 Brusselse gemeenten in het systeem van de dienstencheques zijn gestapt. Vorig jaar werden er in Vlaanderen zo'n 30.000 jobs in die sector gecreëerd. Brussel, met zijn werkloosheid van bij de 20%, staat er bij en kijkt ernaar... Wat Aernoudt (én Fientje Moerman) betreft blijf ik nog wel met enkele vragen zitten: - Vanaf de overstap van het kabinet Verhofstadt naar dat van Leterme, was het duidelijk dat Fientje daar zat als waakhond voor de VLD, iets dat ze blijkbaar goed ter harte neemt. De 45 opgestapte medewerkers zullen ondertussen wel vervangen zijn door nieuwe die haar wel loyaal zullen zijn. Het zijn ook meestal erg lucratieve jobs. Fientje vertegenwoordigt in de eerste plaats België, pas daarna (misschien) Vlaanderen. - Die Aernoudt, al dan niet nog kabinetschef, maar ook dus grote baas van de "Vlaamse"" economische administratie, dus een ambtenaar, zou die niet een beetje bescheidenheid en loyauteit t.o.v. zijn eigen Vlaamse mensen aan de dag kunnen leggen? Enkele van de ondertekenaars van het Manifest zijn bedreigd geworden of hebben een stapje terug moeten doen in hun carrière, maar zo'n figuur mag wel met modder smijten, dat terwijl hij toch via de Vlaamse belastingbetaler zijn waarschijnlijk riante loon ontvangt. Aernoudt is de zoveelste belgicistische nestvervuiler, die de opmars van een eigen Vlaanderen ondergeschikt maakt aan de Belgische belangen. Leterme heeft nog werk aan de winkel!
In Brussel zijn er processen, die al twintig (20!) jaar geleden werden ingespannen en die nog steeds niet zijn voorgekomen. De reden daarvoor zou zijn, dat er in het hoofdstedelijk gewest niet genoeg Franstalige rechters zouden zijn. Dat is niet helemaal correct. Er zijn inderdaad niet genoeg Franstalige rechters, maar dat komt, omdat rechters in Brussel tweetalig horen te zijn en dat zijn dan meestal alleen Vlamingen. Zoals Leterme het al behoorlijk uitdrukte schijnen ook de Franstalige rechters meestal niet de intelligentie te hebben om goed Nederlands te leren... Als er dan ook iemand uit Wallonië meedoet aan een examen voor rechter zou men niet weinig blij mogen zijn als die persoon dan ook nog onberispelijk Nederlands sprak. Dat schijnt echter in dit apenland (dixit Marc Eyskens) niet zo eenvoudig te zijn. Als die Waalse persoon zijn/haar einddiploma heeft gehaald in een andere taal dan het Frans, dan kan hij/zij bij onze zuiderburen geen rechter worden! Dat maakte een zekere Sarah Coisne, uit Namen mee. Zij deed de eerste helft van haar rechtsstudies in Namen en de tweede in Leuven, 's lands oudste en grootste universiteit. Dat laatste deed ze om er zeker van te zijn ook behoorlijk Nederlands te kunnen spreken. Het is haar slecht bekomen: haar aanvraag tot deelneming aan het examen voor rechter werd afgewezen (voor de verandering: nog eens door tante Laurette, die absoluut niet meer uit de berichtgeving is weg te branden). Er zou nl een wet bestaan uit het begin van de jaren negentig, toen nog voorgedragen door de Waalse Christen-democraat Wathelet (dezelfde die Dutroux vervroegd vrijliet: l'histoire se répète!), om op die manier Franstalige juristen die het Nederlands niet beheersten, te bevoordeligen. Eigen volk eerst dus, Waalse versie en dus democratisch! M.a.w. een jurist die zijn einddiploma heeft gehaald in het Frans, dat mag ook in Nieuw-Caledonië of een ander land van het Franse Outre Mer zijn, kan in Wallonië rechter worden. Wie datzelfde diploma elders haalt, zelfs binnen de Belgische grenzen, wordt uitgesloten. Van de ultieme discriminatie gesproken!
Als er één bewijs is dat het slecht gaat met de VLD, dan is het wel het feit dat Guy Verhofstadt, eerste minister van dit land, niet alleen zichzelf in Gent als lijstduwer bij de gemeenteraadsverkiezingen heeft ingezet, maar ook dat hij persoonlijk is gaan helpen bij het uitdelen van zijn eigen kiespamfletten. Het is om medelijden mee te krijgen, zeker als hij dan aan de hem immer volgende slaven van de PRT (paarse radio en TV) komt vertellen, dat hij zelfs bereid zou zijn in Gent in de gemeenteraad te zitten "mocht zijn job in de Brusselse Wetstraat hem dat toelaten". Wat een onzin voor iemand die ooit de ambitie had Europees commissaris te worden! Alleen al in Oost-Vlaanderen, de eigen provincie van Verhofstadt met, nota bene, een blauwe gouverneur, zijn er tien gemeenten waar de VLD uit elkaar is gespat. Met als bekendste feit dat van Aalst, waar Annie De Maght, 25 jaar liberaal burgemeester, met een eigen lijst is moeten opkomen daar het VLD sannedrin haar niet goed genoeg meer vond. Zoals bijna overal in Vlaanderen, krijgt de VLD dus ook klappen in Gent. Erg verwonderlijk is dat niet, want er lopen daar nogal wat types rond die de partij de laatste jaren weinig populair hebben gemaakt.? Er was, om te beginnen, een zekere Yannick Declerq, zoon van een pas benoemde burggraaf, die al een paar keer van zijn via papa verkregen functies misbruik had gemaakt. Verder zijn er enkele blauwe figuren die op een zo ergerlijke manier cumuleren dat het niet meer mooi is. Zo is er daar een zekere Rita Uyttendaele (familie van?) die er bezoldigd gemeenteraadslid is, bezoldigd OCMW-voorzitster, bezoldigd bestuurster van Digipolis en van de afvalintercommunale IVAGO én voorzitter (ook bezoldigd) van de raad van bestuur van het Palfijn-ziekenhuis. Daar houdt het niet mee op: ze heeft er zopas nog een bezoldigde functie bij gekregen: die van wijlen Hugo Schiltz als voorzitter van de raad van bestuur van de Vlaamse Opera. Hoe zij dat allemaal doet? Wel, met de dienstauto van het OCMW! Er valt over die Rita Uyttendaele trouwens nog meer te vertellen, maar dan komen we in haar privé-sfeer en daar zullen we dan maar even over zwijgen. Dergelijke zaken gaan in Gent echter wel over de tong en het is dan ook niet meer dan normaal dat heel wat Stroppen nog geen kleine hekel krijgen aan dat graaivolkje. I.pl.v. zich te bemoeien met de gemeentepolitiek zou de numero uno van de VLD en het land beter eerst zijn Gentse augiasstal eens uitmesten...
* Vrij naar "De Bedelstudent", operette van Karl Millöcker.
Oef, Verhofstadt II is gered! Noch PS noch VLD hebben gewonnen, of hebben ze allebei gewonnen? Dé reden was, dat geen van beide partijen het zich kan veroorloven vroeger naar de stembus te gaan voor de federale verkiezingen. De PS niet, omdat de schandalen rond die partij nog te recent zijn, de VLD niet omdat alle peilingen uitwijzen dat de partij van de burger door die burger niet meer gesmaakt wordt. Ze dronken dus een glas, loosden een plas en lieten alles zoals het was. Misschien had tante Laurette zelfs gelijk toen zij zei dat ze alleen maar de wetten toepaste. Dat er zo'n serie schandalen kon plaats vinden, was dan ook niet haar schuld, maar de schuld van de wetten die niet deugen. Nu, de meeste van die wetten, zeker de recente ervan, zijn door haar en haar entourage gemaakt. Om dus een einde te maken aan vervroegde vrijlatingen, penitentiaire verloven en andere knuffel- en pamperpraktijken t.o.v. criminelen, moeten die wetten veranderd worden, de wet Lejeune inbegrepen. Zie je dat tante Laurette doen, nee toch? Als paars echter denkt dat de hemel nu is opgeklaard, zit men er lelijk naast. Er komt een nieuw en veel groter probleem af op Verhofstadt II: de begroting. Na het gat van 885 miljoen door het vergetelheidje van de diensten van Didier Reynders, blijken de verwachte inkomsten voor augustus ook al 40 miljoen overschat te zijn. Alsof dat niet erg genoeg was, zou er nu nóg een extra tekort van 593 miljoen kunnen ontstaan omdat de regering af te rekenen krijgt met een klacht bij de Raad van State over de keuze van een staatsbevak, waarbij de regering zelf een partner, Cofinimmo, had uitverkoren. Dat werd niet genomen door twee andere vastgoedeigenaars, AXA en Befimmo. Om het zo eenvoudig mogelijk te houden: deze regering is weer bezig overheidsgebouwen te verkopen om ze daarna terug te huren. Op die manier zou ze 593 miljoen in een fonds gestort krijgen, mede waardoor men tot een sluitende begroting voor 2006 kan komen. Men was met deze truuk al bezig vóór men de meevaller van misschien 250 miljoen kende die de Belgische ambassade in Tokio zou kunnen opbrengen. Tot nu toe hebben de paarse regeringen sinds 2001 al een hele serie grote overheidsgebouwen verkocht (en terug gehuurd), zoals de financietoren in Brussel, het nieuwe justitiepaleis en het belastingskantoor in Antwerpen, en moet de Staat rond de 1,6 miljard euro per jaar aan huurgelden betalen, een structurele kost waarvan het grootste deel de volgende regeringen zal blijven achtervolgen. Mocht die transactie met Befimmo doorgaan, dan zal die kost nog aanzienlijk groter worden. "Snel en efficiënt"? Vergeet het maar: "Na ons de zondvloed"!
In de zgn septemberverklaring van de Vlaamse deelregering heeft Yves Leterme nog maar eens, juist zoals één jaar geleden, een goed nieuws show gebracht die klopt voor wat de cijfers betreft. Over dat weinige waarover onze deelregering iets te zeggen heeft, doet ze haar werk meer dan behoorlijk. De cijfertjes kloppen en iedereen schijnt er beter van te worden. De bewuste Vlaming wil echter iets meer dan alleen boekhoudkunde. Als diezelfde Leterme sterke uitspraken doet i.v.m. de Vlaams-Waalse betrekkingen, dan wordt van hem verwacht dat hij die ook waar maakt. Dat schreef ik toevallig nog in mijn blog van gisteren n.a.v. de winst van het CD&V in de laatste peilingen. Welnu, van die winst zal niet veel overblijven, want in zijn nieuwste beleidsverklaring is de Vlaamse minister-president weer poeslief voor de francofonen. Zijn uitspraken in Libération hadden waarschijnlijk dus te maken met de komkommertijd. Het doet een beetje denken aan de bekende uitspraak van Lionel Vandenbergh op de IJzerbedevaart van enkele jaren geleden: "Waalse vrienden, laat ons scheiden". Daarna gebeurde er toen ook niets meer. Wij, Vlamingen, zijn blij dat de kleine rekeningen kloppen (al is dat in de eerste plaats een pluim voor minister Van Mechelen), maar wij zouden nog veel blijer zijn als er eens iets aan de grote rekening zou gedaan worden, die van 12 miljard euro die wij jaarlijks zomaar weggeven en die Vlaanderen elk jaar 12 miljard armer maakt. Daarover dus (weer) niets in de Vlaamse beleidsverklaring. Doet hij het of doet hij het niet? Gaat Leterme volgend jaar voor de post van federaal eerste minister of blijft hij de numero uno in de Vlaamse deelregering? Het doet er, m.i., nog weinig toe. In het eerste geval zal hij water bij zijn wijn moeten doen, net zoals zijn CVP-voorgangers en in het tweede zal het allemaal wel bij verbaal geweld blijven. Leterme is in Vlaanderen goed voor de Lamme Goedzakken, niet voor de Uilenspiegels!
Men kan de Zwitsers veel verwijten, maar niet dat ze geen democraten zouden zijn. Buiten de verschillende bestuursorganen en besluitvormingen, die wij ook kennen, hebben zij nog de mogelijkheid om tussendoor referenda te organiseren als daar een zeker aantal kiezers om vraagt. Die referenda zijn bindend, niet zoals bij ons waar dat alleen plaatselijk kan gebeuren en waar men dan niet eens verplicht is de uitslag ervan toe te passen. Zopas werd er in Zwitserland een wet gestemd, waarmee het veel moeilijker zal worden om dat land als immigrant binnen te komen, laat staan als asielzoeker. Evenals in de rest van Europa zijn ook daar de meeste kandidaat inwijkelingen geen politieke asielzoekers, maar economische immigranten. De Zwitsers hebben dan ook besloten dat hun land "vol" is, eenzelfde besluit waartoe eveneens wijlen Pim Fortuyn en Hans Bolkenstein in Nederland gekomen waren. In tegenstelling tot Nederland heeft Zwitserland nu echter concrete maatregelen getroffen. Zoals gezegd hebben de Zwitsers echter de mogelijkheid een bestaande wet weg te stemmen via een referendum. De tegenstanders van de nieuwe immigratiewet hadden genoeg handtekeningen verzameld om een referendum te vragen. Het is hun slecht bekomen: de Zwitsers hebben in dat referendum massaal (69%!) de wet aangenomen. Bij ons zal het nooit zover komen. In België is men als de dood voor een referendum, al was het maar omdat men weet dat Vlamingen en Walen over alles en nog wat ideeën hebben die lijnrecht tegenover elkaar staan. Het laatste officieel referendum dat hier werd gehouden, was dat over de terugkeer van koning Leopold III begin jaren vijftig. De uitslag ervan (een meerderheid "ja") werd niet eens nageleefd. Een hardroepende, baldadige linkse Waalse minderheid drukte haar zin toch door en liet de regering van Gaston Eyskens in het zand bijten (eenzelfde regering die enkele jaren later onze Kongo verkwanselde in de recordtijd van zes maanden). Er is hier zopas een zoveelste enquête bekend geraakt, deze van o.a. de Libre Belgique/De Standaard en VTM, waarbij het CD&V sterk vooruit blijft gaan en het Vlaams Belang voor de eerste keer minder winst maakt. Dat laatste ontlokt reeds juichkreten bij de verenigde democratische partijen. Zij zouden beter opletten: de vooruitgang van het CD&V heeft alles te maken met de boute uitspraken van Yves Leterme t.o.v. de francofonen en niets met de immigratie hier, waaraan het CD&V ook niets doet. Als Leterme morgen zijn harde uitspraken niet kan waar maken, zal het Vlaams Belang nog sterker naar voor komen dan voorheen. Want het gemak waarmee men zich in dit landje kan vestigen, grenst nog altijd aan het onwaarschijnlijke. Bij de Zwitsers zal dat niet meer pakken!
