Volgens de laatste statistieken is het aantal legale inwijkelingen, twee jaar na de aansluiting van de tien nieuwe leden van de Europese Unie, uit die nieuwe landen bij ons zowat verdubbeld. Voor de Baltische Staten gaat het zelfs om een verdriedubbeling. Moeten we daar blij om zijn? Om te beginnen heeft ons land er ook mee ingestemd dat we die Europese Unie gingen vergroten. Voor Verhofstadt is ze nu nog altijd veel te klein. Normaal krijgen we er volgend jaar nog twee landen bij: Bulgarije en Roemenië, landen met streken waarin men nog leeft zoals bij ons tweehonderd jaar geleden. En als we niet oppassen, komt daar in een niet te verre toekomst nog Turkije bij, waarbij het hek helemaal van de dam zal zijn Wij moeten dus de gevolgen dragen van onze eigen beslissingen, of beter: van de beslissingen van onze gezagsdragers. Gelet op het feit dat de kloof tussen politiek en de burger bij ons nooit zo groot was, is het wel erg twijfelachtig of het allemaal volgens de deontologische regels verloopt. Zolang wij echter geen leiders kiezen die de mening van het eigen volk er doordrukken, gaan we met zo'n halfslachtige politiek rekening moeten blijven houden. Voor wat de immigranten uit de tien nieuwe landen betreft zijn er in elk geval enkele verzachtende omstandigheden: - de opgegeven aantallen zijn van legale immigranten, ttz mensen die zich hier laten inschrijven, die een normaal werk kunnen uitoefenen die - in functie daarvan - ook zullen bijdragen aan onze sociale zekerheid en belastingen; - de meeste immigranten die hier legaal binnen komen uit die nieuwe E.U. landen zijn fatsoenlijk geschoold en hebben een geschiedenis, cultuur en godsdienst die met de onze te vergelijken is. Blijft natuurlijk, dat er uit diezelfde landen ook een aantal (veelvoud?) immigranten komen, die niet legaal arriveren, die niet degelijk geschoold zijn en die de Christelijke leer, voor zover ze die al gehad hebben, aan hun zolen lappen. Dat geldt trouwens niet alleen voor de nieuwe E.U. landen, maar ook - en vooral - voor landen buiten Europa in het algemeen en voor landen uit Afrika in het bijzonder. Het mooiste bewijs dat het daarmee niét loopt zoals het hoort is de overbevolking van dat soort mensen in onze gevangenissen, iets wat met de regelmaat van een klok wordt bevestigd. Waarbij met dezelfde regelmaat wordt bevestigd, dat onze overheid daartegen niets behoorlijks doet, tante Laurette niet, maar haar collega's evenmin. Die hebben het allemaal te druk met campagne te voeren voor de volgende verkiezingen.
Als er ooit nog eens een vervolgverhaal komt op de serie "Dynasty", dan heb ik dé geschikte opvolgster van Joan Collins als "bitch" Alexei: Laurette Onkelinx! Zoals die ijzeren dame met een fijne glim- en grimlach iedereen in de doeken blijft doen, is op zijn minst merkwaardig te noemen. Natuurlijk is het ook zo dat ze bitter weinig weerstand ondervindt van een makke VLD die, in opdracht van Verhofstadt, in de pas moet blijven lopen om te vermijden dat Guyke zijn termijn niet zou kunnen uitdoen. In vergelijking met tante Laurette is Di Pippo letterlijk én figuurlijk een mietje. Niet hij, maar Laurette zou de regering kunnen doen vallen met een vingerknip. Als ge bv gezien en gelezen hebt, hoe ze ex-witte ridder Verwilgen de grond inboorde, dan hoeven geen verdere voorbeelden. Ik kan me trouwens niet voorstellen dat Verwilgen nog ooit ergens minister zal worden. Van een "watje" gesproken... De klucht bij Justitie blijft trouwens maar voortduren. Nadat vroeger Farid "le fou" al eens zijn familie had gegijzeld na een "permissie" om de gevangenis "even" te mogen verlaten, na de recente capriolen van Murat Kaplan, op penitentiair verlof, blijkt er nu wéér zo'n capriool te zijn uitgebracht: de mede betichte van de moord op Joe Van Holsbeek, die in een jeugdgevangenis zit, had toestemming gekregen om naar de interland België-Kazachstan te gaan kijken. Gelukkig is die jongen terug naar zijn instelling gekeerd (waar hij het waarschijnlijk beter heeft dan thuis). Wat kan het Laurette nog allemaal schelen. Haar eigen regering blijft haar steunen en zelfs de oppositie vindt het niet meer nodig haar ontslag te vragen. Erger nog, de tante gaat in de tegenaanval en wel op haar geliefkoosde doelwit: Yves Leterme, de Vlaamse minister president. Dat blijft voor haar een gevaarlijk man die ze, politiek gesproken, liefst van al nog een mes in zijn rug zou planten. Volgens Laurette was Leterme's vader Franstalig en Yves zelf francofiel, maar dat is dus allemaal verleden tijd. Daarbij vergeet ze dat haar eigen vader ook een Vlaams Limburger was. Het verschil met Leterme is, dat deze laatste ondertussen wél de beide landstalen (en waarschijnlijk nog enkele meer) vloeiend spreekt, wat bij Onkelinx niet het geval is. Zelfs als ze het van een briefje kan aflezen wordt onze taal door haar geradbraakt. Dat alles bevestigt Leterme's uitspraak in "Libération", dat de francofonen niet in staat zijn fatsoenlijk Nederlands (of een andere taal - nota van mij) te leren. --- In de Vlaamse deelregering blijkt er ook zo'n "bitch" rond te lopen en die heet Fientje Moerman. Dat verkleinwoord doet er niet toe, dat het ook hier om een dame gaat die over lijken blijkt te lopen als dat nodig mocht zijn. Zij werd door Verhofstadt van de nationale regering naar de Vlaamse overgeheveld om daar waakhond te spelen bij de regering Leterme. Ze doet dat zo goed dat er ondertussen, op drie jaar tijd, al 45 van de 55 personeelsleden zijn opgestapt, de kabinetschef inbegrepen. Naar het schijnt is ze helemaal niet beroerd om schuttingtaal te gebruiken, ook niet tegenover collega ministers... --- Je zou op den duur nog medelijden gaan krijgen met die brave Yves Leterme die op nationaal én regionaal vlak het slachtoffer dreigt te worden van een paar meer dan ambitieuze dames!
Er zijn de laatste tijd nogal wat discussies over langer werken (de 40 urige werkweek) en minder uitkeringen (de voorstellen van Daems en Van Gaever), zodat men zich wel eens de vraag gaat stellen, of wij het dan niet goed zouden hebben. Er wordt meer gebouwd als de vorige jaren en de Belgen blijken steeds meer geld op hun spaarboekjes te hebben staan. Waarom zouden we ons dan zorgen moeten maken? Wel, we zouden ons beter zorgen maken. Men spreekt dit jaar in Europa wel van een groei van 3% en dat is een meevaller, voor volgend jaar houdt men het echter voorzichtig op de helft. Redenen daarvoor zijn enerzijds de vertraging van de Amerikaanse economie, iets wat al enkele jaren niet meer het geval was, maar ook het vooruitzicht dat het met Duitsland, toch nog altijd het meest bevolkte land van West Europa, niet zo goed gaat als men zou denken. Dat onze oosterburen nu een vrij goed jaar meemaken heeft enerzijds te maken met de euforie rond het wereldkampioenschap voetbal en anderzijds (maar daarover hoort ge weinig) het feit dat er daar volgend jaar een algemene BTW-verhoging komt. Daardoor zijn heel wat Duitsers op de kooptoer gegaan en zou het wel eens kunnen zijn dat 2007 een jaar stilletjes zal worden, op de eerste plaats in Duitsland, maar ook in de landen er rondom, zeg maar in het grootste gedeelte van de Europese Unie. Wat denkt men in België daaraan te doen? Niets! In de eerste plaats omdat we voor een verkiezingsperiode staan waarin veel beloven en weinig geven de gekken in vreugde doet leven. De regering Verhofstadt II is er als de dood voor om ook maar iets negatiefs te laten uitschijnen, laat staan om besparende maatregelen te treffen. Als het morgen minder wordt, dan zullen onze bedrijven, de Vlaamse op kop want die zorgen voor meer dan 80% van de uitvoer, nóg concurrentieëler moeten worden. In het huidige pre-electoraal klimaat lijkt dat weinig waarschijnlijk. In de eerste plaats zal ons land gehandicapt zijn doordat er van langer werken geen sprake is, daar waar dat stilaan in al de ons omliggende landen wel het geval zal zijn. Ten tweede zijn wij het enige land in Europa waar nog een index bestaat. Dat kan allemaal wel sociaal lijken, maar het zal ons alleen maar extra geld kosten. Ten derde zitten wij inderdaad met een systeem van werkloosheidsuitkeringen dat nergens zijn weerga vindt en dat er mede de oorzaak van is dat honderduizenden tot hun einde loopbaan of leven daarvan kunnen blijven profiteren. Ten vierde zijn bij ons de vakbonden oververtegenwoordigd, zodat een wijziging van de drie eerste punten zo goed als uitgesloten is. Nergens in de wereld worden bv sociale verkiezingen uitgeschreven waarin alleen en exclusief vakbondsmensen mogen meedoen. Nergens ter wereld bestaat er een systeem van werkloosheidsuitkeringen waarbij vakbonden extra geld uitbetaald krijgen om naast het officiële circuit een eigen uitbetalingssysteem in leven te houden. We kunnen alleen maar hopen dat de mondiale inzinking, die men voor 2007 voorspelt, er niet zal komen, of dat het maar een dipje wordt. In het andere geval zal de mogelijks nieuwe regering die hier volgend jaar zouden moeten aantreden meer werk aan de winkel hebben dan haar lief zal zijn en dat bovenop de communautaire problemen die zich nu al aankondigen en die men niet langer in de frigo zal kunnen steken of kunnen begraven in e.o.a. forum dat daarna niets doet. Na Verhofstadt II wordt het menens.
I.v.m. de boomkappingen in Borsbeek van het bos dat de veiligheid van de luchthaven van Deurne in gevaar bracht, schreef ik in mijn artikel van 17 dezer ("Borsbeek en andere schandalen"), dat het vliegveld door eigen volk geboycot wordt. Dat blijkt niet helemaal te kloppen. De meeste "boombezetters" blijken immers uit Nederland te komen en behoren daar tot het zgn "Groenfront". Het zijn meestal getrainde beroepsbetogers die gespecialiseerd zijn in het uitdagen van politie en overheden. Raar is wel, dat het Groenfront nooit één actie ondernomen heeft tegen het vliegveld van Bierset, bij Luik. Daar werden vorig jaar honderden bomen gekapt, op last van José Happart, Waals minister van landbouw. De reden daarvoor had niets met veiligheid te maken, maar was alleen bedoeld opdat men dat vliegveld zou kunnen zien vanaf de autosnelweg... --- Nu in Borsbeek gebeuren nog veel ergere zaken. Er is daar pas een misdaad gepleegd die kan tellen. Stel u voor dat een zekere Kevin Van Asch, die in de buurgemeente Mortsel op de 22ste plaats staat van de VLD-lijst, het gewaagd heeft zich te laten fotograferen samen met twee Vlaams Belang aanhangers. De foto hiervan verscheen in een plaatselijk blad onder de titel "dikke vrienden" en had eigenlijk tot bedoeling er de nadruk op te leggen dat Van Asch tegen het cordon sanitair is. Een zekere Roger Van Driessche, plaatselijk VLD voorzitter is dan uit zijn sloffen geschoten en heeft deze zaak aangeklaagd. Stel u voor: samen op een foto met twee Vlaams Belangers. Hadden het nu nog geweest van Hamas of Hezbollah, tot daar toe, maar toch niet met het Vlaams Belang zeker. Hoe noemde voorman De Gucht ze weer? Mag ik in deze zaak er even aan herinneren, dat ex-minister van Buitenlandse Dinges, Louis Michel, nu Europees commissaris, vorige week nog heeft opgeroepen om te gaan praten met Hamas en Hezbollah, nota bene, twee groepen die de vernietiging van een buurland op hun agenda hebben staan. Met zo'n terroristen willen de liberalen (Michel is van het Waalse MR) gaan praten. Samen op een foto staan met mensen van een partij die aan democratische verkiezingen mag meedoen, kan niet. Het is ver gekomen. Hier in de streek zegt men van mensen, die ze niet allemaal meer op een rij hebben, dat ze "rijp zijn voor Geel", waar zwakzinnigen in familieverband worden opgevangen en behandeld. Ik denk dat we voortaan beter de term "rijp voor Borsbeek" kunnen hanteren.
Ik was niet zinnens er nog over te schrijven en dacht in mijn artikel van 7 augustus ("Hugo Schiltz, de Belgische flamingant") duidelijk genoeg te zijn geweest. Ter gelegenheid van zijn begrafenis, gisteren in de kathedraal van Antwerpen, is er echter weer zo'n hoop onzin verkocht, dat ik vind daarop te moeten reageren. Onze TV zenders wisten te vertellen dat Schiltz gerespecteerd werd door vriend en vijand. Dat zal zo ook wel ongeveer geweest zijn, maar de figuren die we op het kleine scherm te zien kregen waren weer eens allemaal zuivere belgicisten, van Dehaene over Claes en Decroo tot Martens. Even kregen we Hugo Coveliers in beeld, maar die mocht blijkbaar niets zeggen. O, ja, dit keer kwam ook Karel Van Miert aan het woord, nog zo'n gearriveerde socialist waarvan ik met de beste wil van de wereld niet kan vertellen welke meerwaarde hij ooit voor Vlaanderen heeft gehad. In de kranten was het niet anders. Schrik dat de inkt zou uitslaan, denk ik, maar van niet één lid van het Vlaams Belang noch van de N-VA werd er een reactie gepubliceerd. De Belgische recuperatie was weer eens totaal. En dat was nog niet het ergste. In het dagelijkse opinie artikel van Het Laatste Nieuws wist Jan Segers, invaller voor Luc Van der Kelen, ons te vertellen dat Yves Leterme de meerderheid van Vlamingen die hij nu achter zich krijgt, te danken heeft aan het levenswerk van Schiltz en - houdt u vast - aan zijn volgelingen Vic Anciaux, Nelly Maes, Willy Kuijpers en Paul Van Grembergen! Allemaal stuk voor stuk figuren die naar het Spirit zootje zijn getrokken en mede de anti-Vlaamse politiek van de S.P.a zijn gaan steunen. Een verzameling die nu nog amper 2% van de Vlaamse stemmen haalt. Die zou dus, volgens Jan Segers, ermee voor gezorgd hebben dat Leterme de meerderheid van de Vlamingen achter zich heeft. Ik heb die paragraaf tweemaal gelezen en ben meteen achter mijn toetsenbord gekropen. Hoe kan men de dag van vandaag, in 2006, nog zo'n onzin schrijven in het politieke hoofdartikel van wat zich "de grootste krant van Vlaanderen" noemt? Segers was alleen nog vergeten Bertje Anciaux erbij te vernoemen, hét stemmenkanon van die 2%. Zonder Bert blijft er nl waarschijnlijk niet eens 1% over! Voor wanneer die nieuwe krant voor Vlaanderen?
De uitspraken van Yves Leterme in het Franse blad Libération over de domme francofonen, blijven nazinderen. Er zouden zelfs al enkele klachten wegens racisme tegen onze Vlaamse minister-president zijn ingediend. Wat zijn ze toch snel geraakt in hun francofone trots! Het gevoel dat het met dit België niet verder kan, deint trouwens hoe langer hoe meer uit. Het was begonnen met het "Manifest voor een zelfstandig Vlaanderen" en het is sindsdien niet meer stilgevallen. Voorlopig laatste in de serie is het Unizo, de Unie van Zelfstandige Ondernemers, zeker geen echte flaminganten te noemen. 80% van hun leden vindt, dat er dringend een verdere splitsing moet komen van delen van de sociale zekerheid en de wetgeving op werken en handeldrijven. De inkt van het nieuws van Unizo was nog niet droog of het werd al gecounterd en afgezwakt door het VBO, het Verbond van Belgische Ondernemingen, die vindt dat we bij een verdere splitsing de Waalse middenstand verweesd zouden achterlaten. En dan? Moeten wij weer onze terechte eisen inslikken o.w.v. een zoveelste solidariteit met mensen die ons ook niet helpen als het er op aan komt? We mogen ook niet vergeten dat Unizo een voortvloeisel is van de NCMV, de Nationaal Christelijke Middenstands Vereniging. Het overgrote deel van de leden hebben een Christelijke achtergrond en stemt waarschijnlijk in hoofdzaak voor het CD&V. Na de uitspraken van Leterme en de steun die hij kreeg uit zijn eigen partij, van zijn kartel partner en van zeker 2/3 van de lezers uit de grotere dagbladen, is de opmerking van Unizo een zoveelste steun aan de Vlamingen die zo stilaan een eind willen zien aan de schandalige transferts, de niet toegepaste wetten, een Gerecht dat niet deugt, een kiesarrondissement dat wettelijk zou moeten gesplitst worden en ga zo maar verder. --- Om even op die transferts terug te komen. Mark Platel in 't Pallieterke geeft daarover wekelijks een beschouwende vergelijking. Deze van het laatste nummer wil ik jullie niet onthouden: De Europese Unie gaat volgend jaar 5,6 miljard euro investeren om in Afrika niet minder dan acht grote verkeersassen aan te leggen. Met het geld van de transferts van Vlaanderen naar Wallonië zou men JAARLIJKS 16 van die verkeersassen kunnen financieren!
In Nederland zijn er tegen het einde van dit jaar nieuwe verkiezingen. Premier Balkenende trekt met zijn Christen-democratisch Appèl naar die stembusgang met o.m. een oproep om terug naar de 40-urige werkweek te gaan. In Nederland is dat in vele bedrijven nu slechts 36, maar officieel is het er nationaal nog 38. Hiermee gaat Balkenende in tegen de gebruikelijke vorm van veel beloven (en weinig geven), wat bij democratische verkiezingen schering en inslag is. Denk maar eens wat Chirac er in Frankrijk van maakte. Nadat hij met een serieus programma twee presidentsverkiezingen verloren had, beloofde hij in de aanloop naar de derde alles aan iedereen. Hij werd toen effectief verkozen. Later kwam hij zijn beloften helemaal niet na. Dat hij nog een tweede ambtstermijn uit de brand sleepte, was louter omdat hij de tweede keer t.o.v. Jean-Marie Le Pen kwam te staan en zelfs de communisten toen voor hem stemden. De Nederlanders staan echter bekend als heel wat nuchterdere mensen, die heel wat kunnen relativeren. Ze hebben geen stemplicht en komen meestal heel wat volwassener uit voor hun mening. Ze hebben ook geen alles versmachtende vakbonden. Ook niet-vakbondsmensen kunnen in Nederland opkomen voor ondernemingsraden en veiligheidscomités. Een voorstel als dat van Balkenende maakt in België geen schijn van kans. Vakbonden en linkse partijen hier zouden het meteen de grond inboren. Toch zijn er ook hier al bedrijven die met hun personeel nieuwe CAO's hebben afgesproken, waarin hun werknemers ook langer gaan werken voor hetzelfde loon. Voorlopig gaat dat alleen maar om bedrijven die afhangen van buitenlandse, meestal Duitse multinationals, die in hun thuisland deze wijzigingen al bedongen hebben (Siemens, VW, Mercedes e.a.). Als Nederland morgen officieel de 40-urige werkweek weer invoert, als de grote Duitse concerns dit nu al hebben, als er in Groot-Brittannië al 44 uur gewerkt worden en in sommige van de nieuwe E.U-staten zelfs 48, dan zie ik niet in hoe België het met 36 uur zal kunnen blijven waar maken. Enkele professoren hebben dit al uitgerekend en komen tot dezelfde slotsom als Balkenende: om te kunnen blijven concurreren t.o.v. de omliggende landen in het algemeen en de opkomende landen in het bijzonder, om de personeelsschaarste te kunnen opvangen én er tegelijkertijd voor te blijven zorgen dat de pensioenen betaalbaar blijven, is er geen andere uitweg. Tenzij die waarbij een andere professor (ik dacht: De Grauwe) dan weer zei dat men de 36-urige werkweek niet moet optrekken als men maar later met pensioen wil gaan. Die man heeft dan waarschijnlijk nog nooit gehoord van het generatiepact en de commotie die er rond geweest is om ergens over x-aantal jaren het brugpensioen een paar jaartjes op te schuiven. Balkenende is een moedig man.
